Φοιτητικές εκλογές: τι είχαν πει στο παρελθόν οι πολιτικοί αρχηγοί
Γιώργος Παπανδρέου, Νομική Σχολή Αθηνών, 7 Απριλίου 2008
Η ΠΑΣΠ, σήμερα, γνωρίζω ότι παλεύει επίσης για μια εσωτερική αλλαγή στον φοιτητικό χώρο, στον εκπαιδευτικό χώρο. Θέλει να είναι η δύναμη της διαφάνειας, σε αντίθεση με την ΔΑΠ.
Νομίζω, θα πρέπει να συμβάλουμε και στην απελευθέρωση των φοιτητών της ΔΑΠ, από τη λογική των «κονέ», του ρουσφετιού, της συναλλαγής, που προωθεί η αντίληψη της συντήρησης. Και αυτοί, είμαι σίγουρος, θέλουν την ελευθερία τους, την αξιοπρέπειά τους.
Η ΠΑΣΠ, για μας, δεν είναι ένας μηχανισμός, ούτε αφισοκολλητών, ούτε χειροκροτητών. Εγώ σας θέλω κριτικά σκεπτόμενους, ακόμα και όταν έχετε διαφορετική άποψη από το Κίνημά μας, ή και από εμένα προσωπικά.
Κώστας Καραμανλής σε μέλη της ΔΑΠ, Κυριακή 13 Μαΐου 2007
«Σας ευχαριστώ όλους μέσα από την καρδιά μου. Μας κάνατε υπερήφανους. Είμαι πολύ ευχαριστημένος από εσάς και θεωρώ ότι η δουλειά που κάνατε ήταν πολύ καλή. Δεν σας το λέω έτσι, πραγματικά μπράβο που κρατήσατε τη ΔΑΠ ψηλά.
Ειδικά σε μία τόσο δύσκολη χρονιά, με όλα αυτά που έγιναν εφέτος, ήταν μία πολύ σημαντική νίκη»
Δηλώσεις αμέσως μετά:
«Αυτά τα παιδιά καθημερινά δίνουν την ψυχή τους για πιο ποιοτικά πανεπιστήμια, για πτυχία με αντίκρυσμα, για μια καλύτερη παιδεία. Τους αξίζουν συγχαρητήρια.»
Αλέκα Παπαρήγα, ομιλία στα παιδαγωγικά τμήματα του ΕΚΠΑ, Τετάρτη 25 Απρίλη 2007
«Ο αγώνας για την Παιδεία είναι αγώνας για την πολιτική εξουσία. Γι’ αυτό θέλουν αυτή την Παιδεία, για να διατηρήσουν την εξουσία. Είτε το ένα είτε το άλλο κόμμα. Στο κάτω κάτω το κάθε κόμμα έχει σημείο αναφοράς την εξουσία, τη διατήρηση των κεκτημένων της εξουσίας. Και το ΚΚΕ συνδέει τον αγώνα και με αυτή την προοπτική»
«Θεωρούμε πως το φοιτητικό κίνημα, τα τελευταία χρόνια έδειξε τάση να αναγεννηθεί, να παρέμβει, να αντισταθεί στις αντιδραστικές αλλαγές, να διεκδικήσει κατακτήσεις στο χώρο της Παιδείας».
Ομιλία Αλέξη Τσίπρα, σε εκδήλωση της «ΑΡΙΣΤΕΡΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ» στο Πανεπιστήμιο στην Κομοτηνή, 31/03/2008
«..Το φοιτητικό και πανεκπαιδευτικό κίνημα των τελευταίων δύο ετών κατάφερε να σταματήσει, έστω και προσωρινά, τις δήθεν μεταρρυθμίσεις της κυβέρνησης και να αναγκάσει το ΠΑΣΟΚ να αλλάξει στάση. Το κίνημα σταμάτησε την αναθεωρητική διαδικασία που θα οδηγούσε, δια μέσω των ιδιωτικοποιήσεων, σε μια καταδικαστική απαξίωση και υποβάθμιση του δημόσιου πανεπιστημίου, σε μια κρίση επιβίωσης χωρίς επιστροφή που θα έπληττε πρώτα και κύρια τα περιφερειακά πανεπιστήμια.