Guest, slideshow-3

Τεστ νοημοσύνης πριν την είσοδο στο… παραβάν

γράφει ο Λουκάς Γεωργιάδης

 

             Είμαστε στην τελική ευθεία προς τις εκλογές και έχουμε να διαλέξουμε ανάμεσα στην ομαλή συνέχεια της χώρας και στην επιλογή της… περιπέτειας.

          Οι διεθνείς αγορές και τα επιτεύγματα στην οικονομία και στο Κράτος κατά τα τελευταία 4 χρόνια, μέσα σε εξαιρετικά ιδιαίτερες και πρωτοφανείς συνθήκες, δείχνουν τον δρόμο τον οποίο πρέπει να ακολουθήσουμε, προκειμένου να μη φάμε τα… μούτρα μας. Μια αυτοδύναμη κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας ή κυβέρνηση με κορμό τη Νέα Δημοκρατία και πρωθυπουργό τον Μητσοτάκη με στήριξη από το ΠΑΣΟΚ, αποτελούν το στοίχημα, καθώς σε κάθε άλλη περίπτωση, μιλάμε για ανατροπή σκηνικού, που θα επιφέρει κόστος σε επίπεδο οικονομίας και κοινωνίας. Αυτό το σενάριο είναι… γνωστό εδώ και πολύ καιρό, παρά τα ζητήματα που προέκυψαν με τις υποκλοπές και την τραγωδία των Τεμπών. Μάλιστα, την περασμένη Τετάρτη, ο αμερικανικός οίκος σε έκθεση του για την οικονομία και τις τράπεζες, το ανέφερε ως πιθανότερο ενδεχόμενο. Η Goldman Sachs έχει τεράστια επιρροή στο αμερικανικό πολιτικό σύστημα, ενώ έχει και πληροφόρηση από… πρώτο χέρι. Συνεπώς, οφείλουμε να λαμβάνουμε σοβαρά υπόψιν τέτοιες επισημάνσεις, αν και όλα καθορίζονται από την τελική ετυμηγορία των πολιτών.

          Από την άλλη, δεν ξεχνάμε τι συνέβη το 2015 και δεν μπορούμε να αγνοήσουμε πόσο έχουν αλλάξει οι συνθήκες από τότε έως σήμερα. Περάσαμε μια πανδημία, μας ήρθε ένας πόλεμος που συνοδεύτηκε από ενεργειακή κρίση και έκρηξη των τιμών των τροφίμων και των πρώτων υλών. Το γεγονός ότι η Δύση μπλοκάρει κάθε κίνηση φιλορωσικού ενδιαφέροντος, δείχνει ότι αυτά που έχουν στο μυαλό τους μερικοί εντός Ελλάδος, καλύτερα να τα ξεχάσουν. Τα στρατόπεδα έχουν οριοθετηθεί. Από τη μία η Δύση και από την άλλη, αυτοί που δεν είναι με τη Δύση ή υποστηρίζουν απροκάλυπτα τον εγκληματία Πούτιν. Νέτα σκέτα, ορθά κοφτά, χωρίς περιστροφές και αναλύσεις…

 

Η κρίσιμη στιγμή του πολίτη

          Ως ψηφοφόροι, πολύ πριν περάσουμε την πόρτα του… σχολείου και εννοείται, πριν μπούμε στο παραβάν, πρέπει να έχουμε χαράξει τον οδικό χάρτη, σκεπτόμενοι το μέλλον της χώρας, τη θέση που έχει κατακτήσει στο διεθνές στερέωμα και την πρόοδο που έχουμε επιτύχει.

          Η ψήφος εμπεριέχει τον χαρακτήρα της… συνήθειας και των ιδεολογικών καταβολών, αλλά σε κάθε περίπτωση δεν πρέπει να καθορίζεται από το θυμικό ή με βάση το… σανό που σερβίρουν διάφοροι για πράγματα που δεν γίνονται. Η εμπειρία του 2015 είναι… πικρή και πρέπει οπωσδήποτε να είμαστε με ανοικτά μυαλά και τεντωμένα αυτιά. Εν ολίγοις έχουμε από τη μία να επιλέξουμε ανάμεσα στην ανάπτυξη, την πρόοδο, την αύξηση των ευκαιριών για δουλειά και από την άλλη πλευρά, έχουμε να αντιμετωπίσουμε την «πρόοδο», την οπισθοδρόμηση, την καθυστέρηση, τον αναχρονισμό, τους φόρους και το τέλμα στο Κράτος. Στο πρώτο επίπεδο επιλογής βρίσκεται η Νέα Δημοκρατία και ίσως το ΠΑΣΟΚ και στη δεύτερη, τα υπόλοιπα κόμματα της Αριστεράς, οι «ψεκασμένοι» ρωσοπουτινόφιλοι και τα ακροδεξιά και ακροαριστερά στοιχεία. Δυστυχώς, δεν ζούμε σε μια κανονική χώρα και αυτό αποτελεί μια αιτία για την κακοδαιμονία δεκαετιών.

          Όταν κερδίζαμε πολέμους για να καθιερωθούμε ως χώρα της Δύσης, κάποιοι έστηναν εμφυλίους γιατί κάποιοι τους είχαν πιάσει κορόιδα και τους.,.. έπειθαν ότι με μια φέτα ψωμί και δυο ελιές, έρχεται η πρόοδος! Ξέρουμε βεβαίως, αυτά τα καθεστώτα πόσο διεφθαρμένα ήταν και πόσο ζούσε καλά η ελίτ, ενώ ο λαουτζίκος… ψόφαγε της πείνας. Η πρώην Σοβιετική Ένωση ήταν το πιο τρανό παράδειγμα. Επιπλέον, στο ανατολικό μπλοκ δεν είναι λίγες οι χώρες που απαγορεύουν στο Σύνταγμα τους, την παρουσία κομμουνιστικών κομμάτων. Τόσο… ευχαριστημένοι ήταν οι άνθρωποι που είχαν ζήσει σε τέτοια καθεστώτα.

Το… τσίρκο των κομμάτων της αντιπολίτευσης

          Πάμε τώρα να κάνουμε ένα τεστ προσομοίωσης, στην περίπτωση που δεν είναι κυβέρνηση η Νέα Δημοκρατία και στην πρωθυπουργία, ο Κυριάκος Μητσοτάκης.

  1. Αν ο ΣΥΡΙΖΑ πετύχει στις εκλογές ποσοστό 32%-34% και το ΠΑΣΟΚ 12%-14%, τότε μπορεί να συγκροτήσουν συγκυβέρνηση. Την ίδια στιγμή που θα συμβεί κάτι τέτοιο, θα μπει «φρένο» στην οικονομία. Συνεπώς, όλοι θα κάνουν κράτει, γιατί δεν θα έχουν να κάνουν με μια φιλοεπενδυτική κυβέρνηση. Σε πρώτη φάση θα αναστείλουν επενδύσεις και σε δεύτερη θα προχωρήσουν σε απολύσεις, ενώ η ανατροπή στη φορολογική πολιτική, θα πλήξει τα δημόσια οικονομικά.

          Τα πρωτογενή πλεονάσματα και η ανατροπή της πορείας της χώρας, θα έχει άμεσο αντίκτυπο στο κόστος χρήματος και οι διεθνείς οίκοι θα περιμένουν πριν μας αναβαθμίσουν. Αν στο ενδιάμεσο μας έχουν αναβαθμίσει, τότε κάθε… ανοησία μιας τέτοιας συγκυβέρνησης, θα μας οδηγήσει σε διαδοχικές υποβαθμίσεις. Από τη στιγμή που το χρήμα θα «φρενάρει», θα δημιουργηθούν υποτιμητικές προσδοκίες για τις δουλειές, το εμπόριο, τους μισθούς, τις αξίες των ακινήτων και των μετοχών. Ακόμη και αν μια τέτοια κυβέρνηση δηλώσει… μετάνοια ενώπιον του ευρωπαϊκού διοικητηρίου, ο χρόνος ανάκτησης της εμπιστοσύνης και της δυναμικής στην οικονομία θα είναι πολύ μακρύς. Άλλωστε, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η εμπιστοσύνη «χτίζεται» με τον ρυθμό που περπατάει μια χελώνα και… γκρεμίζεται με τον ρυθμό που επιταχύνει μια… Φεράρι! Προσθέστε στην εξίσωση την απόπειρα να παραμείνει η χώρα αθωράκιστη στρατιωτικά και τα σύνορα της να ξαναγίνουν… ξέφραγο αμπέλι. Ας το έχουμε αυτό στο μυαλό μας, για να ξέρουμε τι μπορεί να συμβεί με μια «προοδευτική κυβέρνηση».

  1. Στην περίπτωση που κάποιοι διανοηθούν να βάλουν στο παιχνίδι τον Βαρουφάκη, ο οποίος θέλει να… ανατινάξει τις τράπεζες, όλοι αντιλαμβανόμαστε το αυτονόητο. Δηλαδή, πώς η εμπιστοσύνη στην Ελλάδα θα έχει… πετάξει! Αν θέλουν ο Τσίπρας και ο Ανδρουλάκης να δείξουν ότι είναι ρεαλιστές, δεν γίνεται να συνεργαστούν με τον Βαρουφάκη. Άλλωστε μόλις… ψελλίσουν το όνομα «Γιάνης», θα πάρουν τα… συχαρίκια από το εξωτερικό. Βέβαια, χωρίς τον Βαρουφάκη, θα είναι αδύνατη η συγκρότηση κυβέρνησης, αλλά σε κάθε περίπτωση, ο τύπος αυτός συνιστά δημόσιο και εν γένει εθνικό κίνδυνο. Βέβαια, ίσως και ο ίδιος ο Βαρουφάκης να μην επιδιώκει να μπει σε μια τέτοια συγκυβέρνηση, καθώς με αφορμή την τραγωδία των Τεμπών, δείχνει ότι από το πουθενά, θα μπορεί να κρατήσει το… μαγαζί με τη δική του σφραγίδα και με μηδενική ανοχή στην αντίθετη άποψη. Ξέρει από αυτά. Πάντως, δεν περιμένουμε να καταλάβουν όλα τα παραπάνω αυτοί που ανήκουν στον ΣΥΡΙΖΑ και στο ΜεΡΑ 25. Τουλάχιστον, αναμένουμε να το καταλάβουν μέσα στο ΠΑΣΟΚ-Κίνημα Αλλαγής, αποδεικνύοντας ότι έχουν περισσότερο μυαλό από αυτούς.. Στο τέλος της ημέρας, κρατάμε όσα συνέβησαν το 2015 και είχαν την τριπλή υπογραφή Τσίπρα, Καμμένου και Βαρουφάκη. Έτσι, για να μην αδικούμε τον «Επαναστάτη της Αίγινας» με τη βίλα και την πισίνα…
  2. Για να… γελάσουμε και λιγάκι, φανταστείτε μια συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ-Βαρουφάκη και τον Κουτσούμπα στους δρόμους να… τραγουδάει στα… Γαλλικά! Θα καταγγέλλει τους υπόλοιπους Αριστερούς και θα μας ζητάει με υψωμένο το χέρι, στο οποίο φοράει το… ρολόι της «επανάστασης», να διώξουμε τα… πιόνια της Δύσης και να γίνουμε όλοι ΚΚΕ, για να φάμε με… χρυσά κουτάλια, όπως γινόταν στο πρώην ανατολικό μπλοκ!
  3. Για να γίνει η… επιθεώρηση πιο… juicy, θα βάλουμε στο παιχνίδι τον Βελόπουλο, ο οποίος θα μιλάει για… βραχιόλια και στις εκπομπές του, κάπου μεταξύ «Ευκάρδιον» και «Απορροφητικόν», θα μας… σερβίρει ως μοναδική και… Ελληνική «λύση», τη σωτηρία από τη Ρωσία του Πούτιν.  Θα προτείναμε στον κ. Βελόπουλο, πριν ζητήσει τη συνδρομή του Πούτιν που κάνει «μπίζνες» με την Τουρκία του Ερντογάν, να ξεκινούσε τη… συνεργασία μαζί του, μέσα από την προώθηση και εφαρμογή του φαρμάκου για τη… φαλάκρα και δίνοντας του τις… γνήσιες επιστολές του Ιησού! Να συστήνεις φάρμακο για τη φαλάκρα, ενώ σου λείπουν τα 3/4 των μαλλιών, είναι ένα θέμα, πάντως! Αλλά, αν βγάλει… μαλλιά ο Πούτιν με τις αλοιφές του Βελόπουλου, τότε είναι πολύ πιθανό να σταματήσει τον πόλεμο στην Ουκρανία και να βρούμε την ησυχία μας . Αν μη τι άλλο, θα έχει προσφέρει στην Κοινωνία των Εθνών, ο εκ Θεσσαλονίκης πολιτικός που θέλει μια τετραετία για να αλλάξει την Ελλάδα! Μάλλον μόνος του θέλει να μας σώσει, γιατί από αυτούς που τον περιβάλλουν, δεν μπορούμε να έχουμε καμία ελπίδα.

 

Ώρα ευθύνης με… τεστ νοημοσύνης

          Κάπου εδώ τελειώνει το… καλαμπούρι γιατί τα πράγματα είναι σοβαρά.

          Η προοπτική της χώρας περνάει μέσα από τη συνέχεια της διακυβέρνησης Μητσοτάκη. Αν είχε αποτύχει και μας είχε κάνει να… νοσταλγήσουμε τον Τσίπρα, τότε, δεν θα είχαν νόημα όλες αυτές οι αναφορές. Πρέπει όλοι να αντιληφθούν ότι δεν υπάρχει μέτρο σύγκρισης μεταξύ των δύο προσώπων, αλλά πρέπει σε κάθε περίπτωση να συγκρίνουμε τα πεπραγμένα των δύο κομμάτων. Με κανονικές διεθνείς συνθήκες, το 2015, ο ΣΥΡΙΖΑ μας έστειλε στον… διάολο, προκαλώντας ζημία άνω των 200 δισ. ευρώ στη χώρα. Μέσα σε συνθήκες ανατροπών και πρωτοφανών καταστάσεων από το 2020 και μετά, όχι μόνο μείναμε όρθιοι, αλλά έχουμε κάνει τις μεγάλες δυνάμεις του πλανήτη, να κάνουν λόγο για το Ελληνικό success story. Και αυτό είναι που μετράει και πρέπει να λάβουμε υπόψιν μας. Όσοι δεν το καταλαβαίνουν, δεν μας αφορά, γιατί δεν πρόκειται να αλλάξουν μυαλά.

          Για όσους όμως έχουν μυαλό και συγκρίνουν την Ελλάδα προ μερικών ετών με αυτήν που είναι σήμερα, τότε η επιλογή, μάλλον είναι αυτονόητη. Αν κάποιοι πιστεύουν ότι τα πολιτικά «παρατράγουδα» της αξιωματικής αντιπολίτευσης, θα μπορούν να πηγαίνουν στα ευρωπαϊκά συμβούλια ή στις ΗΠΑ ή στα διεθνή φόρα και θα καθηλώνουν τους ξένους ηγέτες, αξιωματούχους και επενδυτές, είναι μακριά νυχτωμένοι. Την ίδια στιγμή, ας αναλογιστούν τι έχει πετύχει ο Έλληνας πρωθυπουργός μέσα στην Ευρώπη και πόσες από τις θέσεις του υιοθετήθηκαν από άλλες χώρες. Ας σκεφτούμε την ιστορική ομιλία του Αμερικανικό Κογκρέσο. Ας αναλογιστούμε τις κινήσεις για τη θωράκιση της χώρας. Ας ανακαλέσουμε στη μνήμη μας τις υποσχέσεις που υλοποιήθηκαν, κάτω από ακραίες και έκτακτες συνθήκες.

          Όσοι διαθέτουν το… προσόν της ορθολογικής σκέψης, τότε είναι στο χέρι τους, να μην γνωρίσει η χώρα καταστάσεις που θα μας κάνουν να μετανιώσουμε. Αυτό όμως, πρέπει να το συνειδητοποιήσουμε όλοι πριν πάμε στην κάλπη. Αν γίνει το λάθος μέσα στο παραβάν, μετά όλοι μαζί θα… λουστούμε το κόστος των επιλογών και των ανατροπών. Δεν θα φταίει κανένας ξένος και δεν θα έχει γίνει καμία συνωμοσία. Εμείς θα έχουμε βγάλει τα μάτια μας και θα έχουμε πυροβολήσει τα πόδια μας. Βρισκόμαστε μπροστά σε ένα πραγματικό τεστ νοημοσύνης που θα δείξει τον βαθμό ωρίμανσης μας. Το τι βαθμό θα πάρουμε, θα φανεί στα αποτελέσματα της κάλπης…

Προηγουμενο ΑρθροΕπομενο Αρθρο

Ο Λουκάς Γεωργιάδης είναι απόφοιτος του Τμήματος Οικονομικής Επιστήμης του Πανεπιστημίου Πειραιώς με ειδίκευση στη Βιομηχανική Πολιτική και τις Επενδύσεις. Έχει εργαστεί ως παραγωγός πωλήσεων και σε λογιστικό γραφείο. Είναι δημοσιογράφος από το 1995 και μέλος της Ένωσης Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Αθηνών από το 2005.

Έχει διατελέσει ρεπόρτερ σε ραδιοφωνικούς σταθμούς, συντάκτης σε οικονομικές εφημερίδες και περιοδικά, αρχισυντάκτης και διευθυντής εφημερίδας.

Τεστ νοημοσύνης πριν την είσοδο στο... παραβάν

Είμαστε στην τελική ευθεία προς τις εκλογές και έχουμε να διαλέξουμε ανάμεσα στην ομαλή συνέχεια της χώρας και στην επιλογή της... περιπέτειας

Συνεχίζοντας να χρησιμοποιείτε την ιστοσελίδα, συμφωνείτε με τη χρήση των cookies. Περισσότερες πληροφορίες.

Οι ρυθμίσεις των cookies σε αυτή την ιστοσελίδα έχουν οριστεί σε "αποδοχή cookies" για να σας δώσουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία περιήγησης. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε αυτή την ιστοσελίδα χωρίς να αλλάξετε τις ρυθμίσεις των cookies σας ή κάνετε κλικ στο κουμπί "Κλείσιμο" παρακάτω τότε συναινείτε σε αυτό.

Κλείσιμο