γράφει ο Βασίλης Βρανάς.
Τις πρώτες ημέρες που ξέσπασε η πανδημία και έγινε το lockdown, όλοι οι πολιτικοί χώροι ήταν μουδιασμένοι. Κανείς δεν ήξερε πώς θα εξελιχθεί η κατάσταση και οι ειδήσεις για το δράμα της γειτονικής μας Ιταλίας, είχαν εντείνει τον πανικό. Αφής στιγμής η αντιπολίτευση –μείζονα και ελάσσονα– διαπίστωσε ότι περάσαμε το πρώτο κύμα της πανδημίας, ξεκίνησε ένα μπαράζ λαϊκισμού κατά της κυβέρνησης.
Λέξεις όπως: «μνημόνια», «περικοπές μισθών», «περικοπές συντάξεων» κ.ά. ήρθαν πάλι στην επικαιρότητα, δημιουργώντας έτσι μία νοητή γέφυρα με τη ζοφερή δεκαετία (2009-2019) που βιώσαμε. Η σύνδεση αυτή βέβαια δεν γίνεται τυχαία, αλλά με υστεροβουλία. Απώτερος στόχος είναι να δημιουργηθούν εκ νέου συνθήκες φόβου, ώστε πεφωτισμένοι αρχηγοί κομμάτων (εκ του ασφαλούς) να ισχυριστούν ότι έχουν τη λύση για κάθε μας πρόβλημα.
Στο πλαίσιο αυτό, οποιαδήποτε είδηση αλιεύουν από το διαδίκτυο και μπορεί να τους βοηθήσει να ενδυναμώσουν το αφήγημά τους περί δυνητικής καταστροφής της χώρας, μετατρέπεται αβρόχοις ποσί σε επικοινωνιακό τέχνασμα που ασύστολα θα αναπαράγουν με κάθε πρόσφορο μέσο. Συνακόλουθα, κάθε θετική είδηση στηλιτεύεται ως «πληρωμένη» -ακόμα και αυτές των ξένων μέσων ενημέρωσης!
Εκτός των δυσοίωνων σεναρίων για την οικονομία, η αντιπολίτευση δεν χάνει ευκαιρία επίσης να εκφράσει τη βαθύτατη ανησυχία της για τα ατομικά δικαιώματα, τα οποία καταπατώνται -κατά την άποψή τους- για ψύλλου πήδημα. Πρόσφατο παράδειγμα το περιστατικό στην Κυψέλη, με την αντιπολίτευση να σπεύδει να εκφράσει τους φόβους της για την καταστρατήγηση των ατομικών ελευθεριών. Βέβαια, με ανακοίνωσή του το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη εξήγησε τι πραγματικά έγινε εκείνο το βράδυ και (όπως ήταν αναμενόμενο) ακολούθησε σιωπή…
Με άλλα λόγια, δεν οραματίζονται μόνο μνημόνια και φτώχεια για να μπορούν να κάνουν αντιπολίτευση, αλλά διψούν επίσης και για δυστοπικά σενάρια δεξιάς καταστολής και υπέρβασης καθήκοντος. Δυστυχώς για την Δημοκρατία μας, τα ζόμπι του λαϊκισμού δεν σταματούν εκεί όμως. Μέσα σε όλα τα άλλα αγωνιούν να αναδείξουν και την πιθανότητα πρόωρων εκλογών, λες και έχουν ανακαλύψει κάποιο μυστικό της κυβέρνησης.
Πραγματικά, είναι σαν το γεφύρι της Άρτας αυτή τη στιγμή ο κοινοβουλευτισμός στη χώρα. Η Κυβέρνηση Μητσοτάκη καταβάλλει κάθε δυνατή προσπάθεια να επαναφέρει το επίπεδο του κοινοβουλευτισμού, να αποκαταστήσει την εμπιστοσύνη του πολίτη στο κράτος και να ανασκευάσει την εικόνα μας στη διεθνή σκηνή (με συχνά λάθη, εννοείται) και στο εσωτερικό συναντάει μία αντιπολίτευση η οποία αδυνατεί να συμβαδίσει εκτός συγκρουσιακών λογικών, λαϊκισμού και ψευδών ειδήσεων.
Θαρρείς πως τα κόμματα της αντιπολίτευσης αδυνατούν να ακολουθήσουν τους ρυθμούς της μετα-μνημονιακής Ελλάδας! Δυστυχώς όμως τώρα, περισσότερο από ποτέ, η πατρίδα μας έχει ανάγκη για υπεύθυνη αντιπολίτευση, με κοστολογημένες πολιτικά, οικονομικά και κοινωνικά προτάσεις -χωρίς το κουσούρι της επικοινωνιακής διαχείρισης της επικαιρότητας.
