γράφει ο Χάρης Λαλάτσης.
Τις περισσότερες φορές όταν ακούμε όρους όπως digital analytics, SEO, CPC, conversion rates κ.λπ. αμέσως φανταζόμαστε μεγάλες εταιρείες καταναλωτικών ειδών, που έχουν κάποιο ηλεκτρονικό κατάστημα και προσπαθούν να μεγιστοποιήσουν τις πωλήσεις τους. Όμως πλέον πρέπει να σκεφτούμε πως οι μετρήσεις τους επηρεάζουν και τις εκλογικές καμπάνιες και εκστρατείες υποψηφίων στην εποχή των κοινωνικών δικτύων και της τεχνολογικής εξέλιξης.
Έχουμε προχωρήσει/ξεφύγει πια από τις μεγάλες συγκεντρώσεις σε κεντρικές πλατείες και τις ομιλίες με τη συντροφιά κλασικής μουσικής που ξεσηκώνουν τα πλήθη, καθώς ο/η αρχηγός του κόμματος σηκώνει τα χέρια και κάνει το σήμα της νίκης. Πλέον οι νέοι έχουν πρόσβαση σε δεκάδες ιστοσελίδες και άρθρα από τον καναπέ τους με τη χρήση ενός κινητού. Μπορούν να διαβάσουν και να ψάξουν τα πάντα για τους υποψηφίους και τα κόμματά τους, ενώ παράλληλα στέλνουν μηνύματα στον έρωτά τους, βλέπουν βίντεο για το πώς να φτιάξουν κέικ χωρίς γλουτένη και ακούν την αγαπημένη τους μουσική.
Τα τελευταία χρόνια, που τα περισσότερα κόμματα και οι υποψήφιοι έχουν αρχίσει να μοιάζουν μεταξύ τους, όσον αφορά έμπρακτα τις προεκλογικές θέσεις και τα σημεία (εξαιρούνται φυσικά τα εξτρεμιστικά στοιχεία των άκρων), οι νεαροί ψηφοφόροι προτιμούν να επιλέγουν άτομα περισσότερο βασισμένοι σε συνεντεύξεις, φωτογραφίες, διαδικτυακή παρουσία και γενικότερα με το συναίσθημα παρά με τη λογική. Νιώθουν κάπως πως δεν έχουν ιδιαίτερο έλεγχο στους πολιτικούς και απλώς προτιμούν να βλέπουν πρόσωπα που τα προτιμούν ή τους είναι συμπαθητικά ως παρουσίες.
Φυσικά, τα πετυχημένα παραδείγματα όπου τα digital analytics άλλαξαν ή επηρέασαν εκλογικές αναμετρήσεις (με νόμιμο και μη τρόπο) είναι πολλά, από τη στόχευση που έκανε το εκλογικό επιτελείο του Ομπάμα, ως τις διαφημίσεις του Τραμπ και τα άρθρα υπέρ του Brexit. Ακόμα και στην Ελλάδα έχουμε τα λεγόμενα τρολς των κομμάτων με ψεύτικους λογαριασμούς που προσπαθούν να ρίξουν λάσπη ή να αντικρούσουν λάσπη.
Έτσι λοιπόν ένας/μια πολιτικός θα πρέπει να προσέχει ποιοι χρήστες μπαίνουν στη σελίδα του/της, ακολουθούν τα κοινωνικά δίκτυα, σχολιάζουν σε άρθρα και blogs και με ποιες λέξεις κλειδιά κατευθύνονται προς τα πού.
Γιατί είναι εντελώς διαφορετικό να έρχεται ένας ψηφοφόρος στην ιστοσελίδα ενός υποψηφίου, έχοντας βάλει στο Google “υπεξαίρεση χρημάτων ΙΚΑ”, και εντελώς διαφορετικό, έχοντας ως φράση κλειδί “πολιτική στήριξη στην LGBTQ κοινότητα”.
Οι συσχετίσεις και οι παράμετροι που θα επηρεάσουν την ψήφο είναι τώρα πια εκατοντάδες και χρειάζονται ειδικοί αλγόριθμοι, για να μπορέσει κάποιος πολιτικός να τους εκμεταλλευτεί πραγματικά. Αλλά το να γνωρίζει ο/η υποψήφιος δήμαρχος ποιοι μπαίνουν στην προσωπική του/της ιστοσελίδα και διαβάζουν το blog και από ποια πηγή ήρθαν, είναι υψηλής αξίας για τη διαφημιστική καμπάνια, ειδικά με περιορισμένο budget!
