Η αδιανόητα απλή λογική της τεχνικής αυτής είναι η εξής: απαντάς σε μία κατηγορία όχι με επιχειρήματα, αλλά με μια άλλη, εντελώς διαφορετική κατηγορία. Για παράδειγμα:
-Τι έχετε να πείτε για το βίντεο με τον Ντόναλντ Τραμπ να λέει ότι τις γυναίκες πρέπει χωρίς να τις ρωτάς να τις γραπώνεις από το αιδοίο;
-Εμείς να πούμε; Γιατί δεν μιλάμε για πραγματικά σκάνδαλα; Γιατί δεν λέτε τίποτα για τον Μπιλ Κλίντον και την Μόνικα Λεβίνσκι; Γιατί δεν μιλάτε για σοβαρά θέματα; Γιατί δεν μιλάτε για την οικονομία; Γιατί δεν ασχολούμαστε με αυτά που ενδιαφέρουν τον φτωχό Αμερικανό πολίτη; Γιατί δεν μιλάμε για τους φτωχούς Αμερικανούς που χάνουν τις δουλειές τους από παράνομους Μεξικανούς μετανάστες;
Αυτό το –σε ελεύθερη μετάφραση- γιατί δεν λέτε τίποτα για τον Μπιλ Κλίντον (What about Bill Clinton) είναι ένα παράδειγμα whataboutism. Στο παράδειγμά μας πήγαμε και ένα βήμα παρακάτω, αλλάζοντας τελείως το θέμα της συζήτησης σε κάτι πιο βολικό για τους Ρεπουμπλικάνους, το μεταναστευτικό, κάνοντας μόνο επίθεση με “what about”. (What about the economy? What about poor Americans? What about illegal immigrants?)
Στο μεταξύ, το κυρίως θέμα έμεινε εντελώς αναπάντητο. Το ότι ο Μπιλ Κλίντον είχε εξωσυζυγικές σχέσεις δεν μπορεί να είναι δικαιολογία για τον Ντόναλντ Τραμπ για να παρενοχλεί σεξουαλικά γυναίκες. Τα δύο γεγονότα είναι ασύνδετα. Και όμως, στον μέσο θεατή ή ακροατή μιας ζωντανής συζήτησης που έχει ροή και περιορισμό χρόνου και ανάγκη για τηλεθέαση, αυτή η παιδαριώδης προπαγάνδα είναι πολύ πιο αποτελεσματική από μία πραγματική και εμπεριστατωμένη απάντηση.
Αλλάζοντας λίγο θέμα, υποθέτω ότι είδατε το σκάνδαλο με την ευνοϊκή ρύθμιση δανείου ύψους 243.544€ που πήραν τα αδέλφια Τσίπρα όπου η κάθε μηνιαία δόση είναι 300€.
Ναι, αλλά δεν λέτε τίποτα για τον Κήρυκα Χανίων και τα οικονομικά του.
Και εγώ είμαι ελεύθερος επαγγελματίας που χρωστάει και έχει 100% προκαταβολή φόρου και δεν ξέρω που θα βρω τον Σεπτέμβρη να πληρώσω σε φόρο –δεν κάνω πλάκα- περισσότερα από όσα θα βγάλω όλο τον χρόνο. Γιατί να μη μπορώ να κάνω και εγώ μία τέτοια ρύθμιση; Επειδή δεν έχω πάρει δάνειο;
Ναι, αλλά δεν λέτε τίποτα για τη Μαρέβα και τις offshore.
Θυμάμαι όταν γεννήθηκε η κόρη μου. Είχα κρατήσει κάποια λεφτά στον λογαριασμό μου για μαιευτήρια, γιατρούς, μωρουδιακά κλπ. Μία ημέρα αφού γεννήθηκε διαπίστωσα ότι δεν μπορούσα να πληρώσω τίποτα από όλα αυτά με την κάρτα μου, γιατί είχε γίνει κατάσχεση στον λογαριασμό μου για χρέη στην εφορία τα οποία ούτε για αστείο δεν πλησίαζαν τις διακόσιες σαράντα τρεις χιλιάδες ευρώ. Άραγε στον λογαριασμό των Τσιπραίων να έκαναν κατάσχεση;
Ναι, αλλά δεν λέτε τίποτα για την κατάσταση στην υγεία και για την Novartis.
Το πραγματικά αστείο είναι ότι περίμενα μια πληρωμή, η οποία όντως αργότερα έγινε, οπότε λίγες ημέρες μετά είχα τα χρήματα για να πληρώσω τα χρωστούμενά μου στο κράτος. Απλό ε; Όντως πολύ απλό. Μου πήρε μόνο έναν μήνα γραφειοκρατίας, στον οποίο παράταγα τη δουλειά μου –ξέρετε, εκείνη την κατανάλωση χρόνου που συνήθως έχει ως αποτέλεσμα την απόκτηση χρημάτων- για να τρέχω σε τράπεζες και εφορίες για να διαπιστώνω κάθε φορά ότι οι υπάλληλοι δεν ήταν ενημερωμένοι σχετικά με το τι να κάνουν αν κάποιος θέλει να ξεχρεώσει και ότι δεν προβλεπόταν ακριβώς από το ηλεκτρονικό σύστημά τους μία τέτοια απίθανη περίπτωση. Φυσικά, μέχρι να πείσω το δημόσιο να πάρει τα λεφτά που μου είχε δεσμεύσει -δηλαδή να αποδεχτεί λεφτά που του είχα ήδη δώσει, δεν ξέρω αν καταλαβαίνετε το παράλογο του πράγματος-, αυτά τοκίστηκαν και έπρεπε να ξανατρέχω. Ωραία θα ήταν να με βοηθούσε και εμένα η γραφειοκρατία να μη πληρώσω τζάμπα τόκους, όπως έγινε με τους Τσιπραίους.
Ναι, αλλά δεν λέτε τίποτα για τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ που 40 χρόνια έφτιαξαν τη διαφθορά τη γραφειοκρατία και την πελατοκρατία στο δημόσιο.
Ξέρετε τι σημαίνει 243.544€ σε δόσεις των 300€; Ότι το δάνειο θα αποπληρωθεί σε 68 χρόνια. Εξήντα. Οχτώ. Χρόνια.***
Δάνεια ΝΔ.
Ξέρετε πώς ήταν η οικονομία 68 χρόνια πριν; Ξέρετε πόσο αλλάζει η οικονομία σε 68 χρόνια; Σκεφτείτε μόνο από τον πληθωρισμό πόσο θα φτάσει να αξίζει η δόση των 300€. Πριν από 68 χρόνια, με λιγότερο από 1000€ έχτιζες σπίτι. ***
Μαρέβα.
Πώς φτάνει μία οικογενειακή επιχείρηση να χρωστάει 243.544€ σε δάνεια; Ποιός της τα έδωσε και πόσο κακή ήταν στη δουλειά της για να φτάσει σε αυτό το σημείο;
Noor1, Μαρινάκης, Σαββίδης, στημένα.
Πολύ χρήσιμο πάντως το να μη πληρώνεις φόρους, δάνεια κλπ. Σου δίνει ρευστό την ώρα που ο συνεπής προς τις υποχρεώσεις του ανταγωνισμός σου αναγκάζεται να παλέψει εναντίον σου χωρίς να έχει τους ίδιους πόρους.
Κομιστής, υποκλοπές, στημένες δημοσκοπήσεις, δολοφονίες χαρακτήρα.
Και τελικά, είναι νόμιμη αυτή η ρύθμιση; Γιατί αν ναι, να πάω να πάρουμε εγώ και οι υπόλοιποι ελεύθεροι επαγγελματίες από ένα δάνειο ο καθένας, να το ρυθμίσουμε για 300€ τον μήνα και να ξεχρεώσουμε επιτέλους τα χρωστούμενά μας στο δημόσιο.
Μαρέβα.
Και με όλα αυτά, μιλάνε ακόμα για ηθικό πλεονέκτημα; Ένας, ρε γαμώτο ένας δεν υπάρχει εκεί στον ΣΥΡΙΖΑ, όχι να παραιτηθεί και να ρίξει την κυβέρνηση αλλά να βγει σε ένα κανάλι και να κάνει μία ρημάδα νευριασμένη δήλωση;
Για την Μαρέβα είπαμε;
Σας φαίνομαι γραφικός; Ίσως. Η αλήθεια είναι όμως ότι έχει περάσει προ πολλού το σημείο που τα όργια του Τσίπρα –όχι του ΣΥΡΙΖΑ γενικότερα, αλλά πολύ συγκεκριμένα του Τσίπρα- μπορούν να δικαιολογηθούν πετώντας την μπάλα στην εξέδρα και με δικαιολογίες του τύπου «ναι, αλλά δεν λέτε τίποτα για τη Μαρέβα», πολύ απλά επειδή και η δικαιοσύνη κουτσά στραβά λειτουργεί και εδώ και 3 χρόνια είναι κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ, οπότε κάτι χειροπιαστό θα έπρεπε να έχει γίνει με όλες αυτές τις υποθέσεις. Τώρα πια, σε κάθε σκάνδαλο που παλιότερα θα έριχνε κυβερνήσεις, το μόνο που μένει ως απάντηση είναι ένα ξεψυχισμένο «Μαρέβα». Η απόλυτη επικράτηση του whataboutism. Ούτε επιχειρήματα, ούτε καν προσπάθεια για εξεύρεση ενός πιο δημιουργικού δολώματος για να αλλάξει θέμα η συζήτηση. Όλο τα ίδια και τα ίδια και στο τέλος «Μαρέβα».
Δεν με πιστεύετε; Να αυτολεξεί η απάντηση του Μαξίμου για το σκάνδαλο των 300 μηνιαίων αριστερών αργυρίων των Τσιπραίων:
«Πολιορκημένος από τα θαλασσοδάνεια του Κήρυκα των Χανίων, τις οικογενειακές του offshore, τις θολές οικονομικές συναλλαγές, και τα τερατώδη δανεικά και αγύριστα της ΝΔ, ο Κυριάκος Μητσοτάκης κατέβηκε άλλο ένα σκαλοπάτι στη σκάλα του αυτοεξευτελισμού.
Προανήγγειλε πριν λίγες μέρες στη Βουλή τη λάσπη που παρήγγειλε εναντίον της οικογένειας του πρωθυπουργού, στον φίλο και κουμπάρο του, Βαγγέλη Μαρινάκη, τον γνωστό επιχειρηματία και κατηγορούμενο για βαριές κακουργηματικές πράξεις.
Ο στόχος του πανικόβλητου κ. Μητσοτάκη είναι προφανής. Να αποδείξει ότι όλοι είμαστε ίδιοι.
Η «φοβερή», όμως, σημερινή αποκάλυψη που προανήγγειλε στη Βουλή , τελικά, τα κάνει πολύ χειρότερα για τον ίδιο: Γελάνε και οι πέτρες.
Πως να εξισώσεις εκείνον που δυσκολεύεται να τα βγάλει πέρα με την κρίση, και ρυθμίζει διαφανώς το δάνειό του, με κείνον που χρηματοδοτείται από ύποπτες offshore, δεν πληρώνει δεκάρα τσακιστή για τα δανεικά του, και εξασφαλίζει σκανδαλώδεις ρυθμίσεις;
Γιατί, αν ήταν έτσι, οι μισοί Έλληνες που ρυθμίζουν τα τραπεζικά τους δάνεια, θα ήταν ομογάλακτοι της offshore ηθικής που χαρακτηρίζει τον κ. Μητσοτάκη. Και θα έπρεπε να κατηγορηθούν ως ομοτράπεζοι εκείνων που δήθεν ρυθμίζουν, για να μην πληρώσουν.
Χειρότερη, όμως, και από αυτό είναι η βάναυση, ποταπή, και χυδαία επίθεση λάσπης, από την ίδια εφημερίδα, εναντίον του, από τις αρχές της δεκαετίας του 90, νεκρού θείου του πρωθυπουργού.
Η ελληνική Δικαιοσύνη θα κληθεί να κρίνει τη δολοφονία χαρακτήρων, που κατόπιν παραγγελίας του κ. Μητσοτάκη, διαπράττει η συγκεκριμένη εφημερίδα.
Οι ηθικοί αυτουργοί, που κρύβονται πίσω τους, όμως, ας μην έχουν αυταπάτες. Ούτε το θολό πόθεν έσχες τους, ούτε το ναρκόπλοιο Noor1, ούτε τα στημένα, ούτε οι συναλλαγές του σκότους, πρόκειται να ξεχαστούν.
Είναι σε θέση με τις αθλιότητές τους, να προκαλούν στους αθώους, και σε όσους ξέρουν την αλήθεια, και καταλαβαίνουν τα κίνητρά τους, θλίψη και οργή.
Αλλά όχι φόβο.
Οψόμεθα, κύριε Μητσοτάκη»
Άλλη μια φορά η μπάλα στην εξέδρα. Άλλη μια φορά ένα όργιο του Τσίπρα δικαιολογήθηκε λέγοντας ότι οι άλλοι είναι χειρότεροι. Άλλη μια φορά ούτε μία οργισμένη δήλωση από κάποιον με αριστερό πλεονέκτημα.
Να τα δεχτώ όμως όλα όσα λέει επειδή αυτός είναι ο ηθικός και όλοι οι υπόλοιποι είναι οι ανήθικοι. Εγώ μπορώ να κάνω μία τέτοια ρύθμιση;
***Σημαντικό!!! Λίγες ώρες αφού δημοσιεύτηκε το άρθρο είδα ότι το 300€/μήνα ισχύει μόνο για τα 2 πρώτα χρόνια. Προφανώς θα ήθελα να το γνωρίζω πριν γράψω το άρθρο, αλλά καλά να πάθω που νευρίασα με όσα διάβασα και έγραψα με νεύρα. Έπρεπε να έχω μάθει να αποδέχομαι τη μοίρα μου ως ελεύθερος επαγγελματίας, δηλαδή το να χρωστάμε εγώ και τα παιδιά μου μέχρι να γίνει κάποιο θαύμα.
Προφανώς δεν αλλάζει κάτι σε σχέση με το whataboutism, την αγαπημένη τεχνική προπαγάνδας του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά καλό είναι να παραδέχομαι τα λάθη που κάνω στα άρθρα μου, ειδικά αν έχω από τους πολιτικούς μου την ίδια απαίτηση.