Τη συνεχεία την ξέρετε. Για μήνες θα μετράμε τον αριθμό των νεκρών αμερικανών και βρετανών στρατιωτών ενώ ο αριθμός των νεκρών Συρίων θα παραμένει άγνωστος, κάνοντας σε όπως έγινε με το Ιράκ να αναρωτιέσαι ποιος σκότωσε περισσότερους, οι Αμερικανοί ή ο Σαντάμ. Και μετά θα ακολουθήσει η ανοικοδόμηση αυτών που γκρέμισαν οι δυνάμεις του «καλού» με ανάθεση απευθείας στις εταιρίες που συντηρούν τέως αμερικανοί αντιπρόεδροι και υπουργοί. Κι όλα αυτά με την μουσική επένδυση από βόμβες που θα σκάνε τριγύρω με την ευγενή συνδρομή της Αλ Καίντα, της Χεσμπολάχ, του Ιράν και ένας Αλλάχ ξέρει ποιού άλλου αυξάνοντας τον αριθμό των νεκρών αμάχων σε αμέτρητα ύψη.
Την Δευτέρα που μας πέρασε και με τη Συρία σαν πρώτο θέμα στις συζητήσεις μας καθόμουν μαζί με μια παρέα συναδέρφων σε ένα καφέ κοντά στο κέντρο τύπου. Όλοι μας πάνω από πενήντα και με αναμνήσεις από πολέμους με έναν από εμάς, τον Αντώνιο, από την Ισπανία. Όλοι μας είχαμε πάρει θέση, άλλοι υπέρ και άλλοι κατά της εισβολής, και όλοι μας είχαμε για ώρα αναλύσει τα υπέρ και τα κατά. Εγώ πάλι δεν ξέρω τι με έπιασε αλλά μια τρελή σκέψη στροβίλιζε το μυαλό μου συνέχεια. Φυσικά όλοι ξέρουν τη καταγωγή μου και σημειωτέον ένας από αυτούς, Σουηδός ανταποκριτής μεγάλης σουηδικής εφημερίδας, είχε βρεθεί στην Αθήνα τις ημέρες του Πολυτεχνείου το 73.
Λοιπόν άρχισα υπενθυμίζοντας σε όλους την Ελλάδα της δικτατορίας. Και μάλιστα μπλεγμένοι μέσα στις αναμνήσεις αρχίσαμε να συγκρίνουμε την Ελλάδα του Παπαδόπουλου με την Ισπανία του Φράνκο και ο Σουηδός συνάδελφος να λέει ιστορίες με τις περιπέτειες του με την ελληνική δικτατορία κατά τη διάρκεια της παραμονής του στην Ελλάδα. Μιλήσαμε για εξορίες, για φυλακίσεις, για βασανιστήρια και θανάτους. Μετρήσιμους και μη θανάτους και στις δυο χώρες. Και όταν κάποια στιγμή οι αναμνήσεις και οι σκέψεις μας βύθισαν σε σιωπή τους ζήτησα να φανταστούν ότι στο όνομα της δημοκρατίας και για να απελευθερώσουν τον κόσμο από τους δυνάστες τους, αμερικανοί και βρετανοί βομβάρδιζαν την Αθήνα η την Μαδρίτη.
Φανταστείτε αμερικανούς πεζοναύτες να παρελαύνουν κάτω από την Ακρόπολη και βρετανικά τανκς να αφήνουν πίσω πτώματα Εσατζήδων στο Σύνταγμα. Να βομβαρδίζουν το λιμάνι του Πειραιά και να κάνουν βάση με σκηνές μέσα στο Καλλιμάρμαρο. Να εισβάλουν σε σπίτια και κατά λάθος να σκοτώνουν αθώους γιατί κάποιος τους είπε ότι συνεργάζονταν με τους δικτάτορες. Να κατάστρεφαν δρόμους και κτίρια γιατί ήταν στρατηγικοί στόχοι.
Γιατί να το κάνουν; Μα γιατί, ο Παπαδόπουλος και ο Ιωαννίδης δεν ήταν δικτάτορες που βασάνιζαν, βίαζαν, σκότωναν, έστελναν σε φύλακες και ξερονήσια έλληνες; Ποια η διαφορά τους με τον Σαντάμ και τον Ασσάντ; Κάποιοι πρέπει να θυμούνται ότι την περίοδο της δικτατορίας τα πρωτοκαθάρματα, αφήναν την φήμη ότι έχουμε τη τεχνογνωσία και όποια στιγμή θέλουμε μπορούμε να κατασκευάσουμε ατομική βόμβα στο Δημόκριτο. Άλλη μια ομοιότητα με τον Σαντάμ και τον Ασσάντ. Και η Ελλάδα μπορεί να μην είχε πετρέλαια αλλά υπήρχε η υποψία και να που τώρα κοντεύει να επιβεβαιωθεί. Αλλά όπως επιμένουν Αμερικανοί και σύμμαχοι δεν το κάνουν για τα πετρέλαια αλλά για τη δημοκρατία. Ποιο λοιπόν πιο σημαντικό από το να απελευθερώσουν την κοιτίδα της δημοκρατίας.
Κα μόνο στη περιγραφή των εικόνων μιας κατεστραμμένης από βομβαρδισμούς Αθήνα με αμερικανούς πεζοναύτες να παρελαύνουν κάτω από την Ακρόπολη, με δρόμους γεμάτους πτώματα και συντρίμμια έκανε όλη τη παρέα να ανατριχιάσει και να αντιδράσει. Γιατί; ρώτησα. Τι Παπαδόπουλος, τι Ασσάντ και τι Ιωαννίδης τι Σαντάμ! Κι όμως ξαφνικά δεν ήταν το ίδιο. Και ελπίζω αυτή η εικόνα να τους έμεινε όταν έγραφαν τα κείμενα τους ειδικά αυτοί που ήταν …υπερ.
*****************************************************
Για άλλη μια φορά διάβασα μια θεωρία που μάλλον έχει γίνει της μόδας τον τελευταίο καιρό. Αγνοείστε την, θάψτε την, την Χρυσή Αυγή και …άμπρα κατάμπρα θα εξαφανιστεί! Έτσι απλά και καθόλου διανοουμενίστικα αυτό λέγεται στρουθοκαμηλισμός και ξέρετε – συμφώνα με τους θρύλους – που βάζει το κεφάλι της η στρουθοκάμηλος όταν δεν βρίσκει άμμο.
Φασιστικά και νέο-Ναζιστικά κινήματα υπήρχαν στη Ευρώπη από την λήξη του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου και συνέχεια για όλες αυτές τις δεκαετίες από τότε. Απλά είχαν κοινώς λουφάξει. Τις τελευταίες δεκαετίες καλυμμένοι από διάφορα πολιτικώς ορθά και καθαρά σημειολογικά παραθυράκια και τεχνικές λεπτομέρειες του νόμου βρήκαν την ευκαιρία να εισβάλουν σε όλα τα ευρωπαϊκά κοινοβούλια. Καλυμμένοι κάτω από το πέπλο του Ευρωσκεπτικισμού και εκμεταλλευόμενοι την αύξηση της ανεργίας – η οικονομική κρίση ήρθε αργότερα – το μεταναστευτικό κύμα των τελευταίων τριάντα χρονών – μερικώς σαν αποτέλεσμα ενεργειών της δύσης – και την διαφθορά των πολιτικών απόκτησαν κοινωνική πρόσβαση και προσοδοφόρο έδαφος για να αναπτυχτούν.
Τίποτα όμως από τα παραπάνω δεν σημαίνει ότι ιδεολογικά η σε θέματα πρακτικής ξέφυγαν από τις πρακτικές των ιδεολογικών πρωτοπόρων τους, καταφεύγοντας συχνά στη βία, σε δολοφονίες και πολλές φορές σε ενέργειες όπως αυτή στη Νορβηγία πριν από δυο χρόνια που σημειολογικά δείχνει ότι δεν διακρίνουν τους εχθρούς τους από το χρώμα ή την θρησκεία αλλά απλά από την θέση «είσαι μαζί μας ή όχι». Τα γεγονότα της 11ης του Σεπτέμβρη στη Νέα Υόρκη δημιούργησαν νέες συνθήκες για περεταίρω ανάπτυξη του φασισμού, του ρατσισμού και τις ξενοφοβίας προσθέτοντας την αραβοφοβία και την μουσουλμανοφοβία.
Αυτή τη στιγμή φασιστικά, νέο-Ναζιστικά και ρατσιστικά κινήματα αναπτύσσονται σε όλες τις χώρες του κόσμου και υπάρχουν ενδείξεις – τουλάχιστον σε επίπεδο διαδικτυακής επικοινωνίας – για μεταξύ τους συνεργασία όπως αυτή μεταξύ των Αληθινών Φιλανδών στη Φιλανδία, το Εθνικό Μέτωπο της Γαλλίας, την ΚΚΚ της Αμερικής, της ελληνικής Χρυσής Αυγής και άλλων. Το να συμμετέχεις λοιπόν στην υπεράσπιση της δημοκρατίας από τους εχθρούς της, να αντιδράς και μάλιστα δυναμικά, παραφράζοντας τον Περικλή, είναι υποχρέωση του κάθε πολίτη και το να στρουθοκαμηλίζεις είναι σιωπηλή αποδοχή και υπεράσπιση όχι των κεκτημένων αλλά αυτών που ελπίζουν να κτηθούν όπως έκαναν και κατά την περίοδο της δικτατορίας αδιάφοροι και σιωπώντας για τα μαρτύρια χιλιάδων συμπατριωτών τους ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΙΔΕΟΛΟΓΙΩΝ και τις περισσότερες φορές εκμεταλλευόμενοι την απουσία τους.
Και είναι οι ίδιοι που στρουθοκαμήλιζαν στη Γερμανία όταν ένας Έλληνας δολοφονείται από νέο-ναζί όταν μια κοπελίτσα χαρακωνόταν με μια σβάστικα στο μέτωπο, όταν έλληνες μετανάστες προσβάλλονται και γίνονται θύματα ρατσισμού και διακρίσεων στην Ολλανδία, την Αυστρία, την Φιλανδία και όλη την Ευρώπη.
Όταν πριν από μερικά εικοσιτετράωρα ο Μιχαλολιάκος είπε ότι η οικογένεια του Γιάννη Αντετοκούνμπο θα έρεπε να κλειστεί σε κάποιο στρατόπεδο και να διωχτεί από την Ελλάδα μπορεί να έκαναν μερικές χιλιάδες παράσιτα να πανηγυρίζουν και τους στορυθοκαμηλίζοντες να μειδιάσουν δήθεν υποτιμητικά αλλά ελπίζω να έκαναν τα εκατομμύρια έλληνες που καμαρώνουν ελληνόπουλα που μεγαλουργούν στο εξωτερικό όντας οικονομικοί μετανάστες να ντρέπονται.
Αγνοώντας την η Χρυσή Αυγή άμπρα κατάμπρα ΔΕΝ εξαφανίζεται και αυτό το ξέρουν όσοι έχουν διαβάσει ιστορία και γνωρίζουν τι έγινε στη Γερμανία του 34, τι ρολό έπαιξαν και τι ευθύνη έχουν όλοι αυτοί οι στρουθοκαμηλίζοντες που έφτασαν ακόμα και να σκεπάσουν με τη σιωπή τους και την αδιαφορία τους μια γενοκτονία. Και ευτυχώς που πριν από 70 χρόνια στην Αμερική δεν υπερίσχυσαν όλοι αυτοί οι «αδιαφορείτε, άλλωστε τι κάνουν; Κυνηγούν τους συνδικαλιστές, τους δημοσιογράφους, τους διεφθαρμένους πολιτικούς, τους διανοουμένους και γενικά τους βολεμένους» τότε η σβάστικα ακόμα θα κυμάτιζε πάνω από την Ευρώπη και κάποια στιγμή θα ερχόταν και η σειρά τους.
*****************************************************
Έτσι απλή απορία, βολεμένος είναι αυτός που αντιδράει και όχι αυτός που το βουλώνει;
*****************************************************
Αντωνάκη έχουμε χάσει τα αυγά και τα πασχάλια ή μου φαίνεται;
*****************************************************
Βαγγελάκη τι έγινε αγόρι μου; Ξεχάσαμε τις μέρες και τις νύχτες με τον επαναστάτη Μουαμαρ και θέλουμε να φάμε τον Ασσάντ ζωντανό; Πως αλλάζουν οι καιροί; Τι ειρωνεία θα είναι η εισβολή να γίνει 3ης του Σεπτέμβρη!!!
*****************************************************
Τη συνέντευξη στην Νορβηγική εφημερίδα του επιβάτη του λίαρ τζετ και προσωπικού φίλου Αντωνάκη, τη διάβασα. Έχεις να πεις τίποτα; Η μήπως αισθάνεσαι νορβηγός;
*****************************************************
Καψή πρόσεχε, γιατί η διαφάνεια της διαφθοράς μας έχει τυφλώσει όλους. See-through έχει γίνει η Καψόνια τηλεόραση.
*****************************************************
Στη φωτογραφία, «Τι είπατε; Δεν κατάλαβα; Να φύγω; Που να πάω; Αν φύγω πως θα ισοπεδώσετε τη χώρα για να την ανοικοδομήσετε; Εγώ για σας το κάνω!»
