γράφει ο Κωνσταντίνος Μαργαρίτης.
Η ηγεσία της ΕΕ συναντήθηκε με τον Τούρκο πρόεδρο Ερντογάν, αλλά η αδιαλλαξία και η «σκληρή» στάση της Τουρκίας παραμένουν.
Η επίσκεψη του Τούρκου προέδρου στις Βρυξέλλες, θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως αποτυχημένη μεταξύ της ηγεσίας της ΕΕ και της Τουρκίας για το προσφυγικό.
Φεύγοντας από τις Βρυξέλλες ο Ερντογάν συνέχισε τα εκβιαστικά διλήμματα και τις απειλές ότι τα σύνορα θα μείνουν ανοικτά.
Στην αίθουσα ήταν μόνο οι τρεις πρόεδροι: Ερντογάν, Φον ντερ Λάιεν (Ευρωπαϊκή Επιτροπή) και Σ. Μισέλ (Ευρωπαϊκό Συμβούλιο). Οι αρμόδιοι επίτροποι έμειναν εκτός. Το ζήτημα απαιτεί λεπτούς χειρισμούς για να επιτευχθεί λύση. Όλα δείχνουν ότι θα απαιτηθεί ειδικός διαμεσολαβητής για το μεταναστευτικό μεταξύ της ΕΕ και της Τουρκίας.
Η σκέψη ξεκίνησε από τον κ. Ερντογάν, που είχε διαμηνύσει ότι δεν «καταδέχεται» να συνομιλεί με τον αρμόδιο επίτροπο που είναι Έλληνας. Τον κ. Μαργαρίτη Σχοινά, δηλαδή, με τον οποίο είχε συναντήσεις τον περασμένο Δεκέμβριο και ο οποίος έχει την εποπτεία της κατάρτισης του νέου σχεδίου της Κομισιόν για το προσφυγικό μαζί με την Ιλβα Γιόχανσον.
Η Κομισιόν και ιδιαίτερα η πρόεδρός της έπρεπε να αντιδράσει πιο αποφασιστικά και πιο απαιτητικά. Να δηλώσει απερίφραστα στον κ. Ερντογάν ότι οι Επίτροποι είναι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι, υπηρετούν την ΕΕ και όχι τις χώρες προέλευσής τους.
Υπάρχει έλλειμμα ηγεσίας στην ΕΕ κι αυτό το έχει καταλάβει πάρα πολύ καλά ο Τούρκος πρόεδρος. Θα μπορούσαν να του είχαν πει ότι οι συνομιλίες θα συνεχιστούν, με την προϋπόθεση ότι η Τουρκία θα κλείσει τις ροές.
Τώρα κρίνονται πολλές ισορροπίες και θα ρυθμιστούν καταστάσεις που θα ορίζουν την επικοινωνία της Ευρώπης με την Τουρκία στο μέλλον.
Ο κ. Ερντογάν κατάφερε να «σπάσει» την συνοχή της ΕΕ, με την απομάκρυνση του Αντιπροέδρου της ΕΕ κ. Σχοινά και να αρχίσει διαπραγματεύσεις για το μεταναστευτικό, μόνο με την Γερμανία και την Γαλλία.
Με αυτήν την τακτική ξαναδημιουργούνται υπό-ομάδες εντός της ΕΕ, εθνικοποίηση της εξωτερικής πολιτικής και χάνεται πολύτιμος χρόνος.
Η Ελλάδα καλείται να αντιδράσει άμεσα σε όλα τα επίπεδα και να απαιτήσει την συμμετοχή των θεσμικών οργάνων στην διάσκεψη της Τουρκίας και όχι κάποιων κρατών-μελών της ΕΕ.
Η λύση θα ήταν μια Σύνοδος Κορυφής για το προσφυγικό που θα σφράγιζε επισήμως την ευρωπαϊκή στάση.
Τα λόγια και οι υποσχέσεις από την ηγεσία της Ευρώπης, είναι σε θεωρητικό επίπεδο. Υπάρχει ατολμία και αυτό το εκμεταλλεύεται η «άλλη πλευρά».
Είναι η ώρα των αποφάσεων και των σκληρών στάσεων.
