γράφει ο Θάνος Καλαμίδας.
Σε κατάσταση σχιζοφρενική και με δόσεις μαζοχισμού, για δυο μέρες παρακολουθούσα τις εργασίες δυο κοινοβουλίων σε κρίσιμες (έτσι λένε οι ίδιοι) και καθοριστικές εθνικές συζητήσεις. Το ελληνικό κοινοβούλιο στη συζήτηση για ψήφο εμπιστοσύνης στον Τσίπρα μετά την παραίτηση Καμμένου και το Βρετανικό για …ψήφο εμπιστοσύνης μετά τα απόνερα της ήττας Μέι και του σχεδίου της για έξοδο από την ΕΕ.
Έχοντας λοιπόν παρακολουθήσει από σχετικά κοντά όλη την εξέλιξη των γεγονότων που οδήγησαν σε αυτές τις συνεδριάσεις, είμαι σίγουρος ότι κάποια στιγμή στο μέλλον όσα έγιναν, ειδικά στη Βρετανία τα τελευταία τρία χρόνια με το Brexit, θα διδάσκεται στα πανεπιστήμια σαν το απόλυτο παράδειγμα της αποτυχίας της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας και αυτό λόγω αποτυχίας των προσώπων που εκλεχτήκαν να παίξουν τον ρόλο των αντιπροσώπων. Θα μου πείτε τώρα και μερικώς δικαιολογημένα: αν θέλεις να δεις αποτυχία γιατί πας τόσο μακριά, έλα στην Ελλάδα να την δεις και μάλιστα με ιστορία δεκαετιών.
Μα εκεί ακριβώς είναι το θέμα, η Ελλάδα πλην λαμπρών εξαιρέσεων έχει να δείξει μόνο αποτυχημένους, ανίκανους και ενίοτε πουλημένους αντιπροσώπους από γεννήσεως της, αλλά… Αλλά η Ελλάδα στη σύγχρονη ιστορία και τα τελευταία τουλάχιστον 800 χρόνια, δεν υπήρξε υπερδύναμη πολιτικά ή η έκτη μεγαλύτερη στρατιωτική δύναμη στον κόσμο, και δεν υπήρξε μια από τις δέκα ισχυρότερες οικονομίες στον κόσμο με μια από τις ισχυρότερες βιομηχανίες. Η Ελλάδα σαν κράτος ξεκίνησε φτωχευμένη και υπάρχει φτωχευμένη σε πείσμα αριθμών και προβλέψεων, παρακμάζοντας καθημερινά και κοινωνικά. Στην Ελλάδα της παρακμής, ανίκανοι και αποτυχημένοι αντιπρόσωποι και εξουσιάζοντες δεν είναι έκπληξη πια αλλά δυστυχώς …παράδοση.
Η Βρετανία όμως υπάρχει παράδοση «αστικών δημοκρατιών», από αυτές που παιανίζεται και ο ΑντωνΆκης Σαμαράς. Απ΄ έξω εμφάνιση κι από μέσα λίγδα και σαπίλα αλλά με την βιτρίνα να μετράει και να παίζει το ρόλο της. Δυστυχώς όμως για την βιτρίνα στον 21ο αιώνα ήρθε το Brexit και έσκασε η φούσκα και φάνηκε το πόσο σάπια και βρωμερή είναι από μέσα η βρετανική καθωσπρέπει «αστική δημοκρατία».
Στο Brexit η Βρετανία έφτασε γιατί για τον μέσο Βρετανό η Ενωμένη Ευρώπη ήταν πάντα ένας υδροκέφαλος και γραφειοκρατικός οργανισμός από Γάλλους και μετέπειτα από Γερμανούς, που τους μισούσαν από πάντα και που είχαν κάνει αυτοσκοπό τους να εξαλείψουν κάθε δείγμα της κραταιάς βρετανικής αυτοκρατορίας. Ένας παρασιτικός οργανισμός που ζούσε, έτρωγε και έπινε με τα λεφτά του Βρετανού εργάτη και επέβαλε νόμους που κατέστρεφαν τα βρετανικά προϊόντα και συμφέροντα. Αυτά.
Παράλληλα κάθε φορά που η όποια βρετανική κυβέρνηση υποχρεώνονταν να επιβάλλει κάτι μη αρεστό στον κόσμο επικαλείτο την ΕΕ. Από τον κεφαλικό φόρο της Θάτσερ μέχρι τις αυξήσεις εισιτηρίων στα τραίνα, πάντα έφταιγαν οι γραφειοκράτες των Βρυξελλών. Και αυτό συνέβαινε με όλες ανεξαιρέτως τις βρετανικές κυβερνήσεις τα τελευταία πενήντα χρόνια.
Αν θέλετε να πάρετε μια αίσθηση του πως έβλεπαν όλα αυτά τα χρόνια οι Βρετανοί την ΕΕ δεν έχετε παρά να παρακολουθήσετε μια πολύ γνωστή τηλεοπτική κωμική σειρά της δεκαετίας του ’80 με τον τίτλο «Ναι, κύριε υπουργέ/πρωθυπουργέ».
Με αυτά τα συναισθήματα λοιπόν γαλουχηθήκαν όλες οι μεταπολεμικές γενιές στη Βρετανία. Η ΕΕ ήταν ο γαλλογερμανός ζηλιάρης γείτονας που θέλει να ψοφήσει ο γάιδαρός μας. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν και τα λογικά επιχειρήματα στο θέμα έξοδος από την ΕΕ.
Είναι δικαίωμα και υποχρέωση κάθε έθνους να αποχωρήσει από μια συνεργασία, συμμαχία ακόμα και ομοσπονδία όταν νιώθει ότι κινδυνεύουν τα συμφέροντα του λαού και η εθνική του κυριαρχία στη σχέση του με τους εταίρους του. Αυτό πρέπει να είναι σεβαστό από κάθε κράτος και έθνος για να μην πω αποβλητέο. Οι Βρετανοί λοιπόν ένιωσαν ότι απειλείται η αυτοδιαχείρισή τους και η εθνική τους κυριαρχία, οπότε ψηφίσαν Brexit.
Αυτή όμως είναι η θεωρία που επένδυσε στα πατριωτικά συναισθήματα ενός λαού που έχει ζήσει δόξες παγκόσμιας κυριαρχίας στην πράξη όμως όλο αυτό στηρίχτηκε σε ψέματα καιροσκόπων με σκοπό την αυτοπροβολή τους και την εξουσία και κανένας ποτέ δεν απείλησε την αυτοδιαχείριση ή την εθνική κυριαρχία των Βρετανών μέσα στην ΕΕ εκτός από την άγνοιά τους.
Η μια πλευρά, αυτή του «παραμένουμε Ευρώπη» επένδυσε σε μια αχαλίνωτη και πολλές φορές βλακώδη καταστροφολογία που επειδή ακριβώς ήταν υπερβολική δύσκολα γινόταν και πιστευτή. Από την έλλειψη γάλακτος και φαρμάκων μέχρι το κλείσιμο των τραπεζών και την μετακίνηση όλων των εργοστασίων στη Γερμανία, όλα ακούστηκαν.
Από την άλλη πλευρά οι του Brexit διαλαλούσαν ότι η Βρετανία μέσα σε ένα βράδυ θα περνούσε από την κόλαση των Βρυξελλών στις παλιές καλές ημέρες και στον παράδεισο της αυτοκρατορίας. Δέντρα με λίρες σε κάθε αυλή και τα χιλιάρικα να κυλάνε στον Τάμεση για να τα ψαρέψει ο καθένας. 350 εκατομμύρια λίρες η συμμετοχή της Βρετανίας στην ΕΕ τον χρόνο και θα περνούσαν αυτονυχτί στο Βρετανικό ΙΚΑ. Και να οι αυξήσεις στις συντάξεις και να δωρεάν τα φάρμακα. Τσοβόλα δώστα όλα με το που θα έφευγαν από την ΕΕ. Εξ ίσου δυσκολοχώνευτη και υπερβολική αλλά δυστυχώς την φάγανε οι πιο πολλοί. Και την επομένη ξύπνησαν περιμένοντας τον παράδεισο να τους χτυπάει την πόρτα. Αμ δε!
Και τώρα που έφτασε η ώρα της αναχώρησης από την ΕΕ και οι αλήθειες έχουν αρχίσει να βγαίνουν στη φορά, δεν ξέρεις ποιόν ψεύτη να πρωτοφτύσεις. Μόνο που όλοι αυτοί οι ψεύτες, αυτοί που παραπλάνησαν και κορόιδεψαν ακόμα και προδώσαν ελπίδες και προσδοκίες ποτίζοντας διχασμό και μιζέρια, έχουν παραμείνει οι ίδιοι στις θέσεις τους για να …σώσουν την χώρα από την καταστροφή που οι ίδιοι δημιούργησαν. Έτσι τώρα …τώρα πρέπει να βρεθούν λύσεις και οι λύσεις κάτω από πίεση πάντα είναι οι χειρότερες, οι πιο επίπονες. Με το πιο μεγάλο κόστος. Στο μεταξύ και ελλείψει προτάσεων και επιχειρημάτων αλληλοβρίζονται εντός και εκτός κοινοβουλίου αποκαλώντας ο ένας τον άλλο προδότη και πουλημένο. Μην μπερδεύεστε, για την Βρετανία μιλάω ακόμα.
Η Ελλάδα δεν έχει Brexit αλλά έχει την ίδια ανάγκη να βρεθούν λύσεις και αυτό κάτω από τις ίδιες συνθήκες διχασμού με σχεδόν τις ίδιες πιέσεις από μισές αλήθειες, πολλά ψέματα και έναν αχαλίνωτο καιροσκοπισμό και λαϊκισμό. Μια χώρα αδυνατισμένη από χτυπήματα κάτω από την μέση, μωλωπισμένη παντού, πεινασμένη και διψασμένη πρέπει να διαλέξει ανάμεσα στον ψεύτη και στον κλέφτη. Να σώσει την αξιοπρέπεια της ή τον εγωισμό της;
Κάθε μέρα με την Μέι στην Βρετανική πρωθυπουργία λιγοστεύουν οι πιθανότητες για λύση αλλά και ποιος να την αντικαταστήσει; Ο Μπόρις ή ο Τζέρεμι που είναι παρ’ τον ένα και βάρα τον άλλο. Η απόλυτη άγνοια και η μιζέρια της ανικανότητας. Τέτοια η κατάντια που οι Βρετανοί μπροστά σε τόση ανικανότητα αποφάσισαν να κρατήσουν την …Μέι!
Να φύγει ο Τσίπρας γιατί πρόδωσε της ελπίδες ενός λαού, για να έρθει ποιος; Ο Κούλης που ήταν μέρος του προβλήματος, που ήταν μέρος αυτών που δημιούργησαν, έφεραν και εφάρμοσαν τα μνημόνια; Που ο ίδιος είναι κομμάτι ενός διαφθαρμένου πολιτικού συστήματος που στο όνομα της οικογενειοκρατίας και του νεποτισμού τον ανέλιξε και με την βοήθεια Μαρινάκειων νταβατζήδων και Χριστοφοράκων θέλει να επιβάλλει στη πρωθυπουργία; Κι όλο αυτό το χάος με το χωρίς κανένα επιχείρημα πέρα του αόριστα συναισθηματικά συνθηματολογικού η …Μακεδονία είναι ελληνική.
Το άφησα για το τέλος γιατί είναι …Μακεδονικό. Πριν από λίγες μέρες το BBC άλλαξε τους ευρωπαϊκούς του χάρτες βάζοντας λίγο κάτω από την θέση των Σκοπίων το όνομα Βόρεια Μακεδονία. Αντίστοιχα και για πρώτη φορά, λίγο πιο κάτω και στο χάρτη της Ελλάδας και λίγο πάνω από τη Θεσσαλονίκη θα βρείτε γραμμένη την λέξη Μακεδονία. Πρώτη φορά. Μέχρι τώρα η λέξη Μακεδονία – σκέτο – υπήρχε κάτω από τα Σκόπια.
Το Φινλανδικό υπουργείο παιδείας έδωσε εντολή να αλλάξει το βιβλίο γεωγραφίας στο γυμνάσιο και να μπει η λέξη Βόρεια Μακεδονία όπου πριν υπήρχε η λέξη Μακεδονία, η λέξη Μακεδονία να μπει στη περιοχή βόρειας Ελλάδας και παράλληλα να διδάσκεται ότι η Μακεδονία στην Ελλάδα είναι η χώρα του Μεγάλου Αλέξανδρου.
Φαντάζομαι όλοι εσείς οι «Μακεδονομάχοι» διαφωνείτε με τη σημασιολογία αυτών των κινήσεων και θέλετε να επιστρέψουμε στο ότι η Μακεδονία έχει τα …Σκόπια για πρωτεύουσα γιατί αυτό μάθαιναν σε όλες τους χώρες του κόσμου τα παιδιά μέχρι χτες.
Το πόσο κακό κάνετε στην Ελλάδα όλοι εσείς οι μακεδονομάχοι και οι «Μακεδονία είναι ελληνική» δεν το καταλαβαίνετε και δεν θα το καταλάβετε ποτέ όσο το καταλαβαίνουμε εμείς που ζούμε στο εξωτερικό με παιδιά που πάνε σχολειό και που εκπαιδεύονται τόσα χρόνια να πιστεύουν ότι τα Σκόπια είναι η πρωτεύουσα της Μακεδονίας.
Αλλά κι γι αυτό το θέμα έχουν ειπωθεί τόσα ψέματα πια που κανένας δεν μπορεί να διακρίνει την αλήθεια. Έτσι δεν είναι Κυριάκο;
*****************************
Πάντα επίκαιρος ο Θάνος Ραφτόπουλος με σκίτσο του.
*****************************
Στη φωτογραφία: επίκαιρες και συμπάσχουσες φιλίες
