Οι αγορές έδειξαν να είναι πιο γερές από τη νίκη Τραμπ, από το «Όχι» στο Ιταλικό δημοψήφισμα και από το Brexit το καλοκαίρι.
Έτσι όπως είναι τώρα η Ε.Ε. είναι μία κακή Ένωση με τα ωραία κτίρια στις Βρυξέλλες, με τους μισθούς να τρέχουν, αλλά το κέντρο αποφάσεων είναι η Γερμανία. Αυτή δεν είναι η Ε.Ε. που πιστέψαμε κάποτε.
Η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία διαλύθηκε επειδή είχε να αντιμετωπίσει τα ίδια ακριβώς προβλήματα: προσφυγικό, την οικονομία της να βρίσκεται σε περιδίνηση. Εάν η τωρινή ΕΕ δεν τα αντιμετωπίσει όλα αυτά είναι καταδικασμένη να αποτύχει.
O Ρέντσι πραγματοποίησε ένα δημοψήφισμα και του έδωσε έναν προσωπικό τόνο, το θεώρησε ως ψήφο εμπιστοσύνης ως προς το πρόσωπο του, προσπάθησε να τα μαζέψει δύο μέρες πριν από το δημοψήφισμα, αλλά δεν κατάφερε και πολλά.
Με αυτήν την κίνηση έδωσε την ευκαιρία στον κωμικό, γραφικό Μπέπε Γκρίλο να ανεβεί στις δημοσκοπήσεις, αλλά και να ηγηθεί και της καμπάνιας υπέρ του «όχι». Στην δήλωσή του μετά το δημοψήφισμα είπε «έχασα, το λέω δυνατά, εάν και έχω ένα κόμπο στον λαιμό», προσθέτοντας ότι όποιος χάνει δεν κοιμάται. Τελείωσε με την φράση «ζήτω η Ιταλία».
Ακούγοντας τον και βλέποντας τον έβλεπες έναν άνθρωπο νευρικό, απογοητευμένο, απολογητικό όσον αφορά την πρωθυπουργική θητεία του. Όλη η Ιταλία του γύρισε την πλάτη. Το άτομο που επένδυσαν πολύ πάνω οι Ιταλοί για να αρθεί το οικονομικό αδιέξοδο που βρέθηκαν το 2011, ο φέρελπις πολιτικός, που ήταν ο νεότερος πρωθυπουργός σε ηλικία μόλις 39 ετών τον Φεβρουάριο του 2014 όταν ορκίστηκε, μετά από δύο χρόνια από μία λάθος επιλογή τον έκανε να αποχωρίσει γρήγορα όπως ο Κάμερον. Σε λίγο καιρό θα αποχωρήσει από την πρωθυπουργία της χώρας.
Ο Πιέρ Κάρλο Παντοάν ράβει κοστούμι για να ορκιστεί πρωθυπουργός για να οδηγήσει μέσα στον επόμενο χρόνο την Ιταλία σε εκλογές. Όποτε αυτές και εάν γίνουν ο μάλλον ο νικητής της κάλπης θα είναι ο Μπέπε Γκρίλο. Μία από τις χαρακτηριστικές δηλώσεις που έχει κάνει είναι ότι θα πραγματοποιήσει δημοψήφισμα για την παραμονή ή μη της Ιταλίας στην Ε.Ε.
Η δύση του 2016 κλείνει με την θριαμβευτική νίκη του λαϊκισμού, του εθνικισμού.
Η ανατολή του 2017 δεν θα είναι ίδια.
Για περισσότερα άρθρα του Δημήτρη Τζελέπη πατήστε εδώ!
