Συντηρούν οι αισθήσεις μου το όνειρο
Γεωμετρίες εγκαθιστούν τη ζωή μου, γεωμετρίες την αποκαθηλώνουν
και η ψυχή μου αναρωτέται
Ποια η ουσία της, ποιά η ουσία τής απορίας της
ερωτά
και αμφιβάλλει
και επιτιμά
και τιμωρεί
και θλίβεται
και χαίρεται
και υπομένει
και αναρωτιέται,
συνεχώς αναρωτιέται, σαν ένα Σύμπαν που κοιτάζει μέσα του.
Ρήματα πυκνώνουν τον λόγο της και μετά τον ξαλαφρώνουν ανάριο,
σαν να ακολουθούν αόρατες συντεταγμένες ερωτήσεις,
που πάλλονται -Θεέ μου- πακτωμένες στην άκρη της.
Ως το Σύμπαν όμοια να δονείται με ψυχή
Ως μια μουσική,
ως μια αρχιτεκτονική,
ως μια γεωμετρία,
ως ένας λόγος,
ως ένα ΕΝ που κλήθηκε να μιλήσει για τον εαυτό του.
