Ακόμα και ο Τίμο Σόινι, ο πρόεδρος των Φιλανδών φασιστών, έκανε δηλώσεις. Είπε ότι αυτές οι εικόνες είναι απαράδεκτες και η Ευρώπη πρέπει να κάνει κάτι με το μεταναστευτικό. Κι όλοι κουνήσαν το κεφάλι συμφωνώντας και σκούπισαν το δάκρυ που ξέφυγε. Ο Σόινι είχε όμως προτάσεις στο παρελθόν που με το δάκρυ στο μάτι ξέχασε να τις υπενθυμίσει. Να δημιουργηθούν στρατόπεδα στη Λιβύη, την Αίγυπτο και το Μαρόκο, να τους πακετάρουμε και να τους στέλνουμε πίσω. Ο Άδωνις και ο Μιχαλολιάκος, πιο προχωρημένοι, ήταν της άποψης περιπολικά του ναυτικού να πυροβολούν και να βυθίζουν αυτά τα πλοιάρια πριν μπουν στα χωρικά μας ύδατα.
Αλλά με τις εικόνες να γεμίζουν τις οθόνες δεν μπορούσαν να πουν τίποτα άλλο από το να …δακρύσουν. Όπως δακρύσαμε και οι περισσότεροι όταν κάναμε λάικ στη φωτογραφία στο φατσοβιβλίο, καθισμένοι άνετα στο καναπέ με πίτσα και με την τηλεόραση να δείχνει συνέντευξη του Σαμαρά. Από Δευτέρα κανένα πρόβλημα, πάλι θα βγουν οι «ειδικοί» για να μας πουν πόσο κινδυνεύουμε από τις αρρώστιες που φέρνουν όλοι αυτοί οι βρωμοπρόσφυγες, ο Άδωνις θα μας ανακοινώσει ότι κανένας από αυτούς δεν έχει δικαίωμα να χαμογελάει και εμείς θα ασχοληθούμε σοβαρά με τα πόσα λάικ πήρε η τελευταία εξυπνάδα που βάλαμε στο φατσοβιβλίο και δεν είναι καν δικιά μας σκέψη, κλεμμένη είναι και δεν είναι σίγουρο κι αν αυτός που υποτίθεται ότι το είπε, το έχει πει πραγματικά.
Νευριάζω. Ναι νευριάζω γιατί πάνω από δεκαπέντε χρόνια συνεργασία με διεθνείς ανθρωπιστικές NGOs όλοι δακρύζανε στις φωτογραφίες, αλλά την επομένη πάντα μόνοι μας μέναμε να αντιμετωπίσουμε την πραγματικότητα αυτών των ανθρώπων. Και δεν ήταν μόνο που είμασταν μόνοι μας, είχαμε (και έχουμε) και τον κάθε Άδωνι να μας λέει, «γιατί μπλέκεις καημένε», ή «πληρώνεσαι τουλάχιστον γι’ αυτό που κάνεις;» Και το χειρότερο, «να πάνε πίσω στη χώρα τους, τι τους θέλουμε εδώ, για να τους ταΐζουμε τζάμπα;» Αυτό το τελευταίο το έλεγαν και το λένε οι ίδιοι ακριβώς που δακρύζανε (και δακρύζουν) με τις φωτογραφίες στο φατσοβιβλίο.
Έχω μια πολύ άσχημη ανάμνηση από το συνδυασμό αυτού του είδους «ειδικού» και υγείας. Όταν αντιμετώπισα το πρόβλημα με την υγεία μου, σκεπτόμενος και λίγο ελληνικά και επειδή έπαιρναν λίγο χρόνο οι εξετάσεις αποφασίσαμε να πάμε σε ιδιωτικό γιατρό, με φήμη στο χώρο του και φυσικά την ανάλογη αμοιβή. Φιλανδία μιλάμε τώρα. Αφού μου έκανε μερικές ερωτήσεις και κοίταξε τις αναλύσεις και τις εξετάσεις που είχα μαζί μου, με κοίταξε και είπε: «από Ελλάδα, ε;» σημειωτέο ότι το γεγονός έχει γίνει το 2006 και πριν τα γεγονότα με την Ελλάδα.
Το γράφω όπως ακριβώς μου το είπε, έτσι κι αλλιώς θα μείνει μαζί μου για πάντα. «Αυτές οι σκιές δεν είναι τίποτα, μάλλον κάποιος Ελληνικός ιός που κουβάλησες από …την Ελλάδα είναι και τώρα φάνηκε. Εκεί στην Ελλάδα έχετε και προβλήματα με την υγιεινή.» Τον έβρισα σε τρεις γλώσσες και στα φιλανδικά για να είμαι σίγουρος ότι κατάλαβε, φυσικά δεν τον πλήρωσα και τον κατήγγειλα …χωρίς αποτέλεσμα στον ιατρικό σύλλογο. Ευτυχώς (κυρίως για το δικό μου το καλό) στη συνέχεια οι υπόλοιποι ειδικοί, αποδείχτηκαν λιγότερο ξενοφοβικοί.
Αλλά αυτόν το γιατρό δεν το θυμήθηκα μόνο όταν άκουσα έναν «ειδικό» να λέει από τηλεοράσεως για το τι φέρνουν όλοι αυτοί οι μετανάστες και πόσο «επικίνδυνοι» είναι για την «δημόσια υγεία» αλλά κι όταν είδα τον Σαμαρά να δίνει συνέντευξη στην Τρέμη. Πρώτα από όλα κάποιος πρέπει να πει στη Τρέμη ότι η κλοπή ιδεών είναι απαράδεκτο για κάποιον που θέλει να θεωρείται δημοσιογράφος πρώτης γραμμής και δεύτερο, ότι Χατζηνικολάου δεν θα γίνει ποτέ όσο και να τον κλέβει ή κακομιμείται.
Μετά την είδα αναστατωμένη με το γεγονός ότι η κυβέρνηση ανακοίνωσε το όνομα του φοροφυγά Λεωνίδα Μπόμπολα και μάλιστα είπε ότι αυτό δημιουργεί ανασφάλεια σε επενδυτικούς κύκλους. Δεν θα πω τίποτα για το γεγονός ότι τέτοιο ξεπούλημα στους νταβατζήδες δεν υπάρχει, αλλά γιατί δεν ανησυχούσε η κυρά Τρέμη όταν όχι απλά δημοσιοποιούσε, αλλά και στοχοποιούσε με κίνδυνο της ζωής τους τις οροθετικές γυναίκες και ανησυχεί τώρα με κάποιον που κλέβει το κράτος;
Αλλά εκείνο το βράδυ η κυρία Τρέμη ήταν σε εντεταλμένη υπηρεσία από τα αφεντικά της που συμπωματικά συμπεριλαμβάνουν και τον …Μπόμπολα. Σειρά είχε μετά ο Σαμαράς. Ξέρετε, ο πρόεδρος της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Ένα ανθρωπάκι που ψευδίζοντας προσπάθησε να μας πείσει ότι ακόμα και για το προπατορικό αμάρτημα φταίει ο κακός κομουνιστής Τσίπρας.
Το να μισείς ή να αντιπαθείς κάποιον είναι συναίσθημα και για έναν πολιτικό μάλιστα, συναισθήματα αξιοποιήσιμα. Ο Αντώνης Σαμαράς που εμφανίστηκε στην Τρέμη ήταν ένα ανθρωπάκι για λύπηση και δεν ξέρω τι πιστεύετε εσείς, αλλά για μένα δεν υπάρχει τίποτα χειρότερο. Δεν υπάρχει τίποτα πιο χαμηλά από το να αισθάνεσαι λύπηση για ένα πολιτικό.
Και κάθε μέρα που παραμένει αυτό το ανθρωπάκι στη θέση του προέδρου της αξιωματικής αντιπολίτευσης καταρρακώνεται όχι μόνο το κόμμα της ΝΔ αλλά και κάθε έννοια αξιοπρέπειας στην ελληνική πολιτική. Ένα τιποτένιο ανθρωπάκι που αφού πρόδωσε τα όνειρα ενός λαού εμμένει σαν τον παλιό του συμμαθητή ότι αυτός δεν έκανε κανένα λάθος. Ότι όλοι οι άλλοι φταίνε, η άτιμη κοινωνία και τα ραπανάκια που είναι κόκκινα.
Δυστυχώς γι’ αυτόν ακόμα κι ο παλιός του συμμαθητής θα έχει καλύτερη μοίρα από αυτόν γιατί απαλλάσσεται και σε μερικά πράγματα λόγο βλακείας. Ο Σαμαράς ούτε αυτή τη πολυτέλεια δεν θα έχει. Υπάρχει ένα μόνο πράγμα που ενδιαφέρει όλους τους πολιτικούς σε όλες τις χώρες του κόσμου σε όλη τη διάρκεια της ιστορίας. Η υστεροφημία τους. Τι θα αφήσουν πίσω τους κι αν η ιστορία θα τους αφιερώσει έστω και μια παράγραφο. Για τον Αντώνη Σαμαρά η ιστορία θα αφήσει ένα λαό να τον βρίζει, χιλιάδες πεινασμένους και δεκάδες αυτοκτονίες. Αν ο Μητσοτάκης – αρέσει δεν αρέσει – θα μείνει στην ιστορία σαν τον πολιτικό αποστάτη ενός κόμματος, ο Σαμαράς θα μείνει σαν το διεφθαρμένο ανθρωπάκι που πρόδωσε ένα λαό. Και γι’ αυτό από μόνο του είναι για λύπηση.
Αλλά δυστυχώς αυτό το διεφθαρμένο ανθρωπάκι και ό,τι εκφράζει είναι η σημερινή ελληνική αξιωματική αντιπολίτευση. Και αυτό που εκφράζει ακόμα και τώρα, στα πολιτικά του ύστερα συνεχίζει να είναι απειλητικά διχαστικό.
Σήμερα στις Ελληνικές φυλακές υπάρχουν δεκάδες άνθρωποι σε μεγάλη ηλικία ή με πολύ σοβαρά προβλήματα υγείας σε προχωρημένη κατάσταση. Υπάρχουν καρκινοπαθείς σε προχωρημένη κατάσταση που βρίσκονται μέσα για οφειλές στο δημόσιο και μάλιστα κάποιοι με αντικειμενικά γελοίες οφειλές. Παρόλα αυτά και επειδή ο νόμος είναι νόμος (όπως το όταν λέμε ισόβια εννοούμε ισόβια) πρέπει να παραμείνουν μέσα στις φυλακές. Σε φυλακές που αδυνατούν να ανταπεξέλθουν ακόμα και στις βασικές ιατρικές τους ανάγκες. Είναι λοιπόν καλύτερο αυτοί οι άνθρωποι αντί να βασανίζουν το ήδη υπολειτουργόν σωφρονιστικό σύστημα αλλά και τον ίδιο τον εαυτό τους, να βρίσκονται υπό παρακολούθηση στα σπίτια τους με τη βοήθεια των οικείων τους η σε νοσοκομεία.
Το ίδιο ισχύει σε όλες τις ευρωπαϊκές και πολιτισμένες χώρες όλου του κόσμου. Ισχύει στη Μεγάλη Βρετανία, ισχύει στη Φιλανδία και στη Σουηδία ισχύει στην Ιαπωνία και την Αυστραλία και ισχύει και στις ΗΠΑ. Το ίδιο δε το νομοθέτημα, συμπληρώνει ότι είναι στην ευχέρεια του υπουργείου, του υπευθύνου εισαγγελέα και του συμβουλίου που δίνει αυτή την άδεια να απορρίψει τέτοιο αίτημα λόγο αμεταμέλειας του φυλακισμένου ή γιατί κρίνεται επικίνδυνος για τη δημόσια ασφάλεια. Όλα λοιπόν αυτά τα περί φωτογραφικού νόμου για την απελευθέρωση του Ξηρού είναι παραμύθια μέρος ενός γενικότερου διχαστικού σχεδίου, υπόπτων κατ’ εμένα κύκλων.
Εάν, πως και πότε, ο Ξηρός κάνει αίτηση αποφυλάκισης του για λόγους υγείας, τότε ο κύριος Μπακογιάννης και η μαμά του μπορούν (έχουν κάθε δικαίωμα) όχι απλά να προβάλουν τις αντιρρήσεις τους αλλά και με την παρουσία δικηγόρου τους κατά τις κρίσεις να αναπτύξουν τα επιχειρήματα τους. Και ο εισαγγελέας που έκρινε τον Ξηρό καταδικαστέο θα είναι ο ίδιος που θα κρίνει αν πρέπει να αποφυλακιστεί. Εκτός κι αν ο κύριος Μπακογιάννης και η μαμά του αμφιβάλλουν για την κρίση της Ελληνικής δικαιοσύνης. Αυτό τότε είναι ένα τελείως διαφορετικό θέμα και το καλύτερο που έχουν να κάνουν είναι να μας το ξεκαθαρίσουν.
Οτιδήποτε άλλο δεν είναι τίποτα λιγότερο ή περισσότερο από αναμόχλευση παθών για να εξυπηρετηθούν πεθαμένες καριέρες και βέβαια να δημιουργούν αναταραχή και διχασμό. Γιατί αν η μαμά του Μπακογιάννη θέλει να θυμάται τους δολοφόνους της 17Ν γιατί ξέχασε τα χιλιάδες θύματα του Παττακού και του Μακαρέζου – και μάλιστα του αμετανόητου Παττακού και Μακαρέζου – που βγήκαν από τη φυλακή για λόγους υγείας με εντολή και υπογραφή από τον πατέρα της και τον σημερνό πρόεδρο της. Για να μην αρχίσω για τον δολοφόνο του καθηγητή Τεμπονέρα από τον γνωστό Καλαμπόκα, που άραγε με ποιο μέσο βρίσκεται σήμερα διευθυντής της Εθνικής τράπεζας στο Βόλο;
Θέλετε να πάω ένα βήμα παραπάνω; Ένα από τα επιχειρήματα που προβάλλονται για την μη άδεια αποφυλάκισης στον Ξηρό είναι το γεγονός ότι δεν έχει δείξει μεταμέλεια για τις πράξεις του και αυτά που έκφραζε. Ούτε ο Παττακός έδειξε ποτέ μεταμέλεια, απεναντίας σε συχνές συνεντεύξεις που δίνει μιλάει για τον ηρωισμό του και πως η «επανάσταση» έσωσε την Ελλάδα αλλά ο Σαμαράς τον άφησε ελεύθερο.
Και μιας και μιλάμε για μεταμέλεια, ούτε κάποιος άλλος που φωτογραφιζόταν με τσεκούρια και ήταν υπαρχηγός του αμετανόητου Παπαδοπούλου, με ονειρώξεις για καινούργιες «επαναστάσεις» έδειξε ποτέ μεταμέλεια, αλλά είναι και βουλευτής της ΝΔ και υπήρξε υπουργός του Σαμαρά και ονειρεύεται προεδριλίκια. Αυτός πως δικαιολογείται; Θα μου πείτε ο Μάκης δεν σκότωσε κανέναν. Μάλλον δε του δόθηκε η ευκαιρία, γιατί το τσεκούρι δεν το έβγαζε βόλτα με το λουράκι για να κατουρίσει.
Αυτές οι δράσεις και οι αντιδράσεις που δεν έχουν καμία λογική και μας κάνουν να βλέπουμε το δέντρο και να χάνουμε το δάσος. Μόνο σαν στημένες ιστορίες που έχουν σκοπό τον αποπροσανατολισμό και την δημιουργία κλίματος έντασης και ρήξης μου θυμίζουν. Η Ελλάδα αυτή τη στιγμή έχει πολύ περισσότερα προβλήματα και θα έπρεπε όλα αυτές οι ανοησίες να μπουν σε ένα κουτί μαζί με τον Σαμαρά και τις Ντορίτσες που τα υποκινούν και να πεταχτούν σε κανένα χρονοντούλαπο της ιστορίας.
Αλλά υπάρχει και ένα ακόμα πράγμα που δημιουργεί διχασμό, βία και πρέπει να μπει στο χρονοντούλαπο της ιστορίας και να εξαφανιστεί σαν μια ντροπιαστική και μελανή στιγμή με παρακλάδια στη δικαιοσύνη και την πολιτική. Η υπόθεση ελληνικό επαγγελματικό ποδόσφαιρο.
Ο νόμος του Κοντονή για το Ελληνικό επαγγελματικό και ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο είναι ατελής αλλά όχι για τους λόγους που ακούτε. Κατά τη γνώμη μου θα έπρεπε να είναι πολύ πιο αυστηρός με έντονες απαγορεύσεις και πολλές τιμωρίες για τους πραγματικούς υπευθύνους και υποκινητές της βίας. Συμπεριλαμβανομένων ΜΜΕ και κυρίως παραγόντων.
Πρώτα από όλα θα πρέπει να σταματήσει επιτέλους αυτό το «δήθεν» ανεξάρτητο των ποδοσφαιρικών αρχών. Ποιο «ανεξάρτητο» όταν η ΕΠΟ και η Σούπερ Λίγκα είναι όργανα διορισμένα από μια κλειστή ομάδα συγκεκριμένων συμφερόντων, που δεν έχουν καμία σχέση με το ποδόσφαιρο αλλά το βλέπουν σαν επένδυση αρπαχτής με πέρα από τις άμεσα οικονομικές και με πολιτικές προεκτάσεις και με προϊστάμενη ελέγχουσα αρχή, μια από τις πιο διεφθαρμένες οργανώσεις στον κόσμο; Γι’ αυτό το τελευταίο θα επανέλθω σύντομα.
Δεύτερο, γιατί να στεναχωρηθώ εγώ αν δεν συμφωνήσει με τα μέτρα που θα σταματήσουν τη διαφθορά ο Μπλάττερ και αποκλείσει τις ελληνικές ομάδες από τα κύπελα Ευρώπης κλπ. Μήπως και πρέπει να κλάψω αν χάσει λεφτά ο Μπούλης του Πειραιά, ο Τίγρης του στοιχήματος ή ο άλλος του Σκάι; Τι λέγαμε προηγουμένως για τους πρόσφυγες που πεθαίνουν στη Μεσόγειο; Γι’ αυτούς θα κλάψω, όχι για τον Μπούλη, τον Τίγρη και τον Σκάι.
Τρίτο, γιατί να στεναχωρηθώ που ο Κατσουράνης, ο Σαμαράς και ο Μήτρογλου δεν θα ξαναπάνε για τουρισμό; Η μήπως υπάρχει κανείς που πιστεύει ότι η συγκυρία του 2004 θα ξανασυμβεί με τον …Κατσουράνη, τον Σαλπιγγίδη και τον Γκέκα;
Τέταρτο, μήπως θα πρέπει να στεναχωρηθώ για τον κάθε προπονητή/μάνατζερ/αντιπρόσωπο που έχει γεμίσει την Ελλάδα ό,τι σαπάκι περισσεύει, για να κονομήσει και να ξεπλύνει χρήμα το αφεντικό;
Κι όλα αυτά την ίδια ώρα που ο ερασιτεχνικός αθλητισμός στην Ελλάδα πεθαίνει; Που δεν υπάρχουν λεφτά όχι για να προπονηθούν ή για απλές συμμετοχές σε διεθνείς συναντήσεις, αλλά ούτε για να πάρουν ρούχα και όργανα. Που οι περισσότεροι «ζητιανεύουν» για να πάνε σε διεθνείς συναντήσεις όταν τα εκατομμύρια τρέχουν για να κάνει μεταγραφές σε σαπάκια ο Ρώσος μεγαλοεπενδυτής; (Το λέει και επενδύσεις.)
Κύριοι, οι κορυφαίοι του Ελληνικού ποδοσφαίρου, Λουκανίδης, Κυράτσας, Δομάζος, Κούδας, Ζαρκάδης, Λινοξυλάκης, Νικολάου, Τερζανίδης, Καψής, Σαράφης, Μπέμπης, Γραμμός, Μαυρίδης, Γαλλάκος, Αντωνιάδης, Πετρόπουλος, Βικελίδης, Πανάκης, Καμάρας, Νεστορίδης, Οικονομόπουλος και εκατοντάδες άλλοι που αυτή τη στιγμή δεν μπορώ να θυμηθώ σε αλάνες μάθανε το ποδόσφαιρο και σε αλάνες έπαιξαν για δεκαετίες. Γιατί τα γήπεδα μέχρι τα τέλη του ’70 ήταν αλάνες. Και οι πολλοί πέθαναν για το ποδόσφαιρο χωρίς δραχμή στη τσέπη. Αλλά ποιος μου έχει ξαναδώσει εμένα τις στιγμές που μου έδωσε ο Λινοξυλάκης όταν μπαίναμε από την τρύπα εκεί δίπλα στην 7; Κανένας.
Αλλά υπάρχουν παιδιά ακόμα εκεί στις αλάνες που κανένας δεν τα βλέπει γιατί οι μάνατζερ δεν έχουν χρόνο και οι πρόεδροι δεν θα ξεπλύνουν λεφτά, θα πρέπει να επενδύσουν άρα δεν συμφέρουν. Αυτή τη στιγμή υπάρχουν χρυσοπληρωμένοι «σκάουτερ» – έτσι λένε τώρα τους δουλεμπόρους αθλητών – που γυρνάνε τις αλάνες της Αφρικής και της Νοτίου Αμερικής, όταν ταλεντάκια χάνονται στην Καισαριανή. Και κονομάνε, όλοι κονομάνε. Εκτός φυσικά από τα δύστυχα παιδάκια που φέρνουν οι δουλέμποροι και το ελληνικό ποδόσφαιρο.
Θέλετε να πάμε και στις Ελληνικές ποδοσφαιρικές αρχές; Το πιο σοβαρό πράγμα που κάνει η ΕΠΟ και η Σούπερ Λίγκα είναι να διαπραγματεύεται τα τηλεοπτικά δικαιώματα και ω τι θαύμα εκεί όλοι να συμφωνούν; Για τη βία σηκώνουν τα χέρια ψηλά, για τα γήπεδα σηκώνουν τα χέρια ψηλά, για την ασφάλεια τα χέρια ψηλά αλλά για τη κονόμα τα απλώνουν ανοιχτά.
Αλλά για τα τηλεοπτικά δικαιώματα, εκεί είναι άλλη ιστορία που πρέπει από αυτά να φάει και η FIFA με την UEFA, που τρέμουν για τα συμφέροντα των τοπικών μαφιόζων της. Εκεί πια γίνεται ο χορός της δωροδοκίας, κλεψίματος, στησίματος και αδιαφάνειας. Μια λέξη μόνο φτάνει. Κατάρ! Αυτοί λοιπόν μιλάνε γιατί; Για να μη χάσουν το πουγκί που κρατάνε σφιχτά; Με πρόεδρο την αρχιμαφία και αρχιδιεφθαρμένο τον Μπλάττερ; Αυτός μιλάει; Πείτε πάλι Κατάρ, για να μη ξεχνιόμαστε. Πόσα πήρε ο Μπλάττερ και η αυλή του από το Κατάρ για τη διοργάνωση του Παγκοσμίου κυπέλου του 2018; Η ποδοσφαιρομάνα το Κατάρ! Που και μόνο που λες τη λέξη γελάει κάθε ποδοσφαιρόφιλος.
Ας τους κοπούν τα λεφτά και να δείτε πως θα τελειώσουν αυτοί οι ιδιωτικοί στρατοί «οπαδών» που τελείως κατά τύχη έχουν και πολιτική άποψη. Έτσι για ξεκίνημα. Ας τους κοπούν τα δικαιώματα να κοπεί και η αυθάδεια που νομίζουν ότι θα γκρεμίσουν τη Βουλή αν ψηφιστεί ο νόμος, τέτοιο θράσος και αλαζονεία.
Η βία στα γήπεδα έχει ρίζες που όλοι μας τις ξέρουμε, ας καταπολεμηθούν εκεί που πρέπει λοιπόν κι όχι με «δήθεν» μέτρα που θα εγκρίνουν αυτοί που προκαλούν τη βία με τη συνεχόμενη διαφθορά τους. Και αν τα αυγά που θα σπάσουμε είναι τα τουριστικά ταξίδια του …Κατσουράνη, ε χαλάλι τους.
Και πάνω από όλα για να ζωντανέψει ο ερασιτεχνικός αθλητισμός που τόσες δεκαετίες τον πνίγει το επαγγελματικό ποδόσφαιρο.
Αλλά είπαμε, όλα αυτά είναι προσωπικές σκόρπιες σκέψεις σαν τα σώματα που βγάζει η Μεσόγειος και μετά από δυο μέρες δεν κάνουν λάικ στο φατσοβιβλίο και δεν νοιάζεται κανείς.
***********************************************************************
Αυτό με τις καλές σχέσεις με τον Αιγύπτιο δικτάτορα δύσκολα το καταπίνω ρε γαμώτο, όσο και να ναι για το καλό μας. Κάτι τέτοια έλεγαν για παράδειγμα και κάποιοι «σύμμαχοι» τον καιρό της δικτατορίας!
***********************************************************************
Άδωνι ξέρεις που θα πας με το που θα φύγει ο ΑντωνΆκης. Στη γωνία σε περιμένουν. Όχι του Σύριζα, οι σύντροφοί σου. Νυν και τέως.
***********************************************************************
Μάκη, ουάου!
***********************************************************************
ΑντωνΆκη, ουάου!
***********************************************************************
Η ανακοίνωση του διαζυγίου θα γίνει στο Καστελόριζο. Ουάου!
***********************************************************************
Για άλλη μια Παρασκευή, παρέα μου κάνει προσφυγικά ο Θάνος Ραφτόπουλος!
***********************************************************************
Η φωτογραφία για να σας υπενθυμίσω ότι η τραγωδία δεν τέλειωσε με ένα λάικ στο φατσοβιβλίο.
