γράφει ο Νικόλαος Χρ. Γκίκας
Η αποσύνδεση των επιδιώξεων των κομματικών ελίτ από την εντολή των πολιτών, προκαλεί έκδηλη αμηχανία στα κομματικά στελέχη. Οι υποτελείς το αντιλαμβάνονται αργά, αλλά και τότε αναζητούν αποδιοπομπαίους τράγους.
Για πολλούς λοιπόν έχει σημασία το ότι οι δύο πρώην Πρωθυπουργοί απείχαν. Ωστόσο η προσοχή τους ανακατευθύνεται έντεχνα από τα φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ σε ένα ψεύτικο μονοπάτι. Γιατί το κομβικό ζήτημα της ΝΔ δεν είναι οι απουσίες των πρώην στο πάρτι. Το ζήτημα είναι πως ένα μεγάλο κοινό αισθάνεται απογοητευμένο και θυμωμένο με την κυβέρνηση.
Εγκαταλείφθηκαν δύο βασικές αρχές, της ηθικής ακεραιότητας και της πολιτικής ικανότητας, ιδιαίτερα της οικονομικής. Η επένδυση στην ηθική ακεραιότητα, εμπνέει και ενισχύει την κυβερνητική ανθεκτικότητα. Δεν επικεντρώνεται μόνον στο γράμμα και το πνεύμα των νόμων, αλλά κύρια σε μια έγκυρη και αυθεντική ομάδα πρωτογενών κοινωνικών αξιών.
Αξίες που το κυβερνητικό περιβάλλον συνειδητά παραμερίζει. Από τους λιαζόμενους λαθρομετανάστες της Τασίας, οδηγηθήκαμε στις γενετήσιες ανησυχίες του Γκλέτσου και στο ανόητο επιχείρημα του Κυριάκου, ποιος θα μαζέψει τις ελιές. Το ζήτημα ωστόσο δεν είναι οι ελιές, παρά η ασφάλεια και η ευημερία των πολιτών.
Ο κίβδηλος ανθρωπισμός μας ως αντάλλαγμα τις παροχές στην κόλαση των πρότυπων hotspot∙ περαστικοί θα ήταν άλλωστε. Η εγκληματικότητα όμως αυξήθηκε και ο αποδιοπομπαίος Όρμπαν έγινε Γερμανία, Ολλανδία, Ιταλία. Η Ευρώπη πράγματι συρρικνώνεται, αλλά δεν τολμούν να κατονομάσουν τις ανόητες φιλελεύθερες πολιτικές που το προκαλούν. Ρίξε μια πράσινη ανάπτυξη και μάζευε φόρους έγινε το μότο. Δαπανώνται δις στην ατέρμονη πράσινη ανοησία, αλλά ψίχουλα στη στεγαστική κρίση και στην υπογεννητικότητα. Αντίστοιχα η υπερπροβολή της αναβάθμισης από τους οίκους αξιολόγησης, δεν βοηθά τη φήμη στην ικανότητά της οικονομικής επάρκειας. Αυτή καταρρίφθηκε από την παρατεταμένη ακρίβεια στην καθημερινότητα.
Μετά τα υπερκέρδη των ενεργειακών εταιριών, των τραπεζών και των πολυεθνικών, ανακαλύψαμε τα υπερκέρδη των σερβιτόρων. Ήμασταν το πάρτι των μικρών επιχειρήσεων και οδηγούμαστε σε έναν ολιγαρχικό καπιταλισμό. Υπάρχουν σημαντικές απώλειες στα δεξιά γιατί μιλήσαμε δεξιά και κάναμε αριστερά. Διεκδικήσαμε κεντροαριστερά κοινά, τα υποτιθέμενα προοδευτικά και μεταρρυθμιστικά, αλλά δεν ακούγαμε όσους έφευγαν. Τους αποκαλέσαμε ψεκασμένους, ακροδεξιούς και φασίστες, χωρίς να εξετάσουμε τα αίτια και το κύμα γιγάντωσε.
Ξεχάσαμε ότι δεν είμαστε ένα κεντροαριστερό κόμμα, αλλά ένα κεντροδεξιό με ιδεολογία και αρχές, όπως αυτές αποτυπώθηκαν από τον ιδρυτή μας. Και μετά τα φαινόμενα έπαρσης και αλαζονείας∙ δεν θα σταματούσαν ποτέ αν δεν έπεφτε «σφαλιάρα».
Κλονίσαμε την εμπιστοσύνη, το κοινωνικό συμβόλαιο, το κράτος δικαίου. Πολλά τα μικρά παράλογα. Οι άνθρωποι παίρνουν δύσκολες αποφάσεις μόνοι τους.
