Η Πρόεδρος του Κινήματος Αλλαγής χρεώνεται για πολλά από πολλούς. Για το ότι δεν λειτουργούν τα όργανα του κόμματος και οι αποφάσεις δεν παίρνονται συλλογικά. Αυτό έχει δυσαρεστήσει πολλούς. Η Γεννηματά μπορεί να λέει αυτά που πιστεύει , αλλά δεν είναι μόνο αυτή, την εξέλεξαν 210.00 άνθρωποι.
Κανείς δεν θα περιμένει πια το Κίνημα Αλλαγής να βρει το βηματισμό του, έκαναν υπομονή για τους συνέδρους που δεν τα έβρισκαν και λέγαμε θα περάσει μετά το συνέδριο, δεν ήθελαν να διαλυθούν οι ΚΟ και λέγαμε ότι μετά το συνέδριο πάλι θα ομογενοποιηθούν και θα γίνουν ένα. Αλλά δεν είδαμε αυτό. Τουναντίον είδαμε μία Γεννηματά να ανοίγει θέμα Συνταγματικής αναθεώρησης, κανείς δεν ξέρει γιατί έκανε αυτή την πρόταση. Ήθελε να δείξει ότι δεν είναι κολώνα κανενός ή αλληθώριζε προς τον ΣΥΡΙΖΑ όπως ισχυρίζονται κάποια στελέχη; Με αυτή την κίνηση έδωσε πάτημα στον ΣΥΡΙΖΑ να μιλάει για προοδευτικές συμμαχίες με στόχο να ξαναμπεί η δεξιά στο περιθώριο. Εάν η Γεννηματά εννοούσε το δεύτερο, έκανε λάθος. Μπορεί να έχει φτάσει ο καιρός για Συνταγματική αναθεώρηση, αλλά τα κόμματα δεν ώριμα ακόμη. Ο ΣΥΡΙΖΑ το εκμεταλλεύθηκε αυτό και άρχισε τα περί προοδευτικών δυνάμεων.
Ο Σταύρος Θεοδωράκης έχει την δική του πιο εκσυγχρονιστική ατζέντα μέσα στο Κίνημα, αλλά κάποιους δεν τους αρέσει, γιατί θέλουν να μείνουν στις παλαιές ρίζες του ΠΑΣΟΚ. Άλλωστε για αυτό και η Γεννηματά θέλει τον Θεοδωράκη, γιατί έχει κάτι το πιο εκσυγχρονιστικό. Μπορεί να είχαν βρει χημεία οι δύο τους, άλλωστε σε έναν τέτοιον γάμο χρειάζεται καλή χημεία. Τώρα όμως και μετά την δήλωση της Γεννηματά ότι δεν θα ανεχτεί προσωπικές ατζέντες με αφορμή την στάση του Ποταμιού για την αναδοχή από τα ομόφυλα ζευγάρια, ο Θεοδωράκης όχι μόνο σε αυτό το μέτωπό έχει διαφορετικές απόψεις, αλλά και στο θέμα των εκλογών που διαφωνεί με την ρητορική της Γεννηματά που μίλησε για εκλογές εδώ και τώρα. Θεωρεί ο ίδιος ότι πρέπει να μην γίνουν εκλογές. Αλλά και η στάση προς το Σκοπιανό που είπε ότι εμείς θα ψηφίσουμε την συμφωνία εάν έρθει. Από το Ποτάμι Δανέλλης και Μίλτος Κύρκου μιλάνε για προσχώρηση και εξευρωπαϊσμό του ΣΥΡΙΖΑ.
Δεν είναι μόνο κάποιοι Ποταμικοί που μιλάνε για συμμαχία με τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και ο Ραγκούσης που λέει ότι πρέπει να βάλουμε στην άκρη την δεξιά. Μάλλον ξέχασε ότι αυτή η ατζέντα που αντιπροσώπευε ο ίδιος, πήρε 2%.
Και με όλα αυτά ο ΣΥΡΙΖΑ βλέπει μια αναστάτωση και θέλει νε επωφεληθεί όσο μπορεί, είτε μιλώντας για ευρύτατες συνεργασίες, είτε μέσα από την Συνταγματική αναθεώρηση, αλλά και από το Σκοπιανό που κατά τον πρόεδρο της Βουλής θα γινόταν η ανακατάταξη του πολιτικού χάρτη.
Ο Μαραντζίδης όταν συνεργαζόταν με τον ΣΚΑΙ ήταν δημοσκόπος του Κυριάκου, τώρα όμως που μιλάει για εξημέρωση του ΣΥΡΙΖΑ και ότι μπορεί να μετεξελιχτεί όπως το ΠΑΣΟΚ του 1981 από αντιευρωπαϊκό σε ευρωπαϊκό κόμμα, είναι καλός ο Μαραντζίδης.
Ο κ. Μαραντζίδης εδώ έχει άδικο, γιατί όσο και να προσπαθεί ο ΣΥΡΙΖΑ να μεταλλαχθεί σε ευρωπαϊκό και σοσιαλιστικό κόμμα δεν μπορεί. Με όλα αυτά που έχει κάνει τρεισήμισι χρόνια στην κυβέρνηση δεν γίνεται να μετεξελιχτεί σε κάτι άλλο.
Ούτε η λήθη που λέει ο ίδιος είναι σωστό, γιατί η λήθη δεν είναι συστατικό της δημοκρατίας. Συστατικό της δημοκρατίας είναι η γνώση. Δεν μπορούμε να μιλάμε για λήθη για τον ΣΥΡΙΖΑ. Ποιος ξέρει ότι μετά δεν μπορεί να το γυρίσει στο αντιμνημόνιο και να μιλάνε για ηρωικές πράξεις δημοκρατίες.
Αυτή όλη η αναταραχή ποιον βολεύει, τον Τσίπρα ή τον Μητσοτάκη;
