γράφει ο Νίκος Γκίκας.
Σήμερα επιχειρείται μια σύζευξη ανυπόστατων δοξασιών σε σχέση με την αδήριτη πραγματικότητα. Μια πραγματικότητα που θέλει τα ελληνόπουλα να υστερούνε σε όλους τους διαγωνισμούς του προγράμματος PISA του ΟΟΣΑ. Από την πρώτη συμετοχή το 2000 μέχρι και την πρόσφατη του ’18 τα ελληνόπουλα βρίσκονται κάτω από τον μέσο όρο. Μια πραγματικότητα που αποτυπώνει τις χαμηλές επιδόσεις της εκπαίδευσης.
Το ξήλωμα του εξαιρετικού νόμου “Διαμαντοπούλου” ξεκίνησε επί Σαμαρά και ολοκληρώθηκε επί ΣΥΡΙΖΑ. Για τους τελευταίους ο γυαλός ήταν στραβός, η αριστεία ρετσινιά, η αξιολόγηση έγκλημα, η ιδιωτική εκπαίδευση ταξικός εχθρός, η επιβράβευση ντροπή, ενώ αντίστοιχα η χαλαρότητα, η κατάληψη και η αβελτηρία τα φετίχ τους.
Οι αλλαγές στην εκπαίδευση είναι επιβεβλημένες. Όπως η πολιτεία μεριμνά για τα ειδικά και μουσικά σχολεία, έτσι ακριβώς θα πρέπει να μεριμνήσει για τα Πειραματικά και Πρότυπα. Σχολεία όπου τα παιδιά εισέρχονται είτε με κλήρωση, είτε με εξετάσεις, χωρίς ταξικούς, οικονομικούς ή φυλετικούς διαχωρισμούς. Σχολεία που μπορούν να αλλάξουν τη μοίρα πολλών παιδιών μειώνοντας το χάσμα στην εκπαίδευση. Μια σημαντική ευκαιρία των λαικών οικογενειών που οι λογής οκνηρές συνδικαλιστικές ηγεσίες προσπαθούν να απαξιώσουν προκειμένουν να κρύψουν τη γύμνια τους. Διότι τόσο τα ΠΕΙΡ.Σ. όσο και τα ΠΡ.Σ. απαιτούν σχετικά αυξημένα προσόντα και επιπλέον υπόκεινται σε συνεχείς αξιολογήσεις τόσο για την παιδαγωγική επάρκεια των διδασκόντων όσο και για το παραγώμενο παιδαγωγικό έργο.
Οι οκνηρές συνδικαλιστικές ηγεσίες, εθισμένες στο noli turbare circulos meos και συνεπικουρούμενες από αριστερίστικες οπισθοδρομικές ιδεοληψίες, κόπτονται για τη βολή τους, μη μεταφερθεί η οργανική καρέκλα παραδίπλα σύμφωνα με τις πρόνοιες του Αρ.16 του Ν.4692/2021 και απωλέσουν το πρώιμο αραξοβόλι.
Αδιαφορούν αν τα παιδιά στο σύγχρονο παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον, δεσμώτες των συνδικαλιστικών Κίκονων και Λωτοφάγων, θα πρέπει να ανταγωνιστούν παιδιά καλύτερα εκπαιδευμένα, με περισσότερες δεξιότητες, πολυπράγμωνα και πολυμήχανα στην πολυτροπικότητα των εξερευνήσεων του Perseverance και του Hubble.
Φυσικά για την εσωτερική και εξωτερική αξιολόγηση των σχολικών μονάδων ούτε λόγος να γίνεται. Σύμφωνα με αυτούς οι σποραδικές βραβεύσεις σχολικών μονάδων θα πρέπει να περνάνε στα ψιλά και οι εκπαιδευτικοί εκείνοι αόρατοι. Όλοι ίσοι, όλοι συνένοχοι δηλαδή.
Στη χώρα μας υπηρετούν πολλοί αξιόλογοι εκπαιδευτικοί αυξημένων προσόντων, άνθρωποι με ιδιαίτερο μεράκι και η αξία τους πρέπει να αναδειχθεί. Η πρόταση του Υ.ΠΑΙ.Θ. προσφέρει μόνο θετικές προοπτικές για τα σχολεία, τους εκπαιδευτικούς και τους μαθητές, ιδιαίτερα των λαικών οικογενειών που αναζητούν αξία. Πέρυσι σχεδόν 6.500 μαθητές διεκδίκησαν μια από τις 1.277 θέσεις των ΠΡ.Σ. Ο θεσμός των σχολείων αυτών πρέπει να γενικευθεί. Οι διευθυντές εκπαίδευσης θα είναι υπόλογοι έναντι των οικογενειών εάν δεν προχωρήσουν άμεσα σε χαρακτηρισμό σχολικών μονάδων ως Πειραματικές ή Πρότυπες.
