Guest

Περί αναδιάρθρωσης και παππάδων

 

Αν αυτό το ανδρείκελο της Μέρκελ που κάθεται αυτή τη στιγμή στο πρωθυπουργικό γραφείο πραγματικά αντιπροσώπευε τους έλληνες και μοχθούσε για την Ελλάδα θα έπρεπε ακούγοντας αυτή τη τρομακτική ομολογία του Όλλι Ρέν, πρώτα να σπάσει το γραφείο του και μετά να πει ότι σαν πρόεδρος αυτού του μηχανιού εξυπηρέτησης ιδιωτικών συμφερόντων διαλύει την Ευρωπαϊκή Ένωση με σκοπό να ξαναφτιαχτεί από την αρχή. Αυτή θα ήταν η υποχρέωση του όχι μόνο σαν Έλληνας πρωθυπουργός αλλά και σαν πρόεδρος όλων των ευρωπαίων πολιτών.

 

Αλλά που να τα βρει ο Σαμαράς; Ποιος τα έχασε για να τα βρει αυτός που προϋπόγραψε την υποταγή του υποτάσσοντας και τη χώρα που θα αντιπροσώπευε πριν καν εκλεγεί; Τι θα τον σταματούσε; Το Ζάππειο Ι ή το Ζάππειο ΙΙ; Ποιος πρωθυπουργός ποιας χώρας παραδόθηκε άνευ όρων υποτάσσοντας την χώρα του πριν καν εκλεγεί; Είναι πολλά τα παραδείγματα αυτών που ξεπουλήθηκαν για την καρέκλα σε πολλές χώρες αλλά όλοι το κάνανε σε σκοτεινά γραφεία χωρίς να βάλλουν επίσημες υπόγραφες υποταγής. Ο Σαμαράς το έκανε και η υπογραφή του μπήκε φαρδιά πλατιά και επίσημα με τυμπανοκρουσίες και δημόσιες ανακοινώσεις στον τύπο, δίπλα σε αυτή του Βενιζέλου και τότε του Καρατζαφέρη.

Αλλά ας επιστρέψουμε στον Ρέν. Τώρα πια, έξω μέσα και παράλληλα, όλοι ξέρουμε ότι το μεγαλύτερο μέρος του χρέους είναι αποτέλεσμα τοκογλυφικών επιτοκίων από τους φίλους και συμμάχους. Από αυτό το χρέος το 70% ανήκει σε τράπεζες του εξωτερικού με μεγάλο ποσοστό του στις αρχές του 2010 σε Γερμανικές τράπεζες. Μέχρι τις αρχές του 2011 το μεγαλύτερο μέρος αυτού του χρέους ως εκ θαύματος, που μόνο ο Σόϊμπλε και ο Ρέν πιθανώς μπορούν να εξηγήσουν, το βάρος έφυγε από τις Γερμανικές τράπεζες και μεταφέρθηκε σε Γαλλικές και Κυπριακές τράπεζες. Και ναι μεν οι Γαλλικές τράπεζες στη συνεχεία προστατευτήκαν για τις Κυπριακές τα αποτελέσματα τα ξέρετε.

Όπως όλοι ξέρετε καλά, ακόμα και στα απλά καταναλωτικά δάνεια, το πρώτο που πληρώνεται είναι τα επιτόκια και στη συνεχεία πληρώνεται το κεφάλαιο. Λοιπόν, απλά μαντέψτε που πήγαν όλα αυτά τα δισεκατομμύρια που δανειστήκαμε τα τελευταία τέσσερα χρόνια. Και μάλιστα τώρα έχουμε μπροστά μας και τα καινούργια επιτόκια από τα δάνεια που πήραμε για να πληρωθούν τα προηγούμενα επιτόκια. Κοινό χαρακτηριστικό όλων αυτών των επιτοκίων; Θα έκαναν τον γερό-Λαδά του Καζαντζάκη να κοκκινίσει από ντροπή!

Γι αυτό και έπρεπε η αναδιάρθρωση να γίνει το πρώτο βήμα προς την Ελληνική οικονομική αναστήλωση, πριν αρχίσουν καν να μιλάνε για δάνεια και τα μνημόνια. Αλλά η λογική του Ρέν, της Μέρκελ και αυτού που υπόγραψε πριν καν αναλάβει πρωθυπουργός είναι κτηνώδης και απάνθρωπη. Έπρεπε πρώτα να εξασφαλιστούν οι τράπεζες. Με ότι κόστος, με όσες αυτοκτονίες, με όσα πεινασμένα παιδιά, με όσους άστεγους, με όσους ανέργους και χωρίς ελπίδα.

Για τον Όλλι Ρεν έχω μιλήσει πολλές φορές στο παρελθόν. Άνθρωπος που ακόμα και το κόμμα του τον έχει κατηγορήσει για νεποτισμό, μεροληπτική συμπεριφορά και κάποια περίοδο ήταν ύποπτος ακόμα και για κατασκοπεία για χάρη της Ρωσίας και που απλά τον ήθελαν όσο πιο μακριά γίνεται από τα πόδια τους. Αυτός ο άνθρωπος δεν είναι εκλεγμένος, δεν ζήτησε ψήφο και δεν βρέθηκε ποτέ αντιμέτωπος με τις πράξεις του. Απλά διορίστηκε στην ΕΕ. Σαν υπεύθυνος της επέκτασης της Ευρώπης στο παρελθόν είχε συχνά κατηγορηθεί για απαράδεκτο για κομισάριο φιλοτουρκισμό αφήνοντας υποψίες ότι δεν το έκανε για τη ψυχή της μάνας του η την ιστορική του αγάπη στον Κεμάλ και μάλιστα ο Ερντογκάν τον αποκαλεί Μουσταφά Ρέν.

Η κυνικότητα του λοιπόν δεν θα έπρεπε να εντυπωσιάζει κανέναν και ούτε να περιμένει κάνεις δικαστήρια και επιτροπές που θα τον καθίσουν στο σκαμνί. Ο Ρέν κάνει τη δουλεία του που κάποιοι τον διόρισαν να την κάνει και στα όρια της δουλειάς του προστατευτεί ακόμα και το προσωπικό του συμφέρον ακόμα κι αν αυτό συνδέεται με τράπεζες η καγκελάριους.

Η δουλειά όμως ενός πρωθυπουργού και μάλιστα ενός πρωθυπουργού που έρχεται δυναμικά με σκοπό να κοντράρει όλα αυτά τα συμφέροντα έχοντας πίσω του τα Ζάππεια στη σειρά, για να σώσει την πατρίδα του – δικά του λόγια, όχι δικά μου – αυτός ο υπάλληλος, που θεωρητικά σαν κομισάριος είναι και δικός του υπάλληλος, θα έπρεπε να τρώει τα χαστούκια επανωτά κι όχι να λέει θρασύτητα, «Έλληνες κουράγιο».

Αλλά και επειδή μερικές φορές μου αρέσει να επαναλαμβάνομαι, που να τα βρει ο Σαμαράς; Ποιος τα έχασε για να τα βρει αυτός που προϋπόγραψε την υποταγή του υποτάσσοντας και τη χώρα που θα αντιπροσώπευε πριν καν εκλεγεί; Τι θα τον σταματούσε; Το Ζάππειο Ι ή το Ζάππειο ΙΙ; Ποιος πρωθυπουργός ποιας χώρας παραδόθηκε άνευ όρων υποτάσσοντας την χώρα του πριν καν εκλεγεί;

Αλλά στην αρχή μιλούσαμε για τους παπάδες από το εδώ ο παππάς-εκει ο παππάς, που είναι ο παππάς. Και για να το συνδέσουμε με τον Μουσταφά Ρέν να και ο Προβόπουλος. Όπου Προβόπουλος είναι ο διοικητής της τράπεζας της Ελλάδος από το 2008. Δηλαδή αυτός ο έλληνας Ρέν έχει δει και Σημίτη και Καραμανλή και Παπανδρέου και Παπαδήμο και Σαμαρά. Και δεν τους έχει δει απλά, έχει συνεργαστεί μαζί τους για το καλό της ελληνικής οικονομίας και το μέλλον της ελληνικής κοινωνίας. Πάμε πάλι πίσω; Με Σημίτη, Καραμανλή, Παπανδρέου, Παπαδήμου και Σαμαρά! Και αυτός ο άνθρωπος ενδιαφέρεται για το καλό της ελληνικής οικονομίας;

Μια στιγμή, τι είπατε; Τους το είχε πει; Μάλλον απέτυχε να τους πει οτιδήποτε γιατί αν τους το είχε πει θα είχαν κάνει κάτι άρα ότι και να τους είπε ήταν αρκετό για να καλύψει τον κώλο του αλλά όχι αρκετό για να τους κάνει να κάνουν κάτι. Και να σας πω και μια υποψία; Γιατί συντεχνιακά να μην κάλυψε και τους συναδέλφους του στη Γερμανία και στη Φιλανδία αντί να ασχοληθεί με το μέλλον της ελληνικής οικονομίας; Άλλωστε και μισθάρα συνεχίζει να παίρνει και τα μπόνους μπαίνουν. Αλλά μ’ αυτόν υπάρχουν και διαφορές από τον Ρέν. Σε αυτόν τα ελληνικά δικαστήρια έχουν αρμοδιότητα και οι έλληνες πολίτες υποχρέωση αντί να τον αφήνουν να καμαρώνει κάνοντας παρατηρήσεις στους έλληνες που πεθαίνουν καθημερινά και να υποστηρίζει ότι ο Σαμαράς κάνει καλά τη δουλειά του (για ποιους; σίγουρα όχι τους έλληνες πολίτες) να τον στείλουν εκεί που πραγματικά του αξίζει και γι αυτή τη δουλειά υπάρχουν καλοί δικηγόροι στην αγορά.

Αλλά ο πρωθυπουργός ακόμα ψάχνει να βρει τρόπο να βάλει wifi παντού, που να ασχοληθεί με τον Προβόπουλο τώρα;

Υπάρχουν κι άλλοι παππάδες και αυτοί φοράνε μαύρα ράσα. Τον τελευταίο καιρό δεν έχω μιλήσει για την Χρυσή Αυγή. Όπως και οι περισσότεροι έτσι κι εγώ περιμένω να δω που θα καταλήξει αυτό το αστυνομικό/δικαστικο κυνήγι. Κάθε τόσο γίνεται και μια ανάκριση και όλο και κάποιος πηγαίνει για Κορυδαλλό μεριά. Αλλά παράλληλα και κάποιοι άλλοι είναι έξω και συνεχίζουν να μιλάνε, να έχουν μικρόφωνα μπροστά στη μύτη τους και να βγάζουν φωτογραφίες με παιδάκια που χαιρετούν φασιστικά.

Η Χρυσή Αυγή είναι μια εγκληματική οργάνωση με παραστατική πολιτική δραστηριότητα και δεν φτάνει μόνο ο εισαγγελέας και τα εντάλματα. Από την αρχή της έρευνας και των συλλήψεων υπήρξαν πολιτικές αποφάσεις άρα για να συνεχιστεί η ιστορία χρειάζεται πρώτα η πολιτική στήριξη των δικαστικών αρχών και οι πολικές αποφάσεις για να ολοκληρωθεί η δουλειά των δικαστικών. Δεν μπορείς να έχεις μέσα τον Μιχαλολιάκο και ενώ έχεις τα ίδια κατηγορητήρια να έχεις απ’ έξω το πρωτοπαράσιτο της Χρυσής Αυγής, τον Κασιδιάρη, να κινεί νήματα και να δίνει ομιλίες στη Βουλή των Ελλήνων.

Οι δικαστικές αρχές θα συνεχίσουν να φυλακίζουν στελέχη αυτής της οργάνωσης αλλά δεν μπορούν να τους κλείσουν την πόρτα της Βουλής, γι αυτό υπεύθυνη είναι η πολιτική εξουσία. Και ελπίζω να το κάνουν σύντομα. Και θα πρέπει να το κάνουν σύντομα γιατί αντί να ασχολούμαστε με που πήγαν τα λεφτά που απ’ ότι φαίνεται πραγματικά υπήρχαν, ασχολούμαστε με το τι είπε ο γελοίος ο Κασιδιάρης η ο κάθε αμόρφωτος ΧΑυγήτης.

Ο τελευταίος παππάς για σήμερα είναι οι μίζες. Από το περίφημο κωλόσπιτο της Μιμής μέχρι σήμερα όλοι ξέρουμε ότι παιχτήκαν δισεκατομμύρια σε μίζες. Όλοι ξέρουμε και πολλοί έχουμε και γύρω μας παραδείγματα ότι για μια μεγάλη περίοδο στην Ελλάδα και απλή κάρτα μέλλους του ΠΑΣΟΚ άνοιγε πόρτες παντού. Όλοι ξέρουμε ότι αν στο παρελθόν όλοι φάγανε αυτοί ξεσκιστήκαν. Όλοι ξέρουμε ότι για χρόνια όποιο παππά κι αν σήκωνες πρασινοφρουρό θα τράβαγες. Όλοι το ξέραμε.

Αν λοιπόν όλοι εμείς το ξέραμε, κάποιοι το βλέπανε κι όλας. Και κάποιοι άλλοι ήταν κοντά και το παρατηρούσαν. Δεν μπορώ λοιπόν να δεχτώ ότι υπήρξε ένα καθαρτήριο που έδωσε συγχωροχάρτι σε όλους αυτούς που βλέπανε και δεν κάνανε κάτι. Δεν μπορεί ο Βενιζέλος να μιλάει αυτή τη στιγμή για μέλλον όταν είναι συνυπεύθυνος ακόμα και με τη σιωπή του γι αυτό που έγινε στο παρελθόν.

Και να το πάμε ένα βήμα παρά κάτω; Αν είχε ο Βενιζέλος, μάλιστα ο κύριος συνταγματολόγος, έστω και υποψία αξιοπρέπειας θα έπρεπε να έχει παραιτηθεί από την πολιτική ζωή και να μην έχει απαιτήσεις και πολιτικά όνειρα. Αυτό λέγεται αναλαμβάνω τις ευθύνες μου και μάλιστα τις πολιτικές μου ευθύνες και όχι τα σβήνουμε όλα με το «έγιναν λάθη». Και γι αυτό η τιμωρία του ΠΑΣΟΚ μόλις άρχισε. Γιατί δεν θέλουν να αναλάβουν τις ευθύνες τους για αυτό που έγινε.

Αλλά μην στεναχωριέστε, αλλάζουν όνομα και σήμα και θα συγχωρεθούν!!!

Κατά τα άλλα κλάμα ο Πρετεντέρης, κλάμα και η Τρέμη. Πώς να ένιωσε ο κύριος Καραμολέγκος; Τον πονούσε η παρανυχίδα που βγήκε όταν του έκλεινε τον πόρτα ο απαγωγέας; Πως έπεισε τον απαγωγέα να παραδοθεί; Σιγά μην ασχοληθούμε με τον Ρέν!

***********************************************************

Αντωνάκη τι καιρό κάνει εκεί πάνω που είσαι κρεμασμένος; Καιρό Βερολίνου; Του Μουσταφά Ρεν τι του είπες; Δεν άκουσα;

***********************************************************

Καψερέ Παντελή, η αξιοπρέπεια είναι κάτι άγνωστο σε σένα υποθέτω. Την έκαψες!

***********************************************************

Σε είδα στου Χατζηνικολάου, σιωπηλός και μετρημένος. Αλλά το τσεκούρι δεν κρύβεται. Κάτι σου ξέφυγε άλλα σε τάπωσε η Κανέλλη. Πλησιάζει η ώρα σου! Ε; το νιώθεις κι εσύ, έτσι δεν είναι;

***********************************************************

Στη φωτογραφία, το αποπαίδι της φιλανδικής πολιτικής και προστάτης των γερμανικών τραπεζών ψάχνει στον ορίζοντα το μέλλον της Ελλάδας

Προηγουμενο ΑρθροΕπομενο Αρθρο

Θάνος Καλαμίδας, ένας Έλληνας στο Παρίσι και στο Λονδίνο και στο Βερολίνο και στο Τόκιο και τελευταία στο Ελσίνκι. Για εικοσαετία ελεύθερος σκοπευτής και αναλυτής για Βρετανικά μέσα με ανταποκρίσεις από τη Νότια Αφρική μέχρι την Κίνα, από την Νικαράγουα μέχρι το Σουδάν. Τα τελευταία χρόνια αναλυτής για Σκανδιναβικά, Βρετανικά και Γαλλικά έντυπα σε θέματα που κυρίως αφορούν την ευρωπαϊκή κοινότητα.

Περί αναδιάρθρωσης και παππάδων

του Θάνου Καλαμίδα.

Βρε παιδί μου δεν λέω, κρίμα είναι η περιπέτεια του Καραμολέγκου για τον άνθρωπο δηλαδή, αλλά εδώ η μίζα χάνεται σαν τον παππά (εδώ η μίζα εκεί η μίζα, που είναι η μίζα) και η Ελλάδα ασχολείται τις τελευταίες ώρες με τους ψιλικατζήδες που το έπαιξαν …Κολομβιανοί και στο τέλος παραδόθηκαν οικειοθελώς!

Και για να προσθέσω κάτι στο εδώ ο παππάς - εκεί ο παππάς, πίσω από κάθε παππά όλο και κάποιος κρύβεται. Μια ο Προβόπουλος κρύβεται, μια Άδωνις κρύβεται, μια ο Βαγγέλας προσπαθεί να κρυφτεί.

Αλλά πριν πιάσουμε τον παππά ας πάμε για λίγο στον πάπα! Στον σύμμαχο, τον συνέταιρο και προστάτη μας, τον «καλό κουράγιο» Όλλι Ρέν. Ο Φιλανδός επίτροπος και αγγελιοφόρος καλών νέων συχνά-πυκνά, είπε αυτή τη εβδομάδα το εξής τρομακτικό: «η αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους έπρεπε να έχει γίνει από το 2010 αλλά δεν έγινε για να προστατευτούν οι ευρωπαϊκές τράπεζες.»

Συνεχίζοντας να χρησιμοποιείτε την ιστοσελίδα, συμφωνείτε με τη χρήση των cookies. Περισσότερες πληροφορίες.

Οι ρυθμίσεις των cookies σε αυτή την ιστοσελίδα έχουν οριστεί σε "αποδοχή cookies" για να σας δώσουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία περιήγησης. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε αυτή την ιστοσελίδα χωρίς να αλλάξετε τις ρυθμίσεις των cookies σας ή κάνετε κλικ στο κουμπί "Κλείσιμο" παρακάτω τότε συναινείτε σε αυτό.

Κλείσιμο