γράφει ο Θάνος Καλαμίδας.
Στο οριακό σημείο των 100 πρώτων ημέρων στη διακυβέρνηση της χώρας, ο πρωθυπουργός Κυριακούλης Μητσοτάκης ενημέρωσε τον ελληνικό λαό σε πανελλήνια τηλεοπτική μετάδοση και με μάρτυρα τον Χατζηνικολάου, για την επανασύνδεση του με την Μαρέβα μετά το διαζύγιο προκαλώντας την συμπάθεια και την υποστήριξη της κάθε Κατίνας Καρντάσιαν και μπανιστιρτζή αυτής της χώρας.
Προσωπικά, το τι κάνει ο πρωθυπουργός στην κρεβατοκάμαρά του ουδόλως με αφορά εκτός …εκτός αν η σύζυγος του πρωθυπουργού διαθέτει offshore εταιρίες, δάνεια από υπόπτους νταβατζήδες, έχει μυστήριες ιδιοκτησίες στο εξωτερικό, λογαριασμούς σε τράπεζες γνωστές για ξέπλυμα άδηλου χρήματος και έχει λόγο και παρουσία στις εξωτερικές επαφές της χώρας αντικαθιστώντας τον υπουργό εξωτερικών.
Όμως, όπως και ήταν φυσικό ο Κυριακούλης ΔΕΝ απάντησε σε τίποτα από τα παραπάνω αλλά μας περιέγραψε με λεπτομέρειες πως της έκανε …καμάκι όταν ήταν φοιτητές. Έτσι σε ένα μπλαζέ και καλά «αθώου» και κουτσομπολίστικου ύφους, ο κουτοπόνηρος Μητσοτάκης προσπάθησε να καλύψει την ανικανότητα και σύγχυση του να αντιμετωπίσει τη σειρά από κρίσεις που αντιμετωπίζει η χώρα από την ημέρα που έγινε πρωθυπουργός με τον ίδιο, την κυβέρνησή του και το κόμμα του, υπεύθυνους για τις περισσότερες από αυτές τις κρίσεις.
Από την αδράνεια μπροστά στην επεκτατικότητα και τον άρρωστο υπερεθνικισμό του Ερντογάν, στις αλλοπρόσαλλες μεταρρυθμίσεις στην παιδεία, τις αστείες επενδύσεις του Γεωργιάδη, το τσίρκο στην υγεία από τον Κικίλια και τις γκλαμουριές της γυναίκας του Πατούλη (έχει θέμα με τις συζύγους η ΝΔ) στο μόνο θέμα που αυτή η κυβέρνηση έχει να επιδείξει έργο τελικά είναι στη …διοργάνωση πανηγυριών για να βολέψει συζύγους (πάλι) ευεργετών.
Συμπέρασμα; 100 ημέρες στη κυβέρνηση και σε πανελλήνια συνέντευξη του ο πρωθυπουργός καταφεύγει σε ιστορίες κρεβατοκάμαρας για να καλύψει την ανικανότητα της κυβέρνησης του και τη προσωπική του φαυλότητα. Και σαν να μην έφταναν αυτά έβαλε και σαν κερασάκι καιροσκοπισμού την ψήφο των Ελλήνων του εξωτερικού.
Για την ψήφο των Ελλήνων του εξωτερικού έχω γράψει και ξαναγράψει πολλές φορές γιατί σαν Έλληνας του εξωτερικού το θέμα με αφορά προσωπικά, αλλά μιας και το θέλει ο Κυριακούλης …πάμε άλλη μια.
1ο Όλοι οι Έλληνες που έχουν αστυνομική ταυτότητα ή διαβατήριο έχουν το δικαίωμα εκλέγειν και εκλέγεσθαι και αυτό είναι συνταγματικά κατοχυρωμένο. Άρα: όλοι οι Έλληνες στην Ελλάδα ή στο εξωτερικό είχαν, έχουν και θα έχουν δικαίωμα ψήφου. Αυτό που περιόριζε τους Έλληνες του εξωτερικού ήταν ότι μπορούσαν να ψηφίσουν ΜΟΝΟ στην ελληνική επικράτεια και συγκεκριμένα στο εκλογικό κέντρο που ήταν εγγεγραμμένοι. Όχι στο τόπο κατοικίας τους, κάνοντας την ψήφο για τους πολλούς πολύ ακριβή!
2ο Δικαίωμα ψήφου έχουν όλοι όσοι έχουν σχέση αίματος με την Ελλάδα. Αυτή είναι μια πολύ περίεργη συζήτηση και υποθέτω ότι ξεκίνησε από την ανάγκη μιας χώρας βυθισμένη στην μετανάστευση και την προσφυγιά να μην χάσει τα «παιδιά» της ή απλά …για να τα κρατάει με ένα λουράκι και να τα εκμεταλλεύεται όποτε οι πολιτικοί της θέλουν. Στο παρελθόν αλλά και στο παρόν έχουν παίξει και τα δυο.
Αυτό όμως σημαίνει ότι και τα εγγόνια μου που μπορεί να είναι βέρα Φινλανδεζάκια και μόνο κατά ένα τέταρτο Ελληνάκια θα έχουν δικαίωμα ψήφου στην Ελλάδα, αν πάρουν φυσικά – όπως θα έχουν το δικαίωμα λόγω μητέρας – ελληνικό διαβατήριο. Το θέμα έχει πολλά υπέρ και εξίσου πολλά κατά και είναι μεγάλη συζήτηση που πιθανώς έπρεπε να γίνει πριν να νομοθετηθεί το πώς θα ψηφίζουν οι Έλληνες του εξωτερικού στον τόπο που ζουν. Γιατί ο τόπος κατοικίας είναι το θέμα κι όχι αν έχουν δικαίωμα ψήφου, όπως παραπλανητικά αφήνει να νοηθεί η κυβέρνηση και γενικά η ΝΔ.
3ο Το θέμα της ψήφου των Ελλήνων που ζουν στο εξωτερικό δεν είναι καινούργιο και συζητείτο και προδικτατορικά. Με την μεταπολίτευση όμως άρχισε να γίνεται πιο έντονο και μάλιστα είχε φτάσει και στη Βουλή τα πρώτα χρόνια της μεταπολίτευσης. Τότε η Νέα Δημοκρατία αρνήθηκε να το συζητήσει φοβούμενη ότι πέρα της Αστόριας στη Νέα Υόρκη και λόγω των εξόριστων της δικτατορίας, ΠΑΣΟΚ και ΚΚΕ θα μονοπωλούσαν τις ψήφους. Άρα για λόγους καθαρά μικροπολιτικούς κι όχι γιατί τους ένοιαζαν οι Έλληνες του εξωτερικού.
Στη συνέχεια και όταν ήρθε το ΠΑΣΟΚ βρέθηκε λύση μαγική: τα τσάρτερ. Λύση που εκμεταλλεύτηκαν και τα δυο κόμματα για δυο βασικούς λόγους: για να επιβιβαστείς στο τσάρτερ έπρεπε να είσαι μέλος ή φίλος του κόμματος που είχε «ναυλώσει» το τσάρτερ άρα μαντρώνανε και φακελώνανε ψήφους. Και η οικονομική πλευρά, γιατί πάντα υπάρχει και η αρπαχτή, σιγά μην πληρώνανε την …Ολυμπιακή! Μάγκες στην πλάτη της κρατικής Ολυμπιακής τα κόμματα.
4ο Οι επισκέψεις πολιτικών στο εξωτερικό και αυτά που πληροφορούνται από τους ημετέρους έχει δημιουργήσει στερεότυπα, ψευδαισθήσεις και λάθος εικόνες. Όλοι οι Έλληνες της Αμερικής δεν είναι μέλη της χουντοΑΧΕΠΑ, ούτε σεσημασμένοι αντικομμουνιστές, αντισοσιαλιστές και Τραμπικοί. Οι Έλληνες της Αστόρια δεν φοράνε φουστανέλα τις Κυριακές και δεν τρέχουν στην πέμπτη λεωφόρο κυματίζοντας σημαίες της ΝΔ.
Στη Γερμανία ΔΕΝ υπάρχει η μεγαλύτερη ΚΟΒα του ΚΚΕ και στη Σουηδία όταν ακούνε Παπανδρέου κινδυνεύεις να σε δείρουν. Γενικά -αν και υπάρχουν ακόμα κάποιοι που δικαιολογούν αυτά τα στερεότυπα, οι Έλληνες του εξωτερικού είναι κομματικά μοιρασμένοι περίπου όπως και οι αυτοί που ζουν στην Ελλάδα. Ειδικά μετά την έλευση των νεομεταναστατών την τελευταία δεκαετία. Αυτοί οι νεομετανάστες έχουν κατά κάποιο τρόπο «αλλοιώσει» τα στερεότυπα του Έλληνα μετανάστη και στον τρόπο που ψηφίζει, ενώ παράλληλα έχουν μια πιο έντονη τοπική παρουσία. Τέλος η έλευση των νεομεταναστών στην Ευρώπη έχει αλλάξει τις ποσοστώσεις μεταξύ Ελλήνων της Αμερικής και Ελλήνων της Ευρώπης, με τους Έλληνες της Ευρώπης να είναι πιο δραστήριοι και πολύ πιο συνδεδεμένοι με την σύγχρονη καθημερινότητα της Ελλάδας από όσο οι παλαιότεροι.
5ο Χάρις στο ιντερνέτ ο Έλληνας του εξωτερικού δεν περιμένει την Ολυμπιακή να φέρει την χθεσινή εφημερίδα, όπως κάναμε εμείς παλαιοτέρα, αλλά ενημερώνεται για τα πάντα ταυτόχρονα με τον Έλληνα του εσωτερικού. Μερικές φορές μάλιστα περισσότερο και καλύτερα από την Έλληνα στην Ελλάδα γιατί έχει την πολυτέλεια της πολύπλευρης ενημέρωσης ακόμα και σε θέματα που αφορούν αποκλειστικά την Ελλάδα. Δεν περιμένει να έρθει ο Κυριακούλης και να το παίξει σωτήρας και μετά από όσα έχει δει την τελευταία δεκαετία είναι ιδιαίτερα πονηρεμένος. Με το ιντερνέτ ο Έλληνας του εξωτερικού συμμετέχει ακόμα και σε κομματικές διεργασίες.
6ο Ο Τζιμάκος ο τζούνιορ, ο εγγονός της κυρίας Χαρίκλειας από τον Τύρναβο που ήρθε στο Αμέρικα το ’50 και την μόνη ελληνική λέξη που ξέρει είναι «μαλάκα», το ελληνικό διαβατήριο το ήθελε γιατί του «ανοίγει» την Ευρώπη και πάει Παρίσι, Μαδρίτη και Βερολίνο χωρίς καμία γραφειοκρατία και χωρίς να πληρώνει βίζες κλπ. και το αν θα είναι πρωθυπουργός ο Μητσοτάκης, ο Τσίπρας ή ο φούφουτος ουδόλως τον απασχολεί και σιγά μην χάσει τη μέρα του να πάει και να τους ψηφίσει. Υπάρχουν και οι περιπτώσεις που θα πάει να ψηφίσει συνοδεία σφαλιάρας από τον Τζίμη τον πρεσβύτερο αλλά αυτό δεν είναι ο κανόνας.
Σε γενικές γραμμές το πρόβλημα των κομμάτων είναι μικροπολιτικό, καιροσκοπικό και το τι θα ψηφίσουν οι Έλληνες του εξωτερικού και όχι το που θα ψηφίσουν, που θα έπρεπε να είναι το πρόβλημα. Έτσι, το ψάχνουν από δω, το ψάχνουν από κει για να το στήσουν έτσι ώστε να βολευτούν αυτοί και τα στερεότυπα τους και τίποτα άλλο. Ο δε Κυριακούλης την έχει δει μεσσίας του θέματος γιατί πήγε μια φορά στο London School of Economics και νομίζει ότι οι Έλληνες του εξωτερικού είναι φλώροι σαν κι αυτόν που θα τον ψηφίσουν μονοκούκι. Αυτό βέβαια ότι οι υπόλοιποι συμμετέχοντες είναι αθώοι, όλοι είναι στο παιχνίδι της μικροπολιτικής και της καιροσκοπίας.
*************************
Στη φωτογραφία: reunion παλιών συμμαθητών από εκδρομή στις Θερμοπύλες.
