Χαρακτηριστική παράδειγμα είναι το γεγονός ότι η… περήφανη διαπραγμάτευση του 2015 έχει οδηγήσει σε… αίμα, δάκρυα, ιδρώτα, πόνο, θρήνο και απώλειες. Οι προσδοκίες έχουν διαλυθεί, τα όνειρα έχουν κονιορτοποιηθεί, η πραγματικότητα συντρίβει το ψέμα και την προπαγάνδα. Οι οικονομικές, πολιτισμικές, αξιακές και θεσμικές απώλειες που υφιστάμεθα είναι φανερές και αυταπόδεικτες. Η ασύστολη κοροϊδία που υφίστανται οι πολίτες συνυπάρχει με την εθνική… αμνησία και την αδυναμία στοιχειώδους εθνικής αυτογνωσίας.
Η χώρα μας μετά τα εγκλήματα του 2015 οδεύει μεν προς έξοδο από τα μνημόνια με ταυτόχρονη έξοδο στις αγορές, εισέρχεται δε σε διαρκή επιτροπεία τουλάχιστον έως το 2050! Άρα, δεν μπορούμε να έχουμε παρά πολύ μικρούς βαθμούς αυτονομίας τις επόμενες δεκαετίες. Και όλα αυτά γιατί το 2015 έπρεπε να… τιμωρηθούν όλοι αυτοί που επί 40 χρόνια παρείχαν στους Έλληνες παραπάνω από αυτά που άντεχε η οικονομία. Έτσι, όταν ήρθε η ώρα να έρθει στα ίσια ο λογαριασμός, αυτοί που ωφελούνταν έπρεπε να… τιμωρήσουν αυτούς που τους χάλασαν την ησυχία και την τσέπη! Ήθελαν να απαλλαγούν από τα μνημόνια, να τους διαγραφούν τα χρέη, να μην πληρώνουν ΕΝΦΙΑ και διόδια, να έχουν βασικό μισθό 751 ευρώ και πάνω απ΄ όλα αξιοπρέπεια!
Σήμερα, οι τσέπες είναι άδειες, η αξιοπρέπεια αναζητείται, η ασφάλεια ολοένα και περισσότερο αποτελεί ζητούμενο, η υγεία είναι εφιάλτης, η παιδεία διαλύεται. Αν αυτό ψήφισαν όσοι ψήφισαν το 2015, τότε έκαναν τη… σωστή επιλογή! Και στη βάση μιας τέτοιας επιλογής δεν μπορούν να διαμαρτύρονται. Από την άλλη όμως, προκύπτει το ερώτημα: τι σου έφταιγαν βρε φίλε οι υπόλοιποι και με την ψήφο σου τους έστειλες ακόμη πιο βαθιά στα Τάρταρα; Αν απαντήσει ότι εξαπατήθηκε και δεν περίμενε πως τα πράγματα θα εξελιχθούν έτσι όπως έχουν εξελιχθεί, τότε πολύ απλά του απαντάς ως εξής: να ξέρεις φίλε ότι στη ζωή οι… ΣΥΡΙΖΑΝΕΛιές πληρώνονται!
Για περισσότερα άρθρα του Λουκά Γεωργιάδη πατήστε εδώ!
