Η αλήθεια είναι ότι ο Νίκος Φίλης έχει ακούσει πάρα πολύ χειρότερους χαρακτηρισμούς από τη λέξη «χοντρός», αλλά έτσι όπως το διατύπωσε αυτόματα μου θύμισε τον Οβελίξ που έλεγε «με φωνάζουνε χοντρό. Δεν είμαι χοντρός. Αστερίξ είμαι χοντρός;» Στην πραγματικότητα οι δημιουργοί του Αστερίξ κατάφερναν με μαεστρία και με χιούμορ να μας περάσουν πάρα πολλά σοβαρά μηνύματα. Ναι, ο Οβελίξ μπορεί να μη το παραδέχεται, αλλά στην πραγματικότητα είναι χοντρός. Το καταλαβαίνει ότι όταν μιλάνε για κάποιον «χοντρό Γαλάτη» εννοούν εκείνον. Έχει σημασία που είναι χοντρός; Όχι, ούτε για τον Αστερίξ, ούτε για τους Ρωμαίους, ούτε καν για τον αναγνώστη. Σημασία έχει μόνο για τον Οβελίξ. Μας πειράζει λοιπόν πουθενά το ότι είναι χοντρός; Όχι, πουθενά απολύτως. Το ότι δεν μας πειράζει βέβαια δεν αλλάζει το γεγονός ότι ο Οβελίξ όντως είναι χοντρός.
Πάμε τώρα στον Νίκο Φίλη. Είναι χοντρός; Ναι. Αν δεν με πιστεύει κάποιος, ας ανοίξει λεξικό να δει τι λέει δίπλα από την λέξη χοντρός. Με πειράζει εμένα αυτό κάπου; Όχι. Ειλικρινά αδιαφορώ πλήρως για τα κιλά του Νίκου Φίλη. Πειράζει άλλους; Κάποιους ναι, αλλά στην πραγματικότητα το πρόβλημα είναι με τον ίδιο τον Νίκο Φίλη και όχι με τα κιλά του, αφού αν δεν ήταν Υπουργός Παιδείας και εκείνοι θα αδιαφορούσαν για τα κιλά του. Πειράζει τον Νίκο Φίλη; Από ό,τι φαίνεται ναι, αλλά δεν νομίζω ότι έχει πρόβλημα να αποδεχτεί την πραγματικότητα όπως είχε ο Οβελίξ. Τότε γιατί λέει ότι του «δολοφονούν τον χαρακτήρα» φωνάζοντάς τον χοντρό; Γιατί έχει δίκιο και το γνωρίζει πολύ καλά επειδή έφτιαξε την καριέρα του δολοφονώντας χαρακτήρες.
Άραγε όταν η Αυγή, για τα γραφόμενα της οποίας υπεύθυνος ήταν ο Νίκος Φίλης, έλεγε τον Θεόδωρο Πάγκαλο «χοντρό» βγήκε κάποιος από τον ΣΥΡΙΖΑ να πει ότι δεν είναι χοντρός, αλλά απλά εύσωμος; Όταν έγραφε ότι ο Πάγκαλος είναι «παχύδερμο», βγήκε ο Νίκος Φίλης να πει ότι δεν πρέπει να κρίνουμε τους ανθρώπους από την εξωτερική τους εμφάνιση και ότι όλοι είμαστε όμορφοι με τον δικό μας μοναδικό τρόπο; Προφανώς και όχι. Μόνο που κάθε φορά που μίλαγε ο Πάγκαλος, ό,τι και να έλεγε είτε ήταν σωστό είτε τελείως μπούρδες μηδενιζόταν με εκφράσεις τύπου «άντε τώρα, μιλάει και το βόιδι». Δεν είδα κανένα στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ να διορθώνει τους ψηφοφόρους του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και να τους επισημαίνει ότι πρέπει να κρίνουμε αυτά που λέει κάποιος ανεξάρτητα από τον σωματότυπό του. Ο Θεόδωρος Πάγκαλος έπαψε να είναι ο άνθρωπος που έκανε καλή δουλειά στην ένταξη της Πορτογαλίας στην ΕΕ και απέτυχε στην υπόθεση Οτσαλάν και έγινε απλά το «παχύδερμο». Δεν έχουν σημασία τα λόγια, τα έργα και οι απόψεις του. Ό,τι και αν πει και ό,τι και αν κάνει είναι απλά το «παχύδερμο». Αυτό Νίκο Φίλη είναι δολοφονία χαρακτήρα και σε αυτό συνέβαλες εσύ και η «εφημερίδα» σου καθοριστικά.
Μη με παρεξηγήσετε, δεν είναι μόνο ο Φίλης και η Αυγή που δολοφονούν χαρακτήρες. Το ίδιο έχουν κάνει άτομα από όλους τους πολιτικούς χώρους για πολιτικούς από όλους τους χώρους. Το να μιλάνε όμως ο Νίκος Φίλης και ο Παύλος Πολάκης για δολοφονίες χαρακτήρων είναι καραγκιοζιλίκι. Είναι σαν να μιλάει ο Σημίτης για διαπλοκή, ο Παπανδρέου για μνημόνια, ο Τσίπρας για προεκλογικές υποσχέσεις και ο Μητσοτάκης για οικογενειοκρατία.
Για να λέμε λοιπόν τα σύκα σύκα και τη σκάφη σκάφη: Ναι, ο Νίκος Φίλης είναι χοντρός. Παίζει το πάχος του κάποιο ρόλο στη δουλειά του ως Βουλευτής και Υπουργός; Φυσικά και όχι. Δεν τον βάλαμε να τρέξει κατοστάρι στους Ολυμπιακούς, Υπουργός είναι και τα κιλά του μας αφήνουν αδιάφορους. Του κάνουν επιθέσεις για το πάχος του; Κάποιοι κάνουν χιούμορ και κάποιοι συντονισμένες επιθέσεις, αλλά αυτό συμβαίνει σε πολλούς πολιτικούς με έντονο χαρακτήρα και το περίεργο θα ήταν να μη συνέβαινε το ίδιο με τον Νίκο Φίλη. Είναι υποκριτικό να γκρινιάζει για αυτές τις επιθέσεις; Ναι, αφού και αυτός έκανε ακριβώς τα ίδια. Έχει δίκιο που γκρινιάζει; Και πάλι ναι, αφού σωστή κριτική για έναν Υπουργό είναι αυτή που αφορά το έργο του.
Πάμε και στον Παύλο Πολάκη. Είναι ο Παύλος Πολάκης ένα άξεστο ηλίθιο ψώνιο; Ναι, και μπορώ να το αποδείξω με τον ορισμό των λέξεων «άξεστος», «ηλίθιος» και «ψώνιο»*. Παίζουν αυτά τα χαρακτηριστικά του κάποιο ρόλο στη δουλειά του ως Υπουργός; Ναι, ξεκάθαρα και εδώ είναι η διαφορά με τον Νίκο Φίλη. Τα κιλά του Φίλη δεν παίζουν κανέναν ρόλο στο πώς ασκεί τα καθήκοντά του ως Υπουργός, όπως κανένα ρόλο δεν παίζει ο χαρακτήρας του Πολάκη στο πώς ασκεί την Ιατρική. Στο πώς διοικεί όμως έναν από τους σημαντικότερους τομείς της χώρας μας ο χαρακτήρας του παίζει τεράστιο ρόλο. Πώς θα διαπραγματευτεί ο άξεστος; Πώς θα πάρει έξυπνες αποφάσεις ο ηλίθιος; Πως θα κάνει αυτοκριτική το ψώνιο; Σε αντίθεση λοιπόν με τον Φίλη, ο Πολάκης δεν δικαιούται να διαμαρτύρεται για «δολοφονία χαρακτήρα». Δυστυχώς για εκείνον, όσο ανήκει στην ηγεσία της εκτελεστικής εξουσίας η κριτική στον χαρακτήρα του αφορά άμεσα το αν είναι κατάλληλος για τη συγκεκριμένη θέση ή όχι.
Για να ψειρίσω όμως ακόμα περισσότερο το θέμα, τα ίδια χαρακτηριστικά δεν θα έπρεπε να παίζουν ρόλο στη δουλειά του ως Βουλευτής. Σε μία Δημοκρατία, ο Βουλευτής είναι αντιπρόσωπος του λαού. Αυτό σημαίνει ότι αν ο λαός θέλει κάποιον άξεστο ηλίθιο και ψώνιο για αντιπρόσωπό του τότε καλά κάνει και διαλέγει τον Πολάκη. Αν θέλει τον Σημίτη με την διαπλοκή, τον Παπανδρέου με τα μνημόνια, τον Μητσοτάκη με την οικογένεια ή τον Τσίπρα με τα ψέματα καλά κάνει και τους διαλέγει. Το πρόβλημα με τον χαρακτήρα του Πολάκη είναι μόνο στην εκτελεστική και όχι στη νομοθετική εξουσία όπου ο λαός πρέπει να επιλέγει όποιον τον αντιπροσωπεύει, ακόμα και αν είναι άξεστος, ηλίθιος, ψώνιο, μνημονιακός, διαπλεκόμενος, γόνος οικογένειας ή ψεύτης.
Όλους αυτούς τους προβληματισμούς σχετικά με τις δολοφονίες χαρακτήρα και με την κριτική σε πρόσωπα τις συζήταγα με έναν φίλο ΣΥΡΙΖΑίο πριν γράψω αυτό το κείμενο. Ο φίλος αυτός είπε δύο πολύ μεγάλες αλήθειες: «Όλα τα κανάλια, είτε είναι με τους μεν είτε με τους δε, θα δείξουν τα νούμερα. Η κυβέρνηση έχει πάνω από 150 Βουλευτές. Πόσους από αυτούς έχεις δει εσύ στα κανάλια και τις εφημερίδες; Μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ υπάρχουν σοβαρότατα άτομα που έχουν πολλά να πουν, αλλά τα νούμερα φέρνουν νούμερα και γι’αυτό πάντα θα παίζουν. Και μη νομίζεις. Το ίδιο ισχύει για όλα τα κόμματα. Μας έχουν πρήξει με τα ίδια 5-10 άτομα από τη Νέα Δημοκρατία που θα φωνάξουν και θα λαϊκίσουν και θα ανεβάσουν την τηλεθέαση για να φέρουν διαφημίσεις.» Είχε απόλυτο δίκιο. Πολάκηδες υπάρχουν σε όλα τα κόμματα, άδικες επιθέσεις πάντα θα γίνονται σε πολιτικούς άλλων κομμάτων και πάντα οι Πολάκηδες θα έχουν περισσότερη προβολή από τους υπόλοιπους. Στο χέρι μας είναι, ανεξαρτήτως κόμματος, να βρούμε τους σοβαρούς, έξυπνους και ηθικούς πολιτικούς και να τους αναδείξουμε. Αυτό βέβαια προϋποθέτει ότι ως λαός δεν θέλουμε να μας αντιπροσωπεύουν οι Πολάκηδες…
*Για του λόγου το αληθές: Αξεστος είναι αυτός που δεν έχει ευγενικούς τρόπους. Τους ευγενικούς τρόπους υποθέτω ότι ο Παύλος Πολάκης τους καταγράφει σε Α4 και τους χρησιμοποιεί για χαρτί υγείας. Ηλίθιος σύμφωνα με τον C. M. Cipolla είναι αυτός που «προκαλεί ζημίες σε άλλο πρόσωπο ή ομάδα προσώπων, ενώ ο ίδιος δεν απολαμβάνει κανένα κέρδος ή ακόμα υφίσταται κάποια απώλεια.» Πρόχειρο παράδειγμα τέτοιας ηλιθιότητας είναι το να καπνίζεις μέσα στο Υπουργείο Υγείας μπροστά σε κόσμο ενώ είσαι αναπληρωτής Υπουργός Υγείας αρμόδιος για την εφαρμογή της αντικαπνιστικής νομοθεσίας. Ψώνιο είναι αυτός που έχει μεγάλη ιδέα για τον εαυτό του. Ο Παύλος Πολάκης έγραφε ότι ο ίδιος είναι «πολύ ΨΗΛΑ και ΗΘΙΚΑ και ΑΞΙΑΚΑ και ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΑ». Ο ίδιος άνθρωπος που έλεγε κότες και προδότες το 40% αυτών που ψήφισαν στο δημοψήφισμα «ναι», που παραδέχτηκε δημόσια ότι ενώ ήταν Δήμαρχος διατηρούσε διπλά βιβλία και που λέει τον ιο HIV «ιό Χιβ» (αν και για να είμαι σωστός, στην πραγματικότητα στη δουλειά του ως γιατρός και χειρουργός προφανώς και δεν είμαι σε θέση να τον κρίνω).
Για να διαβάσετε δωρεάν το βιβλίο του Δημήτρη Κοντογιάννη «Δεν έχουμε Δημοκρατία: Μια κάπως μποέμ απόδειξη για κάτι που όλοι λίγο-πολύ γνωρίζαμε», πατήστε εδώ!
