γράφει ο Δημήτρης Τζελέπης.
Αφού ο Γιώργος Παπανδρέου «μάδαγε τις μαργαρίτες» για το εάν θα είναι υποψήφιος για την ηγεσία του ΚΙΝΑΛ-ΠΑΣΟΚ, τελικά έθεσε και επίσημα την υποψηφιότητα του. Με αυτή την κίνησή του αλλάζει όλα τα δεδομένα και τους συσχετισμούς στην εκλογική διαδικασία.
Τι επιδιώκει όμως ο Παπανδρέου με την υποψηφιότητά του; Θέλει να πάρει μία είδους δικαίωση και ρεβάνς για την διετία 2009-2011; Θέλει να συγκυβερνήσει με τον ΣΥΡΙΖΑ στο πλαίσιο της προοδευτικής διακυβέρνησης; Στη δήλωσή του έκανε λόγο για μία «Νέα Αλλαγή», ενώ ανέφερε και την λέξη «συντήρηση».
Ο Παπανδρέου είναι ο πολιτικός που κέρδισε το πρωτάθλημα το 2009, δηλαδή ανήλθε στην εξουσία, αλλά δεν μπόρεσε να την διαχειριστεί σωστά.
Φυσικά για την πτώση του δεν ευθύνεται μόνο ο ίδιος. Μπορεί να μην κατάλαβε ότι παρά τη μεγάλη διαγραφή του χρέους η Ελλάδα ήταν ακόμα σε κρίσιμη κατάσταση το 2011, όταν είχε την ιδέα για το δημοψήφισμα που δεν έγινε ποτέ. Όταν το ΠΑΣΟΚ υπέφερε, ήταν ο ίδιος που ίδρυσε το ΚΙΔΗΣΟ και διέσπασε το κόμμα που ίδρυσε ο πατέρας του, πηγαίνοντας κόντρα σε αυτό που είχε πει ο Ανδρέας Παπανδρέου, ότι «το ΠΑΣΟΚ δεν διαιρείται, ούτε τεμαχίζεται.»
Βλέπει όντως με θετικό μάτι ο Παπανδρέου τον ΣΥΡΙΖΑ; Πως θα συνεργαστεί με ένα κόμμα που τον χαρακτήριζε Πινοσέτ στις αρχές της κρίσης; Τι θα γίνει όταν σε μία πιθανή συγκυβέρνηση διεκδικεί ηγετικό ρόλο, γιατί είναι ένα όνομα που δεν αρκείται σε «δεύτερη φωνή»; Για να σχηματιστεί όμως μετά τις εκλογές αυτή η κυβέρνηση, θα πρέπει να βγαίνουν τα κουκιά με την κάλπη της απλής αναλογικής, κάτι που μοιάζει δύσκολο αυτή την στιγμή.
Ο κ. Παπανδρέου επέλεξε να εκθέσει τον εαυτό του σε εκλογές και να αναμετρηθεί. Εάν κερδίσει, πολλά μπορεί να αλλάξουν στο ΠΑΣΟΚ. Εάν όμως χάσει, θα είναι μία ήττα προσωπική.
Στον δρόμο προς τις εκλογές όλα έχουν αλλάξει. Η δυναμική του Παπανδρέου είναι ισχυρή. Ο Ανδρέας Λοβέρδος έχει όμως ήδη οργώσει όλη την Ελλάδα -δηλώνοντας παράλληλα ότι κάθε υποψηφιότητα είναι ευπρόσδεκτη. Ο Νίκος Ανδρουλάκης δεν θέλει να μπλέξει σε αυτή την αντιπαράθεση και μένει μακριά από όλα αυτά και προτάσσει το αίτημα για ανανέωση του κόμματος.
Αυτή θα είναι και η τελευταία ευκαιρία του ΚΙΝΑΛ-ΠΑΣΟΚ να μπορέσει βρει μία πρόταση για το σήμερα και το μέλλον και μην είναι ένα κόμμα που ζει μία δεκαετία (ή εικοσαετία) πίσω. Άλλη ευκαιρία δεν θα έχει.
Μπορεί ο Παπανδρέου να ξεκινάει από την θέση του φαβορί, αλλά και το 2016 ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης ήταν φαβορί και η πλειοψηφία του κόσμου επέλεξε τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Αυτές του είδους οι εκλογές κρύβουν πάντα παγίδες και εκπλήξεις.
