γράφει ο Θάνος Καλαμίδας.
Οι καθημερινές διαδικτυακές συγκρούσεις, οι κουτσομπολίστικες τηλεοπτικές αντιπαραθέσεις και οι προσωπικές αντιδικίες που έχουν κατακλύσει τον πολιτικό μας λόγο τα τελευταία χρόνια από τη μια συγκεντρώνουν αμείωτα και μάλλον αυξανόμενα το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης, από την άλλη ορίζουν τον πολιτικό διάλογο αποπροσανατολίζοντας τους πάντες – συμπεριλαμβανομένων και των πολιτικών – από την ουσία των πραγμάτων και των προβλημάτων. Εν ολίγοις και με λίγη βοήθεια από το διαδίκτυο, ο λαϊκισμός έχει γίνει το κυρίαρχο στοιχείο της πολιτικής κανονικότητας στην Ελλάδα.
Η ειρωνεία δε είναι ότι αφού περάσαμε τέσσερα χρόνια όπου άπαντες κατήγγελλαν τον λαϊκισμό του ΣΥΡΙΖΑ, σήμερα και για πάνω από 100 ημέρες, ζούμε με μια κυβέρνηση πεμπτουσία της άμετρης δημαγωγίας, της παραπληροφόρησης, της στρέβλωσης και της παράφρασης της αλήθειας αλλά …κανένας δεν μιλάει για λαϊκισμό. Το δυστύχημα είναι ότι κανένας μας δεν το βλέπει ενώ τα ΜΜΕ σε εντεταλμένη υπηρεσία εξυπηρέτησης επωνύμων νταβατζήδων σιγοντάρουν. Ζουν κι αυτά την Μαρινάκεια κανονικότητα τους όπου ένας υπόδικος για σειρά εγκλημάτων – που συμπεριλαμβάνουν και ναρκωτικά – «επιχειρηματίας», στήνει μονοπώλια ΜΜΕ και άγνωστης ταυτότητας επιχειρήσεις.
Πέρα της Μητσοτάκειας και Μαρινάκειας κανονικότητας ποιος σοβαρός άνθρωπος θα ασχολιόταν με το τι λέει η Βούλτεψη, πολύ περισσότερο ποιος σοβαρός δημοσιογράφος θα την καλούσε να συμμετάσχει σε δημόσια πολιτική συζήτηση; Οι πολιτικές απόψεις της Βούλτεψη έχουν την ίδια φερεγγυότητα και λογική με αυτές της Ουρανίας Μιχαλολιάκου.
Αντίστοιχα ποιος θα έκανε υπουργό παιδείας την γνώστη καναλοδιαβούσα και κομποσκοινοκρατούσα Λουκά; Ο Μητσοτάκης όμως έκανε υπουργό παιδείας την Νίκη Κεραμέως, μια Λουκά βγαλμένη από τις ονειρώξεις του Αμβροσίου. Αλλά το θέμα δεν είναι πόσο Λουκά είναι η Καραμέως, αλλά το γεγονός ότι με τις καθημερινές της προκλήσεις δημιουργεί παραπέτασμα καπνού στις εγκληματικές αλλαγές που συμβαίνουν στο υπουργείο με βασικότερη αλλαγή του την Αμβροσιοποίηση της ελληνικής παιδείας.
Ένα ενδεικτικό παράδειγμα: σε μια χώρα που η ανεξιθρησκία είναι συνταγματικά κατοχυρωμένη και ο θρησκευτικός προσηλυτισμός απαγορεύεται ρητά, τα ελληνικά σχολεία με εντολή Καραμέως υποχρεώνουν όλα τα παιδιά να παρακολουθήσουν μαθήματα ορθόδοξου προσηλυτισμού απαιτώντας από μαθητές και κυρίως τους γονείς αυτών που δεν θέλουν να παρακολουθήσουν το μάθημα των «θρησκευτικών» να δηλώσουν με …υπεύθυνη δήλωση (όπως επί χούντας) ότι …δεν συμφωνούν με τις διδαχές της Ελληνικής ορθόδοξης εκκλησίας και με τον διευθυντή του σχολείου να έχει το δικαίωμα να «ελέγξει» την αλήθεια της δήλωσης. Πολύ σωστά η εντολή του υπουργείου παιδείας έχει ήδη καταδικαστεί από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου (και με χρηματικό πρόστιμο για το υπουργείο) σαν παραβίαση, δημοσιοποίηση και φακέλωμα προσωπικών δεδομένων και η κυρία Κεραμέως θα έπρεπε να έχει «μετασχηματιστεί» και πιθανώς να βρίσκεται σε αναμονή δικαστικής συνέχειας για παράβαση του ελληνικού συντάγματος αν …αν δεν ήταν χρήσιμο εργαλείο. Χρήσιμο εργαλείο όπως ακριβώς είναι και οι ανιστόρητοι και ασύνδετοι με τη πραγματικότητα παραλογισμοί της Βούλτεψη.
Όπως εργαλείο είναι και η παρουσία του Χρυσοχοΐδη στη κυβέρνηση. Η παρουσία του Μιχαλάκη είναι συμβολική όπως συμβολική είναι η πολύχρονα μηδενική προσφορά του στην προστασία του πολίτη με τις …κατά τύχη ατυχημάτων επιτυχίες του. Εμμονικός, ομοφοβικός και ιδεολογικά ρευστός με συχνά ακροδεξιές ιδεοληψίες ήταν το δεξιό άνοιγμα του ΠΑΣΟΚ προς τους νεοδημοκράτες και είναι το «σοσιαλιστικό» άνοιγμα της Νέας Δημοκρατίας προς τους Πασοκτζήδες. Και γι’ αυτό ακριβώς είναι χρήσιμος. Γιατί αυτή τη στιγμή ο «κεντρώος» ΠΑΣΟΚοσοσιαλιστής Χρυσοχοΐδης παρουσιάζει ένα ακροδεξιό, ξενοφοβικό και στα όρια ρατσιστικό νομοσχέδιο σε δρόμους που χάραξε ο Ούγγρος φασιστοσύντροφος Βίκτορ Όρμπαν σαν …λύση για το μεταναστευτικό.
Εκεί όμως που τα εργαλεία και ο λαϊκισμός με την παραφροσύνη στρέβλωσης της αλήθειας μπορούν να γίνουν δίκοπο μαχαίρι είναι στις περιπτώσεις Γεωργιάδη, Βορίδη και της ουράς τους, του Πλεύρη.
Για την ενοχή ή την αθωότητα του Γεωργιάδη καθώς και του όπου πολιτική βρώμα και διαφθορά να σου κι ο Αντωνάκης, μόνο τα δικαστήρια μπορούν να αποφανθούν αλλά …Αλλά η Τσοχατζοπουλικές αντιδράσεις και υστερίες τόσο του Άδωνη όσο και του Αντωνάκη άλλα αφήνουν να φανούν. Και ξέρετε κάτι; Αυτά θα μείνουν στο τέλος σε ένα κλίμα με καθημερινές διαδικτυακές συγκρούσεις, κουτσομπολίστικες τηλεοπτικές αντιπαραθέσεις και προσωπικές αντιδικίες που οι ίδιοι όχι μόνο έχουν στήσει αλλά και συνειδητά πρωταγωνιστούν. Μόνοι τους έστησαν τα δικαστήρια που τώρα τους δικάζουν και αυτή θα είναι η υστεροφημία τους.
Οι Γεωργιάδης, Βορίδης και Πλεύρης με κρυφό χαρτί πάντα τον Αντωνάκη, είναι το ακροδεξιό καταφύγιο και μαγνήτης του Κυριάκου Μητσοτάκη. Η Χρυσή Αυγή βγήκε από το κοινοβούλιο και μπήκε στη Νέα Δημοκρατία στελεχώνοντάς την κυρίως σε τοπικό επίπεδο χάρις στη φασιστοτριανδρία της Νέας Δημοκρατίας. Τα τάγματα εφόδου τη Χρυσής Αυγής αντικατάστησαν τα μαύρα μπλουζάκια με γαλάζιες πλαστικές σημαιούλες της ΝΔ και ξαφνικά έγιναν όλοι καλοί χριστιανοί και οικογενειάρχες που πετροβολάνε πρόσφυγες και κυνηγάνε Ρομά από τις παρελάσεις.
Ποια η κυβερνητική προσφορά τουλάχιστον των δυο υπουργών της φασιστοτριανδρίας; Ποια επένδυση έφερε ο πολυπράγμων Γεωργιάδης πλην ενός βίντεο από ένα καζίνο που θα/μπορεί/ίσως να γίνει, γελοιοποιώντας τις Καρυάτιδες; Τι παραπάνω έκανε από το ζητιανεύει επενδύσεις από τους Κινέζους όπως ακριβώς έκανε ο Τσίπρας, ο Σαμαράς, ο Καραμανλής, ο Παπανδρέου και ο Σημίτης πριν από αυτόν; Ο μόνιμα λεονταρίζων Άδωνις αποδεικνύεται μπουμπούκος καθημερινά. Ο δε Βορίδης στο υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων ακόμα προσπαθεί να καταλάβει τη διαφορά μεταξύ τσάπας και τσεκουριού ή τις ομοιότητες ενός σάπιου κοτόπουλου με σαλμονέλα και του φοίνικα της χούντας.
Αλλά όπως είπα και παραπάνω είναι χρήσιμα εργαλεία. Όσους ακροδεξιούς, ναζιστές και φασίστες χάνει ο Δένδιας, τόσους κι άλλους τόσους φέρνει η φασιστοτριανδρία, συν ότι καθημερινά δίνουν «ειδήσεις» στα φίλα ΜΜΕ και τις στρατευμένες παραπολιτικές σελίδες στο διαδίκτυο. Εν τω μεταξύ ο μεν Μαρινάκης στήνει μονοπώλια και αυτοκρατορίες με ό,τι μπορεί να εμπορευτεί, οι δε μεγαλοεταιρίες τροφίμων και λιανεμπορίου, σουπερμάρκετ, υπερμάρκετ κλπ. με μεθόδους καρτέλ κάνουν ό,τι θέλουν με τις τιμές πώλησης.
Αλλά είναι και δίκοπο μαχαίρι γιατί το πολύ το …κυρ’ ελέησον το βαριέται κι ο θεός, όπως λέει κι ο σοφός λαός κι αυτοί οι τρεις έχουν ξεπεράσει εαυτόν τελευταία με την προκλητική και φασιστική μαλακοδιάρροια. Και μπορεί η Βούλτεψη να εμφανίζεται σε άνευ σημασίας καναλάκια , η φασιστοτριανδρία όμως έχει Μαρινάκη και εμφανίζεται παντού αμαυρώνοντας το προσωπείο υπερκομματικού και δημοκράτη που προσπαθεί απεγνωσμένα να προβάλει από τα ίδια ακριβώς κανάλια ο Κυριακούλης.
Στην τετραετία που κυβέρνησε ο ΣΥΡΙΖΑ, καθώς και στα δυο χρόνια που προηγήθηκαν, υπήρξαν πολλές στιγμές λαϊκισμού. Επίσης υπήρξαν και στιγμές άστοχες με λάθη που στοίχισαν πολύ ακριβά. Αλλά ο λαϊκισμός και η προβολή μιας εικονικής κανονικότητας μέσω δουλικών ΜΜΕ για να κουκουλώσει εγκλήματα και αρπαχτές δεν υπήρξε ούτε αυτοσκοπός ούτε ταυτοποίηση όπως συμβαίνει με την κυβέρνηση Μητσοτάκη.
Η διαδικτυακή εγκυκλοπαίδεια θέλει για τον λαϊκισμό να είναι: σύστημα ιδεών και πολιτικών πρακτικών που θεωρεί πως ο λαός είναι αντικείμενο εκμετάλλευσης από μικρές προνομιούχες ομάδες (ελίτ) και προτείνει διεκδικητικούς αγώνες για την ανατροπή αυτής της κατάστασης και την επανάκτηση των λαϊκών δικαιωμάτων. Πολιτική ιδεολογία και πρακτική που επικαλείται τα συμφέροντα των απλών ανθρώπων και χρησιμοποιεί την κολακεία του λαού, ώστε να τον παρασύρει σε επιλογές που φαίνονται να είναι υπέρ του, ενώ στην πραγματικότητα είναι εναντίον του.
Η πραγματικότητα έτσι όπως ορίζεται από τα οικονομικά μέτρα που ενισχύουν τους λίγους και έχοντες, από τις φοροαπαλλαγές που δεν έγιναν ποτέ, τις επενδύσεις που δεν έρχονται, τον εξαμβροσιασμό της παιδείας, τη δολοφονία των εργατικών δικαιωμάτων και το …Μακεδονικό, αποδεικνύουν ότι στην Ελλάδα ο λαϊκισμός έχει ονοματεπώνυμο: Κυριακούλης Μητσοτάκης και δυστυχώς για όλους μας είναι κυβέρνηση.
ΥΓ 1. Τα όσα έγιναν και ειπώθηκαν από πολιτικούς, βολευτές και δημάρχους για την παρέλαση «βηματισμού» των κοριτσιών στη Χαλκηδόνα δείχνει πρώτον την ανικανότητα των πολλών στην Ελλάδα να αντιληφτούν ότι ο μεσαίωνας – που δεν έζησε ποτέ η Ελλάδα – τελείωσε και δεύτερο ότι αυτό που υπερασπίστηκαν αυτοί που πολέμησαν και αντισταθήκαν στους νάζι και τους φασίστες, ήταν η ελευθερία έκφρασης που έδειξαν αυτά τα κορίτσια. Αλλά όταν το παρελθόν σου έχει Χίτες, γερμανοτσολιάδες και δοσίλογους …ε, δεν μπορείς και να αντιδράσεις διαφορετικά!
ΥΓ2. Τελικά η Ντορίτσα μερικές φορές σώζει ό,τι έχει απομείνει από την υπόληψη αυτής της οικογενείας.
ΥΓ3. Προειδοποίηση βασισμένη σε υποψία προς όλους του Έλληνες του εξωτερικού. Ο τρόπος που στήνουν την ιστορία για το πώς θα ψηφίσουμε βρωμάει …εφορία. Πάνε να μας χρεώσουν την ψήφο μας!
*********************
Σε παγωμένα ύδατα το σημερινό σκίτσο του Θάνου Ραφτόπουλου.
*********************
Στη φωτογραφία …λαϊκισμοί με νόημα και μήνυμα.
