γράφει ο Δημήτρης Κοντογιάννης.
Οι αντιδράσεις στην άνιση εκπροσώπηση αντρών και γυναικών στην κυβέρνηση Μητσοτάκη έδειξαν τα δύο πρόσωπα της σημερινής πολιτικής στην Ελλάδα: το ένα που θα πετάξει ένα λαϊκίστικο τσιτάτο για να έχει κομματικό όφελος και το άλλο που αναλύει το πρόβλημα και ψάχνει να βρει λύση. Σε κάθε χώρο και κάθε κόμμα υπάρχουν άτομα και των δύο κατηγοριών, όμως όπως πάντα τα ουρλιαχτά του λαϊκισμού καλύπτουν πολύ εύκολα την ήρεμη φωνούλα του ορθολογισμού. Και φυσικά, όπως συμβαίνει πάρα πολλές φορές, έτσι και τώρα οι εξαγριωμένοι που κούναγαν με μανία το δάχτυλο ταυτόχρονα έκαναν ακριβώς αυτό που κατέκριναν.
Μπορεί να είναι όμως σεξιστικό το να λες «μα καλά, γυναίκες δεν υπήρχαν για να μπουν στην κυβέρνηση Μητσοτάκη»; Ναι, πάρα πολύ, όχι όμως από όλους. Και εξηγώ πώς τα δύο πρόσωπα της Ελλάδας ξεχωρίζουν από τον τρόπο με τον οποίο γίνεται η ερώτηση.
Σκεφτείτε το εξής: είναι το φύλο κριτήριο για το πόσο καλά θα κάνει τη δουλειά του κάποιος ως Υπουργός; Προφανώς όχι. Θα έπρεπε να είναι το φύλο κριτήριο για το πόσο καλά θα κάνει κάποιος τη δουλειά του ως Υπουργός; Και πάλι όχι. Άρα όταν ζητάμε να μπουν περισσότερες γυναίκες στην κυβέρνηση μόνο και μόνο επειδή είναι γυναίκες, δεν είναι σεξιστικό; Ναι, είναι και δεν χωράει σε αυτό καμία αμφιβολία. Αυτός ο κρυμμένος σεξισμός υπήρχε στο ένα πρόσωπο της Ελλάδος, αυτό που δεν κυνηγούσε δικαίωση για τις γυναίκες που μπορεί να αδικήθηκαν αλλά ζημιά για τη ΝΔ.
Αν ακόμα αμφιβάλλετε, προσπαθήστε να απαντήσετε στο εξής: αυτοί που με ύβρεις και κοροϊδία υποτίθεται ότι έψαχναν δικαίωση για τις γυναίκες που αδικήθηκαν από τον πρόεδρο της ΝΔ, γιατί δεν υπέδειξαν κάποιες γυναίκες που θα μπορούσαν να αναλάβουν θέση Υπουργού και αδικήθηκαν; Γιατί δεν είπαν για παράδειγμα «ξέρετε ποια θα ήταν καλή Υπουργός Υγείας αντί για τον Κικίλια; Η Τάδε. Πολύ καλή η Τάδε, με χρόνια εμπειρία από το σύστημα Υγείας και γνωρίζει καλά τον χώρο. Κακώς μπήκε εκεί ο Κικίλιας». Αυτό θα ήταν ένα μη σεξιστικό επιχείρημα υπέρ κάποιας γυναίκας με κριτήριο τις ικανότητές της και όχι το φύλο της. Πόσα τέτοια επιχειρήματα είδατε;
Το άλλο πρόσωπο της Ελλάδας, αυτό με την ήρεμη ορθολογική φωνούλα που καλύπτεται εύκολα από τις κραυγές, είχε ειλικρινή απορία: γιατί δεν υπάρχουν περισσότερες γυναίκες Υπουργοί στην κυβέρνηση Μητσοτάκη; Είναι επειδή ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι σεξιστής; Αυτό είναι μια υπόθεση. Μπορεί να υποστηριχθεί κάπως αυτή η υπόθεση; Υπάρχει στο παρελθόν του Μητσοτάκη κάποιο περιστατικό που φανέρωσε ότι είναι σεξιστής; Αν όχι, μπορούμε να βρούμε κάποιες γυναίκες που αδικήθηκαν από τον Κυριάκο Μητσοτάκη σε αυτή την Κυβέρνηση; Τι εννοούσε ο Μητσοτάκης λέγοντας ότι οι γυναίκες είναι «διστακτικές» στο να αναλάβουν Υπουργικά καθήκοντα; Ήταν σπόντα για την Κεφαλογιάννη ή μήπως για κάποιαν άλλη πολιτικό; Και τελικά γιατί είναι γνωστή μόνο η περίπτωση της Κεφαλογιάννη; Μήπως υπάρχει γενικότερα πρόβλημα στην εμπλοκή των γυναικών με την πολιτική; Αν ναι, από που πηγάζει αυτό το πρόβλημα; Μπορεί να διορθωθεί; Είναι θέμα Μητσοτάκη ή μήπως είναι θέμα ολόκληρης της κοινωνίας, άρα και του καθενός μας σε διαφορετικό βαθμό;
Μπορεί να αναρωτιέστε «μα καλά, υπάρχουν άτομα που έκαναν τέτοιες αναλύσεις» και η απάντηση προφανώς είναι ΝΑΙ. Υπάρχει και αυτό, το άλλο πρόσωπο της Ελλάδας. Υπάρχει για παράδειγμα το άρθρο της Μαριάννας Σκυλακάκη «Γιατί είμαστε διαστακτικές;», του Μανώλη Πέπονα «Η ανοχή αντί της ελευθερίας: μια άποψη για τον σεξισμό» και, για να ευλογήσω τα γένια μου, το «Γιατί δεν είχαμε γυναικείες επιτυχίες στους Δήμους», το οποίο είχα γράψει, όπως μπορείτε να μαντέψετε, εστιάζοντας στο πρόβλημα της συμμετοχής των γυναικών στα κοινά ένα μήνα πριν τις εθνικές εκλογές. Όπως και σε άλλα άρθρα, θα δείτε ότι κοινός παρονομαστής είναι η γενικότερη προσπάθεια βελτίωσης των πραγμάτων και όχι το ωμό κομματικό κέρδος.
Θα μου πείτε, τα τσιτάτα και οι φωνές έπεισαν πανεύκολα χιλιάδες ανθρώπους, ενώ ταυτόχρονα ενίσχυσαν τον κρυμμένο σεξισμό της κοινωνίας μας. Τα άρθρα και οι αναλύσεις τι κατάφεραν; Συγκριτικά, πολύ λιγότερα γιατί έχουν πολύ πιο δύσκολο έργο. Αλλά αυτή η προσπάθεια για να καλυτερέψουμε τον εαυτό μας και τους γύρω μας είναι καθήκον μας. Ακόμα και ένα μόνο άτομο να φέρουμε στην από δω πλευρά της Ελλάδας θα είναι μία νίκη για όλους μας…
