Αυτός είναι λοιπόν ο καστανάς του χειμώνα. Μια σπάνια πλέον φιγούρα, ένα είδος προς εξαφάνιση, μια συμβολική μορφή, από εκείνες τις λίγες που απέμειναν πια από τις μνήμες των παιδικών μας χρόνων. Και πάνω που λες να τον αφήσεις για το τέλος, για να δώσεις έναν γιορτινό τόνο και μια νόστιμη πινελιά στο χριστουγεννιάτικο τοπίο – που δεν είναι και τόσο χριστουγεννιάτικο – σκάει σα βόμβα η είδηση για τη σύλληψη του καστανά στην πλατεία Αριστοτέλους και παθαίνεις ένα ακόμα σοκ!…
Μα τον γερο-καστανά, ρε φίλε, τον ηλικιωμένο άνθρωπο, που στήνει τη φουφού στην άκρη του πεζοδρομίου – γιατί μην μου πει κανείς, ότι έχει δει τελευταία καστανά νεαρής ηλικίας, απλά δεν θα τον πιστέψω – αυτόν τον άνθρωπο, που αντιπροσωπεύει τον παππού σου και ολόκληρη τη γενιά του, στέλνεις 13 αστυνομικούς, 2 περιπολικά και έναν γερανό, για να τον συλλάβουν!!! 13 αστυνομικούς γι αυτόν, δυο περιπολικά για τα κάστανά του και έναν γερανό για τη φουφού του!!! Μα για ποια δουλειά τους εκπαίδευσες όλους αυτούς και τους ξαμόλησες να κάνουν την πρακτική τους στην περίπτωση μελέτης “καστανά”; Αναρωτήθηκες άραγε, αν αυτός ο άνθρωπος, σε αυτήν την ηλικία, είναι στημένος μέσα στο κρύο από επιλογή; Σκέφτηκες – πριν δώσεις την εντολή – αν με αυτά τα κάστανα θρέφονται παιδιά και εγγόνια, που είναι και το πιθανότερο; Αναλογίστηκες, τι είδους ανάγκες επιβίωσης τρέχουν πίσω από κάθε ηλικιωμένο καστανά, πλανόδιο λαχειοπώλη ή πωλητή; Κι άντε, ας πούμε ότι δεν σκέφτηκες την κάθε μονάδα. Τις συνέπειες που έχει μια τέτοια ενέργεια στον ψυχισμό ενός ήδη καταρρακωμένου συνόλου, ούτε και αυτές τις σκέφτηκες; Μάλλον όχι, ε; Αλλά τι σου λέω τώρα! Σου μιλάω για πολύ ψιλά γράμματα, μικρότερα κι από εκείνα των υποσημειώσεων. Δηλαδή, δεν σου αρκεί που είσαι κράτος ανίκανο να έχεις μια στοιχειώδη κοινωνική πρόνοια για όλους αυτούς τους μεροκαματιάρηδες γέροντες, που θα δουλεύουν μέχρι να πεθάνουν ή θα πεθάνουν δουλεύοντας, δημιουργείς επιπλέον και ένα τόσο πομπώδες περιστατικό, τρομοκρατώντας τον ήδη τρομοκρατημένο και πληγωμένο κοσμάκη! Αναρωτιέμαι, τι θες πια να παραστήσεις. Γιατί παραστάσεις δίνεις!…
Να πω όμως και το άλλο, που με πνίγει, ρε παιδιά… Καλά η μια πλευρά, που αλίμονο σε όσους δεν έχουν καταλάβει ακόμα, πού έχουμε μπλέξει. Εκείνος που έκανε την καταγγελία – αν πράγματι υπήρξε καταγγελία για πλανόδιο πωλητή χωρίς άδεια – ήταν κάποιος από μας, ένας από μας! Από μας, με τους κουτσουρεμένους μισθούς, τις πενιχρές συντάξεις των μανάδων και των πατεράδων μας, το ανύπαρκτο σύστημα υγείας για μας, τα παιδιά μας και τους γέροντες των οικογενειών μας. Ήταν κάποιος από μας, που παλεύουμε καθημερινά να επιβιώσουμε μέσα στην τρέλα που μας περιβάλει, τραβώντας ο καθένας μας το δικό του κουπί και κουβαλώντας τον δικό του σταυρό! Το διανοείστε; Αντιλαμβάνεστε τη σοβαρότητα μιας τέτοιας ενέργειας; Καταλαβαίνετε, σε ποιον βαθμό έχει κατρακυλήσει η κοινωνία μας, όταν κάποιος από εμάς καταγγέλλει στο κράτος – φάντασμα, παραμονές Χριστουγέννων, τον γερο-καστανά της πλατείας Αριστοτέλους;
Παρακαλώ πολύ, σκεφθείτε το!…
