Guest

Ο Ιντιάνα Τζόουνς της Συγγρού

Κατά τα άλλα και επίσκεψη έκανε στις ανασκαφές ο Αντωνάκης, και η κυρία Σαμαρά έλεγξε τα ευρήματα. Ένα ένα και με τα μάτια γουρλωμένα για τις κάμερες. «καλέ τι βρήκατε εδώ, της Ρωξάνης ήτανε;» Ρώταγε με ύφος σαράντα αρχαιολόγων η Αντώνενα. Φαντάζομαι τόσα χρόνια δίπλα στον Αντωνάκη κάτι θα ξέρει από αρχαιολογία και αρχαιολαγνεία. Τώρα μετά από την Αμφίπολη, η κυρά-Αντώνενα θα πάρει τον Αντωνάκη και στην Τήνο που τον έχει τάμα στη Παναγιά. Στα γόνατα!

Κατά τα άλλα εσείς είσαστε κατακαλόκαιρο κι εμείς ετοιμαζόμαστε για το φθινόπωρο με τα περισσότερα σχολεία να έχουν ανοίξει και κάποια από Δευτέρα. Τώρα που είπαμε για σχολεία, τι να κάνει αυτός ο άνθρωπος, ο Λοβέρδος; Άνοιξε κανένα βιβλίο, κάτι να διαβάσει βρε παιδί μου, ή δεν προλαβαίνει πάλι; Απλά υπογράφει. Και μόνο με την ιδέα του αδιάβαστου Λοβέρδου υπουργού παιδείας, δεν ξέρω αν πρέπει να κλαις η να γελάς. Κλαυσίγελος η περίπτωση του και ευτυχώς που επιστέφει στην ΚΟ του ΠΑΣΟΚ γιατί που να αφήσεις τον Βενιζέλο να γίνεται κλαυσίγελος μόνος του.

Αλλά πως επιστρέφει ο Λοβέρδος οέο; Με το παράκομμα που έφτιαξε ή χωρίς; Και γιατί επιστέφει ξαφνικά στη ΚΟ του ΠΑΣΟΚ και τον Βενιζέλο αρχηγό ο Λοβέρδος; Οέο; Γιατί παλεύει με χέρια και με δόντια ο Αντωνάκης να μαζέψει τους 180 που χρειάζεται, μπας και βγάλει πρόεδρο της Δημοκρατίας. Κι είναι τόσο απελπισμένος που δεν το πειράζει από όπου κι αν προέρχονται. Και βοηθάει κι ο Βενιζέλος όπου μπορεί – ακόμα και με Λοβέρδο – γιατί χωρίς Αντωνάκη θα πάει για ψάρεμα με τον Πάγκαλο.

Η πλάκα μάλιστα είναι, ότι κάποιος «ειδικός» κάπου είπε, ότι αν τα καταφέρει να νικήσει στο θέμα του προέδρου, θα έχει πάρει τέτοιο αέρα νίκης που μετά, κι επειδή οι Έλληνες πάντα συντάσσονται με τον ‘νικητή’, θα πρέπει να πάει για εκλογές για να τα πάρει όλα. Μέχρι και πλειοψηφία στη βουλή. Τέτοιο αέρα θα πάρει ο Αντωνάκης με τον Λοβέρδο.

Και έτσι μέσα στην αναμπουμπούλα καταφέρανε τον Λοβέρδο να γυρίσει στο μαντρί. Και τώρα το να γυρίσει ο Λοβέρδος στο μαντρί δεν είναι και τίποτα σπουδαίο. Άλλος ετοιμάζεται να γυρίσει στο μαντρί και μάλιστα αυτός που ποτέ δεν έπαψε να βρίζει τον Αντωνάκη, απ’ την απέξω από το μαντρί. Τι προδότη τον έχει πει, τι κακομοίρη, ανίκανο τον έχει πει. Και μάλιστα επειδή είναι και ευρηματικός και λογοπαίκτης άνθρωπος είναι εξ επαγγέλματος, απ’ έξω εμφάνιση από μέσα άνεση, σταματημό δεν είχε. Και φυσικά μιλάω για τον Γιώργαρο τον Καρατζαφέρη.

Τώρα θα μου πείτε, τον Λοβέρδο το καταλαβαίνετε, και βολευτής και βουλευτής είναι και η ψήφος του μετράει. Ο Καρατζαφέρης; Βουλευτής δεν είναι, απλά σαν βολευτής υπάρχει. Αμ ο Γιώργαρος έχει ένα πόδι κι ένα χέρι στην «πατριωτική» δεξιά (όπως ο ίδιος λέει τα μαυροφορεμένα παλληκάρια με αρχηγό στον Κορυδαλλό), και τώρα που έλειψε το χέρι του Μπαλτάκου κάποιος πρέπει να βάλει πόδι. Κι αυτός είναι ο Γιώργαρος.

Τώρα που είπαμε πόδι σκέφτηκα κάτι. Γιατί έβαλε πόδι ο Σαμαράς στην Αμφίπολη; Μήπως είναι αρχαιολόγος ο Αντωνάκης και δεν το ξέραμε; Τέτοια αγάπη με την αρχαιολογία και μας το κράταγε μυστικό; Ιντιάνα Τζόουνς την έχει δει ο Αντωνάκης και δεν το ξέραμε;

Τι λέγαμε; Α, για την ‘πατριωτική’ δεξιά και τον Γιώργαρο λέγαμε. Λοιπόν αυτές οι σακούλες που βάζουμε για να σκεπάσουμε τις αποχρώσεις του φασισμού τελειωμό δεν έχουν και ο Αντωνάκης σε λίγο θα ανακαλύψει και καινούργιες λέξεις για να κάνει τη πάλαι ποτέ Νέα Δημοκρατία, γιάφκα φασισταριών και κοινωνικών παρασίτων.

Είπαμε, ο Αντωνάκης χρειάζεται αέρα νίκης και είναι διατιθέμενος να κάνει ότι χρειαστεί για να πάρει αυτόν αέρα. Τσεκούρι θα λέγεται, Καρατζαφέρης θα λέγεται, όλα για την εξουσία θα είναι.

Αλήθεια τώρα που λέμε ότι χρειαστεί, γιατί ο Έλληνας πρωθυπουργός πήγε σε μια αρχαιολογική ανασκαφή που βρίσκετε εν εξέλιξη και πιθανώς να χρειαστεί πολύ χρόνο μέχρι να δώσει επιστημονικά αποτελέσματα και βεβαίωσε τους πάντες ότι …ό,τι χρειαστούν εδώ είναι αυτός; Καινούργιο αυτό η κάτι κρύβεται;

033 15082014bΟ Αντώνης Σαμαράς, σαν υπουργός πολιτισμού, ο κατεξοχήν υπεύθυνος υπουργός για τις αρχαιότητες της ελληνικής επικράτειας, το μόνο που έκανε ήταν να μετακινήσει έναν αρχαίο ναό στην εφορία αρχαιοτήτων της εκλογικής του περιφέρειας, σε αντίθεση κάθε λογικής και για λόγους καθαρά ψηφοθηρικούς. Α ναι έχωσε και πολλούς Καλαματιανούς σε θέσεις που δημιούργησε σε αρχαιολογικούς χώρους και μουσεία σε όλη την επικράτεια. Κατά τα άλλα πότε ο Γκραούζας έγινε Ιντιάνα Τζόουνς και δεν το καταλάβαμε; Βρε, τον Αντωνάκη όσο κι αν τον πλένεις, Γκραούζας παραμένει και το σαπούνι σου χαλάς. Άρα τι ήθελε ο μαϊντανός στην Αμφίπολη και μάλιστα συν γυναιξί και τέκνοις;

Όσο για το «…ότι χρειάζεστε», από ίδρυσης το υπουργείο πολιτισμού, τους αρχαιολόγους τους είχε στο ότι χρειάζεται. Ο Ανδρόνικος πήρε βοήθεια αφού ανακάλυψε την Βεργίνα. Μέχρι τότε μόνο τρελό και κομπογιαννίτη που δεν το είχαν πει. Η μήπως πιστεύει κανείς ότι πήρε ποτέ βοήθεια η Περιστέρη; Στη ζητιανιά ήταν για χρόνια και όταν άρχισε να ανακαλύπτει και να ξεθάβει αρχαία στην Αμφίπολη, πάλι στην ζητιανιά την είχανε. Όταν μάλιστα είχαν βγάλει τα πρώτα ευρήματα και οι πρώτες κλοπές είχαν αρχίσει, εκεί πια η κυρία Περιστέρη άστραψε και βρόντηξε στο υπουργείο πολιτισμού. Ποιοι την άκουσαν; Οι τοίχοι αν ήταν τυχερή. Τέτοια «ότι χρειαστήτε», ήταν η βοήθεια.

Αλλά τώρα που πήγε ο Ιντιάνα Τζόουνς της Συγγρού, όλα θα λυθούν. Μέχρι στις αγορές θα βγει η Αμφίπολη. Γι’ αυτό μάλιστα το τελευταίο να είστε σίγουροι, ήδη κάποιοι έχουν στήσει σκηνές και ψάχνουν οίκους που ειδικεύονται στα αρχαία ανά την Ευρώπη και την Αμερική, για γρήγορες και με εχεμύθεια πωλήσεις. Κάτι σαν την Αγροτική. Κι εκεί ανασκαφές έγιναν.

Αλλά μετά τις ανασκαφές στην Αμφίπολη ο Αντωνάκης πρέπει να τρέξει να ανοίξει τάφους για τα ροδάκινα, τα καρπούζια και τα βερίκοκα. Κι έπονται σταφύλια και λαδάκι. Τάμα στη Παναγιά το ‘χε ο Αντωνάκης, να μη δει τον Πούτιν να τρώει ελληνικό βερίκοκο.

Ο Ομπάμα που λέτε, αποφάσισε να τιμωρήσει τον Πούτιν που δεν αφήνει το φασισταριό τον Μακ Κέιν (ξέρετε, εκείνον το γραφικό υποψήφιο των Ρεπουμπλικάνων), να κάνει την Ουκρανία παράρτημα της Κου Κλου Κλαν. Του έκοψε λοιπόν τα λεφτά από το εξωτερικό και κάτι κακομοίρες καταθέσεις. Τ’ ακούει αυτά που λέτε ο Πούτιν και σου λέει, μου κόβεις εσύ το δολάριο – που δεν έτρεχε έτσι κι αλλιώς – σου κόβω κι εγώ το βερίκοκο. Έλα όμως που το βερίκοκο δεν ήταν του Ομπάμα αλλά του Έλληνα αγρότη και τι τον νοιάζει τον Ομπάμα;

Γιατί βλέπετε το Αμερικανάκι πριν κόψει το δολάριο, ρώτησε. «Εμείς ενέργεια παίρνουμε από τον Πούτιν;» Όχι, του είπαν τα δουλικά στο σπίτι το λευκό. «Ρε μήπως παίρνουμε κανένα καρπούζι, άντε κανένα βερίκοκο;» Ξαναρώτησε ο Μπάρακ. Όχι του λένε πάλι τα δουλικά. «Ε, τότε άσε τον Πούτιν να τρώει τουρκικά και σκοπιανά βερίκοκα και καρπούζια να μάθει που θέλει να ανακατεύεται στην Ουκρανία.»

Τώρα στην Ουκρανία γίνεται χαμός με τα παιχνίδια που παίζουν όλοι μαζί, αλλά γιατί θα έπρεπε να την πληρώσουν τα ελληνικά βερίκοκα; Και τι έκανε ο Έλληνας πρωθυπουργός για να υπερασπιστεί το ελληνικό κουκούτσι; Βερίκοκο την έκανε. Οι Φιλανδοί μόνο να φύγουν από την ΕΕ δεν απείλησαν μόλις αρχίσαν να σταματάνε τα φορτηγά με τις εξαγωγές τους κοντά στην Αγία Πετρούπολη και να υπολογίζουν τις αποζημιώσεις που θα πρέπει να πάρουν. Ο Έλληνας πρωθυπουργός το έπαιζε Ιντιάνα Τζόουνς, ανοίγει τάφους για τα βερίκοκα και τα καρπούζια και κουβέντα καμία. Σε ποιον να τα πει άλλωστε; Στη Μέρκελ; Πλάκα κάνετε τώρα; Και να φάει καμιά γυριστή στο σβέρκο; Κι έχετε δει κάτι χέρια κουπιά που έχει η καγκελάριος;

Με ανασκαφές, με ταφές, τον Λοβέρδο και τον Καρατζαφέρη πάει να επιβιώσει ο Ιντιάνα Τζόουνς της Συγγρού. Αλλά σαν τον βήχα, η ανικανότητα και ο φασισμός δεν κρύβονται.

Και μιας και φτάσαμε και στον φασισμό δυο κουβεντούλες. Αυτές τις μέρες έζησα για μια ακόμα φορά τι θα πει φασισμός. Ξέρετε, παρόλα όλα μας θέλουν να πιστεύουμε, ο φασισμός δεν έχει εθνικότητα, θρησκεία, χρώμα ή γλώσσα. Και μάλιστα ο ναζισμός είναι η πιο ακραία του μορφή. Είναι αυτή η δολοφονικά, άρρωστη μορφή φασισμού που σε θέλει η να συμφωνείς μαζί του η …να σου εύχονται να σε ξεκοιλιάσουν και να το βλέπει το παιδί σου. Κάτι τέτοιο μου ευχήθηκαν κι εμένα. Και μάλιστα έχοντας βγάλει συμπεράσματα αυθαίρετα και χωρίς καν να διαβάσουν αυτά που έγραφα, η τουλάχιστον κατά το πάταξον μεν άκουσον δε, να κάνουν μια ελάχιστη προσπάθεια να καταλάβουν τι έγραφα. Και στο τέλος, τονίζοντας μου ότι δεν τους ξέρω αλλά επειδή με …ξέρουν, ελπίζουν κάποια μέρα νέο-ναζί να με ξεκοιλιάσουν με το παιδί μου να βλέπει.

Για να δούμε λοιπόν. Εγώ είδα το πατέρα μου να πεθαίνει στα 46 του χρόνια από ένα τραύμα που κουβαλούσε μετά από μια επίσκεψη που είχε κάνει …τότε με «πρόσκληση» πισθάγκωνα στα «φιλόξενα» δωματιάκια της Γκεστάπο. Ξέρετε, των ορίτζιναλ Ναζί. Έναν πατέρα που μου έμαθε τι σημαίνει δημοκρατία και το δικαίωμα ΟΛΩΝ σε αυτή τη δημοκρατία και πάνω από όλα ότι δημοκρατία δεν είναι απλά ένα πολίτευμα, αλλά τρόπος ζωής που είμαστε υποχρεωμένοι να υπερασπιζόμαστε καθημερινά και με κάθε τρόπο που μπορούμε.

Δεν θα περάσω στο προσωπικό μου ή της οικογενείας μου ’70, και ’80. Δεν αφορά κανέναν απολύτως εκτός από εμένα. Στο 2000 όμως η κόρη μου, το παιδί μου, όπως ακριβώς μου εύχεται ο κύριος «δημοκράτης», είδε τον πατέρα της να τον ξεκοιλιάζουν, να του σπάνε το χέρι και τα δόντια σε τρεις διαφορετικές περιπτώσεις. Το παρακολουθούσε από το παράθυρο. Και ήταν οι καινούργιοι ναζί, σε ποικιλία χρωμάτων, γλωσσών και θρησκειών και με προειδοποιούσαν ότι αν δεν σταματούσα να γράφω αυτά που γράφω για τους κάθε μορφής φασίστες, την επόμενη φορά θα μου κάνει παρέα η κόρη μου και η μητέρα της.

Και η κόρη μου ξέρει γιατί συνεχίζω να γράφω παρά τις απειλές και αυτά που συνεχίζουν να μου συμβαίνουν, ξέρει γιατί συνεχίζω να υποστηρίζω αυτά που υποστηρίζω και να παλευτώ με τα όπλα που έχω. Και με αυτές τις αρχές μεγαλώνει. Μια από τις πιο περήφανες στιγμές μου ήταν όταν τεσσάρων χρονών μου είπε ότι η καλλίτερη φίλη της είναι ένα κοριτσάκι από τη Σομαλία και μου τόνισε ότι επειδή κανένας δεν την κάνει παρέα επειδή είναι από την Αφρική (ο νοών νοείτω), εκείνη πρέπει να την κάνει την καλύτερη της φίλη.

Και θέλω να πιστεύω ότι αν χρειαστεί και η κόρη μου θα κάνει αυτό που πρέπει ακόμα κι αν αυτό σημαίνει ότι θα ξεκοιλιαστεί, ώστε ο κάθε μικρόψυχος να μπορεί να γράφει ότι μ@λ@κία του έρθει στο φατσοβιβλίο με το καινούργιο του iPad, από τον δερμάτινο καναπέ του και μπροστά στην 500 ιντσών τρισδιάστατη τηλεόραση που είναι κολλημένη στο μεgάλο κανάλι.

Διαβάζοντας αυτή τη προσβλητικά υπόδειξη προς το παιδί μου, στην αρχή νευρίασα. Αλλά μετά να σας πω την αλήθεια τον λυπήθηκα. Πόση μιζέρια κρύβει αλήθεια τόση μικροψυχία; Πόσο τίποτα; Πόσο φασισμό; Πόσο ναζισμό;

******************************************************************

Αντωνάκη εξέτασες καλά τις πετρούλες; Είναι του 300 η του 400 π.χ.;

******************************************************************

Άδωνι, επιστρέφει ο μεγάλος. Αντε να φορέσουμε τα καλά μας πάλι.

******************************************************************

Άδωνι ποιον θα αποκαλείς ‘κύριε πρόεδρε’ τώρα;

******************************************************************

Τελείως της Νεριτ το κάγκελο έχει γίνει και νομίζουν ότι έχει μείνει μυστικό. Που είσαι Παντελή να καμαρώσεις τα δημιουργήματα σου.

******************************************************************

Αλέξη, πήρες ευχή αγόρι μου; Αγιασμό μας έφερες; Αντε τώρα και στην Τήνο!!!

******************************************************************

Χρόνια πολλά σε Μαρίες και Παναγιώτηδες.

******************************************************************

Κι όπως πάντα παρέα μου κάνει ο Θάνος Ραφτόπουλος με ένα πολύ επίκαιρο σκίτσο.

******************************************************************

Στη φωτογραφία ο Ιντιάνα Τζόουνς ο ορίτζιναλ σε αποστολή …βερίκοκο!!!

Προηγουμενο ΑρθροΕπομενο Αρθρο

Θάνος Καλαμίδας, ένας Έλληνας στο Παρίσι και στο Λονδίνο και στο Βερολίνο και στο Τόκιο και τελευταία στο Ελσίνκι. Για εικοσαετία ελεύθερος σκοπευτής και αναλυτής για Βρετανικά μέσα με ανταποκρίσεις από τη Νότια Αφρική μέχρι την Κίνα, από την Νικαράγουα μέχρι το Σουδάν. Τα τελευταία χρόνια αναλυτής για Σκανδιναβικά, Βρετανικά και Γαλλικά έντυπα σε θέματα που κυρίως αφορούν την ευρωπαϊκή κοινότητα.

Ο Ιντιάνα Τζόουνς της Συγγρού

του Θάνου Καλαμίδα.

Κι εκεί που πέρναγε στο τρίτο όνειρο, που είχε σώσει τη Ελλάδα, που είχε κατατροπώσει όλους τους μνηστήρες – ειδικά αυτόν με το τσεκούρι - και που σκεφτόταν τι φόρους δεν είχε βάλλει ακόμα, να σου και του εμφανίζεται η γοργόνα αδελφή του Μέγα Αλέξανδρου. «Ζεις ο Μέγας Αλέξανδρος;» Τον ρωτάει. «Να εδώ παραπάνω» της απαντάει ο Αντωνάκης, «προς Αμφίπολη μεριά, βρήκαμε τον τάφο του.»

Και τον πλακώνει που λέτε σε κάτι χαστούκια η γοργόνα αδελφή του Μέγα Αλέξανδρου που είπε το δεσπότη Παναγιώτη ο Αντωνάκης. Γιατί η γοργόνα αδελφή του Μέγα Αλέξανδρου θέλει να ακούσει ότι ο Αλέξανδρος ζει και βασιλεύει κι όχι ότι βρήκαμε τον τάφο του. Εξ ου και η επόμενη κίνηση του Αντωνάκη, να σταματήσουν οι ανακοινώσεις πριν βρουν κάτι σίγουρο.

Συνεχίζοντας να χρησιμοποιείτε την ιστοσελίδα, συμφωνείτε με τη χρήση των cookies. Περισσότερες πληροφορίες.

Οι ρυθμίσεις των cookies σε αυτή την ιστοσελίδα έχουν οριστεί σε "αποδοχή cookies" για να σας δώσουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία περιήγησης. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε αυτή την ιστοσελίδα χωρίς να αλλάξετε τις ρυθμίσεις των cookies σας ή κάνετε κλικ στο κουμπί "Κλείσιμο" παρακάτω τότε συναινείτε σε αυτό.

Κλείσιμο