γράφει ο Κωνσταντίνος Μαργαρίτης.
Η ημερομηνία της 25ης Μαρτίου επιλέχθηκε για να ταυτίσει την θρησκευτική εορτή του Ευαγγελισμού, με το χαρμόσυνο μήνυμα του ευαγγελισμού του Έθνους.
Ποια, όμως, είναι αλήθεια τα βασικά γνωρίσματα του ιστορικού γεγονότος της επανάστασης του 1821, που οδήγησε στην δημιουργία του ελληνικού κράτους; Ο ξεσηκωμός των Ελλήνων δεν ήταν γεγονός με τοπική σημασία, αλλά μια κοσμοϊστορική πρόκληση. Για πρώτη φορά, μετά την Γαλλική επανάσταση, ένα έθνος προσπάθησε να αποκτήσει την εθνική του ελευθερία σ’ έναν κόσμο εχθρικό, απέναντι σε κάθε φιλελεύθερη κίνηση, σ’ έναν κόσμο, όπου η Ιερά Συμμαχία και ο εμπνευστής της, ο Μέττερνιχ, τρομοκρατούσε κάθε προσπάθεια αποτίναξης του πολιτικού «status quo», που είχαν δημιουργήσει. Γι’ αυτό η σημασία της Ελληνικής Επανάστασης έχει διεθνείς διαστάσεις, γιατί κράτησε αναμμένο το δαυλό της ελευθερίας και έδειξε στους λαούς, όλης της γης, ότι η φλόγα του αγώνα, που άναψε στη μικρή αυτή γη, δεν μπορούσε να σβήσει. Γιατί ήταν ένας αγώνας ψυχής.
Αξιομνημόνευτη είναι η περίπτωση που γεννήθηκε πάνω στο ιδεολογικό υπόβαθρο το οποίο θεμελίωσαν ο ρομαντικός ποιητής Παναγιώτης Σούτσος και ο πολιτικός που διατύπωσε για πρώτη φορά το περιεχόμενο του όρου «Μεγάλη Ιδέα», ο Ιωάννης Κωλέττης. Η σχεδόν οκταετής διάρκεια της Ελληνικής Επανάστασης οδήγησε στη δημιουργία ενός ανεξάρτητου κράτους, του οποίου η συγκρότηση της εθνικής ταυτότητας βασιζόταν και στο στοιχείο της θρησκείας. Οι έλληνες χριστιανοί επιδιώκουν την αποκοπή τους από τους δεσμούς του οθωμανικού παρελθόντος και στηρίζονται στα στοιχεία της γλώσσας και της ιστορίας που παραπέμπουν στην αρχαία Ελλάδα. Πρόκειται για την κορωνίδα της εθνικής ταυτότητας που λειτουργεί και ως πηγή για την κατάκτηση «πολιτιστικής γνησιότητας.»
Προτείνουν λοιπόν την 25η Μαρτίου, ημέρα του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, για την εθνική εορτή των Ελλήνων και συνοδεύουν την πρότασή τους με την αναβίωση πολιτιστικών και αθλητικών γεγονότων στα πρότυπα της αρχαιότητας. Θέλουν να καταστήσουν την εθνική εορτή μέγα υπερτοπικό γεγονός, με εντυπωσιακές και οικονομικές διαστάσεις. Επιλέγουν ένα δίκτυο πόλεων για την ανάπτυξη υποδομών (Αθήνα, Ύδρα, Τριπολιτσά, Μεσολόγγι) και στοχεύουν στη διεθνή προβολή της χώρας από τη Μαύρη Θάλασσα έως τις ακτές της Γαλλίας, της Αιγύπτου και της Μέσης Ανατολής. Αυτά συμβαίνουν στα 1835, τρία χρόνια πριν από τον επίσημο καθορισμό της εθνικής μας εορτής.
Σήμερα η διεθνής κατάσταση εξελίσσεται δυναμικά και συνεχώς μεταβάλλεται. Είναι η εποχή του αθέμιτου ανταγωνισμού των λαών της υφηλίου. Ζούμε σε έναν κόσμο, που δεν μετρά η προσφορά, αλλά το επιδιωκόμενο κέρδος. Οι συνεχιζόμενες ανελέητες ηγεμονικές αντιπαραθέσεις των μεγάλων δυνάμεων, παρασύρουν με ιδεολογικές μεταμφιέσεις τις κοινωνίες, οι οποίες εμπλέκονται σε άσκοπες εμφύλιες συρράξεις, συμπράττουν σε επιθετικούς πολέμους, αποσταθεροποιούν τις διακρατικές σχέσεις και κατεδαφίζουν τα θεμέλια της συλλογικής ελευθερίας.
Η γνώση της ιστορίας μας βοηθά να κατανοούμε καλύτερα τον κόσμο. Τιμώντας το παρελθόν, χτίζουμε ένα καλύτερο μέλλον. Το μέλλον αυτό είναι κοινό εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Κοινός στόχος να είναι η ειρήνη και η ευημερία γι’ όλους τους πολίτες.
Τώρα που γιορτάζουμε την 25η Μαρτίου, επιβάλλεται περισσότερο από κάθε άλλη φορά να δικαιώσουμε τους οραματισμούς και τους στόχους των ηρώων του 1821.
Ζήτω η Ελλάδα, ζήτω η 25η Μαρτίου 1821!
