Guest

Ο διευθυντής Τσίπρας, ο εργοδότης «τρόικα» και το σχέδιο διχασμού

 

Σήμερα στο ρόλο του «διευθυντή» είναι η κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα και στο ρόλο των εργοδοτών οι δανειστές.

Δεν θα μπορούσε να το πει πιο εύγλωττα ο Άδωνις Γεωργιάδης από ό,τι το είπε σε μια συνέντευξή του στα «Παραπολιτικά 90,1», όταν εξιστορούσε στον Γιάννη Κουρτάκη επικοινωνία του με Ευρωπαίο αξιωματούχο, ο οποίος του ομολόγησε: «Από την κυβέρνηση Τσίπρα ζητάμε ένα και μας δίνουν δύο».

Είναι το σύνδρομο των Αριστερών διευθυντών που ήθελαν πάντα να φαίνονται καλοί στους εργοδότες, εν προκειμένω σε εκείνους που έχουν την πραγματική εξουσία, δηλαδή στους δανειστές μας.

Βέβαια οι δανειστές θα πρέπει να καταλάβουν ότι όλα έχουν ένα όριο. Και δεν ισχύει το «τώρα που βρήκαμε παπά να θάψουμε και τους ζωντανούς», γιατί σε λίγο η κοινωνία θα επαναστατήσει. Και δεν ισχύει το πολιτικό αξίωμα ότι «όσα επώδυνα δεν μπορεί να περάσει η Δεξιά τα περνά η Αριστερά», γιατί στην εφαρμογή τους στη ζωή υπάρχουν όρια και αντοχές. Και οι αντοχές του ελληνικού λαού, φαίνεται ότι έχουν ξεπεραστεί και θα υπάρξουν αντιδράσεις.

Αυτές τις αντιδράσεις φοβάται η κυβέρνηση του κ. Τσίπρα και με κάθε τρόπο επιχείρησε να αποτρέψει ή να διαβάλλει τη συγκέντρωση της Τετάρτης η οποία ΔΕΝ οργανώθηκε από κόμματα, αλλά προέκυψε από πρωτοβουλίες πολιτών μέσα από το διαδίκτυο.

Η κυβέρνηση της αυτοαποκαλούμενης Αριστεράς δεν μπορεί να δεχθεί ότι το λαός αντιδρά στην πολιτική της. Κι εφόσον αυτή αποτελεί τη νομιμότητα στη χώρα όσοι διαμαρτύρονται εναντίον της παραβιάζουν τη νομιμότητα.

Θα πείτε «μα, αυτή είναι μια απλουστευμένη λογική που δεν έχει σχέση με το πώς λειτουργεί η δημοκρατία». Ναι αλήθεια, έτσι είναι. Αλλά αυτή η απλή λογική είναι αυτή που κυριαρχεί στο μυαλό του κ. Φίλη και των συντρόφων του.

Και παραβλέπει ότι πάνω από την υποτιθέμενη δική του νομιμότητα, υπάρχει κάτι που λέγεται Σύνταγμα της Ελλάδος το οποίο ρητά στο άρθρο 11 προβλέπει το δικαίωμα του συνέρχεσθαι στους πολίτες αυτής της χώρας.

Πολύ σωστά ο εκπρόσωπος Τύπου της ΝΔ Γιώργος Κουμουτσάκος δήλωσε ότι «η δήλωση αυτή του Υπουργού Παιδείας συγκρούεται με τη συνταγματική νομιμότητα, όχι μια, αλλά δύο φορές.
Συγκρούεται με το άρθρο 5 που ορίζει ότι “καθένας έχει το δικαίωμα να αναπτύσσει ελεύθερα την προσωπικότητά του και να συμμετέχει στην κοινωνική, οικονομική και πολιτική ζωή”.
Συγκρούεται προπάντων με το άρθρο 11 του Συντάγματος που κατοχυρώνει το δικαίωμα του “συνέρχεσθαι”. Το δικαίωμα της συγκέντρωσης, της διαδήλωσης, της διαμαρτυρίας».

Δικαίως θα αναρωτηθεί κανείς: «Δεν υπάρχει κανείς λογικός να τους πει να μη κάνουν τέτοιου τύπου δηλώσεις;»

Μα στόχος τους είναι να γίνουν όσο το δυνατόν περισσότερες τέτοιες δηλώσεις και επειδή πρόθυμοι δεν υπάρχουν πολλοί έχουν πάρει την υπόθεση εργολαβία ο Φίλης, ο Κατρούγκαλος και ο Νεφελούδης*, του οποίου οι δηλώσεις εκτός από γραφικότητα αποπνέουν ρατσισμό και ταξικό μίσος.

Κι εκεί βρίσκεται το μυστικό. Με τις δηλώσεις τους δεν θέλουν να αποτρέψουν την εκδήλωση για την οποία προσωπικά πιστεύω (βλέπε άρθρο προηγούμενης Τρίτης) ότι έπρεπε να έχει έλθει ως επιστέγασμα μιας σειρά άλλων συναινετικών πρωτοβουλιών στο χώρο της αντιπολίτευσης. Με τις δηλώσεις τους θέλουν να φανατίσουν τον κόσμο και από τις δύο πλευρές. Γιατί αν φανατιστεί ο χώρος της Αντιπολίτευσης, μοιραία αντίδραση θα είναι και ο φανατισμός στο χώρο της συμπολίτευσης.

Σήμερα όλες οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι η συσπείρωση στο χώρο της συμπολίτευσης μετά βίας φτάνει στο 50% ενώ υπάρχει μια τεράστια δεξαμενή αδιευκρίνιστης ψήφου που ξεπερνά το 30%. Από τη στιγμή που ο κ. Τσίπρας καταφέρει να προκαλέσει ένταση και θέσει το δίλημμα «εμείς ή οι άλλοι;» και να προκαλέσει διχασμό στην ελληνική κοινωνία, εκτιμά ότι θα μπορέσει να συσπειρώσει μεγάλο τμήμα της εκλογικής του βάσης του 2015, σε συνδυασμό πάντα με την προβολή του μπαμπούλα της Δεξιάς.

Πρόκειται για ένα καλά μελετημένο σχέδιο που ως στόχο έχει να περιορίσει τη φθορά του, ώστε ακόμα και στο ενδεχόμενο ήττας του στις προσεχείς εκλογές να παραμείνει κόμμα εξουσίας και να μην έχει την τύχη του ΠΑΣΟΚ.

Το σχέδιο Τσίπρα, δεν είναι νικηφόρο. Είναι σχέδιο άμυνας. Και το ξέρει αυτό το Μαξίμου. Γι’ αυτό προσπαθεί να δημιουργήσει και ενοχικά σύνδρομα δήθεν αντιδημοκρατικής συμπεριφοράς σε όσους συμπαρατάσσονται στις εκδηλώσεις όπως αυτή που οργανώνει το κίνημα «Παραιτηθείτε».

Με δεδομένο όμως το σχέδιο Τσίπρα, η ανάγκη συνεννόησης των δυνάμεων του δημοκρατικού τόξου της ευρωπαϊκής αντιπολίτευσης, προτάσσεται ως ακόμα μεγαλύτερη. Είναι επιβεβλημένη. Και μπορεί μεν ο Κυριάκος Μητσοτάκης να λέει ότι η ΝΔ θα είναι ο κορμός μιας κυβέρνησης φιλοευρωπαϊκών δημοκρατικών δυνάμεων, αλλά αυτό πρέπει να γίνει συνείδηση στα άλλα κόμματα από τώρα, με συγκεκριμένες πρωτοβουλίες. Είναι δε κοινώς παραδεκτό ότι σε τέτοιου είδους καταστάσεις τις πρωτοβουλίες τις παίρνουν οι ισχυροί. Και ο ισχυρός είναι η ΝΔ.


*Για την ιστορία αξίζει κανείς να διαβάσει την εμετική για πολιτικό ανάρτηση του κ. Νεφελούδη στο Facebook.



Προηγουμενο ΑρθροΕπομενο Αρθρο

Πρώην Βουλευτής Ηλείας, πρώην Υφυπουργός Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας

Γεννήθηκε στο Βαρθολομιό Ηλείας το 1962. Έγγαμος με τη Σοφία Χίντζιου και πατέρας δύο αγοριών.

Επάγγελμα:
Δημοσιογράφος.


Κοινοβουλευτικές δραστηριότητες

Εξελέγη βουλευτής του Νομού Ηλείας με τη Ν.Δ. για πρώτη φορά το Μάρτιο του 2004 και επανεξελέγη το 2007, το 2009 και το 2012. Από τον Ιανουάριο έως το Οκτώβριο του 2009 διετέλεσε Υφυπουργός Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας. Από το 2004 έως το 2007 μετείχε ως Γραμματέας στη Διαρκή Επιτροπή Παραγωγής και Εμπορίου και ως Μέλος στην Ειδική Μόνιμη Επιτροπή Προστασίας Περιβάλλοντος και στην Ειδική Μόνιμη Επιτροπή Περιφερειών. Τον Οκτώβριο του 2007 εξελέγη Αναπληρωτής Γενικός Γραμματέας της Κ.Ο. της Νέας Δημοκρατίας. Από το  2007 έως και τον Ιανουάριο του 2008 μετείχε ως Μέλος στην Διαρκή Επιτροπή Παραγωγής και Εμπορίου και στην  Ειδική Μόνιμη Επιτροπή Προστασίας Περιβάλλοντος και Ειδική Επιτροπή Περιφερειών. Το 2009 και μετά μετέχει στην Επιτροπή Κοινωνικών Υποθέσεων.


Πολιτικές - κοινωνικές δραστηριότητες

Διετέλεσε πολιτικός συντάκτης στην ΕΡΤ και στις εφημερίδες Απογευματινή, Ελεύθερος (1998-1993) και Εστία (1984). Αρχισυντάκτης στην Απογευματινή της Κυριακής (1999-2002). Αρθρογράφος στις εφημερίδες του Πύργου Πατρίς και Πρώτη (2002). Συνεργάτης στην εφημερίδα Εξπρές, μηνιαία περιοδικά και σε επαρχιακούς ραδιοφωνικούς σταθμούς καθώς και στην εκδιδόμενη από το κόμμα της Ν.Δ. εβδομαδιαία εφημερίδα Νέα Πορεία (1980-1981). Από το 1980 συνεργάτης του Γραφείου Τύπου της Ν.Δ. και εκ των επιτελικών στελεχών του από το Μάρτιο του 1997.

Μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου ΗΣΑΠ (1989).

Εκ των συγγραφέων της σειράς βιβλίων «Ελλήνων Χρόνος» και «Ελληνισμός και Ορθοδοξία». Έχει γράψει επίσης το βιβλίο «Η Ηλεία στην Ελλάδα της Ευρώπης και της Aνάπτυξης».

Μέλος της Ένωσης Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Αθηνών (ΕΣΗΕΑ), της Ένωσης Κωνσταντινοπολιτών Ηλιούπολης και του Ομίλου «Πολιτεία Ήλιδας Ολυμπίας».

Ενεργό στέλεχος της ΟΝΝΕΔ από το 1976 και στέλεχος της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ του Οικονομικού της Νομικής (1983-1988).

Ο διευθυντής Τσίπρας, ο εργοδότης «τρόικα» και το σχέδιο διχασμού

του Γιώργου Κοντογιάννη.

Παρατηρώντας κανείς τις απίστευτα προκλητικές δηλώσεις κυβερνητικών στελεχών σχετικά με την συγκέντρωση της 15ης Ιουνίου στο Σύνταγμα, διαπιστώνει κανείς πώς αντιλαμβάνονται την δημοκρατία κάποιοι στην Αριστερά, όταν οι ίδιοι βρίσκονται στην εξουσία.

Για εμάς τους δημοσιογράφους αυτό δεν είναι κάτι ξένο. Οι πιο σκληροί διευθυντές εφημερίδων, αλλά και άλλων επιχειρήσεων, ήταν πρώην στελέχη της ΚΝΕ και του Ρήγα Φεραίου. Στελέχη που όταν η ζωή τους έδινε το δικαίωμα να ασκήσουν εξουσία, πολλοί εξ αυτών, ξεχνούσαν όσα περί ισότητας και δικαιοσύνης πρέσβευαν και γινόντουσαν σχεδόν ένα με την εργοδοσία.

Συνεχίζοντας να χρησιμοποιείτε την ιστοσελίδα, συμφωνείτε με τη χρήση των cookies. Περισσότερες πληροφορίες.

Οι ρυθμίσεις των cookies σε αυτή την ιστοσελίδα έχουν οριστεί σε "αποδοχή cookies" για να σας δώσουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία περιήγησης. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε αυτή την ιστοσελίδα χωρίς να αλλάξετε τις ρυθμίσεις των cookies σας ή κάνετε κλικ στο κουμπί "Κλείσιμο" παρακάτω τότε συναινείτε σε αυτό.

Κλείσιμο