γράφει ο Θάνος Καλαμίδας.
Για άλλη μια φορά τον τελευταίο καιρό και κατά τη διάρκεια της πολύ σοβαρής – υποτίθεται – συζήτησης για την παιδεία, ο πρωθυπουργός Κυριακούλης Μητσοτάκης θριαμβολόγησε για την …νίκη του επί του κοροναϊού. Σε σημείο μάλιστα που αν τον πιστέψεις θα νιώσεις ότι δεν χρειάζεται εμβόλιο και έρευνες, μια βόλτα του σε όλες τις χώρες του κόσμου θα αρκούσε ακόμα και νεκροί να αναστηθούν.
Πόσο όμως θα κρατήσει αυτός ο αυτοθαυμασμός και ο μεσσιανισμός από δουλικά ΜΜΕ μπροστά στο καθημερινά κύματα σκανδάλων, διαφθοράς και αρπαχτής; Πότε θα καταλάβει αυτός ο λαός ότι η κυβέρνηση Κυριακούλη Μητσοτάκη είναι η απόλυτη συνέχεια αυτών που τον κατέστρεψαν, και τον οδήγησαν στην χρεωκοπία και στα μνημόνια;
Τώρα μην περιμένετε απάντηση γιατί εγώ ακόμα ζω με το μυστήριο του πως είναι δυνατόν αυτός ο λαός να κάνει κυβέρνηση κάποιους με παρελθόν στην διαπλοκή, την αρπαχτή και την διαφθορά, που είχαν δώσει ήδη εξετάσεις και είχαν αποτύχει παταγωδώς. Ακόμα και τα αμερικανάκια που βγάλανε τον Τραμπ δικαιολογούνται, δεν ξέρανε. Τον Κούλη όμως τον ξέραμε όλοι μας.
Πως το είχε πει εκείνο το τρομακτικό ο Κατσιφάρας; “Αν δεν υπήρχε ο Ανδρέας Παπανδρέου, δεν θα μας ήξερε ούτε ο θυρωρός της πολυκατοικίας μας.” Ε, αν δεν υπήρχαν οι καθαρίστριες και οι απολύσεις, τον Κούλη δεν θα τον ήξερε ούτε ο θυρωρός της πολυκατοικίας του. Κι όμως έγινε πρωθυπουργός. Πως λένε: “Ο Καραγκιόζης μάγειρας”, σε λίγα χρόνια θα λέμε: “ο Κούλης πρωθυπουργός”.
Ένας λελές νάρκισσος με ναπολεόντειες τάσεις, περιστοιχισμένος από καιροσκόπους τυχοδιώκτες, χουντικούς, θρησκόληπτους, ξενοφοβικούς και λαϊκιστές αρπαχτούληδες σε εντεταλμένη υπηρεσία συμφερόντων και νταβατζήδων. Όσο περίεργο κι αν ακουστεί, η κυβέρνηση Μητσοτάκη και ο ίδιος ο Κούλης είναι στη πεμπτουσία της διαφθοράς που περιέγραφε ο Κώστας Καραμανλής όταν μιλούσε για νταβατζήδες.
Κι αν κάπως έτσι θα τους θυμάται αύριο η ιστορία, βάζοντας τους στο ίδιο κεφάλαιο με τον Αντωνάκη και τον Σημίτη, το σήμερα είναι οδυνηρό. Γιατί σήμερα καταστρέφουν την παιδεία και τον πολιτισμό, σήμερα εκτελούν την υγεία και σήμερα στέλνουν στην πείνα συνταξιούχους και στην επαιτεία ανέργους που οι ίδιοι δημιούργησαν και συνεχίζουν να δημιουργούν. Μια κατάσταση εφιαλτική που επιβεβαιώνει και τα στερεότυπα που θέλουν οι δεξιές κυβερνήσεις να κλέβουν και να εξυπηρετούν συμφέροντα, προωθώντας αυταρχικά ενίοτε ακόμα και χουντογεννή νομοσχέδια, βολεύοντας ταυτόχρονα τα “δικά μας παιδιά” με ή χωρίς πτυχίο.
Μια κυβέρνηση όνομα και πράμα Κούλη που πρέπει να φύγει επειγόντως πριν αφήσει πίσω της στην κυριολεξία καμένη γη. Μια κυβέρνηση που δεν θα αλλάξει όσο κι αν την πλένουν ή την ξεπλένουν τα δουλικά της ΜΜΕ. Μια κυβέρνηση που βυθίζει την χώρα σε όλο και μεγαλύτερη κρίση σε όλους τους τομείς – κοινωνία, οικονομία, εξωτερικές σχέσεις, παιδεία, υγεία – με εγκληματικές επιλογές από τις οποίες κανένας μας δεν μπορεί να υπολογίσει το μελλοντικό κόστος.
Αλλά το χειρότερο είναι η αδιαφορία του ίδιου του Κυριακούλη Μητσοτάκη προς αυτούς που τον εκλέξαν και τις υποσχέσεις που τους έδωσε. Τυφλωμένος ανάμεσα στον αυτοθαυμασμό του και τα φλας έχει ξεχάσει τι έλεγε και τι υποσχόταν ή ελπίζει όλοι οι άλλοι να έχουν ξεχάσει. Δόγμα οικογένειας Μητσοτάκη. Τα μηνύματα όμως έχουν αρχίσει ήδη να διαφαίνονται και μάλιστα από τον ίδιο τον δικό του πολιτικό χώρο με την προειδοποίηση ότι υπάρχει κι ένα όριο στη ανοχή και στη συγχώρεση και ότι το νυν υπέρ πάντων Κούλης έχει ημερομηνία λήξης.
