Η όλη κατάσταση μου θυμίζει ένα παλιό ανέκδοτο, στο οποίο ο Βασιλιάς βάζει στοίχημα με τον γελωτοποιό του. Το στοίχημα έλεγε ότι ο γελωτοποιός θα μπορούσε να κερδίσει την ελευθερία του αν καταφέρει να κάνει κάποιο σοβαρό λάθος, αλλά η δικαιολογία για τις πράξεις του να είναι πολύ χειρότερη από το ίδιο το λάθος. Τελικά ο γελωτοποιός μετά από μερικά βράδια πλησιάσε μέσα στο σκοτάδι τον Βασιλιά και τον χούφτωσε στον πισινό. Όταν εκείνος του ζήτησε τον λόγο, ο γελωτοποιός απολογήθηκε λέγοντας ότι μπερδεύτηκε και στο σκοτάδι τον πέρασε για την Βασίλισσα.
Έτσι λοιπόν και ο Αριστείδης Φωκάς. Μετά τον εμετικό του λόγο σχετικά με το “κράτος των Αθηνών” που πλαισιώθηκε με συνθήματα για την “πουτάνα” τη Βουλή, απολογήθηκε λέγοντας ότι και οι Αθηναίοι λένε τους ΠΑΟΚτζήδες “Βούλγαρους”. Δηλαδή, σύμφωνα πάντα με τη λογική του, κάποιοι είναι ανεγκέφαλοι οπαδοί, άρα και εγώ δικαιούμαι να είμαι ανεγκέφαλος οπαδός. Κάτι σαν τον γελωτοποιό που η δικαιολογία είναι χειρότερη από την πράξη: έκανα λάθος, αλλά είναι επειδή και εγώ είμαι ανεγκέφαλος οπαδός.
Θα αναρωτηθεί λοιπόν κάποιος, μα καλά, ποιός τον ψήφισε αυτόν τον Αριστείδη Φωκά; Πώς θα λογοδοτήσει αύριο αυτός στους ψηφοφόρους του όταν το πρόσωπο που βγάζει προς τα έξω είναι του ανεγκέφαλου οπαδού; Η απάντηση είναι ότι δεν έχει καμία υποχρέωση να λογοδοτήσει στους ψηφοφόρους του, αφού στις εκλογές του Σεπτεμβρίου του 2015 εξελέγη με λίστα. Το μόνο άτομο στο οποίο έχει υποχρέωση να δώσει εξηγήσεις είναι ο πρόεδρος του κόμματός του, ο Βασίλης Λεβέντης.
Ας υποθέσουμε για λίγο ότι δεν γνωρίζουμε από το παρελθόν τι εστί Λεβέντης και ότι δεν έχουμε δει το βίντεο που εύχεται καρκίνο στην οικογένεια του Μητσοτάκη και του Παπανδρέου. Τι θα καταλαβαίναμε από την αντίδραση του Βασίλη Λεβέντη στις πράξεις του Βουλευτή που ο ίδιος επέλεξε μέσω της διαδικασίας της εκλογικής λίστας; Τον έφερε προ των ευθυνών του; Τον επέπληξε με κάποιο τρόπο; Απολογήθηκε στον λαό που έβαλε την Ένωση Κεντρώων στη Βουλή; Φυσικά όχι. Αντίθετα, αυτό που έκανε ήταν σαν σωστός γελωτοποιός να δώσει μία ακόμα χειρότερη δικαιολογία λέγοντας ότι το ίδιο σύνθημα φώναζαν οι ΣΥΡΙΖΑίοι στις διαδηλώσεις των αγανακτησμένων στο Σύνταγμα. Δηλαδή, αφού στον ΣΥΡΙΖΑ είναι κρετίνοι λαϊκιστές, είμαστε και εμείς κρετίνοι λαϊκιστές.
Μπορεί να φαίνονται σκληρά αυτά που γράφω, αλλά δυστυχώς ο θεσμός του Βουλευτή δεν αντέχει άλλο ξεπεσμό. Μπορεί να μη το θυμάστε, αλλά πριν από μερικά χρόνια είχε γίνει μεγάλη προσπάθεια ευτελισμού του θεσμού, μέσα από οργανωμένες αναρτήσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και επιθέσεις των “αντισυστηματικών” κομμάτων στα ΜΜΕ που είχαν ψέματα ή μισές αλήθειες σχετικά με θέματα όπως τα προνόμια, η ασυλία και οι βουλευτικές αποζημιώσεις και οι οποίες ξεκινούσαν ή υιοθετήθηκαν στο σύνολό τους από κόμματα όπως η Χρυσή Αυγή, η Ένωση Κεντρώων και ο ΣΥΡΙΖΑ. Κανένας δεν νοιάστηκε τότε να ερευνήσει ποιός οργάνωσε αυτή την επίθεση στον θεσμό του Βουλευτή και κανένας δεν ενδιαφέρθηκε να αποκαταστήσει την αλήθεια, με αποτέλεσμα να γίνει πανελλήνια νοοτροπία το αδιανόητο «όλοι ίδιοι είναι».
Αφού λοιπόν «όλοι ίδιοι είναι» γιατί να προτιμήσουμε να έχουμε Βουλευτή τον καθηγητή πανεπιστημίου αντί για τον τραμπούκο μπράβο; Γιατί να προτιμήσουμε τον έμπειρο επαγγελματία αντί για τον επαγγελματία διαδηλωτή; Γιατί να προτιμήσουμε αυτόν που σέβεται τους θεσμούς και εκείνον που μετράει τα λόγια του αντί για τον κρετίνο λαϊκιστή και τον ανεγκέφαλο οπαδό;
Η Βουλή δεν είναι ούτε πουτάνα, ούτε μπουρδέλο. Αν όμως θεωρούμε την ψήφο μας προέκταση του φαλλού μας, τότε λογικό είναι το αποτέλεσμα να αντιστοιχεί σε πουτάνα και μπουρδέλο. Ακόμα και τα ίδια άτομα που προανέφερα, υπήρχε περίπτωση να συμπεριφέρονται σαν γελωτοποιοί αν πρώτα εμείς οι ίδιοι δεν είχαμε ευτελίσει τους θεσμούς; Προφανώς όχι.
Άρα τι πρέπει να κάνουμε; Η μία λύση είναι προφανής: ψάξτε στο κόμμα της επιλογής σας και βρείτε άτομα που αξίζουν να βρίσκονται στη Βουλή και απαραίτητη προϋπόθεση για αυτό είναι να καταλαβαίνουν τι είναι η Βουλή. Μέχρι όμως τις επόμενες εκλογές, αυτό που μπορούμε να κάνουμε είναι να υπερασπιστούμε τους θεσμούς. Και αν ο Βουλευτής είναι ταμπού και δεν θέλουμε να πούμε για αυτόν καλή κουβέντα, μπορούμε να υπερασπιστούμε τους δικαστές. Άλλωστε, οι οργανωμένες επιθέσεις που έγιναν στο παρελθόν εναντίον της Βουλής πλέον επανήλθαν από τα ίδια ακριβώς κόμματα και στοχεύουν την Δικαιοσύνη. Σίγουρα, όπως και η Βουλή, η Δικαιοσύνη μας έχει πολλά ελαττώματα, αλλά δεν είναι ούτε πουτάνα, ούτε μπουρδέλο. Ας προσπαθήσουμε να την διατηρήσουμε έτσι.
