Σκέψεις, από τον Μάνο Μαυρομουστακάκη:
Χαιρόταν η βαλίτσα με τη χαρά του αφεντικού της. Μα πιο πολύ ακόμα χαιρόταν για το αυτοκόλλητο που θα της έβαζε, δίπλα στ’ άλλα, σημάδι ότι για βαλίτσα δεν είχε δει και λίγα στη ζωή της.
Φανατικοί της τράπουλας. Όλοι τους φέρναν τα σημάδια της. Το παρέκαμπταν όμως. Η έγνοια τους ήταν η τράπουλα. Αυτή δεν έπρεπε να είναι σημαδεμένη.
Είχε ζωγραφίσει με tattoo όλο του το σώμα. Ελπίζω τώρα να βρει και καμιά κορνίζα της προκοπής.
«Η ζωή εδώ τελειώνει» του Καζαντζίδη σε διαφήμιση γραφείου τελετών.
Όταν κρίνετε τα γραφτά μου ως …ανάρμοστα, να σκέφτεστε μάγειρες μου, πως αφού δεν είναι όλα τα φαγητά επιτυχημένα, έτσι και η κρίση σας.
Η ανάπτυξη στην Ελλάδα ξεκινάει από τα φαγάδικα. Και εκεί μένει.
Έφτασε να έχει και η ταμειακή μου μηχανή υπαρξιακά προβλήματα.
Τι έχεις; Τίποτα. Τι κάνεις; Τίποτα. Τι βλέπεις για το μέλλον; Τίποτα.
Η λέξη που απαντάει παντού. Είπατε τίποτα;
Δώσε αίμα! Το στερείς από τα μισητά κουνούπια.
Γυναίκες να ξέρετε, κάτω από τη μάσκα όλα τα κραγιόν φαίνονται ίδια.
