γράφει ο Νίκος Γκίκας.
Ηλιόλουστη η περασμένη Κυριακή. Και πριν τις τελευταίες δρασκελιές μικρών και μεγάλων ενώπιο του στολισμένου δέντρου στα Τρίκαλα, με τα μολυβένια στρατιωτάκια να στέκουν άγρυπνοι φρουροί, να σου περίλυποι οι εραστές της μιζέριας.
Οι αντάρτες της ανατροπής μοίραζαν φυλλάδια ανοησίας και οπισθοδρόμησης, απαιτώντας την καταστροφή της πόλης. Φυλλάδια ενάντια σε οτιδήποτε μπορεί να στηρίξει τον παραγωγικό και οικονομικό ιστό της ευρύτερης περιοχής. Μιας περιοχής που μαστίζεται από 10 χιλιάδες ανέργους, όπου οι ελάχιστες θέσεις εργασίας του θεματικού πάρκου, αποτελούν ανάσες ζωής σε ανθρώπους που προσπαθούν να επιβιώσουν, αλλά και ζωτικός χώρος οικονομικής δραστηριότητας για πλήθος μικροεπιχειρήσεων που δυσκολεύονται.
Εγνωσμένη η εμπάθειά τους για κάθε τι αστικό, για κάθε τι προοδευτικό και κοινωνικό. Ωστόσο η παραμονή στην στασιμότητα και την κοινωνική άρνηση δεν βοηθάει. Εξηγεί απλά το δραματικό αδιέξοδο των περιθωριακών κατάλοιπων του αριστερισμού να δούνε καθαρά τη μεγάλη εικόνα.
Στην πραγματικότητα δεν αναζητούν ομάδες έλλογης πίεσης και προβληματισμού, παρά απαιτούν ομάδες παράλογης καταπίεσης και κοινωνικού μίσους. Ομάδες φασισμού και αναρχίας προκειμένου να διαιωνίσουν την ανυπαρξία τους.
Παρά τις εύλογες ανησυχίες, η Δημοτική Αρχή Τρικκαίων έπραξε το αυτονόητο. Σε μια κοινωνία που διψάει για ελευθερία και δράση, η ελεγχόμενη λειτουργία του θεματικού πάρκου του “Μύλου των Ξωτικών” ήταν επιβεβλημένη, χωρίς μάλιστα να εξυπηρετεί «αλλότρια» ή «υποχθόνια» συμφέροντα. Θα μπορούσε εύκολα να «ξεπουληθεί», να κρυφτεί πίσω από την υγειονομική κρίση αποσείοντας μομφές και κατηγορίες. Δεν το έκανε όμως, όχι επειδή δεν έβρισκε κατάλληλη τιμή στις προσφορές των σειρήνων, αλλά γιατί πρόταξε το τοπικό συμφέρον.
Δε χρειάζεται πτυχίο του Χάρβαρντ για να αντιληφθεί κανείς το πως τα οφέλη διαχέονται στην ευρύτερη περιοχή. Ούτε αντίστοιχο τίτλο για να αντιληφθούμε τους εύλογους υγειονομικούς κινδύνους που συνεπάγεται ένας τέτοιος συνωστισμός. Θα ήταν εντιμότερο λοιπόν για τους αντάρτες της υποτιθέμενης κοινωνικής προφυλακτικής, αντί να αερολογούν για το περιβάλλον, το δημόσιο χώρο, τις νατοϊκές βάσεις και τις ανίερες μπίζνες, να σαλπίσουν στοχοπροσηλωμένο προσκλητήριο άμεσου εμβολιασμού των πολιτών, σύμφωνα με την ιατρική κοινότητα.
Επιτέλους μια χρήσιμη πικετοφορία υγειονομικής ενημέρωσης, με το ανάλογο ακομπανιαμέντο, στις διαδρομές της πόλης, με νουθεσίες αυστηρής τήρησης των υγειονομικών κανόνων στις λογής δραστηριότητες που προκύπτουν, στην εστίαση, στους κλειστούς χώρους, στις διαμονές. Προσκλητήριο συνεχών ελέγχων πιθανής παραβατικότητας πολιτών και επιχειρήσεων. Καλό θα ήταν λοιπόν η μιζέρια, η ανοησία και η κακομοιριά να μην αφουγκράζουν ως κοινωνικό πρότυπο. Φαίνεται όμως πως τα γονίδια της ιδεοληψίας δεν τους αφήνουν.
