Φυσικά και διάβασα αυτά που έκανε το απολειφάδι «άνδρα» ο Λαγός – όνομα και πράμα – στο Πέραμα. Πήγε σε ένα χώρο που συναθροίζονται και κοινωνικοποιούνται οκτάχρονα και δεκάχρονα και το έπαιξε τσαμπουκάς με θεατρινισμούς. Γιατί όσο κι αν θέλουν να τον ηρωοποιήσουν κάποιοι ηλίθιοι, αυτό ακριβώς είναι. Δεν πήγε να πουλήσει τσαμπουκά στον Κι-Μουν, στη Μέρκελ, στον Ομπάμα ή στον Πούτιν, άντε στον Τσίπρα που θα είχε και κάποια λογική, στα οχτάχρονα πήγε να πουλήσει θέατρο η παράφραση ανδρισμού.

Αλλά αυτή η ιστορία έχει και την σημειολογία της γι’ αυτό ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.

Για φανταστείτε τίτλο: «σεσημασμένος παιδόφιλος σε άδεια εξόδου από τη φυλακή, συνελήφθη σε προαύλιο νηπιαγωγείου να παρενοχλεί παιδάκια». Σας εξόργισε μόνο που το διαβάσατε, έτσι δεν είναι; Και θα είχατε ξεσηκωθεί, όχι μόνο εσείς αλλά μια ολόκληρη κοινωνία, ζητώντας το κεφάλι αυτών που τον αφήσαν να κυκλοφορεί ελεύθερος και περιμένοντας από το κράτος να κλείσει στο πιο σκοτεινό του μπουντρούμι τον παιδόφιλο που βίασε το δικαίωμα που του έδωσε μια δημοκρατική πολιτεία.

Το κοινωνικό παράσιτο, ο Λαγός δεν κατηγορείται ότι έπινε καφέ στο ίδιο καφενείο με τον δολοφόνο του Φύσσα άρα όλα είναι περιστασιακά και χωρίς νομική βάση. Ο υπόδικος εγκληματίας Λαγός κατηγορείται πολύ συγκεκριμένα ότι στοχοποίησε και συμμετείχε στην εντολή δολοφονίας του Φύσσα, ότι συνωμότησε και οργάνωσε σειρά από εγκλήματα μίσους και ότι προσπάθησε να οργανώσει την συγκάλυψη σειράς τέτοιων εγκλημάτων που ο ίδιος όχι μόνο οργάνωσε αλλά και συνέπραξε. Για την τεκμηρίωση όλων αυτών των κατηγοριών έχουν έρθει στο δικαστήριο δεκάδες αναμφισβήτητες αποδείξεις και μαρτυρίες και τη μόνη απάντηση που έχουν βρει από τον εγκληματία και τον δικηγόρο του είναι άναρθρες κραυγές για τους μετανάστες ή το συχνό κάλεσμα περί δικαιωμάτων …ελευθερίας του λόγου. Υπάρχουν κι άλλα για τον συγκεκριμένο Λαγό που αποδεικνύουν την παρασιτική του θέση στην ελληνική κοινωνία. Σύμφωνα με την εφημερίδα ΝΕΑ: «Ο Λαγός μεσολαβεί για το σπάσιμο των επιταγών και εισπράττει σχετική αμοιβή για αυτό, ενώ συμμετέχει σε «προστασίες» μαγαζιών, εκβιασμούς, καθώς και σε διακίνηση γυναικών με σκοπό την πορνεία, αναφέρει έκθεση της ΕΥΠ».

Φανταστείτε τον παραπάνω παιδεραστή του παραδείγματος να λέει στο δικαστήριο ότι για τις πράξεις του φταίει η δημοκρατία και οι μετανάστες. Κάπως έτσι.

Αλλά η περίπτωση του και διαταραγμένου Λαγού όπως και του κάθε Χρυσαυγίτη, υπερβαίνει την διαταραχή του παιδεραστή του παραδείγματος. Γιατί δεν φτάνει που μας εγκαλεί σαν κοινωνία κατηγορώντας μας εμμέσως για το δικό του ποινικό αδίκημα, αλλά είναι σημειολογικά άξιο παρατήρησης ότι αυτό το θρασύδειλο υποκείμενο όχι απλά εμφανίζει τη ψυχοπαθή του βία δημόσια αλλά το κάνει και προκλητικά επιδεικνύοντας την και μάλιστα κουνώντας και το δάχτυλο. Κι εκεί είναι που πρέπει να ψάξουμε τι πάει λάθος.

Πώς ο υπόδικος παιδεραστής του παραδείγματος βρέθηκε στο προαύλιο του νηπιαγωγείου; Γιατί η πόρτα ήταν ανοιχτή για να μπει στο προαύλιο και να μιλήσει στα παιδιά και γιατί κανένας εκείνη τη στιγμή που τον είδε δεν έκανε κάτι ώστε να συλληφθεί και να επιστρέψει εκεί που νομικά ανήκει; Και μάλιστα όταν η αστυνομία ήταν έξω από το προαύλιο για να …προστατεύσει τα παιδιά από τέτοιες ενέργειες;

Ο όνομα και πράμα Λαγός είναι ένας χέστης θρασύδειλος που πουλάει τσαμπουκά μόνο όταν τον περιτριγυρίζουν καμιά εικοσαριά εξ ίσου χέστες σαν κι αυτόν. Είναι «άνδρας» στη γυναίκα του, στην αδελφή του και τίποτα οκτάχρονα. Άρα για να εμφανιστεί και να το παίξει δημόσια τσαμπουκάς σε …νηπιαγωγείο – γνωρίζοντας ότι παραβαίνει το νόμο κι ότι αν ζούσε σε μια πολιτεία που λειτουργεί ο νόμος και οι μπάτσοι δεν είναι κρυφοχρυσαυγίτες, θα είχε αυτοστιγμεί συλληφθεί – πρέπει να είχε εσωτερική βοήθεια και υποστήριξη. Βοήθεια μέσα από το νηπιαγωγείο για να δώσει κι ένα φερετζέ νομιμότητας στο κούνημα του. Ο σάπιος – όνομα και πράμα – Λαγός, λειτούργησε σε μια κοινωνία που σαπίζει αν δεν έχει ήδη σαπίσει.

Σε μια κοινωνία με πάρα πολύ σοβαρό πρόβλημα που οι Χρυσαυγίτες είναι απλά μιας μορφής έκφρασης του ηθικού πάτου που έχει πιάσει, ίσως και η πιο ελεεινή. Το ξέρω πως θα ακουστεί …φινλανδικά για τους περισσοτέρους από εσάς, αλλά όταν μιλάω για ηθική δεν μιλάω για αυτή τη ψευτοχριστιανική ψευτομικροαστική ηθική που οι πολλοί έχετε αγκαλιάσει κουνώντας το χοντρό σας δάχτυλο από τον καναπέ, αλλά για την αγνή Αριστοτέλεια ηθική που ακόμα και σαν έθνος που ψωροπερηφανεύεται ότι η Ελλάδα είναι η γενέτειρα της Δημοκρατίας, θα έπρεπε να τηρούμε. Εμείς όχι απλά δεν την τηρούμε αλλά ουτε καν την …τηρούμε.

Κι ας επιστρέψουμε σε αυτό που έγραψα όταν ξεκινούσα. Δυο μέρες παρατηρώ αντιδράσεις ΜΜΕ και ιντερνετικών «ενημερωτικών» δικτύων. Όλοι – κρίμα, χωρίς εξαιρέσεις – αφού αναφέρουν το τι έκανε ο όνομα και πράμα Λαγός, προχωράνε με τη Χρυσή Αυγή, αναλύοντας για μια ακόμα φορά τα πιστεύω της Χρυσής Αυγής και το τι θέλει η Χρυσή Αυγή και τέλος πάντων τι λέει η Χρυσή Αυγή. Ουσιαστικά νομιμοποιούν και πολιτικοποιούν άλλη μια ποινική πράξη ενός για άλλη μια φορά ποινικού παραβάτη. Νομιμοποιούν και πολιτικοποιούν πολιτικολογώντας μια εγκληματική και δολοφονική οργάνωση που αποτελείται από σεσημασμένους εγκληματίες.

Ξέρετε ποια είναι η επόμενη ειρωνεία; Όλα τα ΜΜΕ έχουν κατά καιρούς μιλήσει για την ανάγκη να πάψουν να δημοσιεύονται προκηρύξεις και ανακοινώσεις τρομοκρατικών οργανώσεων γιατί στο τέλος όλοι αναγνωρίζουν ότι η δημοσιότητα είναι κίνητρο για πολλές από αυτές. Και μάλιστα αν δεν κάνω λάθος αυτή η συμφωνία ισχύει αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα. Στη περίπτωση της εγκληματικής και τρομοκρατικής οργάνωσης της Χρυσής Αυγής, τα ίδια τα ΜΜΕ και πολλοί από εμάς μέσα από τα κοινωνικά δίκτυα, «γράφουμε» και τις προκηρύξεις του και τις ανακοινώσεις τους.

Βγάζουμε με τα χέρια μας τα μάτια της δημοκρατίας μας που τόσο υπερηφανευόμαστε γιατί …είναι δική μας.

Και όχι, δεν είχα σκοπό να περιοριστώ την Χρυσή Αυγή, απλά με παρέσυρε η άμεση επικαιρότητα. Δείτε τι γίνεται με τον Τσίπρα και την κυβέρνηση αυτή τη στιγμή. Όλοι, με πρώτα τα ΜΜΕ, έχουμε στηθεί σε μια κλειδαρότρυπα και κοιτάμε τι κάνει ο Τσίπρας, τι είπε ο Πολάκης, τι δεν είπε ο Τσακαλώτος και τι δεν θα πει ο Κοτζιάς. Ή να ψάχνουμε σε μια ομιλία μιας ώρας στο Νταβός τι ανθελληνικό είπε ο Σόιμπλε, τι τουϊτάρισε ο Ντάισελμπλουμ ή τι δεν είπε για μας η Μέρκελ στη συνέντευξη της για τις σχέσεις της Γερμανίας με τον Τραμπ. Α, στα ενδιάμεσα θα ασχοληθούμε και τον κώλο της κακομοίρας της Καρντάσιαν που την κλέψανε κι έχει μελαγχολήσει. Μη γελάτε καθόλου. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Εχουμε γίνει ένα έθνος για τη κλειδαρότρυπα.

Την ίδια στιγμή – και κοντεύω να γίνω γραφικός έτσι που το γράφω κάθε βδομάδα – κανένα ελληνικό ΜΜΕ δεν έδωσε, έστω τον ίδιο χώρο με τον όνομα και πράμα Λαγό, στο γεγονός ότι πάνω από το μισό του Ελληνικού πληθυσμού φυτοζωεί. Δεν είναι θέμα …πιασάρικο; Ενώ τα βυζιά …Ελληνίδας ηθοποιού που πεθύμησε το καλοκαίρι και προβάλλει διαδικτυακή παραφυλλάδα είναι πιασάρικα;

Ξέρετε πόσοι είναι οι πραγματικοί άστεγοι στο Λονδίνο των σχεδόν 9 εκατομμυρίων; Αυτοί που πραγματικά ζουν στο δρόμο, επαιτούν φαγητό και επιβίωση και δεν μπορούν να βρουν ουτε ένα κρεβάτι στα καταφύγια των αστέγων; 9,000! Εννέα χιλιάδες. Ήταν πάνω από 25,000 πριν από μερικά χρόνια αλλά με ένα συνδυασμό ενεργειών από δήμους, ΜΚΟ και πάνω από όλα απλούς πολίτες, αυτός ο αριθμός έχει πέσει στους εννιά χιλιάδες. Και τον θεωρούν και ντροπή και το παλεύουν καθημερινά όχι για να τον μειώσουν αλλά για να τον μηδενίσουν. Οι απλοί πολίτες. Στην Αθήνα των 3 εκατομμυρίων ξέρετε πόσοι είναι οι άστεγοι; Αυτοί που επαιτούν την επιβίωση τους; Οι πιο «ψύχραιμες» στατιστικές μιλάνε για 20,000. Οι περισσότερες NGOs που ασχολούνται με το θέμα μιλάνε για 30,000, συντηρητικά υπολογισμένα. Ακούει κανείς ή γράφω για να τα διαβάζω εγώ;

Μια πόλη με τριπλάσιο πληθυσμό από την Αθήνα έχει το ένα τρίτο αστέγων. Και μη τολμήσει να μου πει κανείς ότι στη Βρετάνια τη σημερινή, ειδικά τη σημερινή, δεν υπάρχουν φτωχοί. Δεν θα ξέρει γιατί μιλάει και καλά θα κάνει να μην μιλάει. Η Ελλάδα πονάει με τα μνημόνια αλλά δεν έχει προνόμιο στους φτωχούς. Φτωχοί και μάλιστα πολλοί φτωχοί αυτή τη στιγμή υπάρχουν ακόμα και σε χώρες με το ιδανικό κράτος πρόνοιας, όπως η Σουηδία και η Φινλανδία.

Αλλά στην Ελλάδα ζούμε σε ρυθμούς, κάθε πόλη και στάδιο, κάθε χωριό και γυμναστήριο. Το θυμάστε το σλόγκαν; Είχε κι αυτό την σημειολογία του. Δωσ’ τους μπάλα και βυζί για να μην ασχολούνται με αυτά που θα έπρεπε να τους απασχολούν.

Έχετε ακούσει μήπως τον Κυριάκο Μητσοτάκη να λέει τίποτα για τα πραγματικά προβλήματα; Κι αυτός ασχολείται με την …διαπραγμάτευση που θααααα κάνει όταν τα κορόιδα τον κάνουν πρωθυπουργό! Κι αυτός μας υπόσχεται καλύτερη διαπραγμάτευση και έξοδο στις αγορές. Ποιο στέλεχος της Νέας Δημοκρατίας έχει πει έστω και κάτι το ελάχιστο για τα πραγματικά προβλήματα αυτού του λαού. Αυτό που λένε είναι ότι ο Τσίπρας τα έκανε όλα στραβά κι αυτοί θα τα κάνουν όλα σωστά. Ποια; Τις συζητήσεις με τη Μέρκελ; Τις συζητήσεις με τον Σόιμπλε;

Η καθημερινότητα υπάρχει για τους περισσοτέρους σε θεωρητικό επίπεδο. Ξέρουν από φτώχεια γιατί έχουν διαβάσει τον Όλιβερ Τουίστ. Βρε εδώ μιλούσαν για φτώχεια και πείνα κι ο Μίλτος – το τσουτσέκι ο Βαρβιτσιώτης – τράβαγε ζόρι με τις απλικέισον στο iPhone του. Στα εσωτερικά της ούμπαλα η νοικοκυρά που πάει στο σουπερμάρκετ και θα πάρει Δανική φέτα που είναι σαν γύψος γιατί την ελληνική δεν μπορεί να την αγοράσει, δεν της φτάνουν.

Ξέρετε τι με προκαλεί περισσότερο από τα Τσιπράκια και τα Κούλικα; Αυτό το …θα πάρουμε βοήθεια από την ΕΕ. Στη ζητιανιά για να ταΐσουμε τους ζητιάνους. Και τι υποχρέωση έχει ρε Κούλη η Φινλανδία να ταΐσει τους δικούς σου απόρους, δικούς της δεν έχει να ταΐσει; Τόσο άνετοι οι Φινλανδοί;

Μιας και είμαστε Φινλανδία, ας πούμε και τα …φινλανδικά μας. Αυτές τις μέρες γράφεται παντού για το καινούργιο μέτρο που μπήκε σε λειτουργία στη Φινλανδία και που αφορά το κατώτερο όριο εσόδων στη φινλανδική οικογένεια. Τώρα εδώ υπάρχει η μισή αλήθεια, λίγο κατασκευασμένη από τους Φινλανδούς πολιτικούς και δει τους Φινλανδούς Χρυσαυγίτες που είναι κυβέρνηση και λίγο η συνήθης μεγαλοποίηση που γίνεται από τα ΜΜΕ.

Στη Φινλανδία πάντα υπήρχαν πολλοί τρόποι να βοηθηθούν οι άποροι και οι φτωχοί, συμπεριλαμβανομένων επιδομάτων κατοικίας ή ακόμα και επιδομάτων για τρέχοντες λογαριασμούς. Τι δεν υπήρχε ήταν το …ταβάνι. Δηλαδή νοίκιαζες σπίτι, ότι σπίτι εσύ ήθελες, όπου ήθελες και μετά δήλωνες ότι δεν μπορείς να το πληρώσεις οπότε έμπαινες σε πρόγραμμα επιδομάτων. Εντάξει, υπήρξαν μερικοί που το παρακάνανε αλλά σε γενικές γραμμές υπήρχε ισορροπία και σεβασμός σε αυτό που παρέχεται και γι’ αυτό κανένας δεν το πείραξε για δεκαετίες. Τώρα βάζοντας δάπεδο –το ποσό που έχουν ορίσει πρέπει να είναι το μίνιμουμ εσόδων για να επιβιώσεις με «αξιοπρέπεια» στη Φινλανδία, μόνο αν τα έσοδα σου είναι κατώτερα παίρνεις τη βοήθεια – αυτομάτως βάλανε και το ταβάνι, αλλά αυτό δεν το πολύ-λένε. Ουσιαστικά ναι, θα ωφεληθούν 2-5,000 οικογένειες που έτσι κι αλλιώς ωφελούντο και πριν, αλλά θα καούν πολλές χιλιάδες άλλες οικογένειες που χρειαζόντουσαν τα βοηθήματα πριν.

Παράλληλα και κάνοντας όλη αυτή τη φανφάρα και υποτίθεται για να βρουν τα λεφτά (είπαμε, η μισή αλήθεια) κόψανε επιδόματα και επιδοτήσεις σε οτιδήποτε έχει σχέση με τον πολιτισμό και τους μετανάστες. Και φυσικά οι μη Φινλανδοί δεν έχουν δικαίωμα σε αυτή τη παροχή, όσα χρόνια κι αν έχουν ζήσει στη χώρα – το τελευταίο σημαίνει ότι έχουν πληρώσει και πληρώνουν με την εφορία τους αυτά τα επιδόματα. Εσείς τώρα με όλα αυτά πιστεύετε ότι μόλις ο Σόινι δει το αγελαδινό βλέμμα του Κούλη θα πει: πάρτε ρε 50 εκατομμύρια να στεγάσετε τους αστέγους σας; Εδώ ο Σόινι ούρλιαζε υστερικά όταν ήταν να δοθούν τα δάνεια στην Ελλάδα και τώρα θα δώσει ελεημοσύνη; Αλλά εδώ υπάρχει και το χειρότερο, γιατί όταν πάει παρακαλώντας ο Κούλης στον Σόινι δεν θα ζητήσει ελεημοσύνη για τους αστέγους, για τις τράπεζες θα ζητήσει το κάθαρμα και το ξέρουμε όλοι μας.

Ίσως λοιπόν ήρθε ο καιρός τα ΜΜΕ και όλοι εμείς να πάψουμε με ασχολούμαστε με όλα αυτά τα παράσιτα που ζουν από το αίμα μας; Ίσως ήρθε ο καιρός να λειτουργήσουμε σαν κοινωνία που η επιβίωση του διπλανού μας έχει σημασία στη δική μας επιβίωση κι όχι σαν ματάκιδες στη κλειδαρότρυπα που μας έχουν στήσει και βολεύει μόνο τον Τσιπράκο και τον Κούλη; Μήπως ήρθε η ώρα να πάψουμε να ασχολούμαστε με τον κάθε άθλιο πολιτικό και να ασχοληθούμε με την κοινωνία που είμαστε κομμάτι της και σαπίζει καθημερινά;

***************************************

Αυτή τη στιγμή, την πολύ συγκεκριμένη που διαβάζετε αυτό το κείμενο, στην Ουάσιγκτον γράφεται ιστορία. Ένας Χίτλερ καρικατούρα με περουκίνι αντί μουστάκι, ένας χρυσαυγίτης με λεφτά που τον κάνει το χειρότερο του είδους, ορκίζεται πλανητάρχης. Θα είναι ο άνθρωπος που κρατάει σε μια κίνηση του δάχτυλου του το μεγαλύτερο οπλοστάσιο στην ιστορία του κόσμου. Αυτός ο αλητήριος, ανήλθε και εκλέχτηκε μέσα από διεργασίες κλειδαρότρυπας – στην κυριολεξία – σε μια εξαθλιωμένη στην καθημερινότητά της κοινωνία. Μια κοινωνία και ΜΜΕ που τον πρόβαλε νομιμοποιώντας τον, ακόμα και με την αρνητική προβολή και δίνοντας του πολιτική υπόσταση.

Εάν η αντίδραση σας είναι, Αμερικανάκια είναι – καλά να πάθουν, αυτός τους αξίζει, τότε λυπάμαι αλλά σας αξίζει η συμπεριφορά με την οποία σας αντιμετωπίζουν τα …Αμερικανάκια. Πάνε οι εποχές που τα Αμερικανάκια υπήρχαν σε ταινίες στην άλλη πλευρά του ωκεανού. Τώρα είναι μέσα στο σπίτι σας, κι αν αύριο κλάσει ο Τραμπ θα λιποθυμήσετε.

Συν, και αυτό είναι παρα πολύ σημαντικό, καιρός είναι να καταλάβατε ότι δεν είσαστε το κέντρο φτώχειας σε αυτό το κόσμο, υπάρχουν Αμερικανοί σε πολύ χειρότερη κατάσταση από πολλούς από εσάς. Άνθρωποι που υποφέρουν κι αυτή τη στιγμή τους βρήκε ένας Τσίπρας κι ένας Κούλης μαζί με Μιχαλολιάκο για αλατοπίπερο. Θα πρέπει λοιπόν με αυτούς τους ανθρώπους, τους ανθρώπους κι όχι αυτούς που τους κυβερνάνε, να συμπάσχετε όπως απαιτείτε κι από αυτούς να συμπάσχουν με εσάς.

Η σημερινή μέρα είναι μια πολύ σκοτεινή μέρα για όλο το κόσμο και αυτό που την κάνει πιο σκοτεινή είναι το γεγονός ότι ο Τραμπ θα δώσει αέρα σε κάθε Τρουμπάκι σε όλο το κόσμο. Στην Λε Πεν στη Γαλλία και στον όνομα και πράμα Λαγό στην Ελλάδα. Αν κι εδώ θα βρει ανταγωνισμό ο Λαγός, μερίδιο θέλει κι ο Κούλης, κι ο Ποταμάκης, κι ο Λεβέντης μέχρι κι ο Καμμένος θέλει. Κι αν ο Τραμπ κάνει πραγματικότητα τα μισά από αυτά που έχει «υποσχεθεί» θα δούμε και πογκρόμ, και στρατόπεδα συγκέντρωσης και μεσαίωνα σε όλο το κόσμο. Και στην Ελλάδα.

***************************************

Στη τελευταία του συνέντευξη και αποχωρώντας, ο Ομπάμα είπε δυο λέξεις με απεριόριστη σημασία και σημειολογικά. Είπε: Good luck. Καλή σας τύχη, γιατί εδώ που φτάσαμε μόνο η τύχη μας σώνει.

***************************************

Προχθές η πρωθυπουργός της Βρετανίας, Τερέζα Μέι, έδωσε μια συνέντευξη που χωρίς να πει πολλά, ή τουλάχιστον πολλά συγκεκριμένα, έδειξε την αλαζονεία που την διακατέχει και το πόσο ποντάρει στον Τραμπ κι αυτή. Θύμισε λίγο τον Τσίπρα όταν πήγαινε για διαπραγμάτευση. Οι των Βρυξελλών θα καταλάβουν ότι είμαστε υπερδύναμη και θα μας κάνουν όλα τα χατίρια χωρίς αντάλλαγμα. Θα υποταχτούν στα καινούργια μου παπούτσια τα λεοπαρδαλέ. Κάπως έτσι και όλα παρδαλά.

Στην ουσία αυτό που συμβαίνει είναι ότι όλοι περιμένουν να δουν τι θα κάνει ο Τραμπ. Κι ο Τραμπ έχει ήδη δείξει ανοιχτή εχθρικότητα προς την ΕΕ και ειδικά τη Γερμανία. Οπότε σου λέει η Μέι, θα κάνω πόλεμο στις Βρυξέλες με τις πλάτες του Τραμπ. Αυτά όμως θυμίζουν λίγο πόκερ και η Βρετανία δεν είναι αυτή που ήταν πριν από 80 χρόνια αν και οι γνώστες της ιστορίας ξέρουν ότι εκείνη η Βρετανία υπήρχε μόνο για λίγους, πολύ λίγους. Οι πολλοί υποφέρανε όπως υποφέρουν και τώρα.

Παράλληλα ας περιμένουμε και εξελίξεις από Μέση Ανατολή μιας κι ο εκεί Τραμπ, ο Νετανιάχου έχει βάλλει σκοπό, κι αυτός στις πλάτες του Τραμπ, να τα τινάξει όλα στον αέρα. Είπαμε, μια πολύ σκοτεινή μέρα.

***************************************

Αυτό το είδα την τελευταία στιγμή αλλά κάποιος να πει στον Γιακουμάτο ότι ντροπιάζει το ιατρικό λειτούργημα για πέντε Χρυσαυγίτικα ψηφουλάκια. Αλλά Κούλης κι αυτός, μην έχουμε και αξιώσεις! Κούλης και Άδωνις ταυτόχρονα! Αυτοί που θέλουν να μας κυβερνήσουν. Ο Γιακουμάτος, ο Άδωνις, ο Βορίδης, η Μισέλ και η Βούλτεψη. Από πού να τα ρίχνω;

***************************************

Για άλλη μια Παρασκευή και εκφράζοντας αυτό που αισθάνεται αυτή ακριβώς τη στιγμή όλη η υφήλιος, ο Θάνος Ραφτόπουλος με ένα πολύ καλό σκίτσο του.

***************************************

Στη φωτογραφία ο …πλανητάρχης!

Πατήστε εδώ για να διαβάσετε περισσότερα άρθρα του Θάνου Καλαμίδα!