Το στοίχημα αφορά το πολύπαθο κομμάτι των μικρομεσαίων, της εργατικής και μεσαίας τάξης που αποτελούνε τον κορμό της κοινωνίας και αντιμετωπίζουν τα σοβαρά προβλήματα της υπερφορολόγησης και της ανεργίας. Της εξάντλησης και της ανέχειας.
Η καθημερινότητα για πολλούς είναι εφιαλτική. Οι πολιτικές των τελευταίων ετών κατάντησαν την οικονομία αγροτοϋπηρεσιακή, με βάση την κατανάλωση. Έχουμε πολλαπλάσια εκατομμύρια τουριστών αλλά τα τουριστικά έσοδα πέφτουν. Οι πολίτες ταλαιπωρούνται. Παράγουμε χωρίς πιστοποιήσεις, χωρίς όνομα. Η αποεπένδυση και αποβιομηχάνιση συνεχίζουν ακάθεκτες. Η συρρίκνωση και η έξοδος από την αγορά εταιριών, με το κλείσιμο εργοστασίων ή υποκαταστημάτων και η παράλληλη μείωση των επενδύσεων και των πωλήσεων αποτελεί θλιβερό φαινόμενο. Με ιδεοληψίες, πολιτικές περιθωρίου, αλληλέγγυα οικονομία και ΚΟΙΝΣΕΠ, ανάπτυξη δεν έρχεται.
Εκσυγχρονιστικά διαπιστευτήρια και κανόνες χρειάζονται που να εγγυώνται τις σημαντικές αλλαγές που απαιτούνται στην παιδεία, στη δημόσια διοίκηση, στο φορολογικό, στο συνταξιοδοτικό, στις επενδύσεις και στην εργασία και όχι εθιμικό ή λαϊκό δίκαιο. Χωρίς φοβικά σύνδρομα, χωρίς συνωμοσιολογίες και επιβουλές και κύρια χωρίς στοχοποίηση προσώπων και λαών εξαιτίας της δικής μας ανικανότητας.
Μπορούμε, μόνοι μας θα αλλάξουμε τη χώρα. Ο προσανατολισμός αφορά τη συσσώρευση των φιλοευρωπαϊκών σοσιαλιστικών και δεξιών δυνάμεων του αυριανού κοινοβουλίου σε ένα κοινό πλαίσιο συγκλίσεων για την ανοικοδόμηση της χώρας. Ηγέτη της επόμενης ημέρας και όχι διαχειριστή αναζητούν οι πολίτες. Οι πολιτικές συγκρίσεις στη ΔΕΘ είναι εντυπωσιακές. Δεν υπάρχει θαυματοποιός παρά ειλικρίνεια, προοπτική, ελπίδα. Οι τοποθετήσεις του Κυριάκου ούτε ακοστολόγητες είναι, ούτε μαξιμαλιστικές προκειμένου να είναι αρεστός. Αντίθετα τεκμηριωμένες και συγκεκριμένες. Αποτελεί τη φωνή του ρεαλισμού και του αυτονόητου για την επανεκκίνηση της ανάπτυξης, για τη δημιουργία θέσεων εργασίας, για τη μείωση της φορολογίας, για ένα δίχτυ αλληλεγγύης για τους πιο αδύναμους πολίτες. Για μια ουσιαστική αντίληψη του κοινωνικού κράτους, χωρίς κοινωνικό και ταξικό διχασμό.
Στην ουσία, μόνιμες θέσεις εργασίας χρειάζονται για να πάψουν να υπάρχουν αδύναμοι και να ανέβουν οι μισθοί. Δεν γνωρίζω εάν πραγματικά στο πρόσωπο του Κυριάκου οι πολίτες βρίσκουν τον ηγέτη που επιθυμούνε, αλλά οι διαχωριστικές γραμμές είναι ξεκάθαρες. Αυτό που βιώνουμε πρέπει να αλλάξει και ο Κυριάκος δείχνει να το γνωρίζει καλά. Είναι επιτακτική ανάγκη η χώρα να αλλάξει σελίδα. Απαιτείται ρεαλισμός και λογική. Κύρια δε σεβασμός στους πολίτες και όχι στους ημέτερους.
Για να διαβάσετε περισσότερα άρθρα του Νίκου Γκίκα πατήστε εδώ!
