Μην το αρνείστε, οι πιο πολλοί από εμάς το συζητήσαμε στις παρέες μας, ακούσαμε συζητήσεις στην τηλεόραση και στο ραδιόφωνο, μπορεί και να γράψαμε την ατάκα μας στο Facebook και το Twitter. Και όλα αυτά για ένα άτομο που όλη η Ελλάδα γνωρίζει ότι σε αυτά που λέει έχει το φίλτρο που έχει ένα πεντάχρονο, δηλαδή κανένα απολύτως φίλτρο.

Ας σκεφτούμε παρόμοιες περιπτώσεις ατόμων με γνώσεις –γιατί ο Κωνσταντίνος Μπογδάνος έχει εκπληκτικές εγκυκλοπαιδικές και ιστορικές γνώσεις και αυτό είναι αδιαμφισβήτητο- που όμως δεν έχουν κανένα φίλτρο. Υπήρχε περίπτωση να πάρουμε 100% τοις μετρητοίς κάτι που λέει ο Ζουράρις; Να σας θυμίσω, είπε ότι όποιος θεωρεί τον Φιντέλ Κάστρο δικτάτορα είναι ηλίθιος. Η απάντηση σε τέτοιες θέσεις δεν είναι «μα οι κορυφαίοι πολιτικοί επιστήμονες στον κόσμο τον θεωρούσαν υπόδειγμα δικτάτορα». Η μόνη σοβαρή απάντηση είναι «καθρεφτάκι, εσύ είσαι ηλίθιος, φτου και το πατάω και δεν το ξεκολάω». Προφανώς ο Ζουράρις είναι ένα άτομο με γνώσεις και ενδιαφέροντα επιχειρήματα και πρέπει η άποψή του να ακούγεται αλλά, ανεξάρτητα από τον συνομιλητή του και την σοβαρότητα της κατάστασης, μιλάει μονίμως χαλαρά, σαν να βρίσκεται στο καφενείο του χωριού του. Ακριβώς δηλαδή σαν τον Κωνσταντίνο Μπογδάνο.

Για εμένα λοιπόν το αμάρτημα του Μπογδάνου δεν είναι το τι βγήκε και είπε, ούτε το τι ακριβώς εννοούσε, ούτε το πόσο εύκολα μπορούσε να διορθωθεί (αρκεί αντί για «πρώην σύντροφοι» να έλεγε «πρώην ιδεολογικοί σύντροφοι» για να είναι 100% σωστός, χωρίς να μπορεί οποιοσδήποτε να του προσάψει κάποια κατηγορία). Για εμένα ο Μπογδάνος έχει ένα νοητικό και ένα ιδεολογικό λάθος.

Ας ξεκινήσουμε με το νοητικό και, μιας και μιλήσαμε στην αρχή για πωπούς, ας συνεχίσουμε έτσι. Κάποτε ένας βασιλιάς υποσχέθηκε ότι θα χαρίσει στον γελωτοποιό του την ελευθερία του, αν κατάφερνε να κάνει κάτι που θα είχε σίγουρη τιμωρία, αλλά η δικαιολογία που θα έδινε θα ήταν ακόμα χειρότερη. Έτσι λοιπόν μερικά βράδια αργότερα ο γελωτοποιός πλησίασε στα κρυφά από πίσω και χούφτωσε τον βασιλιά. Όταν εκείνος του ζήτησε εξηγήσεις, ο γελωτοποιός του ζήτησε συγγνώμη και απολογήθηκε λέγοντας ότι νόμιζε πως χούφτωνε την βασίλισσα.

Έτσι και ο Μπογδάνος. Έκανε ένα λάθος και του δόθηκε η ευκαιρία να το παραβλέψουν όλοι με μόνο πρόβλημα μία αυστηρή ανακοίνωση από το Μαξίμου –δηλαδή απλά κράξιμο από κάποιους ανθρώπους που κοροϊδεύει όλη η Ελλάδα. Αλλά όχι, έπρεπε να βρει μια δικαιολογία που να είναι χειρότερη από την ίδια την πράξη. Και εδώ έρχεται το ιδεολογικό λάθος.

Αλήθεια, διαβάσατε τη δικαιολογία του Μπογδάνου; Παραβλέποντας το σημείο όπου λέει πως τα διπλά επίθετα είναι «χαρακτηριστική αναρχική επιλογή» -είπαμε, δεν τον παρεξηγώ, δεν έχει κανένα φίλτρο, ό,τι σκέφτεται απλά το λέει ή το γράφει- παρουσιάζει κάποια επιχειρήματα για το πώς διάφορα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ συνδέονται με τρομοκρατικές οργανώσεις. Προσέξτε, κάποια στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ όχι ο ίδιος ο Τσίπρας.

Το να κάνουμε μία τέτοια γενίκευση είναι ξεκάθαρα λαϊκισμός που θα περιμέναμε από πολιτικούς όπως ο Πάνος Καμμένος ή ο Παύλος Πολάκης. Το ότι κάποιοι στον ΣΥΡΙΖΑ στήριξαν άτομα που είναι ή κατηγορήθηκαν ως τρομοκράτες σε καμία περίπτωση δεν σημαίνει ότι ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας είχε συντρόφους τρομοκράτες. Για να είμαστε ακριβείς, συνεργάτες του Τσίπρα έχουν ή είχαν σχέσεις με άτομα που κατηγορήθηκαν ή καταδικάσθηκαν ως τρομοκράτες. Ο Αλέξης Τσίπρας έχει ευθύνη που τους διάλεξε για συνεργάτες του, όπως επίσης έχει ευθύνη που διάλεξε για συνεργάτη του τον Πάνο Καμμένο που κατηγορούσε σε βιβλίο του τον Ανδρέα Παπανδρέου για αρχηγό της 17 Νοέμβρη (το οποίο είναι πολύ πιθανό να είχε γράψει ο κεντρικός προπαγανδιστής της χούντας Γιώργος Γεωργαλάς). Άλλο όμως αυτό και άλλο το να πεις ότι ο Αλέξης Τσίπρας έκανε παρέα με τρομοκράτες.

Ο λαϊκισμός αυτού του είδους και αυτές οι γενικεύσεις έχουν τεράστια ευθύνη για την κατρακύλα της χώρας μας. Δεν είναι και οι 300 ίδιοι, δεν είναι όλοι οι πολιτικοί λαμόγια, δεν είναι όλοι κλέφτες, δεν είναι όλοι οι δημόσιοι υπάλληλοι βολεμένοι τεμπέληδες και δεν τα φάγαμε μαζί. Το να λέμε ότι οι μεν τρώνε σανό και οι δε είναι γερμανοτσολιάδες μπορεί να βολεύει κάποιο κόμμα για να αυξήσει τα ποσοστά του, δεν κάνει καλό όμως στην κοινωνία, ούτε βέβαια στη δημοκρατία.

Το ότι εστιάσαμε σε ένα σωρό άλλα πράγματα αλλά όχι στον λαϊκισμό της δήλωσης δείχνει πόσο πολύ έχουμε εξοικειωθεί μαζί του που πλέον σχεδόν δεν τον αναγνωρίζουμε. Τον περιμένουμε τον λαϊκισμό κάθε φορά που μιλάνε οι πολιτικοί αρχηγοί στη Βουλή, για να μπορέσουμε να βγούμε μετά να πούμε στο Facebook «ωωω τι του είπε του Γερμανοτσολιά». Τον περιμένουμε τον λαϊκισμό κάθε φορά που κάποιος προσβάλει τους Βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ λέγοντάς τους συνάδελφους του Πολάκη, για να βγούμε μετά στο Twitter και να πούμε «πώπω τον ξεφτίλισε τον σανοφάγο». Τον θέλουμε τον λαϊκισμό. Αυτοί είμαστε, αυτά τα άρθρα-αφορισμοί του Μπογδάνου και αυτές οι ανακοινώσεις από το Μαξίμου είναι που μας αξίζουν, γιατί εμείς τα επιλέξαμε και τα ξαναεπιλέγουμε κάθε ημέρα.

Υ.Γ. Δεν με ενδιαφέρει το αν έδειξε ο Μπογδάνος ασέβεια προς τον Τσίπρα. Καλά έκανε. Τι είναι ο Αλέξης Τσίπρας για να απαιτείται ο σεβασμός από οποιονδήποτε; Ο μόνος που λόγω θεσμικής ιδιότητας απαιτεί – για ευνόητους λόγους – σεβασμό, είναι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Οποιοσδήποτε άλλος τον σεβασμό θα πρέπει να τον κερδίσει όπως όλοι οι υπόλοιποι πολίτες. Αλήθεια, ο Αλέξης Τσίπρας έχει κερδίσει τον σεβασμό σας;

Υ.Γ.2 Το ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είχε σχέσεις με την τρομοκρατία το γνωρίζουμε εδώ και αρκετά χρόνια, δεν το ανακαλύψαμε ξαφνικά όταν ήρθε στην εξουσία. Αν κάποιου δεν του αρέσει, να μη τους ψήφιζε. Αν δεν τους ψήφισε και δεν του αρέσει, τότε να έκανε καλύτερο αγώνα ενάντια στον ΣΥΡΙΖΑ. Δυστυχώς ή ευτυχώς, έτσι λειτουργεί το πολίτευμά μας, οπότε καλά να πάθουμε.

Υ.Γ.3 Το ότι ο Αλέξης Τσίπρας είχε «συντρόφους» είναι από μόνο του μία υπερβολή. Κανένας ποτέ δεν υπήρξε σύντροφος για τον Αλέξη Τσίπρα. Απλά υπήρξαν κάποιοι που τον βοήθησαν να κερδίσει κάποια πράγματα προτού τους ξεφορτωθεί, όπως ο Λαφαζάνης, η Κωνσταντοπούλου, ο Κουβέλης, ο Σακελλαρίδης, ο Αλαβάνος, ο Μητρόπουλος, ο Γιάνης, ο Αβραμόπουλος, ο Βαρδινογιάννης, ο Μαρινάκης και τόσοι άλλοι.

Υ.Γ.4 Πάντως είχε δίκιο ο Μπογδάνος. Πρώην Πρωθυπουργός 34 ημέρες στο νοσοκομείο μετά από τρομοκρατική ενέργεια και ο νυν Πρωθυπουργός δεν τον επισκέφτηκε. Τεράστια γαϊδουριά με αρνητικότατο συμβολισμό και καμία απολογία. Φανταστείτε να έκανε κάτι τέτοιο οποιοσδήποτε άλλος στη θέση του τι επανάσταση θα γινόταν στα ΜΜΕ.

Φωτογραφία: C messier

Για να διαβάσετε δωρεάν το βιβλίο του Δημήτρη Κοντογιάννη «Δεν έχουμε Δημοκρατία: Μια κάπως μποέμ απόδειξη για κάτι που όλοι λίγο-πολύ γνωρίζαμε», πατήστε εδώ!