Δεν θα μπορούσαμε λοιπόν, με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος, να μη θέσουμε τους προβληματισμούς μας σε πολιτική βάση. Υποστηρίζω την άποψη ότι η σημερινή κατάσταση είναι αποτέλεσμα υπέρμετρου «δανεισμού»: οικονομικού δανεισμού της χώρας από το εξωτερικό, οικονομικού δανεισμού των πολιτών από τις ιδιωτικές τράπεζες και «δανεισμού» φυσικών πόρων από το περιβάλλον. Το μοντέλο της ανάπτυξης που ακολουθούμε οδήγησε σε έναν άκρατο καταναλωτισμό, απελευθέρωση των αγορών χωρίς έλεγχο, επέτρεψε τον παράνομο πλουτισμό σε βάρος των δημοσίων αγαθών, επέτρεψε την κατασπατάληση και την υποβάθμιση των φυσικών πόρων και την καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος. Αυξάνονται διαρκώς οι ανάγκες μας σε ενεργειακούς πόρους για καύσιμα και ηλεκτρισμό, σε πρώτες ύλες, σε τρόφιμα και νερό, τα οποία ωστόσο κατανέμονται εντελώς άνισα στους πληθυσμούς της γης. Ως αποτέλεσμα, αντιμετωπίζουμε τεράστια οικονομικά αδιέξοδα, διογκώνονται οι κοινωνικές αδικίες και απειλούμαστε από μολυσμένα τρόφιμα και νερά, ρυπασμένες θάλασσες, την ατμοσφαιρική ρύπανση, τα σκουπίδια μας και τα απόβλητά μας, την πυρηνική καταστροφή, ενώ αντιμετωπίζουμε όλο και πιο συχνά πλημμύρες, πυρκαγιές και άλλες φυσικές καταστροφές.
Πριν λοιπόν ξεπεράσουμε οριστικά τη «φέρουσα ικανότητα» των κοινωνικών δομών, των οικοσυστημάτων και της ίδιας της χώρας μας, πρέπει να οικοδομήσουμε την οικονομία μας, την κοινωνία μας και τη σχέση μας με το περιβάλλον σε μια νέα βάση. Με κοινωνική δικαιοσύνη, αλληλεγγύη, λογοδοσία, εθνική αξιοπρέπεια, με σεβασμό στο φυσικό περιβάλλον και στους πόρους που μας παρέχει. Γνωρίζουμε καλά ότι για να αντιμετωπίσει η ελληνική οικονομία την ύφεση και να μειωθεί η ανεργία, βασικοί άξονες είναι η ανάπτυξη του πρωτογενούς τομέα και του τουρισμού. Η ανάπτυξη του αγροτικού τομέα όμως πρέπει να γίνει με εξορθολογισμό στη χρήση των φυσικών πόρων, με διασφάλιση της ποιότητας των ελληνικών προϊόντων, που εμείς πρώτοι πρέπει να στηρίξουμε και με την αποτελεσματική προώθησή τους στις ελληνικές και ξένες αγορές. Η ανάπτυξη του τουρισμού πρέπει να ενισχυθεί με υψηλό επίπεδο παροχή υπηρεσιών, με σωστή σχέση ποιότητας τουριστικού προϊόντος και κόστους και με την ανάδειξη των πολύτιμων φυσικών μας θησαυρών.
Συμπερασματικά λοιπόν να πούμε ότι η λύση του οικονομικού και του περιβαλλοντικού προβλήματος πρέπει να γίνουν παράλληλα. Διότι διαφορετικά, το ένα θα ακυρώνει το άλλο. Ας αγωνιστούμε όλοι, ώστε αυτή η κρίση να γίνει μια νέα ευκαιρία.
