Guest

Κότες τρίλιρες παντού

 

Αυτά τα λέω γιατί κι εγώ, όπως φαντάζομαι και η πλειονότητα των ελλήνων, πριν από μερικές ημέρες παρακολούθησα την παράσταση για ένα υπουργό οικονομικών στην εκπομπή του Χατζηνικολάου.

Εδώ παρενθετικά θα κάνουμε διάλλειμα για τσιγάρο. Δεν είμαι σίγουρος αν το ξέρετε αλλά εδώ στη Σκανδιναβία σπάνια, πολύ σπάνια κάποιος καπνίζει στο σπίτι. Δεν υπάρχει κανένας απολύτως νόμος που να το απαγορεύει, αν και τα τελευταία χρόνια όλο και περισσότερα ενοικιαζόμενα σπίτια έχουν σαν όρο το μη κάπνισμα. Φανταστείτε λοιπόν, σε ένα περιβάλλον που οι θερμοκρασίες είναι απαγορευτικές για ανοιχτά παράθυρα έστω και για λίγα λεπτά τους περισσότερους μήνες του χρόνου, που ακόμα και το τηγάνισμα δημιουργεί πρόβλημα, να καπνίζεις. Εγώ που είμαι καπνιστής δεκαετίες και θα είχα πρόβλημα.

Έτσι λοιπόν αν θέλεις να καπνίσεις βγαίνεις έξω, στο κήπο, στο μπαλκόνι ή στο κοινόχρηστο χώρο. Μεταξύ μας τώρα, έχω μια θεωρεία – σήμερα είναι η μέρα των θεωριών όπως φαίνεται – ότι το κάπνισμα βοηθά την κοινωνική ένταξη – τις περισσότερες γνωριμίες που έχω κάνει, από τη γειτονιά μου μέχρι τους επαγγελματικούς μου χώρους, τις έχω κάνει σε διάλλειμα για τσιγάρο κάπου στη πίσω πλευρά κτηρίων.

Ε, λοιπόν σας πληροφορώ, ότι μετά από τόσα χρόνια στη Σκανδιναβία κόντεψα να ανάψω τσιγάρο στο γραφείο μου, που είναι και ένα μικρό δωμάτιο γεμάτο βιβλιοθήκες, και μέτραγα τα δευτερόλεπτα να κάνει διάλλειμα για διαφημίσεις για να τρέξω στο μπαλκόνι. Εδώ είμαι τυχερός, έχω δικό μου μπαλκόνι.

Τώρα βέβαια θα περιμένετε να σας πω κρίσεις. Λοιπόν, λίγα έχω να πω γι αυτά που είπε. Ο άνθρωπος είναι τόσο αποστασιοποιημένος από την Ελλάδα και τον μέσο Έλληνα που ό,τι και να έλεγε ακουγόταν σαν να μίλαγε λαπωνική παγοκολώνα. Λες και ζούσε σε κάποια άλλη χώρα και ήρθε επισκέπτης για να μας δώσει τα φώτα του.

Υπήρξαν στιγμές που ο υπόδηλος σαρκασμός του όταν απαντούσε σε ερωτήσεις του ακροατηρίου, με ενόχλησε αλλά όταν είπε εκείνο το: «Ξέρετε πόσες επιστολές λαμβάνω από πολυεθνικές γιατί πληρώνουν πολλά στην Ελλάδα» και το επόμενο, «με επισκέφτηκε ο μεγαλύτερος βιομήχανος της Ελλάδας και μου έδωσε συγχαρητήρια για τα μέτρα αν και είναι εις βάρος του» ένιωσα ρίγη.

Βρε στουρνάρι οικονομολόγε, έχεις την ονείρωξη ότι αν τους έβαζες μηδέν φορολογία θα ερχόταν κάποια πολυεθνική και θα σε παρακάλαγε να τους φορολογήσεις; Εδώ αυτοί κοντεύουν να ζητάνε να τους πληρώνουμε γιατί …επενδύουν (μην ξεχνάμε και το success story) στην Ελλάδα …όταν επενδύσουν! Όσο για τον μεγαλύτερο βιομήχανο στην Ελλάδα, γιατί να μη σου δώσει συγχαρητήρια; Φθηνό εργατικό δυναμικό, απολύσεις κατά βούληση και τα κέρδη στην Ελβετία. Α, έχει και ζημιές. Ακρίβυναν τα κουβανέζικα πούρα από ό,τι άκουσα. Μα είναι δυνατόν να λέγονται αυτά από ένα υπουργό δημόσια και να περιμένει και κατανόηση;

Α, ναι περίμενε κατανόηση. Ειδικά όταν είπε εκείνο το περίφημο, «υπάρχουν άνθρωποι στο οικογενειακό μου περιβάλλον που ζουν με πολύ λίγα λεφτά. Η μητέρα μου , ο πεθερός μου, η πεθερά μου… Ξέρω πάρα πολύ καλά τι σημαίνει να ζεις με 500 ευρώ το μήνα.» Και ένα δάκρυ κύλισε από το μάτι για τη πεθερούλα του. Η Μάρθα Στούρτση!

Ακροατήριο και παρουσιαστής έμειναν να ψελλίζουν κάτι άσχετο. Τι καιρό κάνει έξω, τι φάγατε χθες το βράδυ, ένα διπλό με απ’ όλα και άλλα σχετικά. Η αλαζονεία σε όλο το μεγαλείο της.

Αλλά εκεί πια που φάνηκε η αποστασιοποίηση του από κάθε τι ελληνικό ή τον κάθε Έλληνα ήταν όταν ρωτήθηκε για το περίφημο γερμανικό κατοχικό δάνειο. Να σας πω την αλήθεια κι εγώ ξέρω ό,τι έχω διαβάσει, και αυτά που έχω διαβάσει δεν περιορίζονται στις ελληνικές εφημερίδες και περιοδικά και όλα μοιάζουν να έχουν μια νομική βάση. Μάλιστα εντυπωσιακή είναι ακόμα και η στροφή στο θέμα του Γερμανού στουρναριού του Σόϊμπλε, που ενώ στην αρχή αρνιόταν την ύπαρξη του θέματος τώρα κάνει τον Στουρνάρα. Και κάνει τον Στουρνάρα γιατί στη συγκεκριμένη συνέντευξη ο Έλληνας υπουργός απάντησε με, δεν ξέρω, δεν είδα, δεν ήμουν εκεί, άντε μην στενοχωρήσουμε τους Γερμανούς φίλους μας και για την ταμπακιέρα …το ξέχασε. Έγινε Σόϊμπλε. Σε ένα θέμα τόσο ελληνικό.

Όταν η εκπομπή τέλειωσε, έκανα τσιγάρο. Όχι, έκανα τσιγάρα, πολλά. Το να παρακολουθείς τον Στουρνάρα να συνεντευξιάζεται, είναι επικίνδυνο για την υγεία. Ο άνθρωπος που τα τελευταία δυο χρόνια μας εγκαλεί μόνιμα και κουνώντας το δάχτυλο, να αναλάβουμε την οικονομική ευθύνη των λαθών που έκαναν όμοιοι του τα τελευταία σαράντα χρόνια, με τη λογική του «μαζί τα φάγαμε», είναι ένα αλαζονικό, ευθυνοφοβικό και ανεύθυνο ανθρωπάκι. Ένα ανθρωπάκι που ακόμα κι όταν ήρθε η ώρα της αναφοράς των θυσιών, έβαλε μπροστά τον πεθερό του και τη πεθερά του αποστασιοποιημένος ψυχρά ακόμα κι από την οικογένεια του. Ένας υπουργός οικονομικών, κότα τρίλιρη και μακροπουπουλάτη.

 

Αλλά μιας και μιλάμε για κότες, αυτός που πραγματικά έγραψε τη εβδομάδα που μας πέρασε ήταν η Ντόρα. Μάλιστα, αυτή η Ντόρα. Η Ντόρα του «εμένα μου φέρονται με το σεις και με το σας.» Αυτή η Ντόρα. Παρατηρώντας λοιπόν τα «παλληκάρια» της εγκληματικής Χρυσής Αυγής στην ορκωμοσία την Δευτέρα, νομοταγείς και με το κεφάλι χαμηλωμένο τους αποκάλεσε, «Κότες τρίλιρες και μακροπουπουλάτες».

 

Τώρα όλοι γελάσαμε με αυτό που είπε η Ντόρα και σημειολογικά και στα όρια ενός λογικού ανθρώπου που ψάχνει να βρει την ανδρεία ακόμα και μέσα στο κούφιο και ψεύτικο αντριλίκι, τα παράσιτα της Χρυσής αυγής ήταν σκέτη απογοήτευση. ΑΛΛΑ, αλλά πόσο επικίνδυνο είναι το διαστρεβλωμένο πάθος τους για εξουσία, ώστε να είναι διατεθειμένοι να πουλήσουν ακόμα και τη μάνα τους για να πετύχουν αυτό που θέλουν; Και το κάνουν μάλιστα συντονισμένα με στρατιωτική πειθαρχία και προμελετημένα. Μήπως αυτό ακριβώς είναι που τους κάνει και τόσο επικίνδυνους;

 

Αλλά επικίνδυνο είναι και αυτό που συμβαίνει με τα ελληνικά πανεπιστήμια. Αφού κόψαμε την πληροφόρηση – εμείς στο εξωτερικό συνεχίζουμε να βλέπουμε μαύρη οθόνη και η ελληνική παρουσία έχει αφαιρεθεί από όλα τα καλωδιακά δίκτυα – τώρα βλέπουμε μαύρο και στα πανεπιστήμια. Μαύρο στο μέλλον μας. Το μόνο που λείπει είναι να αναθέσουν τις διαπραγματεύσεις με τους καθηγητές στον Καψή! Αφού λοιπόν σιγουρευτήκαμε ότι κάψαμε το παρελθόν και με τη ΔΤ το παρόν, ας κάψουμε και το μέλλον.

 

***************************************************************

Αντωνάκη, έξω πάμε καλά κι ότι θέλουμε τους λέμε, το θέμα όμως είναι, αυτοί τι ακούνε!

***************************************************************

Καψερέ μου Καψή, έτσι όπως πας καις και τις τελευταίες ελπίδες αξιοπρέπειας που σου είχαν μείνει. Σε έκαψαν αγόρι μου και δεν θες να το καταλάβεις.

***************************************************************

Το νου σας ρεμάλια, το νου σας. Μη βγουν αληθινοί και οι Times και τα κάνετε σαν τα μούτρα σας εκεί που το έχετε πάει και βγουν τα καθάρματα από τη φυλακή, το νου σας ρεμάλια.

***************************************************************

Αντωνάκη, θυμάσαι πως ξεκίνησε το Watergate; Κατά λάθος. Θυμάσαι που κατέληξε;

***************************************************************

Στη φωτογραφία, Έλληνας υπουργός σκάφτεται τη πεθερά του και δακρύζει!

Προηγουμενο ΑρθροΕπομενο Αρθρο

Θάνος Καλαμίδας, ένας Έλληνας στο Παρίσι και στο Λονδίνο και στο Βερολίνο και στο Τόκιο και τελευταία στο Ελσίνκι. Για εικοσαετία ελεύθερος σκοπευτής και αναλυτής για Βρετανικά μέσα με ανταποκρίσεις από τη Νότια Αφρική μέχρι την Κίνα, από την Νικαράγουα μέχρι το Σουδάν. Τα τελευταία χρόνια αναλυτής για Σκανδιναβικά, Βρετανικά και Γαλλικά έντυπα σε θέματα που κυρίως αφορούν την ευρωπαϊκή κοινότητα.

Κότες τρίλιρες παντού

του Θάνου Καλαμίδα.

Λοιπόν έχω μια λίγο τραβηγμένη θεωρεία που δεν θα μου κάνει καμία έκπληξη αν κάποια μέρα βγει αληθινή. Πιστεύω, που λέτε, ότι κάπου υπάρχει ένα μυστικό κτίριο, κάτι μεταξύ υψίστης ασφάλειας ψυχιατρική κλινική και εργοστασίου, που μαζεύουν μικρά παιδιά. Αφού λοιπόν τους κάνουν συναισθηματική λοβοτομή, αφιερώνουν τα υπόλοιπα εικοσιπέντε χρόνια της ζωής τους μελετώντας με απάνθρωπες μεθόδους πως θα γίνουν υπουργοί οικονομικών.

Αυτά, γιατί δεν μπορώ να βρω καμία άλλη λογική εξήγηση γιατί όλοι οι υπουργοί οικονομικών σε όλο τον κόσμο έχουν τόσα πολλά κοινά χαρακτηριστικά και ειδικά όταν τους ακούς να συνεντευξιάζονται δυσκολεύεσαι να τους ξεχωρίσεις. Μάλιστα, είμαι σίγουρος ότι έχουν αναπτύξει και δικούς τους τρόπους επικοινωνίας που εμείς οι κοινοί γήινοι δεν καταλαβαίνουμε. Α, και η ιδεολογία, όπως τουλάχιστον εμείς την καταλαβαίνουμε, δεν έχει καμιά σημασία γι αυτούς. Φιλελεύθεροι, σοσιαλιστές, καπιταλιστές ή κομουνιστές οι υπόλοιποι, υπουργοί οικονομικών αυτοί.

Συνεχίζοντας να χρησιμοποιείτε την ιστοσελίδα, συμφωνείτε με τη χρήση των cookies. Περισσότερες πληροφορίες.

Οι ρυθμίσεις των cookies σε αυτή την ιστοσελίδα έχουν οριστεί σε "αποδοχή cookies" για να σας δώσουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία περιήγησης. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε αυτή την ιστοσελίδα χωρίς να αλλάξετε τις ρυθμίσεις των cookies σας ή κάνετε κλικ στο κουμπί "Κλείσιμο" παρακάτω τότε συναινείτε σε αυτό.

Κλείσιμο