Και για να δούμε τι θα γίνει. Τα πρόβατα του αποκόμματος θα ψηφίσουν μονοκούκι ναι. Ο ΣΥΡΙΖΑ σιγά μην ψηφίσει ναι. Όχι θα ψηφίσει, αφού ξέρει ότι το παιχνίδι είναι στημένο και η κυβέρνηση δεν πέφτει. Η ΔΗΜΑΡ θα κάνει την πάπια μιας και το ψάχνει ακόμα. Με ποιον θα τα έχει καλά, αν θα είναι ο Κουβέλης αρχηγός, αν θα γίνει πρόεδρος κι αν το σουβλάκι πρέπει να λέγεται πίττα καλαμάκι. Τέτοιες ιδεολογικές ανησυχίες και που να βρει χρόνο να δείξει εμπιστοσύνη.
Οι ΑΝΕΛ αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα αυτή τη περίοδο για να ασχοληθούν. Έκανε ο μπούλης ο Καμμένος τη Ραχήλ ή η Ραχήλ τον Καμμένο. Τέτοια προβλήματα και που να δείξεις εμπιστοσύνη και σε ποιον με τα εξώδικα να πηγαινοέρχονται. Έτσι θα ψηφίσουν όχι μπας και με τον ΣΥΡΙΖΑ δει και κανένα υπουργείο ο Καμμένος που του έλειψαν τα υπουργικά ελικόπτερα όταν πηγαίνει στην Ικαρία.
Το ΚΚΕ θα απουσιάσει καταγγέλλοντας τον απερχόμενο καπιταλισμό, τον εισερχόμενο καπιταλισμό και τους Ινδούς για τον κατασκοπευτικό δορυφόρο που έστειλαν στον Άρη για να κατασκοπεύει τα πράσινα ανθρωπάκια. Η Χρυσή Αυγή θα απουσιάσει κι αυτή, αλλά για άλλους λόγους. Να μην καρφωθεί ακόμα η δουλειά που με τόσο κόπο έχει κάνει ο Μπαλτάκος. Άστο ακόμα το χέρι-χέρι με τον Αντωνάκη, θα έρθει κι αυτή η ώρα, αλλά όχι ακόμη. Προς το παρόν ας το παίξουμε …αντισυστημικοί, μη χάσουμε και κανένα ψηφουλάκι τώρα που πουλάμε ακριβά το τομάρι. Τι σου μαθαίνουν της φυλακής τα σίδερα!!!
Οι ανεξάρτητοι βουλευτές; Εκεί γελάμε. Ανεξάρτητοι δεν υπάρχουν πια, τους πάτησε το τραίνο. Αμέσως στο μαντρί και να μη βελάζουμε. Άντε για να σας ξαναβάλει η λίστα ο Αντωνάκης. Οπότε τι μένει; Από τη μια ο ΣΥΡΙΖΑ με τους με η χωρίς Ραχήλ ΑΝΕΛ, κι από την άλλη το απόκομμα του κυρίου συνταγματολόγου, η Νέα Ελλάδα του χειμώνα του Αντωνάκη, κάτι ανεξάρτητοι εξαρτημένοι και ότι έχει απομείνει από τη Νέα Δημοκρατία.
Τώρα το επόμενο ερώτημα είναι, θα εμπιστευτεί αυτό που έχει απομείνει από τη Νέα Δημοκρατία – και που παρεμπιπτόντως γιόρτασε 40χρονα την προηγουμένη βδομάδα – αυτόν που έκανε την Ελλάδα ξέφραγο αμπέλι το 90, αυτόν που αποστάτησε το 91, αυτόν που τους πρόδωσε το 94, να συνεχίσει να καταστρέφει την Ελληνική Δημοκρατία; Θα συνεχίσουν να εμπιστεύονται τη μοίρα αυτού του τόπου στο απόκομμα του -3% και στο άντε 10% του πολιτικού σαμαρικού χειμώνα, που ετοιμάζει συνεργασίες σκοτεινές με τα κοινωνικά παράσιτα της Χρυσής Αυγής; Θα γίνουν με την ψήφο εμπιστοσύνης τους συνένοχοι του πιο δουλικού σε συμφέροντα και υπόδουλου πρωθυπουργού που έχει περάσει από την Ελλάδα;
Για να δούμε. Αλλά πως το λέει ο σοφός λαός; Δευτέρα και κοντός ψαλμός αλληλούια, και μετά θα δούμε πόσο μακριά είναι το αμήν. Για να δούμε, θα βγει η Βούλτεψη τη Τρίτη και θα μιλήσει για ανανέωση της λαϊκής εντολής με μια στημένη βουλή και ένα πρωθυπουργό που επιβιώνει χάρις σε ένα απόκομμα και συνταγματικούς ακροβατισμούς; Για να δούμε, κανένας από αυτούς που έδωσαν ψήφο εμπιστοσύνης δεν θα νοιώσει την ξεφτίλα; Το βάρος των τριάντα αργυρίων της λίστας; Για να δούμε, μια βδομάδα μετρά τα σαραντάχρονα, πόσοι νεοδημοκράτες θα δώσουν τη χαριστική βολή στο κόμμα του Καραμανλή;
Και μην σας τρομάζουν ωρέ κλεφτόπουλα, αυτά τα περί εκλογών σημαίνει ανωμαλία και ανησυχία στην Ευρώπη και διεθνείς αγορές. Η μόνη ανωμαλία σε αυτό το τόπο είναι η συγκυβέρνηση Σαμαρά Βενιζέλου. Κι αν δεν το έχετε καταλάβει, η Ευρώπη ψυχορραγεί και το λέει ο Κάμερον της Αγγλίας και όσο για τις διεθνείς αγορές, όσο τους στήνεσαι περισσότερο ζητάνε. Πάμε για εκλογές για να μπει και ο κάθε κατεργάρης στη τρύπα του. Να χαθεί το απόκομμα από τον χάρτη και να ψάχνει ο Αντωνάκης καινούργια όνομα για την καινούργια του Ελλάδα.
Ο ταξιτζής σήμερα το μεσημέρι μου έλεγε, «Εγώ είμαι νεοδημοκράτης από παππού, αλλά τώρα θα ψηφίσω ΣΥΡΙΖΑ γιατί τι άλλο χειρότερο θα κάνει από τον Σαμαρά;» Επειδή αυτή η κουβέντα είναι δημιούργημα και αποτέλεσμα των έργων Σαμαρά και ΣΙΑ που τον συντροφεύουν τα τελευταία χρόνια, και μόνο γι’ αυτό αξίζει να φύγει και ας σημαίνει αυτό ότι θα βγει ο Αλέξης. Και τι έγινε ωρέ λεβέντες. Εδώ επιβιώσαμε Αντρέα και Σημίτη, έναν Αλέξη δεν θα αντέξουμε; Μπορεί να είναι χειρότερος από τον Σαμαρά; Η ξεχάσατε το Σημίτη κι’ όλας; Μόνο ο Σαμαράς μπορεί να ανταγωνιστεί αυτό το άθλιο ανθρωπάκι στο κακό που έκανε στην Ελλάδα.
Αλλά μ’ αυτά και τα άλλα, γι’ άλλα ήθελα να σας μιλήσω σήμερα και γι’ άλλα σας μιλάω. Όπως πάντα με τρώει η επικαιρότητα. Για να δούμε τώρα. Α, ναι. Φεύγω σε λίγες μέρες.
Αυτή που λέτε είναι η τέταρτη φορά που έχω έρθει στην Ελλάδα τα τελευταία πέντε χρόνια. Κάθε φορά φεύγω με μπερδεμένα συναισθήματα. Ναι μου λείπουν οι φίλοι μου και η πολύ μικρή πια, οικογένεια μου στην Ελλάδα. Ναι μου λείπουν όλα όσα φαντάζεστε, από το σουβλάκι μέχρι τις μπάμιες και από τον απογευματινό φραπέ μέχρι το βραδινό ουζάκι. Αλλά ίσως παράλληλα να έχω γίνει κι εγώ βόρειος, να με έχει επηρεάσει πια το χιόνι και ο συννεφιασμένος ουρανός, γιατί υπάρχουν και πολλά άλλα που με διώχνουν. Με ενοχλούν. Με πειράζουν. Και με πονάνε.
Τη προηγούμενη Παρασκευή έγραψα κάτι που θα ήθελα να το αλλάξω τώρα. Έγραψα ότι όλα αλλάζουν και όλα τα ίδια μένουν. Έλειπε μια λέξη που μάλλον θα αλλάξει και το νόημα. Όλα αλλάζουν και όλα τα χειρότερα μένουν.
Και αυτό είναι που με έχει βαρύνει πολύ τις τελευταίες μέρες γιατί το βλέπω παντού γύρω μου. Με έχει βαρύνει τόσο πολύ που ίσως να χρειαστεί να περάσει ένα διάστημα μέχρι να ξαναέλθω στην Ελλάδα. Αλλά ας μην λέμε και μεγάλα λόγια.
Από ό,τι φαντάζεστε μετά τις πρώτες μέρες άρχισα να μιλάω όλο και με περισσότερο κόσμο, άρχισα να βλέπω όλο και περισσότερα πράγματα – πέρα από τη χαρούμενη τουριστική βιτρίνα που μου έδειχναν οι Κυκλάδες – και έφτασα μάλιστα στο σημείο να δω και τηλεόραση. Μάλιστα τηλεόραση. Από το ντροπιαστικό της Νεριτ, το χυδαίο του Σκάι μέχρι το μεgάλο απαράδεκτο του αντένα κλπ.
Θα μου πείτε, γυρεύοντας πήγαινες να σε πιάσει κατάθλιψη. Κάνετε λάθος. Και μάλιστα αυτή είναι η συμβουλή μου προς όλους όσους ταξιδεύουν. Αν θέλεις να καταλάβεις τι συμβαίνει σε ένα λαό παρακολούθησε για μερικές ώρες την τηλεόραση του. Δες πως βλέπουν το λαό αυτοί που παίζουν με το μυαλό του και τις επιθυμίες του, τα θέλω του και τα όνειρα του.
Σας νιώθω να ενοχλήστε. Όχι, η Ελένη Μενεγάκη δεν είναι ο μέσος Έλληνας αλλά η Ελένη Μενεγάκη έχει την ψήφο του μέσου Έλληνα να τον εκφράζει. Αλλιώς δεν θα κυριαρχούσε μετά από τόσα χρόνια. Αλλά ας μην κολλάμε στην Ελένη, ένα απλό παράδειγμα είναι.
Όπως απλό παράδειγμα είναι και αυτό που είπε η Σοφία Βούλτεψη – ξέρετε, η κυριά που εκφράζει την ελληνική κυβέρνηση – για όλα όσα συμβαίνουν με τους Ρόμα στο Χαλάνδρι. Δεν έχω μπροστά μου πως ακριβώς το είπε, αλλά το νόημα είναι ότι οι Ρόμα δεν μπορούν να ζουν δίπλα σε ανθρώπους. Δηλαδή οι Ρόμα δεν είναι άνθρωποι για τη κυρία Βούλτεψη;
Τώρα θα πάρω ευκαιρία από αυτό για να πω κάποια πράγματα αλλά μην κολλήσετε στο παράδειγμα της Βούλτεψη και των Ρόμα, θα σας προκαλούσα – η λέξη ‘προκαλώ’ απόλυτα συνειδητή – να κοιτάξετε μέσα σας και να δείτε πόσες Βούλτεψη κρύβει ο καθένας μας. Εγώ είμαι σίγουρος ότι αν μιλήσεις με την Βούλτεψη και παρ’ όλο ότι την θεωρώ ανέκδοτο για το ρόλο που της έδωσαν να παίξει, δεν είχε καμία απολύτως πρόθεση να πει κάτι ρατσιστικό. Μάλιστα θα την εξαγριώσει και μόνο η σκέψη ότι κάποιοι σκέφτηκαν κάτι τέτοιο. Αλλά το είπε. Και ήταν ρατσιστικό κι αν θέλει να το στολίσουμε λίγο πιο όμορφα ήταν σίγουρα γεμάτο προκατάληψη που όμως είναι κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας και πραγματικότητας μας αρέσει δεν μας αρέσει.
Δεκάδες μικρές και μεγάλες προκαταλήψεις που πάντα υπήρχαν στην ελληνική κοινωνία αντί για να τις καταπολεμήσουμε και να τις εξαλείψουμε τις έχουμε θεριέψει. Και ξέρετε ποιο είναι το πιο τραγικό. Ότι εμείς οι Έλληνες για δεκαετίες ίσως και αιώνες έχουμε γίνει θύματα αυτών των προκαταλήψεων και έχουμε διωχτεί και βασανιστεί χάρις σε αυτές τις προκαταλήψεις. Αυτό το τελευταίο είναι που με σκοτώνει περισσότερο από όλα.
Οι περισσότεροι στην Ελλάδα έχουν την ψευδαίσθηση ότι όλοι εμείς που ζούμε στο εξωτερικό όταν λέμε ότι είμαστε Έλληνες, οι ξένοι αμέσως στρώνουν το βυζαντινό πορφυρό χαλί και απαγγέλουν στοίχους του Ομήρου. Κάνετε λάθος. Οικτρό λάθος. Και τα πράγματα έχουν χειροτερέψει πολύ τα τελευταία χρόνια.
Τζαμπατζήδες κλεφτάκους μας θεωρούν, καμάκια που δουλέψαμε χαζούλες ξανθιές για να μας φέρνουν στη χώρα τους να μας ταΐζει το κράτος μας θεωρούν. Σερβιτόρους σε ελληνικό εστιατόριο μας θεωρούν η τίποτα ξεχασμένους ναύτες που ξεμείναμε. Αυτά μας θεωρούν. Το έχω ξαναγράψει και μάλιστα εδώ στο apopseis. Το κάθε τι που έχω πέτυχει – το κάθε τι που οι χιλιάδες συμπατριώτες μας έχουν πέτυχει στο εξωτερικό πέρα από το να πλένουν πιάτα – το πέτυχαμε με κόπο και κάνοντας πολλές φορές δίπλες και τριπλές προσπάθειες από τους άλλους για να αποδείξουμε ότι αξίζουμε να πάρουμε αυτό που μας ανήκει.
Και μην ακούσω καμία ελληνοκεντρική αηδία. Δεν είναι γιατί μας ζηλεύουν. Είναι γιατί βοηθήσαμε κι εμείς να χτιστούν όλες αυτές οι προκαταλήψεις που μας τυραννάνε γενιές ολόκληρες. Είναι γιατί εξήγαμε κατά περιόδους αυτό το ντεμέκ και το θεωρούσαμε και μαγκιά που δείχναμε στους κουτόφραγκους τι σημαίνει να είσαι βαρύς και «έξυπνος» Έλληνας. Αυτοί το ονομάζανε κλεφτάκο και τεμπέλη αλλά εμείς που να ακούσουμε. Και για να κλείσω αυτή τη παρένθεση, ναι γεμίζαμε τα ορυχεία και τα εργοστάσια της Γερμανίας και του Βελγίου με Έλληνες αλλά γέμιζαν και οι Γερμανικές και οι Βέλγικες φυλακές με Έλληνες. Όπως οι Αλβανοί στην Ελλάδα ή οι Φιλανδοί στη Σουηδία.
Αλλά δεν είναι μόνο οι τσιγγάνοι, οι Ρόμα, οι γύφτοι. Είναι και οι μετανάστες, λες κι εμείς είμασταν ο λαός της επαγγελίας και όχι ο λαός οπού έχει ανοίξει ταβέρνα «Ο Ζορμπάς» σε κάθε χώρα της υφηλίου, με χιλιάδες Έλληνες σε εργοστάσια να δουλεύουν σκλάβοι διπλές βάρδιες, με καροτσάκια να πουλάμε πραμάτεια στη Νέα Υόρκη και τη Νυρεμβέργη, λες κι εμείς οι Έλληνες δεν υπήρξαμε και δεν υπάρχουμε σαν παράνομοι και μη καλοδεχούμενοι μετανάστες.
Έχω πολλές φορές γράψει ότι αυτά που γράφουν και λένε στην Ελλάδα καθημερινά για του ξένους – αφού το συνοδεύσουν με το «εγώ Χρυσαυγήτης δεν είμαι αλλά…» – οι περισσότεροι από εμάς τα ακούμε καθημερινά εκεί που ζούμε ανεξάρτητα της θέσης που βρισκόμαστε. Και μπορεί στους περισσοτέρους από εμάς να μη συνέβη στον εργασιακό μας χώρο – αν και ξέρω περιπτώσεις που εκεί ήταν που τα πράγματα ήταν χειρότερα – όλοι μας έχουμε ζήσει την ξενοφοβία και το ρατσισμό στη καθημερινότητα μας. Παραδείγματα προσωπικά έχω γράψει πολλές φορές στο παρελθόν εδώ στο apopseis.
Καθόμαστε που λέτε προχτές σε καφέ και η τηλεόραση δείχνει ειδήσεις. Όπου να ‘ναι αρχίζει το ματς και υποχρεωτικά τρώμε δεκάλεπτο ειδήσεων. Και δείχνει εικόνες από Συρία και Γάζα. Και να σου μικρά παιδάκια με αίμα στο πρόσωπο, και να σου μικρά παιδάκια να κλαίνε και να μουρμουρίζουν από το διπλανό τραπέζι, «δολοφόνοι Αμερικάνοι», «αυτοί οι φανατικοί μουσουλμάνοι φταίνε», «μα κοίτα και τους εβραίους.» Δεν άντεξα.
Νομίζετε ότι κάτι πρέπει να γίνει με αυτά τα παιδάκια; «Μάλιστα!» μου απαντάει κύριος με μεγάλο μουστάκι και η κυρία με τα γυαλιά κουκουβάγια κουνάει το κεφάλι της δίπλα του ρουφώντας το φραπέ της.
Και τι να γίνει; Εγώ συνεχίζω αθώα. «Να ασχοληθεί ο ΟΗΕ,» απαντάει ο κύριος όλο σιγουριά που βρήκε λύση. Μα ασχολείται ο ΟΗΕ και μάλιστα κάποια από αυτά τα παιδάκια θα έρθουν μέσω του ΟΗΕ στην Ελλάδα ή και έχουν ήδη έρθει. «Σιγά μην έρθουν στην Ελλάδα, εδώ πεινάμε.» μου απαντάει ο κύριος που με τη σειρά του τώρα ρουφάει δυνατά το φραπέ.
Μα ήδη υπάρχουν παιδάκια στην Ελλάδα, από Σομαλία, Νιγηρία, Κονγκό, Αφγανιστάν και μάλιστα έχουν έρθει μαζί με τον μπαμπά τους και τη μαμά τους. «Αυτοί είναι παράνομοι μετανάστες» με αγριοκοιτάζει ο κύριος. Κυνηγημένοι άνθρωποι είναι που τρέχουν για τη ζωή τους, εγώ επιμένω. «Άντε καλέ, αυτοί είναι όλοι κλέφτες, εμείς στην Ανάβυσσο ζούμε μέσα στον τρόμο με όλους αυτούς τους ξένους που έχουν έρθει και μας κλέβουν.» Πετάγεται η κυρία. Σας έχουν κλέψει; Εγώ συνεχίζω τη παράλογη συζήτηση. «Έχω πάρει καραμπίνα κι άμα δω κανέναν μελαμψό θα του ρίξω στο ψαχνό!» Κι αν είναι μελαχρινός από την Ανάβυσσο; «Δεν κάνουν οι Έλληνες τέτοια πράγματα!» Κι εκεί κόπηκε η κουβέντα γιατί η κυρία με τα γυαλιά κουκουβάγιας ήθελε να πάνε για κοψίδια. Ούτε ένα καληνύχτα δεν μας είπαν.
Δεν κάνουν οι Έλληνες τέτοια πράγματα; Στις ελληνικές φυλακές υπάρχουν πολλοί μετανάστες. Οι περισσότεροι γιατί έκλεψαν ένα κομμάτι ψωμί και δεν έχουν τρόπο να ξεφύγουν η έστω να πληρώσουν. Τα μεγάλα εγκλήματα και τις μεγάλες κλοπές Έλληνες, τις κάνουν αλλά ποιος μετράει. Βλέπετε όπως είπε και η κυρία Βούλτεψη, οι μετανάστες όπως και οι Ρόμα, τι θέλουν δίπλα στους ανθρώπους. Αυτοί είναι μετανάστες, Ρόμα.
Τη πρώτη μέρα που μετακόμισα σε ένα πολύ όμορφο διαμέρισμα στο κέντρο του Ελσίνκι, στην είσοδο ένοικος άλλου διαμερίσματος, με ρώτησε από πού είμαι. Από Ελλάδα, του είπα. Και τι δουλειά κάνεις με ρώτησε αμέσως. Εγώ το θεώρησα αγενές σαν πρώτη ερώτηση αλλά είπα δεν πάει ας του πω. Και του είπα. Ξέρετε τι είπε; «Δεν το πιστεύω!» Και στη συνέχεια χωρίς να περιμένει αντίδραση με πληροφόρησε ότι αυτή είναι μια σοβαρή γειτονιά με ανθρώπους μορφωμένους και να το έχω υπόψιν μου. Έπρεπε να τον είχα χαστουκίσει. Όπως θα έπρεπε να έχει χαστουκίσει το κάθε παιδάκι μετανάστης στα φανάρια, τον κύριο με το φραπέ και τη κυρία με τα γυαλιά κουκουβάγιας. Που όσο το παιδάκι βασανίζεται και δολοφονείται από τον Ασάντ και τους Ισραηλινούς στη Γάζα το λυπόμαστε αλλά όταν έρχεται στην Ελλάδα ελπίζοντας να βρει ανθρωπιά γίνεται κλέφτης και υπάνθρωπος.
Αλλά κι αυτό ακόμα είναι μια πλευρά των προκαταλήψεων. Εδώ πια οι προκαταλήψεις έχουν ξεφύγει αγγίζοντας τον διπλανό μας. Που τα βρήκε τα λεφτά. Ποιος ξέρει τι κομπίνες κάνει. Γιατί αυτός έχει αυτοκίνητο κι εγώ έχω παραδώσει τις πινακίδες. Θα του το κάψω. Θα του το κάψω.
Κι εκεί πια ξεφεύγουμε τελείως. Γιατί αυτή πολύ φοβάμαι είναι η Ελλάδα του 2014. Όπως το ανέκδοτο με το γάιδαρο του διπλανού του Χότζα. Το ξέρετε φαντάζομαι. Που αντί να του τον ζητήσει καμιά φορά να κάνει τη δουλειά του, το δηλητηρίασε το ζωντανό. Ένας λαός φοβισμένος και μνησίκακος.
Αλλά δεν είναι αυτός ο λαός που μεγάλωσα εγώ στις γειτονιές του Βύρωνα και του Παγκρατίου το ‘60. Αυτός είναι η κακή πλευρά του λαού που με έδιωξε στις αρχές της δεκαετίας του ’80 από την Ελλάδα. Που χρειάστηκαν τα μνημόνια για να ξαναθυμηθούμε την αλληλεγγύη και ακόμα κι αυτή η λέξη για τους πολλούς δεν έχει βρει ακόμα το νόημα της. Που μέσα στη κατάντια ακόμα σκέφτονται να ψηφίσουν Σαμαρά γιατί συνεχίζει να τους ταΐζει τι ίδιο κουτόχορτο. Το έχουν συνηθίσει βλέπετε.
Θα μου πείτε, τα μνημόνια, η φτώχεια, η ανασφάλεια. Μα εκεί είναι η μαγκιά. Όταν σε βαράνε από παντού εσύ να κρατάς ψηλά τις αρχές σου και την αξιοπρέπεια σου. Να είσαι δημοκράτης και να το δείχνεις. Να μην είσαι αντιρατσιστής όταν βλέπεις τα παιδάκια στη Γάζα στις ειδήσεις και έξω οι βρωμεροί οι ξένοι, όταν το παιδάκι σου ζητάει ένα Σεντ για να σου καθαρίσει τα τζαμιά του αυτοκίνητου σου. Το ίδιο παιδάκι είναι από εικόνες που είδες πριν από τρία χρόνια. Η μαγκιά ρε μεγάλε δεν είναι να μου λες ότι τα μνημόνια σε κάνανε έτσι, αλλά να ξεκινάς την αντίσταση από μέσα σου. Αλλιώς αν ήταν τα μνημόνια που σε κάνανε έτσι, τότε κάτι στραβό υπήρχε μέσα σου από πριν και τώρα απλά βγήκε έξω.
Ήθελα πολλά να γράψω όπως καταλαβαίνετε, αλλά ο χώρος με περιορίζει. Αυτό όμως που ήθελα να πω είναι ότι σε κάθε γωνιά και σε κάθε φάτσα είδα τα χειρότερα χαρακτηριστικά της φυλής μας να με κρυφοκοιτάζουν έτοιμα να με αρπάξουν. Και βλέποντας αυτά τα πράγματα άρχισα να αναρωτιέμαι. Σε ένα λαό που όλα αλλάζουν και όλα τα χειροτέρα μένουν, μήπως ο Σαμαράς είναι ο ιδανικός πρωθυπουργός;
Μήπως εγώ που έχω συνηθίσει όταν δεν είμαι καλά να ανησυχεί ο διπλανός μου, γιατί ξέρει ότι αν δεν είμαι καλά εγώ σήμερα δεν θα είναι αυτός καλά αύριο, είμαι λάθος; Μήπως εγώ είμαι λάθος που ζω σε ένα κράτος που με υπηρετεί, με φροντίζει και με υπερασπίζεται, αντί να έχω ένα πρωθυπουργό υπηρέτη συγκεκριμένης τράπεζας και νταβατζήδων διοδίων και καναλιών, να μου λένε πώς πρέπει να ζω και να ορίζουν τις ανάγκες μου και τα όνειρα μου; Μήπως εγώ είμαι λάθος που η κυβέρνηση μου πρέπει να μου εξηγήσει γιατί με φορολογεί και να μου πει που πάει η εφορία μου αντί να μου πει, εντολές της τρόικας και βουλώστε το; Μήπως εγώ είμαι λάθος που ακόμα σκέφτομαι, ονειρεύομαι και θέλω; Και όχι μόνο για την κόρη μου, αλλά και για μένα στη πέμπτη μου δεκαετία.
Αλλά, Δευτέρα και κοντός ψαλμός αλληλούια και θα δούμε τι θα αποφασίσουν να μας πει η Σοφία Βούλτεψη την Τρίτη. Και η Βούλτεψη, το αλληλούια θα μας το πει, το αμήν πότε θα το πούμε να δούμε!
*********************************************************************
Αντωνάκη, αει χάσου βρε μυρμηγκάκι!
*********************************************************************
Ο Αντωνάκης λέει έχει στο τσεπάκι 160. Σε ποιο τσεπάκι; Του Λαζαρίδη, του Μπαλτάκου ή του Βορίδη;
*********************************************************************
Εσύ με το τσεκούρι, όταν ξεπουλάς να δίνεις μερίδιο και στην Πειραιώς μην τσαντιστεί το αφεντικό.
*********************************************************************
Ποια κουκιά δεν μετράνε και τα υπολόγιζες, κουμπάρε στη Συγγρού;
*********************************************************************
Ανθρωπάκι με τις ευχές σου για το παιδί μου, δεν σε ξεχνώ!
*********************************************************************
Ο Κασιδιάρης είπε ότι έρχεται η ώρα που θα βγουν από τη φυλακή. Πλήρωσε την εγγύηση ο Μπαλτάκος;
*********************************************************************
Βρε μλκ Χρυσαυγήτη στη Σύρο, εσύ με τα μπράτσα γεμάτα αναβολικά και τα μυαλά κενό αέρα. Καλό θα ήταν πριν μιλήσεις στη παρέα για την αρχαία Ελλάδα να μάθεις και ελληνικά. Όσο για τον Όμηρο δυο έπη έγραψε και όχι τους μύθους του Οδυσσέα. Βρε τι άκουσα για μισή ώρα ο άμοιρος.
*********************************************************************
Όσο για σένα με πούρο που βρώμαγε, επειδή άφησες δυο ευρώ δεν αγόρασες και τη κοπελίτσα που σου έφερε …ουίσκι σε τσιπουράδικο!!! Να μη χέσω.
*********************************************************************
Οι συχνές αναφορές μου στον χοντρό δεν σημαίνει ότι έχω κάτι με τους χοντρούς. Κι εγώ αλώστε δεν ανήκω στη ομάδα φτερό, περισσότερο προς σούμο το φέρνω. Αλλά είναι χοντροί και εκεί που δεν θα έπρεπε, κάποιοι είναι Πάγκαλοι και Βενιζέλοι και με αυτούς τα έχω!
*********************************************************************
Και αυτή τη Παρασκευή ψήφο εμπιστοσύνης στο σκίτσο παίρνει ο Θάνος Ραφτόπουλος.
*********************************************************************
Στη φωτογραφία, και ενώ εμείς πίναμε ρακί στην Σύρα, κοντομάνικα στο λιμάνι, στα πιο βόρεια που θα είμαστε από την επόμενη βδομάδα …χιόνιζε!!! Έτσι για να δείτε ότι ακόμα και με Σαμαρά υπάρχει κάτι καλό εδώ!!!
