γράφει ο Λουκάς Γεωργιάδης.
Πριν δύο χρόνια η Νέα Δημοκρατία εξελέγη από την πλειοψηφία του εκλογικού σώματος για να κυβερνήσει τη χώρα, με βάση την ατζέντα που είχε αναπτύξει για μείωση των φόρων και προώθηση των μεταρρυθμίσεων.
Η… έλευση του κορωνοϊού, αλλάζει όμως τα δεδομένα και τις ισορροπίες. Η υιοθέτηση του εμβολίου από τους περισσότερους πολίτες, θα αποτελέσει σε πρώτη φάση, την αφετηρία για μια επανεκκίνηση της χώρας. Ακόμη και αυτοί που έχουν τις αναστολές τους, κατά πλειοψηφία θα αντιληφθούν, ότι είναι ζωτικής σημασίας κίνηση. Όσοι δεν το επιθυμούν για λόγους αντίδρασης και… ιδεολογίας, σε μεγάλο βαθμό θα αναγκαστούν να το κάνουν, γιατί η πραγματική ζωή έχει τους μηχανισμούς για να καλύπτει τα κενά και τις… αδυναμίες της ανθρώπινης φύσης. Το εμβόλιο θα συγκεντρώνει τα πλέον προωθημένα και αδιαμφισβήτητα στάνταρντς που θα επιδράσουν καθ΄ ολοκληρίαν θετικά στον αγώνα της παγκόσμιας κοινότητας για να ελέγξει τον φονικό SARS- COV 2 (Covid-19). Τόσο σε υγειονομικό και οικονομικό επίπεδο, όσο και σε κοινωνικό και ψυχολογικό. Η αντζέντα των θεμάτων που μας απασχολούσαν μέχρι και πριν από 10 μήνες, έχει αλλάξει και μάλιστα θεαματικά και καταλυτικά.
Οι στόχοι στην οικονομία έχουν μεταβληθεί θεαματικά και επιπλέον, οι πολίτες πρέπει να τοποθετηθούν και να κρίνουν ποιος θα «τρέξει» τη χώρα αναπτυξιακά στη μετά covid εποχή. Εν ολίγοις, η σταδιακή ομαλοποίηση της κατάστασης σε υγειονομικό επίπεδο και σε επίπεδο θωράκισης του πληθυσμού, θα συμβαδίζει με την ανάγκη για συμμάζεμα της οικονομίας. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η Ελλάδα, βρίσκεται στη δεύτερη θέση παγκοσμίως ως προς το ύψος του δημοσίου χρέους σε σχέση με το Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν και έχει αναλάβει συγκεκριμένες δεσμεύσεις στην εποχή της μεταμνημονιακής εποπτείας που φέρουν την υπογραφή της προηγούμενης κυβέρνησης. Για παράδειγμα, όταν μια πανδημία οδηγεί σε ύφεση και ταυτόχρονα η βιωσιμότητα του χρέους μας είναι εξασφαλισμένη έως το 2030, αυτό σημαίνει ότι από σήμερα πρέπει να τεθούν οι βάσεις για να καταστεί βιώσιμο στο διηνεκές. Γιατί με όρους οικονομίας, το 2030, είναι… μεθαύριο το μεσημέρι!
Η επόμενη μέρα της επιστροφής στην κανονικότητα δεν μπορεί να έχει αμφσβητήσεις, κενά, παραλείψεις, παρενθέσεις και αστερίσκους. Όπως μια περιπέτεια μέσα σε μια οικογένεια η οποία προκαλεί ψυχολογικό και οικονομικό κόστος, έτσι είναι και το κράτος. Η επόμενη μέρα πρέπει να έχει ένα ξεκάθαρο στίγμα. Δεν μπορεί να σέρνεται από άρρωστες συμπεριφορές του χθες, δεν μπορεί να δοκιμάζεται από τις αβεβαιότητες της… χαζοεπαναστατικής σχιζοφρένειας, δεν μπορεί να συμβιβάζεται με τις πολιτικές ψυχανωμαλίες και τους τυχοδιωκτισμούς.
Μέσα στο 2021, μετά τον Μάιο ή στις αρχές του φθινοπώρου, ο ελληνικός λαός πρέπει να… επανατοποθετηθεί στο πολιτικό σκηνικό, καθώς η λαϊκή βούληση συνιστά την υπέρτατη εντολή της Δημοκρατίας. Οι συνθήκες άλλαξαν, δεν έχουμε το ίδιο αφήγημα και πολύ περισσότερο, δεν μπορούμε να πορευόμαστε με διάφορα… τσιμπούρια που έχουν μαζευτεί εδώ και δεκαετίες στη χώρα. Η περίοδος έως το 2027 θεωρείται κολοσσιαίας σημασίας για να γίνει η χώρα μια μηχανή παραγωγικής ανάπτυξης και θέσεων εργασίας. Τα επόμενα 6-7 χρόνια θα κρίνουν το μέλλον μας τις επόμενες δεκαετίες. Όσο θα μεγαλώνει το ΑΕΠ, τόσο θα βελτιώνεται η προοπτική αποκλιμάκωσης του χρέους, έτσι ώστε να γίνουμε μια κανονική χώρα, χωρίς τον εφιάλτη της σοσιαλκομμουνιστικής κραιπάλης των δανεικών. Για να γίνει αυτό χρειάζονται μεταρρυθμίσεις όπου «θα φάει η μύγα σίδερο και το κουνούπι ατσάλι». Περιθώρια για… χαριεντίσματα, ανούσιες συζητήσεις και διάλογο με τους ανόητους, δεν υπάρχουν.
Το πρόβλημα όμως δεν είναι μόνο δομικό και οικονομικό. Είναι εξόχως πολιτικό και έχει να κάνει και με το εκλογικό σύστημα. Για να πάμε μπροστά θέλουμε αυτοδύναμες κυβερνήσεις που θα «τρέξουν» γρήγορα τις εξελίξεις, εκτός και αν υπάρχουν κόμματα που καταλαβαίνουν τι πρέπει να γίνει και να συμπράξουν για το καλύτερο. Και αν κάποια στιγμή γίνουμε Ελβετία, τότε ας κάνουμε κάθε εβδομάδα εκλογές με την απλή αναλογική! Στο σημείο που έχουμε φτάσει, πρέπει να ληφθούν αποφάσεις και να γιατρευτούν πολλές… πληγές.
Οι… μεταστατικοί όγκοι στο σώμα του πολτικού συστήματος αλλά και της κοινωνίας είναι εξαιρετικά σοβαροί. Ο ηγέτης που κυβερνά πρέπει να εμπνέει στον λαό του εμπιστοσύνη, να μην είναι λαοπλάνος και ψεύτης και κυρίως να έχει κατάρτιση, να διακρίνεται για την αποτελεσματικότητα του, τη συνεργασία του σε όλα τα επίπεδα και φυσικά να προσδίδει αξιοπιστία στη χώρα του. Να τον αναγνωρίζουν οι ομόλογοι του και όχι να είναι σαν τον Χατζηχρήστο στην ελληνική ταινία «Ο Μπακαλόγατος» που ως γραφικός Ζήκος έτρωγε τη φάπα με τον ίδιο τρόπο που τα Rafale εκτοξεύουν τους πυραύλους «Μeteor»!
Μέσα στο 2021, εκτοξεύονται οι πιθανότητες να επαναξιολογήσει το εκλογικό σώμα, συνολικά το πολιτικό σκηνικό. Τόσο για τη συμπεριφορά του μέσα στην πανδημία, όσο και για την προοπτική της επόμενης μέρας. Ο ελληνικός λαός, μετά από μια περίοδο ανατροπών, πρέπει να ανανεώσει την εντολή του προς τη σημερινή κυβέρνηση ή να επιλέξει κάποια άλλη, αν έτσι νομίζει. Η… λύση της ολοκλήρωσης της τετραετίας φαντάζει ως υψηλού ρίσκου για τη σημερινή κυβέρνηση και για τη χώρα. Αφενός πρέπει να «καεί» η απλή αναλογική και αφετέρου, δεν μπορούμε να ξαναμπλέξουμε σε περιπέτειες με… μάγους, «ταχυδακτυλουργούς», «καρπαζοεισπράκτορες» και… Ζήκους! Η χώρα δεν πρέπει να ξαναζήσει καταστάσεις με αξιολύπητα πολιτικά… παρτάλια που όλοι κάνουν χαβαλέ και γελάνε με την ψυχής τους! Μέσα στο 2021, η συγκυρία θα… απαιτήσει από μόνη της, τις ενδεδειγμένες λύσεις. Θα επιβάλλει προσαρμογές σε όλα. Όσοι συνεχίσουν να πολιτεύονται με όρους τους χθες, επιδιώκοντας να αποτελέσουν εμπόδιο στο σήμερα και να υπονομεύουν το αύριο, πρέπει να μπουν οριστικά στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας.
Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, πρέπει να έχουν αντιληφθεί ότι ο δρόμος που έχουν να περπατήσουν είναι γεμάτος με… νάρκες και κρυφούς ή φανερούς εχθρούς. Το γενικό ξεκαθάρισμα… αρρωστημένων καταστάσεων αποτελεί μονόδρομο. Το άμεσο και συντριπτικό σοκ στον πολιτικό αντίπαλο, αποτελεί το εργαλείο για μια νέα διακυβέρνηση με προοπτική 4+4 ετών. Εδώ που φτάσαμε, δεν υπάρχουν περιθώρια για… καλαμπούρια, ούτε για συμβιβασμούς με τους τυχοδιωκτισμούς και τους τυχοδιώκτες. Ούτε έχουμε το περιθώριο της ανοχής σε… ψυχοπαθείς, ούτε μπορεί να συνεχιστούν τα χαϊδέματα σε τιποτένιους που προσπαθούν να επιβεβαιώσουν την ανυπαρξία τους μέσα από τη απάτη, την ψευτιά και τη χυδαιότητα τους.
Οι έκτακτες καταστάσεις απαιτούν έκτακτες αποφάσεις και προσαρμογές. Έχουμε φτάσει στην εποχή όπου πρέπει να γίνουν πολλά ξεκαθαρίσματα, με τον τρόπο που αυτά γίνονται σε περιβάλλον αστικής κοινοβουλευτικής δημοκρατίας. Οι καθαρές λύσεις δινονται μόνο μέσα από τις κάλπες. Και οι συνθήκες δείχνουν ότι η αντίστροφη μέτρηση έχει αρχίσει. Ραντεβού στο… παραβάν,για να μπει κάθε… κατεργάρης στον πάγκο του! Το ξεκαθάρισμα αποτελεί επιτακτική ανάγκη, για να προχωρήσουμε παραπέρα, απαλλαγμένοι απ΄ όλα τα καρκινώματα που δεν αφήνουν τη χώρα να ανασάνει, να δημιουργήσει, να προοδεύσει και να επιτύχει…
