Δεν γνωρίζω αν το κόμμα του Πάνου Καμένου είναι ένα κόμμα δημοκρατικό, σε μια χώρα δημοκρατική όπως λέγεται ότι είναι η Ελλάδα και δεν γνωρίζω αν οι βουλευτές αυτού του κόμματος είναι Έλληνες δημοκράτες τους οποίους ψήφισε ο ελληνικός λαός ή είναι ιδιοκτησία και περιουσία του προέδρου του κόμματος τους οποίους και έφερε από το χωριό του. Εκείνο που νοιώθω και μου προξενεί αηδία είναι να βλέπω τον βουλευτή τον οποίον ψήφισα δίνοντάς του την εντολή να με αντιπροσωπεύει στην πορεία της πατρίδας μου και στα προβλήματά της, αυτός ο βουλευτής να γίνεται ένα όργανο του κάθε προέδρου, του κάθε κόμματος. Να μοιάζει να δέχεται διαταγές από τον Επιλοχία και η μόνη του αντίδραση να είναι το σκύψιμο του κεφαλιού του. Γιατί αυτό που είδαμε να συμβαίνει στο κόμμα του Καμένου δυστυχώς συμβαίνει σε όλα τα κόμματα της πατρίδας μας. Ακόμα και στο ΚΚΕ, εκεί που υποτίθεται υπάρχει η κυριαρχία του λαού δυστυχώς και εκεί οι βουλευτές είναι υποχρεωμένοι να σκύβουν το κεφάλι μπρος στην θέληση και την απόφαση του Γενικού Γραμματέα, όποια κι΄αν είναι.
Είναι εγκλημαικό, στον πολιτικό χώρο της πατρίδας μας, και μάλιστα σε μέρες τόσο πολύ άσχημες για την τύχη της, ο εκλεγμένος βουλευτής να μην έχει το δικαίωμα της προσωπικής του συνείδησης. Είναι εγκληματικό να γίνεται ένα άβουλο όργανο στα χέρια του κάθε προέδρου ο οποίος να τον κινεί και να τον κατευθύνει σαν μαριονέτα. Να του απαγορεύει να σκέφτεται συνειδητά. Να τον εκμεταλεύεται για το δικό του συμφέρον και για το συμφέρον του κόμματος θυσιάζοντας το καλό και το συμφέρον της πατρίδας.
Αυτό το τόσο αισχρό και εγκληματικό παιγνίδι έχει γίνει ιδιάιτερα επικίνδυνο αυτόν τον καιρό με την επικείμενη εκλογή του προέδρου της Δημοκρατίας. Τόσο τα κόμματα του Πάνου Καμένου και του Αλέξη Τσίπρα όσο και τα υπόλοιπα κόμματα της αντιπολίτευσης δεν επιθυμούν να εκλέξει πρόεδρο η παρούσα Βουλή αλλά προσπαθούν να οδηγήσουν την χώρα σε εκλογές. Φυσικά γνωρίζουν πάρα πολύ καλά τι σημαίνει για την Ελλάδα να γίνουν εκλογές αυτόν τον καιρό που πάνω της, σαν αρπακτικό όρνιο έχει σκύψει η Τρόϊκα. Γνωρίζουν πολύ καλά τι σημαίνουν οι εκλογές όταν το ΔΝΤ μας έχει περάσει τη θηλιά στον λαιμό. Ξέρουν όλοι τους ποιό θα είναι το οικονομικό άλλα και το πολιτικό κόστος αυτών των εκλογών. Καταλαβαίνουν ότι αν το κόμμα τους κερδίσει δυό έδρες πάρα πάνω από αυτές που διαθέτει η πατρίδα τους και ο λαός της θα χάσουν όσα έχουν καταφέρει να κερδίσουν με πόνο και θυσίες τα τελευταία πέντε χρόνια. Όμως είναι τόσο άσχετοι με την βαθειά έννοια της πολιτικής, είναι τόσο αδιάφοροι με την κατάντια της Ελλάδας που δεν έχουν την ικανότητα να δουν τι κακό θα της προξενήσουν. Είναι τόσο άσχετοι, που δεν δίνουν καμιά σημασία σε όλα αυτά που μπορεί να συμβούν, και θα συμβούν. Και για να πετύχουν όλα αυτά φτάνουν στο σημείο να κατασκευάζουν βουλευτές χωρίς πολιτική συνείδηση. Φτάνουν στο σημείο να τους απειλούν ότι αν κάποιος νοιώσει κάποια στιγμή να αγγίζει την καρδιά του η πατρίδα Ελλάδα, τον κατεβάζουν από το καράβι και τον αποκεφαλίζουν. Λες και το καράβι είναι ιδιοκτησία τους, ιδιοκτησία του πατέρα τους και όχι περιουσία του ελληνικού λαού.
Με τέτοιους πολιτικούς σαν τον Καμένο και τον Τσίπρα προσπαθεί η Ελλάδα να κρατηθεί στη ζωή. Αμφιβάλω αν θα τα καταφέρει.
