Εκείνη την εποχή ο Βενιζέλος δημιούργησε την κυβέρνηση της Θεσσαλονίκης στην Θεσσαλονίκη, γιατί λεγόταν και φαίνεται να γνώριζε και ο ίδιος, ότι η Θεσσαλονίκη είχε μπει στο στόχαστρο των Βουλγάρων που ήθελαν να φτάσουν μέχρι και την Καβάλα.
Μετά τον Βενιζέλο ήταν το ΚΚΕ όταν εν μέσω εμφυλίου η Κουμουνιστική Διεθνής του ζήτησε να ενωθεί η Θεσσαλονίκη με την Βουλγαρία, αυτοί δεν το δέχτηκαν και έφυγαν από την Κουμουνιστική Διεθνή.
Το σύνθημα του Κ. Καραμανλή ήταν «η Μακεδονία είναι μία και είναι ελληνική» με το βάρος ίσως να υπεραμυνθεί την φυσική του πατρίδα που ήταν οι Σέρρες. Ο Μητσοτάκης μετέπειτα όμως αυτό το σύνθημα το χαρακτήρισε ίσως και αχρείαστο.
Ο Μητσοτάκης στο βιβλίο του Αλέξη Παπαχελά λέει κάπου μέσα, ότι μην περιμένετε να συμφωνήσουν οι πολιτικές δυνάμεις για το Μακεδονικό που είναι πιο εύκολο θέμα, ενώ δεν είχαν συμφωνήσει στο σχέδιο Άτσεσον για την Κύπρο.
Μετά την πτώση της κυβέρνησης Μητσοτάκη από τον μακεδονομάχο Σαμαρά ήταν ο Ανδρέας που έλεγε ότι «το όνομα μας είναι η ψυχή μας», αλλά μόλις ξαναήρθε στην εξουσία υπέγραψε την ενδιάμεση συμφωνία.
Το 2008 ο Καραμανλής βάζει βέτο και υπογράφει το πολιτικό του τέλος.
Φτάνουμε στο τώρα 27 χρόνια μετά το ναυάγιο των συνομιλιών η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ αποφάσισε να λύσει το Σκοπιανό. Άρχισε από την αρχή λάθος, μπορούσε να καλέσει όλες τις πολιτικές δυνάμεις να συνεννοηθούν ποια γραμμή θα κρατήσουν και έτσι να αποφευχθεί το σημερινό με όλα τα κόμματα να έχουν σοβαρούς κλυδωνισμούς.
Ο ΣΥΡΙΖΑ τόλμησε και έφερε μία συμφωνία με προβληματικά σημεία την γλώσσα και την ταυτότητα, έπρεπε να τα διαπραγματευτεί παραπάνω. Γενικώς ο Κοτζιάς βιαζόταν σε αυτό το θέμα, ενώ στο Κυπριακό είχε δείξει ένα σθένος που τον είχε φέρει μέχρι και ένα βήμα μακριά από το νεοκλασικό της Βασιλίσσης Σοφίας.
Δεν μπορούμε να πούμε εάν είναι ηθικό ή όχι αυτό που κάνει ο Τσίπρας, η πολιτική δεν τα έχει καλά με αυτές τις έννοιες. Ίσως ήταν ο μόνος που μπορούσε να κάνει μία συμφωνία, γιατί είχε και έναν συνομιλητή που ήθελε να μιλήσει και να τελειώσει με αυτό το θέμα.
Ο Τσίπρας ξέρει να ντιλάρει και αυτό μπορούμε να του το πιστώσουμε, τι θα κερδίσει από αυτό το ντιλ θα δείξει. Ίσως δεν θα κόψει τις συντάξεις το 2019 και κερδίσει λίγο ακόμη χρόνο στην εξουσία.
Από την άλλη, η ΝΔ έχει τον πονοκέφαλο Σαμαρά που ξαναζεί την δική του Μακεδονική εφηβεία και θέλει να σύρει την Νέα Δημοκρατία στον δρόμο και στα συλλαλητήρια.
Η ΝΔ έχει και τις εκλογές που, όταν θα γίνουν, θέλει να έχει τον μακεδονικό δρόμο ανοιχτό για την κυβέρνηση ίσως και αυτοδυναμία. Τώρα όμως ο Μητσοτάκης είναι σε κάτι σαν ρόλο Ανδρέα και ο Τσίπρας σε ρόλο Μητσοτάκη.
Οι ΑΝΕΛ θα πρέπει κάποια στιγμή να σταματήσουν να μας κοροϊδεύουν, γιατί είναι σε διαρκή παράκρουση με αυτά που λένε. Σχιζοφρένεια σε πολύ μεγάλο βαθμό.
Ο Καμμένος δεν θα πάει στην σύνοδο του ΝΑΤΟ που θα προσκληθούν τα Σκόπια; Ή μήπως θα πάει ο Κουβέλης;
Το ΚΙΝΑΛ είναι ένα βήμα πριν την διάσπαση και μάλλον δεν θα την γλιτώσει.
Η συμφωνία μπορεί να επετεύχθη, αλλά οι άθλοι του Ηρακλή μοιάζουν πιο εύκολοι με αυτά που έχουν να κάνουν τα Σκόπια.
Το φαινόμενο Χρυσή Αυγή είναι κάτι που πρέπει να μας απασχολήσει όλους. Εκκρεμεί μία δίκη και η ελληνική δικαιοσύνη θα πρέπει να πάρει μία απόφαση. Αυτά που ακούστηκαν χθες από το βήμα της Βουλής δίνουν γραμμή στα καφενεία.
Το αυγό γέννησε φιδάκι εδώ και πολύ καιρό. Όποιος ψηφίζει Χρυσή Αυγή δεν έχει άλλοθι. Υπάρχουν και κακές ψήφοι.
Την Χρυσή Αυγή την έβαλε στο κοινοβούλιο η λογική ότι όλοι είναι ίδιοι, αλλά δεν είναι όλοι το ίδιο.
Το σύνθημα τους ότι «είμαστε η σπορά των ηττημένων του 45’» δείχνει τι πιστεύουν.
Η Δημοκρατία σε πολλές χώρες ανά την υφήλιο πάει να μετατραπεί σε μία εκτροπή. Αυτή την εκτροπή καλούμαστε να υπερασπιστούμεπολεμήσουμε σήμερα εμείς. Καλώς ή κακώς, δεν υπάρχει καλύτερο πολίτευμα από τη Δημοκρατία. Η λογική «Χούντα γιατί γουστάρουμε τον στρατό και δεν θέλουμε τους πολιτικούς και όλοι είναι προδότες και θα μας σώσει μία Χούντα» είναι εντελώς λανθασμένη και κόντρα στα συμφέροντα της πατρίδας μας.
Δημοκράτες γρηγορείτε!
