γράφει ο Κωνσταντίνος Λυκογιάννης.
Το αλαλούμ που επικρατεί σήμερα στα μικρά κόμματα, με αφορμή τη ψήφιση της Συμφωνίας των Πρεσπών, αποδεικνύει πόσο λανθασμένη είναι η ανεξήγητη γοητεία που ασκεί στο Ελληνικό εκλογικό Σώμα το Εκλογικό Σύστημα της κάθε μορφής Αναλογικής. Είναι το εκλογικό Σύστημα που δίνει την ευκαιρία σε φιλόδοξους πολιτικούς να δημιουργούν πολιτικά προσωποπαγή κόμματα χωρίς καμία ιδεολογική βάση με σκοπό να ικανοποιήσουν την μισαλλοδοξία τους και τον εγωισμό τους. Καταλαβαίνω τους πολιτικούς να λατρεύουν την Αναλογική, αλλά ο λαός;
Τους πιστεύει γιατί, το έχω ξαναγράψει, στη χώρα μας στερούμαστε δημοκρατικής παιδείας. Λυπάμαι που το γράφω αλλά ο Έλληνας «πολίτης» δεν έχει ακόμα ωριμάσει δημοκρατικά και επομένως δεν υπάρχει δημοκρατική συνείδηση. Ζητώ συγγνώμη που εκφράζομαι αυστηρά, αλλά νομίζω πως 400 χρόνια σκλαβιάς μας έχουν αφήσει κάποια κατάλοιπα ραγιά που δεν μας αφήνουν να δούμε τα πράγματα όπως ακριβώς είναι. Έτσι, πιστεύουμε πως είναι δημοκρατικό, ο «αρχηγός» να επιλέγει τους υποψηφίους βουλευτές ή η εκλογή των βουλευτών Επικρατείας ή το μπόνους στο πρώτο κόμμα ή η κομματική πειθαρχεία ή η εκλογή με λίστα και τόσα άλλα αντιδημοκρατικά που μας σερβίρουν οι πολιτικοί. Πιστεύουμε ασυζητητί όσα μας αραδιάζουν οι φιλόδοξοι πολιτικοί, που για να αναδειχτούν πολιτικά, κάνουν κόμματα και το παίζουν «αρχηγός». Υποστηρίζοντας ότι υπάρχουν μεγάλες ιδεολογικές διαφορές ανάμεσα στο μεγάλο κόμμα που ανήκαν μέχρι τώρα, ιδρύουν νέο για το καλό της πατρίδας. Και η Αναλογική τους εξυπηρετεί. Το κάνουν έστω και αν πολύ καλά ξέρουν ότι στις επερχόμενες εκλογές δεν θα μπορέσουν να επικρατήσουν και να εφαρμόσουν το πρόγραμμά τους, αν έχουν.
Μια άλλη αιτία για την ίδρυση κομματικών παραφυάδων είναι και η έλλειψη δημοκρατίας στη διοίκηση των κομμάτων. Κανείς υποτελής δεν έχει το δικαίωμα να αμφισβητήσει τις αποφάσεις του «αρχηγού» και κάθε διαφοροποίηση γνώμης από του αρχηγού αποτελεί λόγο διαγραφής του. Στη χώρα μας θεωρείται ακατανόητον ότι μέσα σε ένα κόμμα μπορεί να υπάρξουν διαφορετικές ιδεολογικές τάσεις. Είναι αδιανόητον στη χώρα μας ότι π.χ. μέσα στο Ρεπουμπλικανικό κόμμα της Αμερικής μπορεί να υπάρχουν στη ίδια τέντα οι ιδέες του Λίνκολν και του Τράμπ ή στο Εργατικό κόμμα της Αγγλίας, να συνυπάρχουν στο ίδιο κόμμα οι αντιλήψεις του Μπλαίρ και του Γκόρμπυν.
Έτσι, λόγω της ύπαρξης των μικρών κομμάτων, οι εκλογές παρουσιάζονται όχι για το λόγο για τον οποίον γίνονται, αλλά για να δούμε τις δυνάμεις του κάθε κόμματος. Για στατιστικούς λόγους. Επιτρέψτε λοιπόν να σας υπενθυμίσω ότι οι εκλογές γίνονται για να προέλθει μια ισχυρή και επομένως σταθερή κυβέρνηση και όχι για να μάθουμε πόσοι ασπάζονται τις αντιλήψεις του κ. Δελαγραμμάτικα ή του κ. Καραβάνα ή της κ. Μπουρδάρα. Για μια κυβέρνηση που δεν θα διακατέχεται από το φόβο της πτώσης από την αλλαγή πολιτικής ενός μικρού κόμματος που την υποστηρίζει, με αποτέλεσμα να μην εφαρμόζει το πρόγραμμα για το οποίο εξελέγη. Η κυβερνητική σταθερότητα είναι το θεμέλιο της δημοκρατίας γιατί πάνω της δημιουργούνται οι συνθήκες για την ομαλή λειτουργία της. Και επιπλέον, η κυβερνητική σταθερότητα εμπνέει εμπιστοσύνη στους επενδυτές , ντόπιους και ξένους, να μας εμπιστευτούν και να επενδύσουν στη οικονομία μας και την ανάπτυξή της.
Τούτων δοθέντων, κάθε ψήφος σε μικρά κόμματα, είναι σπατάλη χρόνου, σπατάλη καλής θέλησης (good will), σπατάλη καλών προθέσεων και, το κυριότερο, σπατάλη της ίδιας της ψήφου μας που πάει στράφι γιατί δεν θα συμβάλει στη σταθερότητα της χώρας μας. Υπερβάλλεις, μπορεί κάποιος να μου πει. Ένα μικρό κόμμα μπορεί να εξασφαλίσει σε μια μειοψηφική κυβέρνηση τη σταθερότητα. Συμφωνώ, αλλά γιατί η ψήφος μας σε ένα μικρό κόμμα να εξασφαλίσει σταθερότητα στη κυβέρνηση δια της τεθλασμένης και όχι κατ’ ευθείαν; Αφού το ποθούμενο είναι η κυβερνητική σταθερότητα γιατί δεν την εξασφαλίζουμε με τη σωστή χρήση της ψήφου μας, ψηφίζοντας ένα συγγενικό ιδεολογικά κόμμα, που έχει πιθανότητες να κυβερνήσει; Γιατί θα πρέπει να έχουμε περισσότερα κόμματα και περισσότερους αρχηγούς; Για να πληρώνουμε για περισσότερα γραφεία, για περισσότερους γραμματείς, για μεγαλύτερες επιδόματα;
Δεν προπαγανδίζω για οποιοδήποτε συγκεκριμένο κόμμα ούτε συγκεκριμένη ιδεολογία. Το μόνο που προσπαθώ να κάνω είναι να προσπαθήσω να σας πείσω να ενστερνισθείτε ότι θα πρέπει, μη απαρνούμενοι των ιδεών μας, να είμαστε συγχρόνως και πρακτικοί. Στη ζωή μας, πολύ λίγες φορές κάνουμε αυτό που θέλουμε ή αυτό που μας αρέσει. Τις περισσότερες φορές κάνουμε αυτό που πρέπει. Ας το κάνουμε λοιπόν και με τη ψήφο μας. Ας αναλογισθούμε τη δύναμή της και ας τη χρησιμοποιήσουμε με σοφία ώστε να αποβεί χρήσιμη και όχι τροφή της μισαλλοδοξίας μερικών που φαντάζονται τον εαυτό τους μεσσία. Δεν είναι μεσσίες. Τον εαυτό τους και τη πολιτική τους επιβίωση φροντίζουν και όχι εσένα αγαπητέ «πολίτη».
Μετά από όσα βλέπουμε σήμερα να γίνονται, και αμφιβάλλω αν θα συμφωνήσετε μαζί μου, αν ασπάζεστε την άποψη ότι ο δικομματισμός είναι κακός, τότε ο δικομματισμός είναι αναγκαίον κακόν. Πολύ λίγα φάρμακα έχουν ευχάριστη γεύση. Η ψήφος είναι το δημοκρατικό όπλο του πολίτη και όταν έρθει η ώρα να το χρησιμοποιήσει, δεν θα πρέπει να τη χρησιμοποιήσει σαν ντουφεκιές στο γάμο του Καραγκιόζη, αλλά στο χρήσιμο στόχο που θα έπρεπε να έχει από πριν επιμελώς επιλέξει.
