Σε μια δίκη με στρεβλωμένα στοιχεία και νομικίστικες επεμβάσεις που με παραθυράκια παραφράζουν τον νόμο, αθωωθήκαν οι μοναχοί που μπορεί να μην παραβήκαν αυτούς τους παραμορφωμένους νόμους, αλλά παραβήκαν κάθε αρχή αυτού που υπηρετούν και εκφράζουν. Το τρελό όμως είναι ότι αυτοί που πανηγύρισαν ήταν οι κάθε χρώματος Καραμανλικοί. Αν δεν υπήρχε η ανοησία που είπε ο Ντάισελμπλουμ θα βλέπαμε πρωτοσέλιδα με τίτλους όπως: Αθώος ο Καραμανλής.

Αλλά από τι είναι αθώος; Από ένα σκάνδαλο που πιθανώς ενώ είχαν σχέση κάποιοι έμμεσοι ή άμεσοι συνεργάτες του εκείνος είχε αγνοία αλλά πήρε την πολιτική ευθύνη – και στη συνέχεια τιμωρήθηκε πολιτικά από τον ίδιο τον κόσμο – ή από το γεγονός ότι συνέχισε την καταστροφική πολιτική του Σημίτη που οδήγησε στα μνημόνια; Γιατί η αλήθεια είναι ότι με τους Ολυμπιακούς Αγώνες κερασάκι, η τριακονταετία σπατάλης και ασυδοσίας στο ελληνικό κράτος κορυφώθηκε την εποχή Καραμανλή και τότε το χρέος χτύπησε ταβάνι. Σε αυτό το θέμα ο Καραμανλής είναι ένοχος ό,τι και να μην πει, ό,τι και να κάνουν άλλοι στο όνομα του.

Μάλιστα σε αυτό το θέμα κάποια στιγμή θα έπρεπε να ζητηθούν ευθύνες και να υπάρξει μια ουσιαστική έρευνα. Όχι τόσο για να υπάρξουν καταδίκες και λιντσαρίσματα στο Σύνταγμα αλλά γιατί πρέπει ο ελληνικός λαός να μάθει την αλήθεια. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη πολιτική υποκρισία από αυτό που γίνεται κάθε τόσο, που κάποιος καραγκιοζάκος ζητάει να γίνει έρευνα για τον Βαρουφάκη και το «σχέδιο της δραχμής» ή γιατί τράβηξαν τόσο τότε οι διαπραγματεύσεις. Ο Βαρουφάκης έκανε κάποιες επιλογές στηριγμένος στις πληροφορίες και στην ανταπόκριση που είχε διερευνώντας – όπως απαιτείται από κάθε διαπραγματευτή – όλες τις πιθανές εξελίξεις. Αυτό ήταν υποχρέωση του και κάθε αναφορά ερευνάς στο τι έκανε είναι αποτέλεσμα μνησικακίας και έλλειψης επιχειρημάτων. Ή γίνεται η συζήτηση σαν έμμεσος εκβιασμός προς τον ίδιο τον Τσίπρα (αφού σε μια έρευνα για τον Βαρουφάκη θα είναι άμεσα εμπλεκόμενος) και για να καλύψει την μη έρευνα για το πώς φτάσαμε εδώ που φτάσαμε συμπεριλαμβάνοντας και την περίοδο Καραμανλή;

Ξέρετε κάτι, με όλη αυτή την ιστορία με τη μονή Βατοπεδίου και τον ρόλο του Καραμανλή εγώ νιώθω ότι με δουλεύουν λιγάκι. Όχι ότι δεν είναι σοβαρή η ιστορία και οι μοναχοί ή όσοι πολιτικοί ήταν ανακατεμένοι θα έπρεπε να σαπίσουν στη φυλακή αλλά οι ενοχές του ιδίου του Καραμανλή σε άλλα θέματα είναι πολύ, παρα πολύ πιο σοβαρές για να τρελαινόμαστε αν είναι αθώος από την πολιτική ευθύνη που πήρε. Μάλιστα για να γίνω πιο συγκεκριμένος, στο μόνο θέμα που είναι ένοχος ο Καραμανλής στην υπόθεση Βατοπεδίου είναι στη βλακεία που έδειξε αναλαμβάνοντας την πολιτική ευθύνη. Θεωρώντας, για άγνωστο για μένα λόγο, ότι δείχνει τιμιότητα και ευθιξία έθεσε τον εαυτό του συνένοχο με κάθε καρυδιάς καθίκι και ουσιαστικά έδωσε πέπλο ασυλίας σε αυτούς που παραβήκαν νόμους και ηθική γιατί από κει και πέρα όποιον άγγιζε ο οποιασδήποτε θα ήταν σαν να άγγιζε τον ίδιο τον Καραμανλή. Αυτό, στο δικό μου το μυαλό λέγεται βλακεία και ο Καραμανλής είναι ένοχος βλακείας μέχρι εκεί που δεν πάει παρακάτω.

Αλλά το θέμα δεν σταματάει στην απενεχοποίηση του Καραμανλή από κάθε τι που θα μπορούσε να «κηλιδώσει» την ιστορία του άλλα και η αγιοποίηση του. Κι εκεί πια έχουμε ξεφύγει τελείως γιατί για το σκοπό της αγιοποίησης του έχουν μπει σε υπηρεσία ακόμα και θεωρίες συνομωσίας. Ο Καραμανλής απειλείτο, έγινε απόπειρα κατά της ζωής του, απείλησαν ότι θα απαγάγουν τα παιδιά του, απήγαγαν τα παιδιά του. Δεν αναφέρομαι καθόλου στο θέμα ότι κάθε πρωθυπουργός, υπουργός, πρόεδρος και όποιος είναι σε θέση εξουσίας έχει πέσει θύμα απειλών. Είναι κομμάτι του job description και γι’ αυτό και υπάρχουν και οι ανάλογοι μηχανισμοί προστασίας. Αν η αστυνομία και η ΚΥΠ δεν μπορούν να προστατεύσουν το πρωθυπουργό της χώρας τότε καλό θα ήταν να κάνουν χαρακίρι όλοι μαζί. Αν πάλι, όπως λέγεται από τους συνωμοσιολόγους, τον εκβιάζανε όσο ήταν πρωθυπουργός, τότε κράτος και λαός είμαστε για φτύσιμο και πιο πολύ ο ίδιος που δεν το δημοσιοποίησε ή πολύ χειροτέρα δεν το δημοσιοποιεί ακόμα και τώρα αλλά αφήνει όλα αυτά να πλανώνται.

Υπήρξε η υπόθεση με την τηλεφωνική υποκλοπή, όχι μόνο με τον Καραμανλή άλλα για όλη την πολιτική και στρατιωτική εξουσία της χώρας. Εκεί μάλιστα έγινε και έρευνα που απέδειξε ότι πραγματικά έγινε, και μάλιστα υπήρξε και ανθρώπινο θύμα στην όλη ιστορία. Βρέθηκε και ένοχος, ξένη δύναμη άλλα μετά κουκουλώθηκε. Γιατί; Μήπως γιατί αυτή η ξένη δύναμη ήταν – από ό,τι λέγανε τα δημοσιεύματα της εποχής – οι ΗΠΑ; Τότε ποιος ο ρόλος ενός αλλού που δεν αγγίζουμε ποτέ, του Κόκκαλη; Ποιος ο ρόλος της Siemens; Και πόσο αυτή η ιστορία ακουμπάει και την οικογένεια Μητσοτάκη μέσω Χριστοφοράκου και τι δεν είπε ποτέ ο Κορωνιάς, τότε διευθύνων σύμβουλος της Vodafone; Κάπου εκεί δε ξεκινάει και το σκάνδαλο με τη Siemens; Και η σύμπτωση των συμπτώσεων, σε όλα αυτά, από το Βατοπέδι μέχρι τις παρακολουθήσεις και την Siemens υπάρχουν δυο κοινά ονόματα, Βουλγαράκης και Ρουσόπουλος. Αυτοί που ο Καραμανλής κάλυψε παίρνοντας την πολιτική ευθύνη.

Προς τι λοιπόν η αγιοποίηση του Καραμανλή; Τι είναι αυτό που τον κάνει λιγότερο ένοχο από τον αρχιδιαφθορέα Σημίτη και πώς αθωώνεται από το γεγονός ότι αυτός άνοιξε την πόρτα στον πιο διεφθαρμένο πρωθυπουργό της ελληνικής ιστορίας και τελικό υπεύθυνο για τη καταστροφή της Ελλάδας, τον Σαμαρά; Κι όταν μιλάμε για πολιτικές ευθύνες, οι ευθύνες του Καραμανλή για την μετέπειτα έλευση του Σαμαρά είναι τεράστιες, γιγάντιες.

Αλλά το βασικότερο από όλα είναι ότι ο Καραμανλής μπορούσε να σταματήσει την κατρακύλα της Ελλάδας που είχαν δημιουργήσει όλοι οι προηγούμενοι και είχε κορυφώσει ο Σημίτης και όχι μόνο δεν έκανε τίποτα, άλλα είχε και το θράσος να θεωρήσει τον εαυτό του τίμιο που είπε ότι καταστρεφόμαστε και μετά να δραπετεύσει αφήνοντας τον Γιωργάκη να εκπορνευτεί στο ΔΝΤ. Προς τι λοιπόν η αγιοποίηση του και γιατί σε αυτήν συμμετέχουν όλοι, ακόμα και το ΚΚΕ; Γιατί αυτό το συνεχόμενο παραμύθι και ποιους εξυπηρετεί; Ποιούς εξυπηρετεί ακόμα και η συνειδητή σιωπή του ίδιου του Καραμανλή που τα τελευταία χρόνια το παίζει Βούδας;

Αλλά για να γίνω και λίγο επίκαιρος, αυτή είναι η μόνη αλήθεια της ελληνικής ιστορίας: το παραμύθιασμα. Κρυφά σχολειά που δεν υπήρξαν ποτέ και απλά εμπνευστήκαν από έναν πίνακα του Γύζη με σκοπό να ανυψώσουν το …εθνικό πνεύμα και τέλος πάντων να δώσουν και ένα ρόλο σε ένα ανύπαρκτο και δειλό κατά την επανάσταση παπαδαριό. Ακόμα και η ημερομηνία, η 25η Μαρτίου παραμύθι είναι, όπως και η συμμετοχή του Παλαιών Πατρών Γερμανού. Κι αυτή έμπνευση από πίνακα ζωγραφικής. Ένας λαός που μαθαίνει την ίδια την ιστορία του διϋλισμένη από παραμύθια και σκοπιμότητες. Και μετά απορούμε πως είναι δυνατόν σε μια χώρα που δολοφονήθηκε εν ψυχρό το ένα πέμπτο του πληθυσμού της έμμεσα ή άμεσα από τους ναζί να έχει ένα ναζιστικό κόμμα σήμερα στη βουλή. Ένα κόμμα φτιαγμένο από ποινικούς εγκληματίες και κοινωνικά παράσιτα.

Τι ψάχνω τώρα όμως, εδώ δεν μαθαίνουμε τι πραγματικά έγινε στον Πελοποννησιακό πόλεμο θα μάθουμε την αλήθεια για την καταδίκη του Κολοκοτρώνη στο Ναύπλιο ή για τις πραγματικές πολιτικές ευθύνες του Κωστάκη του Καραμανλή; Κι επειδή μετά από Γιωργάκηδες και Αντωνάκηδες έχουμε γίνει ένας λαός πολύ φτωχός από ήρωες ας …αγιοποιήσουμε τον Κωστάκη.

 

Ένας λαός με ιστορία αλλά χωρίς ιστορική ταυτότητα και σε αναζήτηση εθνικής ταυτότητας μέσα από τηλεοπτικά survivor. Αυτοί είμαστε!

 

Κατά τα άλλα τι είναι παιδάκια η 25η Μαρτίου; Μπακαλιάρος με σκορδαλιά είναι κύριε.

 

Καλή σας όρεξη!

**************************************************

Στο κείμενο και σε κανένα σημείο δεν έκανα αναφορά στον Κωνσταντίνο Καραμανλή, τον ιδρυτή της ΝΔ και Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Ο λόγος είναι πολύ συγκεκριμένος. Κάποια στιγμή πρέπει να αποσυνδέσουμε τον Κωστάκη από τον Κωνσταντίνο Καραμανλή. Γιατί τόσο πολιτικά όσο και ιστορικά η σχέση τους περιορίζεται στο όνομα και τίποτα άλλο.

**************************************************

Για άλλη μια φορά η ελληνική δημοσιογραφία θριάμβευσε με τα γεγονότα στο Λονδίνο. Παραπληροφόρηση, άγνοια και κατ’ εμένα ηθελημένη κρυμμένη ξενοφοβία και ισλαμοφοβία. Αμ εκείνο το τρελό, ανταποκριτής ο υπάλληλος της Ελληνικής πρεσβείας στο Λονδίνο; Θεωρήθηκε μάλιστα από μερικούς και πηγή. Το είπα, το ξαναλέω, αν θέλετε έγκυρα και σοβαρά νέα ΜΗΝ διαβάζετε ελληνικά σάιτ κλπ.

**************************************************

Είναι η δεύτερη φορά που όταν παρέλαβα το σκίτσο του Θάνου Ραφτοπούλου σκέφτηκα πολύ σοβαρά μήπως θα ήταν καλυτέρα να μην γράψω τίποτα και να αφήσω το σκίτσο του να πει τα πάντα. Και το κάνει. Δεκάδες χιλιάδες λέξεις σε μια εικόνα.

**************************************************

Στη φωτογραφία ο άγιος Καραμανλής ο σουβλακοφάγος.

Πατήστε εδώ για να διαβάσετε περισσότερα άρθρα του Θάνου Καλαμίδα!