Guest

Η πολιτική απατεωνιά με την ψήφο των ομογενών

Μιλάνε με πρίσμα τη δική τους καιροσκοπικά πολιτική μυωπία ο καθένας, αδιαφορώντας για το τι έχω να πω εγώ, που υποτίθεται είμαι το αντικείμενο αυτής της συζήτησης.

Επιτρέψτε μου λοιπόν να ξεκινήσω από τους φίλους νεοδημοκράτες – συμπεριλαμβανομένων και μερικών προσωπικών φίλων, που στις τελευταίες εκλογές δεν σταμάτησαν να μου επαναλαμβάνουν ότι καλά θα κάνω να το βουλώσω και να μην μιλάω γιατί …δεν ζω στην Ελλάδα και …δεν ξέρω ούτε καταλαβαίνω τι γίνεται στην Ελλάδα. Τώρα πως αυτοί οι ίδιοι ακριβώς έγιναν ξαφνικά υπερασπιστές του δικαιώματος μου όχι μόνο να μιλάω άλλα και να …ψηφίσω από εδώ που ζω …μυστήριο δεν είναι. Υποκρισία, άγνοια, οπαδικός καιροσκοπισμός και ηλιθιότητα λέγεται. Ο μεγαλύτερος μάλιστα υποκριτής στα όρια καφρόδου υποκρισίας ο Κυριάκος Μητσοτάκης, αποδεικνύοντας για άλλη μια φορά ότι είναι μίασμα καιροσκοπισμού και λαϊκισμού. Ένας πολιτικός απατεώνας με ούλα Άδωνη και μασέλα Αντωνάκη.

thanoraf-prifos-apodimwnΤο 1979 το τότε ανερχόμενο ΠΑΣΟΚ και ο τότε ζιβαγκομένος πρόεδρός του, ήταν από τους πρώτους που μίλησαν ΕΠΙΣΗΜΑ για την ψήφο των ομογενών και μάλιστα έγινε με την υποστήριξη και της τότε Ένωσης Κέντρου, της ΕΔΑ και του ΚΚΕ εσωτερικού. Όσο όμως πλησίαζε το ’81 όλο και το θέμα χανόταν στα αζήτητα και αυτό λόγω της …νέας κατάστασης που σταδιακά άρχισε να δημιουργείται εκείνη την εποχή, άκμασε στα τέλη της δεκαετίας του ’80 και το μεγαλύτερο μέρος της δεκαετίας του ’90. Αυτή η νέα κατάσταση είχε πολύ συγκεκριμένο όνομα, την πάντα χρεωμένη και πάντα απλήρωτη Ολυμπιακή.

Το σχέδιο «Ολυμπιακή» ήταν βολικό γιατί ήταν σαν το μαντρί με τα πρόβατα. Από τη Στοκχόλμη έφευγαν καραβιές τα Νεοδημοκρατικά και τα Πασοκικά τσάρτερ γεμάτα πλαστικές σημαίες και ποτέ πληρωμένα, καλύπτοντας Έλληνες «ψηφοφόρους» από Σουηδία, Φινλανδία, Δανία και Νορβηγία.

Εδώ δυο παρατηρήσεις. Η πρώτη είναι ότι όταν ψάχνουμε να βρούμε ποιοι φαλίρισαν μια από τις λίγες επιτυχημένες ελληνικές επιχειρήσεις, την Ολυμπιακή – που στη συνέχεια ο Μακεδονομάχος Αντωνάκης ξεπούλησε αντί πινακίου φακής σε κάποιον από τους νταβατζήδες του – αντί να κοιτάμε ανταγωνισμό και οικονομικές συγκυρίες καλά θα κάνουμε να κοιτάξουμε τα λογιστικά της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ. Το δεύτερο και εξ ίσου σημαντικό που κι αυτό με τον τρόπο του συνέβαλε στο μπουρδέλο που λεγόταν ελληνικό κομματικοποιημένο κράτος ήταν ότι οι Έλληνες της διασποράς κάθε φορά που είχαμε εκλογές αποφάσιζαν να …κάνουν διακοπές στην Ελλάδα με τα μεταφορικά πληρωμένα ή καλύτερα μη-πληρωμένα από την ΝΔ και ΠΑΣΟΚ κι αν τους καθόταν βολικό ψήφιζαν κι όλας. Αν!

Στις εκλογές του Απριλίου του 2000 στο Ελσίνκι έπεσε σύρμα σε όλη την ομογένεια: «Πάμε τσάμπα διακοπές Ελλάδα». Μάλιστα επειδή οι καραβιές έφευγαν από Στοκχόλμη και έπρεπε κάπως από Ελσίνκι να πας στην Σουηδική πρωτεύουσα, τα δυο κόμματα πάντα εξυπηρετικά έδιναν εισιτήρια Finn Air ή με το καράβι για να κάνεις την διαδρομή. Κουβέντα περί ψήφου των ομογενών, ούτε από τα κόμματα ούτε από τους ….ψηφοφόρους. Και οι δυο πλευρές με τα μούτρα στην αρπαχτή και την καιροσκοπία. Τους μεν τους είχα σιχαθεί καιρό αλλά κάπου εκεί κατάλαβα ότι και οι δε ίδιοι ήταν.

Αλλά εκεί πια που με γονάτισαν ήταν το 2004. Το 2004 ήταν ένας δύσκολος χρόνος για μας στο εξωτερικό. Δεν υπήρχε χώρα και ειδικά στην Ευρώπη που με αφορμή τους Ολυμπιακούς Αγώνες να μην λοιδορούσε την Ελλάδα και εμείς που ζούμε σε αυτή την Ευρώπη το νιώσαμε στο πετσί μας. Κάπου εκεί είχαν αρχίσει να ακούγονται και τα πρώτα περί χρεωκοπίας της Ελλάδας και οι φίλοι μας ευρωπαίοι το είχαν τερματίσει με τα βορειοευρωπαϊκά ΜΜΕ να δίνουν ρέστα. Στις 13 Ιουνίου του 2004 Ευρωεκλογές. Πάλι πέφτει το σύνθημα «Πάμε τσάμπα διακοπές Ελλάδα» και πάλι ετοιμάζονται λίστες για τα τσάρτερ της Ολυμπιακής και το καράβι από το Ελσίνκι. Τότε έγραψα ένα άρθρο που καλούσα τους Έλληνες μονίμους κάτοικους της Φινλανδίας να ΜΗΝ πάνε «διακοπές στην Ελλάδα» αλλά να κάνουν χρήση του δικαιώματός τους να ψηφίσουν στην Φινλανδία – αφού ευρωεκλογές ήταν και δεν θα βγάζαμε κυβέρνηση – και κάνοντας έντονη την παρουσία τους σαν κοινότητα και ψηφοφόροι πιέζοντας τους υποψηφίους να πάρουν θέσεις σε θέματα που μας ενδιαφέρουν όπως …το Μακεδονικό, ίσως στο τέλος να μπορούμε να αυξήσουμε την υποστήριξη μας στην Ευρωβουλή. Τι έγινε; Με κράξανε και πήγανε …τσάμπα διακοπές στην Ελλάδα με πλαστικές σημαίες της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ.

Αυτές οι δυο παράγραφοι θα μπορούσαν να είναι και παρενθετικές αλλά είναι ενδεικτικές ότι και οι ομογενείς δεν είναι άμοιροι ευθυνών για την αποτυχία συζητήσεων για την ψήφο των ομογενών. Oι ίδιοι έκαναν εαυτόν πρόβατα …ποικιλοτρόπως.

Επί Έβερτ, επί Μητσοτάκη, επί Σημίτη – σε αντιπολίτευση ή κυβέρνηση – το θέμα επανήλθε, άλλοτε χαμηλόφωνα, άλλοτε έντονα. Ειρωνικά αυτός που το έκανε θέμα πάλι και μάλιστα και στην Βουλή, ήταν ο γραφικός Καρατζαφέρης το 2009. Οι κυβερνήσεις; Αυτές που συμμετείχε και ο Κούλης, ο λούλης, ο απατεωνάκος; Το σκασμό και τρία πουλάκια κάθονται.

Το 2014 έγινε μια κίνηση για την ψήφο των ομογενών που ξεκίνησε από το διαδίκτυο και πολύ συγκεκριμένα από τους νεομετανάστες στην Γερμανία και Βρετανία και που σιγά-σιγά εξαπλώθηκε σε όλο τον κόσμο όπου υπάρχουν Έλληνες, με συλλογή υπογραφών και διαμαρτυρίες. Το θέμα έφτασε στα ελληνικά ΜΜΕ με έντονη αρθρογραφία και έγινε μάλιστα θέμα συζήτησης από βουλευτές σε τηλεοπτικά παράθυρα με υποστηρικτές βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και του ΠΑΣΟΚ. Ξέρετε ποιοι αδιαφορήσαν; Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, ο Άδωνις Γεωργιάδης, ο Τσεκουράτος Βορίδης και όλοι οι άλλοι που τότε ΗΤΑΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ στο τσίρκο ηλιθίων του Σαμαρά και σήμερα θέλουν να το κάνουν θέμα στη Βουλή. ΠΟΤΕ ΚΑΙ ΚΑΝΕΝΑΣ ΝΕΟΔΗΜΟΚΡΑΤΗΣ Ή ΠΑΣΟΚ ΔΕΝ ΕΚΑΝΕ ΤΟ ΠΑΡΑΜΙΚΡΟ ΟΤΑΝ ΗΤΑΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΨΗΦΟ ΤΩΝ ΟΜΟΓΕΝΩΝ, απεναντίας το βάζανε κάτω από το χαλάκι και το σαμπόταραν και ό,τι λέει αυτή τη στιγμή ο Κυριάκος Μητσοτάκης ΕΙΝΑΙ ΨΕΜΑ και απόρροια καιροσκοπισμού και τίποτα άλλο. Εδώ ο γελοίος ο Αντωνάκης …μέχρι έδρες είχε υποσχεθεί στους ομογενείς. Αν είναι δυνατόν κι αυτός ο απατεώνας. Μάρτυρας μου αρθρογράφος εδώ στο Apopseis.gr. Αλλά όταν γίνονται κυβέρνηση όλοι γίνονται …Μητσοτάκης.

Και ξέρετε γιατί θέλει ψήφο στους ομογενείς τώρα ο παραμυθάς; Δυο οι λόγοι. Πρώτον, γιατί πήγε επίσκεψη αυτός και ο Άδωνις πρώτα στις ΗΠΑ και συνάντησαν τους Τρουμποχουντικούς Αχέπανς και μετά στο τεμπελαριό που ζει και αγοράζει πτυχία με τα λεφτά του μπαμπά στο Λονδίνο και νόμισαν ότι όλοι οι Έλληνες ομογενείς είναι από το ίδιο αυγό. Ιδέα δεν έχουν τι γίνεται στην ομογένεια και μακάρι να πάρουν ψήφο οι ομογενείς. Και δεύτερον, γιατί θεώρει ότι με αυτό το «θα» θα κάνει πολλούς ομογενείς να έρθουν στην Ελλάδα και να …τον ψηφίσουν. Τόσο εξυπνάδα ο επί χρήμασι απόφοιτος του Χάρβαρντ!

Λοιπόν πάμε και στην πραγματικότητα.

Για να μιλήσουμε για ψήφο των ομογενών πρέπει πρώτα να αποφασιστεί ποιοι έχουν δικαίωμα ψήφου. Αν ρωτήσετε τον Άδωνη αν έχουν δικαίωμα ψήφου οι Ελληνοαμερικάνοι τρίτης γενιάς θα σας πει βεβαίως με ενθουσιασμό, αλλά αν του τονίσετε ότι τότε το ίδιο δικαίωμα έχουν και οι Ελληνορώσοι ή οι Ελληνο-ουκρανοί τρίτης γενιάς από γονείς που διωχτήκαν κατά τον εμφύλιο θα σας κόψει από το τουΐτερ ο αντιπρόεδρος. Αυτό από μόνο του είναι ένα απλό παράδειγμα για το πόσο πολύπλοκο είναι το θέμα.

Αυτοί από τους ομογενείς, που πραγματικά έχουν δικαίωμα ψήφου αυτή τη στιγμή και θα έπρεπε άμεσα να κανονιστεί το θέμα, είναι οι νεομετανάστες. Όλοι αυτοί που ήρθαν στο εξωτερικό την τελευταία δεκαετία και είναι πάνω από 350,000.

Για τους υπολοίπους τώρα. Κατ’ εμένα οι Έλληνες ομογενείς χωρίζονται σε τέσσερεις μεγάλες κατηγορίες με πολλές υποκατηγορίες που χρειάζονται ιδιαιτέρα και πολύ προσεκτική μελέτη.

1η κατηγορία είναι όλοι όσοι θεωρούν ότι έχουν γενεολογική σχέση με τη Ελλάδα. Είναι μια ευρύτερη κατηγορία που συμπεριλαμβάνει πολίτες όλου του κόσμου που έχουν στο γενεολογικο τους δέντρο ελληνικό αίμα όσο κι αν αυτό υπάρχει στο μακρινό τους παρελθόν αλλά που νιώθουν την κοινή ιστορική κληρονομιά.

2η κατηγορία είναι αυτή της διασποράς, που συμπεριλαμβάνει όλους όσους έχουν άμεση ή έμμεση σχέση με την Ελλάδα. Έλληνες δεύτερης, τρίτης, ακόμα και τετάρτης γενιάς. Πολίτες άλλων χωρών που μπορεί και να μην έχουν γεννηθεί στην Ελλάδα ή ακόμα να μην έχουν επισκεφτεί την Ελλάδα περισσότερο από μια ή δυο φορές στη ζωή τους αλλά που διατηρούν την ελληνική ιστορική τουλάχιστον ταυτότητά τους και μερικοί από επιθυμία και προσπάθεια των γονιών τους έχουν και ελληνικό διαβατήριο.

3η κατηγορία είναι οι Έλληνες κάτοικοι αλλοδαπής, γεννημένοι στην Ελλάδα, με ελληνικό διαβατήριο και με δικαίωμα ψήφου που έχουν κάνει στο παρελθόν χρήση του δικαιώματος.

Εδώ υπάρχει η υποκατηγορία αυτών με διπλή υπηκοότητα. Αυτών που έχουν δικαίωμα ψήφου, του εκλέγειν και εκλέγεστε στις χώρες που τους φιλοξενούν. Στις χώρες που έχουν πολιτογραφηθεί και ορκιστεί ακόμα και να υπερασπιστούν με το αίμα τους αν υπάρξει ανάγκη. Όπως οι περισσότεροι των ελληνοαμερικανικών και πολλών ευρωπαίων συμπεριλαμβανομένου και εμένα. Που στην Ελλάδα έρχομαι για διακοπές ανά μερικά χρόνια και για ένα δεκαήμερο, που δεν έζησα μνημόνια, ανεργία, ανέχεια και ανασφάλεια. Που έχω το καλύτερο υγειονομικό, ασφαλιστικό, συνταξιοδοτικό σύστημα στον κόσμο και που όταν νιώθω ότι τα νέα από την Ελλάδα με παραστεναχωρούν …δεν τα διαβάζω. Ενώ εσείς τα ζείτε.

4η κατηγορία είναι οι νεομετανάστες, αυτοί που ήρθαν την τελευταία δεκαετία και όπως έγραψα παραπάνω οι μόνοι που αδικούνται από το θέμα ψήφου στην ομογένεια και θα έπρεπε να αποκτήσουν ψήφο άμεσα. Είναι αυτοί που είναι θύματα πολιτικών επιλογών και στην ουσία «διώχτηκαν» από την Ελλάδα και υποχρεωθήκαν στην μετανάστευση.

Ποιοί από όλους αυτούς έχουν τώρα δικαίωμα ψήφου και ποιός το αποφασίζει; Ο Άδωνις που θα δώσει ψήφους ακόμα και σε πέμπτης γενιάς τρουμποχουντικά αμερικανάκια των αχέπανς αλλά θα βγάλει στην απέξω τους δεύτερης γενιάς ελληνορώσους; Και ποιος πολιτικός ή δικαστικός στην Ελλάδα αυτή τη στιγμή δεν έχει λίγο από …Άδωνη στο παραμύθι και στην καιροσκοπία;

Και βέβαια ποιό μοντέλο; Το Αμερικανικό που έχει και πληρωμή ή το Εγγλέζικο που θέλει αίτηση, το Γερμανικό ή το Σουηδικό;

Για να παρθεί μια τέτοια απόφαση πρέπει πρώτα από όλα να είναι αποτέλεσμα σοβαρής και δίκαιης έρευνας και δεύτερο να έχει οικουμενική συμφωνία από όλους χωρίς την παραμικρή αμφισβήτηση ή αντίρρηση, συμπεριλαμβανόμενων και των ομογενών και όχι μόνο της χουντοσυντροφιάς των Αχέπανς που ΔΕΝ εκφράζουν ΚΑΝΕΝΑΝ ομογενή. Αλλά ….αυτό στα όνειρα μας εμάς των ομογενών και να δείτε ότι στις επόμενες εκλογές αν είναι αντιπολίτευση ο ΣΥΡΙΖΑ, αυτοί θα είναι που θα το ζητάνε και θα σφυρίζει αδιάφορα ο Κούλης ο παραμυθάς.

Εδώ ακόμα έχουμε πρόβλημα με την ψήφο των εν Ελλάδι Ελλήνων μουσουλμάνων, την δικιά μας θα φροντίσουν;

Γι αυτό λοιπόν κόψτε το παραμύθι με την ψήφο των ομογενών ψευταράδες και Κούλη …σε καταλάβαμε και οι ομογενείς τι πολιτικός απατεώνας είσαι.

***************************

Παρέα μου, ομογενειακά για σήμερα με σκίτσο του, ο Θάνος Ραφτόπουλος.

***************************

Στη φωτογραφία …ο Κούλης που θέλει ψήφο από τους ομογενείς!

Προηγουμενο ΑρθροΕπομενο Αρθρο

Θάνος Καλαμίδας, ένας Έλληνας στο Παρίσι και στο Λονδίνο και στο Βερολίνο και στο Τόκιο και τελευταία στο Ελσίνκι. Για εικοσαετία ελεύθερος σκοπευτής και αναλυτής για Βρετανικά μέσα με ανταποκρίσεις από τη Νότια Αφρική μέχρι την Κίνα, από την Νικαράγουα μέχρι το Σουδάν. Τα τελευταία χρόνια αναλυτής για Σκανδιναβικά, Βρετανικά και Γαλλικά έντυπα σε θέματα που κυρίως αφορούν την ευρωπαϊκή κοινότητα.

Η πολιτική απατεωνιά με την ψήφο των ομογενών

γράφει ο Θάνος Καλαμίδας.

Σήμερα θα μου επιτρέψετε να νευριάσω και θα νευριάσω γιατί το θέμα είναι προσωπικό. Με αφορά άμεσα και με αφορούσε και χτες και προχτές και πρόπερσι και την προηγουμένη δεκαετία και πριν από είκοσι χρόνια. Από το ’78 που το συζητάμε με αφορά ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ γιατί μιλάνε για ΕΜΕΝΑ και την δική ΜΟΥ ψήφο …χωρίς να μιλάνε ΣΕ ΜΕΝΑ.

Συνεχίζοντας να χρησιμοποιείτε την ιστοσελίδα, συμφωνείτε με τη χρήση των cookies. Περισσότερες πληροφορίες.

Οι ρυθμίσεις των cookies σε αυτή την ιστοσελίδα έχουν οριστεί σε "αποδοχή cookies" για να σας δώσουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία περιήγησης. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε αυτή την ιστοσελίδα χωρίς να αλλάξετε τις ρυθμίσεις των cookies σας ή κάνετε κλικ στο κουμπί "Κλείσιμο" παρακάτω τότε συναινείτε σε αυτό.

Κλείσιμο