Αυτό ακριβώς συνέβη τις προηγούμενες ημέρες. Αρχικώς, απέτυχε παταγωδώς η παράσταση με τη β’ αξιολόγηση, καθώς ούτε για την πολυπόθητη ρύθμιση του χρέους υπήρξε κάποια επιτυχία, ούτε στην ποσοτική χαλάρωση ενταχθήκαμε. Αντιθέτως, μείνανε και «ουρές αφάγωτες» που μας περιμένουν στη γωνία της γ’ αξιολόγησης. Στη συνέχεια, εν μέσω θέρους, βγήκαν από τα σκονισμένα συρτάρια της Ιστορίας ο …Στάλιν και τα κόκκινα λάβαρα, για να συσπειρωθούν οι αμφισβητίες «σύντροφοι». Και τέλος, στη ΔΕΘ, ο κ. Τσίπρας, φόρεσε τη μάσκα του μέγα προστάτη των επενδύσεων, και μας προϊδέασε για τις «κάνουλες» του χρήματος που θα ανοίξουν, όπως μας είπε και ο κ. Φλαμπουράρης.
Δυστυχώς, όμως, για τους «μαγείρους» του Μαξίμου, αλλά και τον έτοιμο για όλους τους ρόλους πρωθυπουργό μας, η πραγματική πολιτική δεν περιορίζεται στην επικοινωνία. Η πολιτική δεν είναι ένα θέατρο αυτοσχεδιασμού που λέμε ό,τι αρέσει στο κοινό ή ό,τι μας βολεύει στη δεδομένη συγκυρία. Η επιχείρηση αναβάπτισης του κ. Τσίπρα σε μετριοπαθή ευρωπαϊστή σοσιαλδημοκράτη, ως μέσο σωτηρίας του κόμματός του από την ολοκληρωτική εκλογική κατάρρευση, έχει όρια. Κι αυτό φάνηκε με την καταιγίδα των δυσάρεστων ειδήσεων από το μέτωπο των επενδύσεων, την επομένη κιόλας της «συνέντευξης-σούπα» της ΔΕΘ. Ελληνικός Χρυσός, Fraport και Ελληνικό μπήκαν στο στόχαστρο στελεχών της κυβέρνησης και του ΣΥΡΙΖΑ. Με εκφράσεις ενίοτε ανοίκειες, όπως αυτές του περιβόητου Στρατηγικού Συμβούλου του πρωθυπουργού, του κ. Καρανίκα, οι σπουδαιοφανείς διαβεβαιώσεις του κ. Τσίπρα πήγαν περίπατο. Αποκαλύφθηκαν σε όλο τους το μίζερο «μεγαλείο» τα πραγματικά πιστεύω μιας μερίδας ανθρώπων, που άρπαξε την εξουσία πουλώντας ψεύτικες ελπίδες.
Η αλήθεια είναι ότι δεν επιθυμούν ούτε επενδύσεις, ούτε την ανάπτυξη του ιδιωτικού τομέα, ούτε ενίσχυση του επιχειρείν –εκτός ίσως από κάποιους ελεγχόμενους από τους ίδιους επιχειρηματίες. Το όραμά τους είναι η διόγκωση του κράτους, όπου με λεφτά των φορολογουμένων, θα σιτίζονται οι κομματικοί φίλοι εσαεί. Θεωρούν ότι μπορεί να συνεχίζεται η πλεύση πάνω σε δύο βάρκες, και όλοι να είναι ευχαριστημένοι. Το φιάσκο των επενδύσεων απέδειξε ότι στις έκτακτες συνθήκες που βρίσκεται η χώρα, αυτές ο επιλογές δεν πάνε μακριά. Ή παπάς παπάς ή ζευγάς ζευγάς… Ή με τον Καρανίκα και τους δήθεν οικολόγους ή με τις επενδύσεις, τους ανθρώπους της παραγωγής και την ανάπτυξη.
