Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ψάχνει εναλλακτικές λύσεις για συμφωνία, ενώ οι αντοχές των επιχειρήσεων εξαντλούνται. Η πολιτική του ροκανίσματος του χρόνου απομακρύνει δυνητικές επενδύσεις και αποσταθεροποιεί το κλίμα.
Οι μέρες περνούν, η αγωνία εντείνεται και οι όποιες αντοχές της ελληνικής οικονομίας τείνουν να εξαντληθούν. Και μέσα σ’ αυτό το οικονομικό κλίμα , η κοινή γνώμη -όπως και οι επενδυτές- δεν γνωρίζει ούτε τους ρεαλιστικούς στόχους της κυβέρνησης, ούτε και το μείγμα της πολιτικής που τελικά θα υιοθετηθεί από τώρα και μέχρι τον Ιούνιο.
Οι επόμενες ημέρες είναι κρίσιμες, καθώς όπως αναφέρουν όλες οι πληροφορίες κυβέρνηση και θεσμοί καλούνται να διαμορφώσουν ένα περίγραμμα συμφωνίας που θα οδηγήσει στο να ξεκινήσει η ρευστότητα για την Ελλάδα, στο Eurogroup της 24ης Απριλίου ή σε μια έκτακτη συνεδρίαση αμέσως μετά. Η κατάσταση είναι δύσκολη καθώς υπάρχουν πολλές διαφορές μεταξύ των δυο πλευρών και η προσπάθεια επικεντρώνεται στη κατά τομείς αντιμετώπιση των θεμάτων.
Κάτω από τέτοιες συνθήκες οι ξένοι επενδυτές είναι απρόθυμοι να ρισκάρουν τα κεφάλαια τους στην ελληνική αγορά και το μόνο βέβαιο είναι πως η παράταση της αμφιβολίας πλήττει την εγχώρια οικονομία και δυσκολεύει ακόμη περισσότερο τις δυνατότητες ανάκαμψής της, καθώς βουλιάζει πιο βαθιά στο τέλμα της ύφεσης.
Είναι η ώρα των έργων και της παραγωγής πολιτικής από τα υπουργεία που δεν έχουν άμεση σχέση με τους θεσμούς και καλούνται να δημιουργήσουν προοπτικές προσέλκυσης επενδύσεων. Είναι μια γόνιμη περίοδος για το τουρισμό και δε πρέπει να χαθεί ούτε ένα ευρώ, ενώ παράλληλα μπορεί να εκτοξευθεί η φήμη της πατρίδας μας σε όλα τα μήκη και πλάτη του κόσμου.
Οφείλει η ελληνική κυβέρνηση να αποφασίσει τι λύση προκρίνει, καθώς αν μαζέψουμε τις «κόκκινες γραμμές» που κατά καιρούς έχει παρουσιάσει είναι δύσκολο να πετύχει το πρωτογενές πλεόνασμα του 1,2% του ΑΕΠ, που έχει υποσχεθεί.
Τι είδους πολιτική θα ασκηθεί στο φορολογικό και τι θα ισχύει στις ιδιωτικοποιήσεις; Ποια τακτική θα ακολουθηθεί στις διαπραγματεύσεις με το ΔΝΤ, του οποίου η συμφωνία μας ολοκληρώνεται το 2016; Θέματα που απαιτούν άμεσες λύσεις και δεν επιδέχονται άλλες καθυστερήσεις.
Ενδιαφέρον έχει να δούμε πως θα χειριστεί η ελληνική πλευρά το ζήτημα των μη εξυπηρετούμενων επιχειρηματικών δανείων, θέμα που καίει, όπως και οι πλειστηριασμοί της πρώτης κατοικίας.
Επίπονες προσπάθειες και ελιγμοί θα απαιτηθούν, για να προκύψουν λύσεις που θα ανακουφίσουν μεγάλη μερίδα του ελληνικού λαού και θα επιτρέψουν την επανεκκίνηση του επιχειρείν.
Η οικονομική διπλωματία είναι αυτή που θα πρέπει να προταχθεί για να υπερνικήσει δυσκαμψίες και αμφισβητήσεις που στερούν ρευστότητα από τη χώρα και εξαθλιώνουν το επιχειρηματικό περιβάλλον.
Η Ελλάδα οφείλει να κερδίσει το στοίχημα της πρόκλησης που έχει μπροστά της και να επωφεληθεί όλων των πλεονεκτημάτων της ΕΚΤ και της Ε.Ε. Οι εποχές απαιτούν το καλύτερο ανθρώπινο δυναμικό στη πρώτη γραμμή των διεκδικήσεων και απαγορεύονται εγωισμοί και κομματικές λογικές.
Μπορούμε να επανακτήσουμε τη χαμένη αίγλη και αξιοπιστία μας και να δούμε το λαό στο εσωτερικό της χώρας να δημιουργεί και να ζει όπως του αξίζει. Η Ελλάδα του αύριο δε μπορεί να έχει καμία σχέση με την Ελλάδα των μνημονίων.
