Τις ελπίδες τους που επείγονταν για ανάσα.

Τις ελπίδες τους που πνίγονταν στα στιβαγμένα βλέμματα.

 

Χωμα-τέρας χωματερή

Ταίριαζε τα χώματά τους

 

Τις ελπίδες τους τις σκέπαζε χώμα-φορμόλη

Τους έβλεπα -εκθέματα μελλοντικού μουσείου-

να περιφέρονται στον κόσμο των ειδήσεων

 

Ο νους μου ωστόσο δεν καταδέχτηκε τη χαλασμένη εικόνα

 

Ωστόσο σκέφτηκα

ο Οδυσσέας δεν είν μόνο δικός μας

Ωστόσο…

το έπος θέλει τον ξενιτεμένο να επιστρέφει

στο πρώτο σπίτι του

Ωστόσο

Το χώμα που άφησε πίσω του το

συνεννοημένο να περιμένει…

 

Την τελευταία στιγμή ανάσα ζωντάνεψε την εικόνα μου

Το έπος του Οδυσσέα μιλούσε και γι αυτούς.