Guest
Η λίστα των …τριών!
Προηγουμενο ΑρθροΕυρώπη: ο νέος Σίσυφος.
Θάνος Καλαμίδας, ένας Έλληνας στο Παρίσι και στο Λονδίνο και στο Βερολίνο και στο Τόκιο και τελευταία στο Ελσίνκι. Για εικοσαετία ελεύθερος σκοπευτής και αναλυτής για Βρετανικά μέσα με ανταποκρίσεις από τη Νότια Αφρική μέχρι την Κίνα, από την Νικαράγουα μέχρι το Σουδάν. Τα τελευταία χρόνια αναλυτής για Σκανδιναβικά, Βρετανικά και Γαλλικά έντυπα σε θέματα που κυρίως αφορούν την ευρωπαϊκή κοινότητα.
Τι κρίμα! Μια μόλις βδομάδα από το τελευταίο μου άρθρο που μιλούσα για τις ελευθερίες που θα πρέπει να έχει ο βουλευτής και για τους λόγους που εμείς ψηφίζουμε/επιλέγουμε βουλευτή και όχι κάποιο κομματικό γραφείο, ήρθε η κοινοβουλευτική πραγματικότητα να με δικαιώσει. Τα μισά κόμματα προσπαθούν να εξασφαλίσουν έλεγχο των βουλευτών τους για να μην υπάρξουν διαρροές. Τι παράξενο, υπό άλλες συνθήκες θα θεωρείτο ελευθερία σκέψης και απόφασης δικαίωμα επιβαλλόμενο από την συνείδηση και όχι από τη γραμμή του κόμματος, αλλά …σημεία των καιρών μας. Και τα αλλά μισά ελπίζουν κάποιοι να ψηφίσουν με συνείδηση αλλά γιατί αυτή η συνείδηση αυτή τη στιγμή βολεύει μικροπολιτικές τους ανάγκες. Κατά τα αλλά όταν έρθει η στιγμή όλα τα κόμματα μας θυμίζουν ότι εκτελούμε το υπέρτατο δικαίωμα μας να επιλέξουμε αυτόν που θα μας αντιπροσωπεύσει τονίζοντας ότι η συνείδηση μας και όχι τα μικροσυμφέροντα θα πρέπει να είναι οδηγός μας. Τι κρίμα!
Στο μεταξύ ο Παπακωνσταντίνου θα οδύρεται σαν Γιάννης Αγιάννης για τα παιδιά του που πεινάγανε, η βουλή θα έχει εξαντλήσει όλα της τα επιχειρήματα στο αν θα μπουν δυο, τρεις η τέσσερεις κάλπες και κανένας ποτέ δεν θα μάθει τι πραγματικά έγινε με αυτή τη περίφημη λίστα Λαγκάρντ. Και μέσα σε όλα αυτά υπάρχει και μια μεγάλη δόση υποκρισίας. Από όλους. Η διακίνηση χρημάτων μέσα στα όρια της Ευρώπης είναι ελεύθερη και μη φορολογήσιμη. Τελεία! Όσες χώρες όπως η Ιρλανδία και η Φιλανδία τελευταία, αποφάσισαν ή σκεφτήκαν να φορολογήσουν τη διακίνηση χρημάτων μεταξύ κρατών μελλών της ΕΕ φάγανε τα σκαμπίλια τους από το Βερολίνο … «διότι δεν συνεμορφώθην προς τας υποδείξεις» και συνεμορφώθην εν μια νυχτί! Το θέμα έχει γίνει συχνά θέμα συζήτησης αλλά χωρίς πραγματικό αποτέλεσμα ακόμα.
Το ερώτημα λοιπόν στην Ελλάδα του σήμερα, στην Ελλάδα του σχεδόν 30% ανεργίας και του πεινάς θα έπρεπε να είναι το πόθεν έσχες. Που τα βρήκατε κύριοι τα λεφτά; Και μην κάνετε το λάθος να κρίνετε και να πείτε ότι είναι αμάρτημα να έχεις λεφτά. Όχι. Κάποιος πολύ σοφός έχει πει ότι τα χρήματα δεν φέρνουν την ευτυχία αλλά βοηθάνε πολύ. Κι αν αύριο κερδίσω το λόττο – το φιλανδικό λόττο – να δείτε πόσα πράγματα έχω να κάνω που θα φέρουν κι εμένα κι άλλους πιο κοντά στην ευτυχία.
Αλλά λίγοι είναι αυτοί που έκαναν λεφτά με το λόττο και ακόμα πιο λίγοι αυτοί που έκαναν λεφτά με τη σκληρή δουλειά και τώρα τελευταία όλο και μειώνονται. Από τους υπόλοιπους, αυτοί που έχουν λεφτά τα βρήκαν έτοιμα – παλιότερα ήταν πιθανό να κάνεις λεφτά με σκληρή δουλειά – κάποιοι τα φτιάξανε έξυπνα επενδύοντας και ριψοκινδυνεύοντας ότι κάποια μέρα από τον έκτο όροφο θα βρεθούν στο υπόγειο και υπήρξαν και αυτοί που έκλεψαν. Μην σας φαίνεται βαριά η λέξη, αυτός που στέρησε έστω και ένα νοσοκομειακό κρεβάτι από αυτόν που το χρειαζόταν ή ένα σχολικό βιβλίο από μαθητή γιατί δεν πλήρωσε τους φόρους που αναλογούσαν στα κέρδη του, έκλεψε.
Και ξέρετε κάτι, υπάρχει και λύση. Δείτε το φιλανδικά. Στις καταθέσεις του καθενός διπλά σε κάθε κατάθεση ή ανάληψη υπάρχει και η δικαιολογία. Και δεν χρειάζεται κάτι πολύπλοκο – αν και υπάρχει και το πολύπλοκο με τους κωδικούς πληρωμών στους λογαριασμούς – απλά στο χώρο «σημειώσεις» πρέπει να γράψεις το λόγο που έκανες την ανάληψη όσο απλός και αθώος και να είναι ή που βρήκες τα λεφτά που κάνεις την κατάθεση. Αν η κατάθεση είναι από πληρωμή τότε θα υπάρχει το ανάλογο δικαιολογητικό με τον ανάλογο αριθμό πρωτοκόλλου αν όχι, θα υπάρχει ανάλογη δικαιολογία όσο απλή και αθώα και να ακούγεται. Αν το ποσό είναι υψηλό και δεν υπάρχει κάποια λογική (όσο και απλή ή αθώα κι αν είναι) δικαιολογία τότε η εφορία κάνει το εξής απλό, σε φορολογεί με 45% το λιγότερο φόρο που μεγαλώνει ανάλογο με το ποσό. Τώρα αυτό είναι υψηλότερο από το ποσοστό που θα πλήρωνες νόμιμα και γι αυτό πας στην εφορία και λες ξέρετε κάνατε λάθος, να που τα βρήκα τα λεφτά. Σου λένε ευχαριστώ και διορθώνουν τα ποσά. Αν δεν έχεις δικαιολογία σου λέει, αυτά τα χαρτονομίσματα όλο και μαύρο χρώμα έχουν και αυτή είναι η τιμωρία σου …πλήρωνε τώρα! Πλυντήριο; Δεν διαφωνώ ότι είναι μια μορφή πλυσίματος αλλά από την πλευρά του το κράτος προτιμάει να σε έχει στα χαρτιά του – κι αν το κάνεις συχνά τότε παίρνει διαφορετικά μέτρα γιατί σου λέει κύριε, το πλυντήριο πλυντήριο αλλά εσύ κοντεύεις να το κάνεις κολυμπήθρα – από το να ψάχνει λίστες Λαγκάρντ.
Γιατί δεν μπορεί βρε παιδί μου να είσαι άνεργος και να αγοράζεις σπίτια και να έχει και μερικά εκατομμύρια καταθέσεις και όταν σε ρώτα να λες ότι σου άφησε κληρονομία η θεια της γυναίκας του κουμπάρου της νύφης της θειας Χάιδως επειδή της άρεσε το μουστάκι σου και να μην υπάρχει κανένα χαρτί που να λέει ότι αυτή η θεια Χάιδω είχε λεφτά, ότι σου τα άφησε και ότι έστω υπήρχε αυτή η θεια Χάιδω. Γιατί δεν μπορεί υπάλληλος εφορίας να έχει γιο ανήλικο με εκατομμύρια καταθέσεις όλα δώρα από τις καλές του θειες και τη νονά και ούτε αστυνομικός που κάθε εβδομάδα τα τελευταία δέκα χρόνια να κέρδιζε μια το λαχείο, μια το προπό και μια το λόττο. Τότε γιατί δουλεύει ακόμα; Στην αρχή πετάς αυτό το 45% και βαλε και μετά αρχίζεις και να ρωτάς. Και όλα αυτά γιατί ξέρετε κάτι, ποτέ δεν θα με πείσει κανένας ότι αυτά που έφυγαν εκτός Ελλάδος είναι περισσότερα από αυτά που έχουν μείνει όντος με τον ένα η με τον άλλο τρόπο. Το αντίθετο συμβαίνει απλά αυτός είναι ένας λάκκος με τα φίδια και ποιος θα είναι ο πρώτος αναμάρτητος το λίθο βαλέτω!!!
*******************************************************
Αλλά δεν θέλω να συνεχίσω άλλο. Έχοντας παρακολουθήσει και τα τεκταινόμενα στη βουλή νιώθω περίεργα, χρειάζομαι ένα διάλλειμα. Και μάλιστα θα είναι ένα τηλεοπτικό διάλειμμα! Όχι ότι αυτό θα είναι ιδιαίτερα υγιεινό αλλά …λέμε τώρα!
Τώρα θα μου πείτε και τι ξέρετε εσείς από φιλανδική τηλεόραση. Τίποτα και συμφωνώ, αλλά θα μιλήσουμε για κάτι που είδα εγώ αναμετάδοση μέσω ιντερνέτ από την ελληνική τηλεόραση. Εδώ κι εκεί όλο και πιο συχνά διαβάζω για αυτή τη μεταμεσονύκτια εκπομπή του Κωστόπουλου και μάλιστα μια μέρα τώρα τελευταία που βρισκόμουν στο σπίτι πρωί άκουσα και τον Χατζηνικολάου – κι αυτόν από το ιντερνέτ – να μιλάει με ανυπομονησία και προσμονή για τη συγκεκριμένη εκπομπή. Ε, τι να κάνω κι εγώ, η ξενιτειά κλπ και για να το λέει και ο Χατζηνικολάου άντε να δούμε την εκπομπή.
Και έτσι είδα την εκπομπή. Δηλαδή όχι ολόκληρη, τα πέντε πρώτα λεπτά άντεξα κι αυτά με δυσκολία. Τα καμάκια του ‘80 σε επανάληψη, ο άνθρωπος ανοίγει το στόμα του και πετάγονται τσαρούχια που βρωμάνε ποδαρίλα! Η αποθέωση του ντεμέκ. Αμ αυτές οι αγγλικούρες που ερχόντουσταν σε κάθε πρόταση και δεν ήξερα που να κρυφτώ. Αδικείται το παλικάρι, να τον δώσουμε στο CNN να κάνει talk-show με τον Piers Morgan! Ακόμα και η Lady Gaga αν δοκίμαζε θα μιλούσε και καλύτερα ελληνικά και θα ήξερε καλύτερα πώς να πάρει μια συνέντευξη. Βρε ακόμα και ο Άδωνης όταν πουλάει αναγνωστικά λο-λο η Λόλα, άρχισε να βγάζει νόημα μετά από αυτά τα πέντε λεπτά.
Και καλά ο πετρούλης - κατά το πετρούλα - αλλά εσύ βρε Νίκο αγόρι μου πως το αντέχεις; Ένα από τα πρώτα πράγματα που κάποιος χαίρεται μαζί σου είναι ότι μιλάς σωστά ελληνικά και μάλιστα είσαι πολύ προσεκτικός γιατί ξέρεις ότι οι λέξεις έχουν ζωή. Και τότε ξέρετε τι έκανα; Πρόσθεσα τον πετρούλη στη λίστα των δυο και από τότε έχω την λίστα των …τριών!!! Άντε πονηρά, άλλο εννοούσα.
Όπως ο καθένας που ζει στο εξωτερικό έτσι κι εγώ έχω μερικές μέρες που με πιάνει η νοσταλγία. Μου λείπουν οι δικοί μου άνθρωποι και χάνομαι μέσα στις σκέψεις. Γι αυτές τις μέρες και ειδικά από τότε που ανακαλύφθηκε το ιντερνέτ έχω λύση. Τα πρωινά ακούω alpha (με όλες τις αλλαγές ονομάτων που είχε τα τελευταία χρόνια) και τα βράδια τις ειδήσεις του Mega. Δέκα λεπτά με τον Βερύκιο και τον Σπυρόπουλο στις οκτώ το πρωί ή δέκα λεπτά με Πρετεντέρη, Καψή και Τρέμη κατά τις δέκα το βράδυ φτάνουν για να σου θυμίσουν όλους τους λόγους που έφυγες και όλους αυτούς που δεν θέλεις να ξαναγυρίσεις στην Ελλάδα. Τώρα ήρθε και το ντεμέκ για να συμπληρώσει τα τρία! Και αυτός είναι και πιο καλός γιατί με τους άλλους χρειάζεσαι δέκα λεπτά, με τον Πετράκη πέντε φτάνουν για να μην γυρίσεις ούτε για διακοπές! Τέτοιος πολιτισμός η ελληνική τηλεόραση!!!
Α, και εσείς οι ξενιτεμένοι που διαβάζετε τη στήλη μου, κρατήστε σημειώσεις για τις δύσκολες μέρες, τη λίστα των τριών!!!
*******************************************************
Αυτό το κράτησα για τελευταίο γιατί με ενόχλησε ακόμα και προσωπικά. Η Ντόρα Μπακογιάννη είπε σε συνέντευξη – που την διάβασα και δεν την είδα - ότι η απειλή απόλυσης δεν είναι τρομοκρατία.
Πιθανώς και τελείως σημειολογικά η απειλή απόλυσης δεν είναι τρομοκρατία σε σύγκριση με τη βόμβα και το Καλάσνικοφ, αλλά για όποιον έχει δουλέψει στη ζωή του όχι κάπου που τον έβαλε ο μπαμπάς του, η μαμά του, ο θείος, ο θετός μπαμπάς ή ο παππούς και το αφεντικό δεν τον προσέλαβε γιατί ήθελε να γλύψει την μαμά του ή τον παππού του, σε όποια θέση κι αν βρέθηκε από καθαριστής μέχρι διευθυντής ξέρει πολύ καλά ότι η απειλή απόλυσης είναι ένας εφιαλτικός τρόπος τρομοκράτησης και τρομοκρατίας. Ειδικά όταν από πίσω υπάρχει οικογένεια και το φάντασμα της ανεργίας.
Καλό θα ήταν λοιπόν η κυρία Μπακογιάννη να προσέχει όταν κάνει τέτοιες δηλώσεις γιατί πρώτα από όλα μειώνουν και κοντύνουν την ίδια.
*******************************************************
Στη φωτογραφία ο γνωστός Έλληνας talk-show πετρούλης, κατά το πετρούλα. Τώρα γιατί εμένα μου θυμίζει κάτι μεταξύ σουπιάς, νυφίτσας και Αλ Μπάντυ από το ‘παντρεμένοι με παιδιά’ …μυστήριο!!!
Συνεχίζοντας να χρησιμοποιείτε την ιστοσελίδα, συμφωνείτε με τη χρήση των cookies. Περισσότερες πληροφορίες.
Οι ρυθμίσεις των cookies σε αυτή την ιστοσελίδα έχουν οριστεί σε "αποδοχή cookies" για να σας δώσουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία περιήγησης. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε αυτή την ιστοσελίδα χωρίς να αλλάξετε τις ρυθμίσεις των cookies σας ή κάνετε κλικ στο κουμπί "Κλείσιμο" παρακάτω τότε συναινείτε σε αυτό.