Τώρα βέβαια άλλο τραγούδι σκεφτόμουνα και που θα ταίριαζε γάντι στο κύριο αντιπρόεδρο. «Ότι πιάνω εγώ στα χέρια μου καταστρέφεται.» Καλά έχω έμπνευση σήμερα. Ακόμα και το βίντεο σκέφτηκα για την υποψηφιότητα στη Γιουροβίζιον. Ο Βενιζέλος μπροστά με μπαγλαμαδάκι και στο βάθος ο Γιωργάκης να χορεύει αέρινος και να τραγουδάκι «λα, λα, λα, λα!!!». Κι όλα αυτά σε τηλεφωνικό θάλαμο για να φαίνονται πολλά τα μέλη του ΠΑΣΟΚ ή όσα έχουν μείνει τέλος πάντων από το πάλαι ποτέ σοσιαλιστικό κούνημα.
Τώρα εμένα θα με συγχωρέσετε, αλλά από τη μια το αεράκι στις ελιές κι από την άλλη ράφτιγκ στο ποταμάκι έχει αρχίσει να με πιάνει μια ναυτία. Α και στα ενδιάμεσα διαβουλεύεται ο Βενιζέλος με τον Σαμαρά. Τώρα τι διαβολεύονται ο Αντωνάκης με τον Βαγγέλα, τι να σας πω. Εδώ κολλάει το παναγιά βοήθα!
Λοιπόν για να σοβαρευτούμε λιγάκι, όλες αυτές οι ιστορίες με τα ποταμάκια, τις ελιές και τις τσουκνίδες έχουν μόνο δυο στόχους. Να καθαρίσουν οικονομικά και στελεχικά το ΠΑΣΟΚ και πάνω στο πτώμα του να συνεχίσουν καριέρες που αναδυθήκαν μέσα στη διαπλοκή και τη διαφθορά. Μια ματιά στα ονόματα που συμμετέχουν στην ελιά, φτάνουν για να αρχίσεις να πετάς κουκούτσια.
Όσο για το ποταμάκι, συμφωνώ απόλυτα ότι το όνομα αντιπροσωπεύει απόλυτα τις ιδέες που εκφράζει ο κύριος Θεοδωράκης. Όπου μας πάρει το ρεύμα και ο σώζον εαυτόν σωθήτω στο τέλος. Κενό αέρος, όπως η τελευταία ταινία της Σάντρα Μπούλοκ «Βαρύτητα», χαμένοι στο διάστημα και άλλα τέτοια.
Αυτό όμως που συνεχίζει να με εντυπωσιάζει στη περίπτωση του Θεοδωράκη και του ποταμιού του είναι το συντεχνιακό σπρώξιμο και η αλαζονεία του ίδιου. Και μάλιστα η αλαζονεία του είναι κομμάτι και πιθανώς αποτέλεσμα αυτού του συντεχνιακού σπρωξίματος που δέχεται.
Κοιτάξτε τώρα τι θυμήθηκα. Όλη τη προηγούμενη εβδομάδα που λέτε, και με αφορμή το άρθρο που είχα γράψει για την ελληνική δημοσιογραφία πριν από δυο εβδομάδες, οι πάντες φρόντισαν να με ενημερώσουν ότι τη Δευτέρα που μας πέρασε, ο Χατζηνικολάου θα έκανε εκπομπή στο ενικός. Αφιέρωμα στους δημοσιογράφους και το ρόλο που έπαιξαν η παίζουν στη περίοδο της κρίσης, μάλιστα τέτοια σοβαρά πράγματα. Και έτσι στήθηκα κι εγώ να την δω.
Να σας πω την αλήθεια δεν είχα τίποτα ιδιαίτερες προσδοκίες, αλλά περίμενα ότι θα γελάσω λίγο τουλάχιστον με κανέναν Τράγκα, θα άκουγα τον φίλο του Χατζηνικολάου τον Πασαλάρη και που ξέρεις με τον συνήθη ύποπτο σε αυτές τις εκπομπές, τον Στάθη, μπορεί να ξέφευγε και καμιά πικρή αλήθεια.
Ο Στάθης βέβαια ήταν εκεί αλλά εκεί ήταν και ο Καψής. Ο Παντελής ντε, όχι ο άλλος ο διαπλεκόμενος. Μάλιστα ο υπουργός, όλα τα καίω όλα τα καταστρέφω ραδιοτηλεόρασης, είχε και λαμπρή παρέα. Τον «εγώ κάποτε ήμουν αριστερός» Κύρτσο, την απόφοιτο των σχολών κιτρινισμού Ευαγγελάτος, κυρία Ακριβοπούλου και τον ιδιόμορφο Έλληνα Τέρενς Κουίκ.
Αυτά σε μια χώρα που όταν μιλάμε για αξιοπιστία του τύπου, η Ελλάδα σε παγκόσμια κλίμακα είναι κάτω από την Μοζαμβίκη, τη Μογγολία, τη Αλβανία και γενικώς κάτω από 99 χώρες συμπεριλαμβανόμενης όλης της Ευρώπης.
Έτσι λοιπόν κι εγώ περίμενα να δω τον Πρετεντέρη για παράδειγμα. Όχι για να γίνει κανένα λαϊκό δικαστήριο – προς θεού δεν έχω τέτοιες αξιώσεις – αλλά να βρε παιδί μου, να πει κι αυτός τις σκέψεις του η τουλάχιστον κάπως να υπερασπιστεί τη θέση του σαν δημοσιογράφος. Περίμενα τον κύριο Μπάμπη, αυτόν μάλιστα τον περίμενα με αγωνία. Και σίγουρα περίμενα απολυμένους τις ΕΡΤ, απολυμένους του Οργανισμού Λαμπράκη, απολυμένους του Μπόμπολα, ακόμα και απολυμένους τέως συνεργατών του ενικός. Τίποτα.
Όχι δεν υπήρχε τίποτα από αυτά. Απεναντίας ακόμα και το ακροατήριο το αποτελούσαν φοιτητές, κυρίως δημοσιογραφίας, φοβισμένους μήπως στο μέλλον συναντήσουν κάποιους από τους παριστάμενους και τους κόψουν από τη δουλειά που ονειρεύονται. Ο Στάθης προσπάθησε αλλά ήταν πολύ μόνος και πώς να μην είσαι μόνος όταν έχεις απέναντι σου τον Καψή.
Η παρουσία του Παντελή Καψή στη συγκεκριμένη εκπομπή ήταν η εκτελεστική βολή για την αξιοπιστία του τύπου, και ο λόγος του η απολυτή απόδειξη διαπλοκής. Ο άνθρωπος ξεχνώντας ότι εκπροσωπεί τον ελληνικό λαό σαν υπουργός, έστω κι από το παράθυρο, εκτελούσε χρέη δικηγόρου, υπερασπιστή και άλλοθι για το ρόλο του οργανισμού Λαμπράκη για δεκαετίες στην ελληνική πολιτική ζωή. Κάθε φορά που αμφισβητούσε ένα στοιχείο το έκανε με τέτοια αγωνία λες και θα του κοβόταν ο μισθός.
Ο Παντελής Καψής είναι η προσωποποίηση όλων αυτών που έφεραν αυτή τη χώρα στο σημείο που βρίσκεται σήμερα στο χώρο της δημοσιογραφίας. Και είναι συνεργός στο βρώμικο ρόλο που έπαιξαν τα ΜΜΕ πριν, κατά τη διάρκεια αλλά και μετά τη κρίση ή τις επαναλαμβανόμενες κρίσεις. Ο άνθρωπος με τη συμμέτοχη του η την αδράνεια του, ωφέλησε η εξυπηρέτησε συγκεκριμένα συμφέροντα και μικροπολιτικές και παράλληλα έδωσε άλλοθι στον κάθε μεγαλοϊδιοκτήτη μεγκαλοκάναλου να βιάσει την ενημέρωση και τις υπολήψεις εκατοντάδων δημοσιογράφων που δεν μπορούσαν να συμβιβαστούν με την πρακτική του νόμιμου και του ηθικού που διδάσκει η κυβέρνηση Σαμαρά.
Από το παράνομο και εκτός λογικής κλείσιμο της ΕΡΤ, την διαπλοκή για τη ψηφιακή τηλεόραση μέχρι τα σκάνδαλα δημιουργίας, λειτουργιάς και προσλήψεων στην «κανένας δεν έχει δει» ΝΕΡΙΤ, στο φασιστικό κλείσιμο της ΕΡΤ, τη διαπόμπευση της ελευθερίας του λόγου στη Ελλάδα, η συμμετοχή του Παντελή Καψή είναι άμεση, οι ευθύνες προσωπικές και η ανάγκη επιβολής δικαιοσύνης με παραδειγματική τιμωρία επιβεβλημένη.
Γιατί η Ελλάδα βρίσκετε στην 99 θέση αξιοπιστίας του τύπου παγκοσμίως Παντελή και στο πάτο της συνείδησης των πολιτών της; Μήπως αυτό έχει να κάνει με τις προσωπικές σου ευθύνες; Και μη μου πεις «εκτελούσα εντολές» γιατί κι ο Γκαίριγκ όταν το είπε κανένας δεν τον πηρέ στα σοβαρά. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι και αυτός που σου έδωσε τις εντολές δεν έχει ευθύνη. Τεράστια. Γιγάντια. Και γι αυτό πρέπει να φύγει γρήγορα.
Δεν άντεξα να την δω ολόκληρη της εκπομπή. Δεν περίμενα και τίποτα άλλο, η Καψής με είχε καλύψει και ο Χατζηνικολάου απογοητεύσει. Ακόμα κι εγώ ο κυνικός περίμενα κάτι, περίμενα κάποια δείγματα ειλικρινούς αξιοπρεπείας. Τίποτα.
Σε όσο παρακολούθησα ακουστήκαν κάτι υπονοούμενα για διαπλοκή, πληρωμένη δημοσιογραφία, εκφοβιστικά άρθρα και άλλα. Όλα αυτά τα υπονοούμενα είχαν ονοματεπώνυμο. Όλοι ξέραμε ποιος είναι ο εργολάβος μεγαλοϊδιοκτήτης καναλιών και όλοι ξέρουμε σε ποιον ανήκουν τα διόδια. Δεν είπα να πουν το όνομα του – αφού έτσι κι αλλιώς όλοι το ξέρουμε – και καταλαβαίνω τους νομικούς λόγους που το κάνουν απαγορευτικό, αλλά αφού όλοι το ξέρουμε γιατί δεν κάνουν οι δημοσιογράφοι τη δουλειά τους. Να κάνουν έρευνα να αποκαλύψουν.
Τη τελευταία φορά που ο Ελληνικός τύπος αποκάλυψε διαπλοκή και μεγαλοδιαπλεκόμενο ήταν η περίπτωση Κοσκωτά. Ξέρετε γιατί; Γιατί ο Κοσκωτάς μπήκε στη μύτη και άρμεξε από τα κέρδη των άλλων μεγαλοεκδοτών και μαγαλοκαναλαρχών. Γι αυτό και δόθηκε η εντολή να βγει όλη αυτή η βρωμά που μας έπνιξε για μια δεκαετία. Γιατί ενοχλήθηκαν τα συμφέροντα των διαπλεγμένων. Γιατί τόση τρεμούρα και συγκάλυψη για τον Κόκκαλη; Από όπου και να πιάσεις την υπόθεση Siemens βρωμάει και ζέχνει και ο Κόκκαλης δεν έχει περάσει από ανακριτικό γραφείο. Γιατί;
Οι δημοσιογράφοι περιοριστήκαν στα πόσα κομπιούτερ πηρέ τότε ο σημερινός υπουργός απολύσεων ο Κυριάκος (άλλος Άδωνις αυτός, παρέα με τον Παντελή), και ακόμα κανένας δεν έχει ασχοληθεί με αυτόν που ήταν άμεσα συνδεδεμένος με την Siemens, που έπινε καφέ με τον Σημίτη και πηρέ όλες τις τηλεπικοινωνιακές δουλειές του ελληνικού δημοσίου. Τρισεκατομμύρια. Γήπεδα και ομάδες έφτιαξε, πρωταθλήματα αγόρασε και με πόσους φιλάθλους εκβίασε για να πάρει αυτό που ήθελε η τσέπη του; Στη περίοδο κρίσης άλλος ένας Έλληνας ολιγάρχης ξεπετάχτηκε, κι αυτός της ίδιας οικογενείας με τον Κοσκωτά και τον Κόκκαλη. Και κανένας δεν ερευνάει τα πως και τα γιατί και πιο σημαντικό, τα από πού.
Ξέρετε, κι αυτό το γράφω με μεγάλη μου λύπη, φοβάμαι ότι όλα όσα γίνονται με τέτοια βάσανα στο όνομα της διόρθωσης του κράτους, του πολέμου της διαπλοκής κλπ το μόνο που κατάφεραν είναι να αλλάξουν τις πρακτικές της διαπλοκής και τίποτα άλλο. Και αυτό φροντίζουν να μας το δείχνουν ωμα, θρασύτητα και αλαζονικά ο Παντελής και οι λοιποί Αδώνιδες της σημερινής κυβέρνησης.
Κατά τα άλλα και για να καλύψουμε και τα νότα μας, τα ίδια αυτά τα ανθρωπάκια φέρονται δουλικά σε κάθε υπαλληλάκο της κοινότητας που έρχεται στην Ελλάδα για να κάνει «έλεγχο» εξυπηρετώντας πιο μεγάλα συμφέροντα αυτός.
Και μιας και βάλαμε μαζί τις λέξεις υπαλληλάκοι της κομισιόν και συμφέροντα, τι συμβαίνει με την City bank στην Ελλάδα; Γιατί το ενδιαφέρον του υπαλληλάκου για συγκεκριμένες τράπεζες στην Ελλάδα, ενός υπαλληλάκου χωρίς σχετικές γνώσεις περί τραπέζι-οικονομιας σε τράπεζες με ονοματεπώνυμο; Τι σχέση έχουν όλα αυτά με τα όσα συνεχίζουν να συμβαίνουν με τις τράπεζες στη Κύπρο; Ποιον να ρωτήσω; Το Πρετεντέρη η τον Καψερό; Μήπως ξέρει γνωστός τραπεζιτικός που τρώει συχνά σε πρωθυπουργικό τραπέζι; Μήπως έχει ακούσει τίποτα κάποιος άλλος τέως πρωθυπουργός από το χωράφι με τις ελιές;
Μέχρι στιγμής δεν έχω μιλήσει για τους υποψηφίους δημάρχους άλλα νομίζω ότι έφτασε η ώρα. Την επόμενη Παρασκευή θα μιλήσουμε λοιπόν για δημαρχία, αν δεν έχει συμβεί κάτι άλλο πιο σοβαρό. Θα μιλήσουμε για το θεό του πολέμου της Μυκόνου, για τον πόλεμο και για τη τελευταία ελπίδα του Βαγγέλα και αυτόν που πραγματικά στηρίζει ο Αντωνάκης εν αγνοία του Ρούλη! Του της Μυκόνου ντε!
Προς το παρόν για πάμε πάλι, με μπάσα συνταγματολόγου φωνή σε ΡΕ ματζόρε. Ένα-δυο-τρία «Ότι πιάνω εγώ στα χέρια μου καταστρέφεται.»
****************************************************************
Καψή μου καψερέ δουλειά θα βρεις όταν τελειώσεις με το κάψιμο, σου κρατεί το αδέλφι σου ανοιχτό το παράθυρο και το αφεντικό σου, όχι ο Αντωνάκης βρε – ο άλλος που σε πληρώνει, αλλά την αξιοπρέπεια σου που θα την βρεις;
****************************************************************
Αντωνάκη εσύ ποιανού εντολές θα πεις ότι ακολουθούσες όταν έρθει η ώρα;
****************************************************************
Μόνο ο «δημοσιογράφος» Κρανιδιώτης έλειπε από την εκπομπή του Χατζηνικολάου!!!
****************************************************************
Και εκείνος με το τσεκούρι, αλλά από ότι έμαθα ήταν απασχολημένος. Είχε δείπνο σοβαρό με σχέδια και το τσεκούρι στο χάρτη με την εκστρατεία.
****************************************************************
Πως το έγραψα αυτό; Για να το θυμηθούμε. Η συμμετοχή του Παντελή Καψή είναι άμεση, οι ευθύνες προσωπικές και η ανάγκη επιβολής δικαιοσύνης με παραδειγματική τιμωρία επιβεβλημένη.
****************************************************************
Όπως πάντα το κείμενο το συντροφεύουν σκίτσα του Θάνου Ραφτόπουλου! Μαζί με το Θάνο έχουμε κάνει σχέδια και σε λίγο καιρό θα σας εκπλήξουμε …χαμογελαστά!!!
****************************************************************
Στη φωτό δείτε φάτσα υπουργού και δημοσιογράφου και θα καταλάβετε αμέσως γιατί η Ελλάδα σε θέματα δημοσιογραφίας και ελευθερίας λόγου είναι κάτω από τη Μοζαμβίκη!
