γράφει ο Δημήτρης Τζελέπης.
Την προηγούμενη εβδομάδα ο Μακρόν στην σύνοδο κορυφής των ηγετών σταμάτησε την προοπτική ένταξης της Βόρειας Μακεδονίας και της Αλβανίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Ο λόγος που η Γαλλία προτίμησε το veto είναι ότι η Βόρεια Μακεδονία και η Αλβανία δεν έχουν κάνει τις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις στο κράτος δικαίου και σε πολλούς άλλους τομείς.
Φυσικά, η Γαλλία και άλλες δύο χώρες, η Ολλανδία και η Δανία ήταν αντίθετες με την διεύρυνση της ένωσης και της ένταξης των Βαλκανικών χωρών στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Ειδικά, η Γαλλία ποτέ δεν είδε με καλό μάτι το μεγάλο big bang του 2005 που εισήλθαν στην ευρωπαϊκή αγκαλιά δέκα νέα μέλη. Το μοτίβο της Γαλλίας και του Μακρόν είναι «δεν μπορούμε να συνεννοηθούμε 27, θα συνεννοηθούμε 32;.»
Και με αυτήν την ρήση ο Μακρόν έβαλε τα Βαλκάνια να χορεύουν υπό τους ρυθμούς της Γαλλίας και του βέτο. Αλλά αγνοεί κάποια πολύ βασικά ζητήματα για την περιοχή.
Ο Ζάεφ εδώ και δύο χρόνια έκανε ό,τι μπορούσε για να συνάψει την συμφωνία των Πρεσπών, υπέγραψε την συμφωνία συνεργασίας με την Βουλγαρία και το τυράκι όλων αυτών ήταν η ένταξη στο ΝΑΤΟ και η προοπτική ένταξης στην ΕΕ.
Υπάρχουν όμως και οι κίνδυνοι στην γειτονική χώρα, η αντιπολίτευση λέει ότι μπορεί να μην συνεχίσει την εφαρμογή της συμφωνίας, οι Αλβανοί μπορεί να εναντιωθούν, εάν δουν ότι το VMRO καταργήσει την Αλβανική ως δεύτερη ξένη γλώσσα. Επίσης, τι μπορεί να κάνουν οι Αλβανοί της Βόρειας Μακεδονίας, εάν δουν ότι οι Αλβανοί του Κοσσόβου πάνε να ενωθούν με την «μητέρα πατρίδα»;
Ήδη ο Ζάεφ είπε ότι η Συμφωνία των Πρεσπών παγώνει. Τι μέρος της θα παγώσει; Θα παγώσουν οι αλλαγές στους δρόμους που είχε αρχίσει η κυβέρνηση, θα σταματήσουν να βάζουν επιγραφές στα αγάλματά τους ότι ανήκουν στην Ελλάδα και όλα όσα περιγράφει η συμφωνία.
Επίσης, γιατί Σερβία και Κόσσοβο να συνεχίσουν τις ομιλίες για τον συμβιβασμό και την εξεύρεση λύσης σε μία χρόνια πληγή; Αφότου η Σερβία είδε τι έπαθε η Βόρεια Μακεδονία; Όπως και ο Βούτσιτς ότι μία συμφωνία μπορεί να ανοίξει την πόρτα της Ευρώπης μετά από δέκα χρόνια; Μάλλον δεν θα πάρει.
Στην Σερβία έχουν πλέον στρέψει τα μάτια τους προς Ρωσία και Τουρκία.
Στο πιο ευάλωτο κράτος της Βαλκανικής, αυτό της Βοσνίας Ερζεγοβίνης που ζουν μαζί Σέρβοι, Κροάτες και Αλβανοί το ντόμινο και οι ισορροπίες μπορεί να μην είναι και τόσο εύκολες και η κατάσταση μοιάζει να είναι έκρυθμη.
Υπάρχει και ένα ερώτημα: καλώς τα κράτη μπορεί να γοητεύονται από την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά όταν βλέπουν να τους προδίδουν, τι να νιώθουν; Δεν είναι λογικό να κοιτάξουν προς της Ρωσία ή την Τουρκία που θέλει να ελέγχει τους μουσουλμανικούς πληθυσμούς;
Βόρεια Μακεδονία και Αλβανία τώρα πίνουν το γαλλικό κώνειο.
Η Βαλκανική μοιάζει να ρέπει προς την απογοήτευση και όχι τον ενθουσιασμό.
Ποιος όμως εγγυάται την σταθερότητα σε μία τόσο εύθραυστη περιοχή;
