Υπάρχει η Ελλάδα των ανθρώπων που δουλεύουν φιλότιμα προσπαθώντας να προσφέρουν το καλύτερο από εκεί όπου βρίσκεται ο καθένας, είτε στον ιδιωτικό είτε στον δημόσιο τομέα.
Υπάρχει και η άλλη Ελλάδα. Αυτή των πολιτικών που δεν νοιώθουν δεν καταλαβαίνουν την πραγματική ζωή. Αυτών που δεν σέβονται την προσπάθεια, τον αγώνα των ανθρώπων της πραγματικής ζωής. Αυτοί που θεωρούν ότι μπορούν να παίζουν και πειραματίζονται με τις ζωές των άλλων, να τους ταλαιπωρούν με τις ιδεοληψίες τους, τις φαντασιώσεις και τους δογματισμούς τους.
Δεν είναι τυχαίο. Πολλοί από αυτούς τους πολιτικούς ποτέ δεν είχαν πραγματική δουλειά, ποτέ τους δεν πάσχισαν για την επιβίωση, για το καλύτερο. Ήταν μέρος ενός παρασιτικού συστήματος που φρόντιζε για τα δικά του παιδιά, για τους κολλητούς του, μέσα από την συναλλαγή και το αλισβερίσι.
Η άσκηση εξουσίας, η διακυβέρνηση, δημιουργούσε πάντοτε δικά της στεγανά, δικές της κλειστές ομάδες που φρόντιζαν για την το δικό τους καλό.
Τα καλά τα χρόνια όλα αυτά ήταν πιο εύκολα ανεκτά, η πίτα ήταν πιο μεγάλη έστω και αν ήταν φτιαγμένη με δανεικά. Σήμερα η πίτα έχει μικραίνει και δανεικά δεν υπάρχουν.
Η παρασιτική Ελλάδα αντιστέκεται σε κάθε τι που θα μπορούσε να μας βγάλει από την κρίση. Προστατεύει το παλιό, το ξεπερασμένο, το συντεχνιακό. Προστατεύει τις κλειστές δομές, τις κλειστές πόρτες, τα κλειστά συμφέροντα.
Το παλιό βρίσκει τρόπους να κρύβεται, να μεταλλάσσεται, να καμουφλάρεται πίσω από τα πραγματικά προβλήματα των ανθρώπων, να εμφανίζεται σαν υπερασπιστής τους. Το παλιό φορά την μάσκα του νέου και επιστρέφει.
Σε αυτές τις εκλογές, για μια ακόμα φορά αυτοί οι δυο κόσμοι συγκρούονται. Είναι υπεροπτικό και άδικο να πούμε ότι όλοι οι τίμιοι, δημιουργικοί, παραγωγικοί Έλληνες εκπροσωπούνται από ένα μόνο κόμμα. Υπάρχουν σε όλα τα κόμματα άνθρωποι που μπορούν να κάνουν την διαφορά.
Αυτό όμως που είναι σημαντικό να δούμε είναι ποιο κόμμα έδωσε φωνή στους ανθρώπους της πραγματικής ζωής, ποιο κόμμα αντιστάθηκε περισσότερο στον παλαιοκομματισμό, ποιο κόμμα ένωσε πολίτες από διαφορετικούς πολιτικούς χώρους, ποιο κόμμα ένωσε τις φωνές τους και τα οράματά τους για μια Ελλάδα που μπορεί να αλλάξει.
Γιατί αυτό το πράγμα μπορούμε. Αυτό το πράγμα μπορεί να κάνει το Ποτάμι καλύτερα από τους άλλους:
Να ενώσει την Ελλάδα που θέλει και μπορεί να αλλάξει.
