γράφει ο Κωνσταντίνος Μαργαρίτης.
Τα προβλήματα της καθημερινότητας είναι πάρα πολλά. Οι πολίτες αδυνατούν να ανταπεξέλθουν στις οικονομικές τους υποχρεώσεις και περιμένουν ακόμη περισσότερες ελαφρύνσεις.
Οι προσθήκες που έγιναν στην κυβέρνηση στόχο έχουν την ταχύτατη αξιοποίηση των κοινοτικών κονδυλίων και την στήριξη της αγοράς.
Η Κομισιόν επεξεργάζεται ένα σχήμα που θα μπορούσε να ξεπερνά τις μεμονωμένες αντιρρήσεις των κρατών-μελών , αν η φορολογική πολιτική μιας χώρας διαστρεβλώνει την ενιαία αγορά. Οι ιθύνοντες εξετάζουν τρόπους διασφάλισης ότι μια ειδική πλειοψηφία κρατών μπορεί να προωθήσει προτάσεις ακόμη και αν υπάρχει μια μειοψηφία που διαφωνεί.
Το να αλλάξει η νομική τάξη της Ευρώπης θα απαιτούσε ένα κύμα από δημοψηφίσματα σε όλη την Ευρώπη- μια διαδικασία που τείνει να μην πηγαίνει και τόσο καλά για την ίδια την Ε.Ε.
Τα 750 δισ. ευρώ για τη νόσο Covid– 19 δικαιολογούνται ως ένα έκτακτο μέτρο. Ωστόσο τα έκτακτα μέτρα μπορούν να γίνουν μόνιμα. Προσπάθειες της Ευρωπαϊκής Επιτροπής να χρησιμοποιήσει κανόνες περί περιορισμών στην ενίσχυση κρατών προκειμένου να πατάξει τα ανεπιθύμητα φορολογικά καθεστώτα σε χώρες όπως η Ιρλανδία και η Ολλανδία, απορρίφθηκαν στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο.
Το να περιοριστεί το δικαίωμα των κρατών-μελών στο βέτο μπορεί να επιταχύνει την ενοποίηση.
Η ομοφωνία είναι μια δύσκολη διαδικασία, όπως είδαμε στη Σύνοδο Κορυφής. Οι ηγέτες που συμμετείχαν στις πρόσφατες διαπραγματεύσεις, των πέντε ημερών, για τις οικονομικές ενισχύσεις είχαν δύσκολο ρόλο. Όμως προχώρησαν σε συναινέσεις. Αν και όλοι, από την ισχυρή Γερμανία έως την μικρή Μάλτα, πρέπει να κάνουν θυσίες, κανείς δεν είναι αναγκασμένος να υποχωρήσει πλήρως.
Η Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας κα Κριστίν Λαγκάρντ επαναεπιβεβαίωσε την ανάγκη να διατηρήσει η ΕΚΤ το δίχτυ ασφαλείας, τις μαζικές αγορές αξιόγραφων και πολύ ελκυστικές συνθήκες τουλάχιστον έως τον Ιούνιο του 2021, προκειμένου να συμβάλει στην τόνωση της οικονομίας.
Η κα Λαγκάρντ εστίασε και στην κλιματική αλλαγή, ως κάτι που την απασχολεί ιδιαίτερα. «Οι θεσμοί, όπως η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, οφείλουν να αναρωτηθούν πώς μπορούν να συμμετάσχουν στην καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής, η οποία είναι μια από τις μεγαλύτερες απειλές για τον πλανήτη μας και για τις μελλοντικές γενιές».
Η μέχρι σήμερα εμπειρία στις αναπτυγμένες χώρες, μας αποδεικνύει ότι οι καλύτερες επιδόσεις των συντελεστών της παραγωγής πλούτου, παρατηρούνται σε χώρες όπου επικρατούν οι καλύτερες ανταγωνιστικές συνθήκες και γίνονται σχολαστικά σεβαστοί οι κανόνες των συναλλαγών.
Επίσης στις αναπτυγμένες χώρες, η επαναδιανομή του παραγόμενου πλούτου σε πρώτη φάση αφορά την δικαιότερη κατανομή των εισοδημάτων που προκύπτουν από τη λειτουργία της οικονομίας της αγοράς και για μια μακρά περίοδο, η διαδικασία είχε αφετηρία τη συσσώρευση κεφαλαίου. Στην ουσία έτσι, η αναδιανομή στηριζόταν σε κινήσεις προϊόντων και υπηρεσιών, όπου έχουμε συναλλαγή αξίας έναντι αξίας.
Τα δεδομένα έχουν αλλάξει. Βρισκόμαστε μπροστά σε μια πολυεπίπεδη κρίση με ανεξέλεγκτες διαστάσεις. Κοινωνικές ανατροπές και νέα δεδομένα θα διαμορφώσουν το νέο περιβάλλον που θα κληθούμε να λειτουργήσουμε.
Η Ελλάδα καλείται να κινηθεί σύγχρονα και ανταγωνιστικά. Ο χρόνος πιέζει ασφυκτικά.
