Και πράγματι, «αν δεν κάνεις λάθος δεν μαθαίνεις» λέει ο λαός.
Αλλά είναι, πράγματι πολλά τα λάθη που έκανε – και αναγνώρισε κι ο ίδιος- μέσα σε επτά μήνες.
Έκανε λάθος για την επιλογή του κ. Βαρουφάκη.
Έκανε λάθος για την επιλογή της Ζωής Κωνσταντοπούλου
Έκανε λάθος για τον Παναγιώτη Λαφαζάνη και την ομάδα του.
Έκανε λάθος στην διαπραγμάτευση και δεν την έληξε νωρίτερα.
Έκανε λάθος που δεν πήγε νωρίτερα σε εκλογές
Έκανε λάθος με τα capital control
Πριν γίνει πρωθυπουργός έκανε λάθος που είχε χαρακτηρίσει Ολαντρέου τον πρόεδρο Ολάντ, ο οποίος αποδείχθηκε ισχυρός υποστηρικτής του.
Έκανε λάθος στον ένα… Έκανε λάθος στο άλλο… αλλά το λάθος του στη διαπραγμάτευση μας στοίχισε ένα ακόμη μνημόνιο ύψους 86 δις ευρώ.
Το ζήτημα είναι πόσα λάθη έκανε μέσα σε επτά μήνες ο κ. Τσίπρας;
Άραγε έκανε και τίποτα σωστό;
Και είναι πράγματι ειλικρινές να παραδέχεσαι τα λάθη σου, αλλά ως πότε θα πληρώνουμε για να μαθαίνει ο κ. Τσίπρας και να αποκτά εμπειρίες;
Ως πότε ο ελληνικός λαός θα συνεχίσει να κυβερνάται από τον καλό(;) μαθητή Αλέξη Τσίπρα;
Στη διάρκεια της 7μηνης διακυβέρνησης από τους ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ ο κ. Τσίπτρας με ό,τι καινούργιο καταπιανόταν έκανε λάθος.
Θα πείτε: «τι να κάνουμε αφού δεν είχε κυβερνητική εμπειρία». Μα εκεί φαίνονται οι ηγέτες. Στην πλατεία δεν φαίνονται οι ηγέτες αλλά οι λαοπλάνοι.
Και καλά μέχρι τώρα ο κ. Τσίπρας έκανε συνεχώς λάθη σε οικονομικό επίπεδο. Αν αύριο προκύψει λάθος σε εθνικό επίπεδο; Μήπως έχει δίκιο ο κ. Μεϊμαράκης που επισημαίνει ότι στην περίπτωση αυτή υπάρχει κίνδυνος να χάσουμε κάποιο νησί; Και αν αυτό σε όποιον το ακούει ή το διαβάζει φαίνεται κινδυνολογία ας σκεφθεί ο ίδιος πώς αντιδρούσε όταν πριν από οκτώ μήνες όταν του λέγαμε ότι υπάρχει κίνδυνος να κλείσουν οι τράπεζες και να αμφισβητηθεί η θέση μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση…
Αν ο οποιοσδήποτε λογικός πολίτης δει τι γίνεται στον γεωπολιτικό μας περίγυρο, τότε θα καταλάβει ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να αντέξει λάθος στα εθνικά θέματα.
Πριν πάμε λοιπόν στις κάλπες ας σκεφτούμε με λογική και ας αποφασίσουμε ότι και από την δική μας ψήφο θα κριθεί, στην κυριολεξία, το μέλλον της Ελλάδος. Ένα μέλλον που για να διασφαλισθεί έχει ανάγκη όχι μόνο την συστράτευση δυνάμεων, αλλά και την εμπειρία εκείνων που θα ηγηθούν αυτής της προσπάθειας. Και ας αναρωτηθούμε: Υπάρχει περιθώριο για άλλα λάθη;
